Als we ons geïnstalleerd hebben in ons huisje in Okaukuejo is het tijd voor onze eerste game-drive in een open jeep door Etosha. We hebben net een goed plaatsje in de jeep bemachtigd als er een famili... Lees meer
Ambassadeur Corriedewinter
Niger • Centraal -en Noord-Niger
Niger • Centraal -en Noord-Niger
Gerewol: een...huweli
Ik mag graag festivals, feesten of bijzondere evenementen bezoeken. Een van mijn favorieten is toch wel het Gerewol-festival. Ik heb twee keer Gerewol mee mogen maken: vier jaar geleden in Niger en afgelopen oktober in Tsjaad. Wat is er nou zo bijzonder aan een Gerewol-festival? Elk jaar in september of oktober, vlak na de regentijd, heeft in met name Niger en Tsjaad het Gerewol-festival plaats. Het is een soort huwelijksmarkt waarbij de vrijgezelle mannen zich presenteren aan de vrijgezelle vrouwen. Na een paar middagen en avonden onvermoeibaar dansen, zingen en springen hopen de mannen een vrouw voor zich te kunnen winnen. Alle aandacht is gericht op het uiterlijk van de mannen. Hoe wit zijn hun tanden? Zijn ze gespierd? Hoe goed kunnen ze met hun oogpupillen rollen? De vrouwen bepalen dus wie zij als partner willen hebben en niet omgekeerd! De exacte plek waar het festival wordt gehouden, is pas een dag van te voren bekend. Het zijn immers nomaden. Dit is afhankelijk van de aanwezigheid van een grote waterpoel. Het Gerewol-festival is van de Wodaabe (ook wel Bororo), een etnische groep die behoort tot de Fulani. Het is een nomadenvolk dat om de drie à vier dagen verhuist naar een andere plek. Zij trekken met hun vee (zebu’s, geiten, schapen, ezels en dromedarissen) van waterpoel naar waterpoel. Op de foto zie je een aantal mannen ‘in lijn’ zingen en dansen. De locatie van dit Gerewol was een paar uur (woestijn)rijden vanuit de historische stad Agadez. De geelachtige gloed over de foto werd veroorzaakt door een nakende zandstorm. Een paar minuten later moest iedereen een veilig heenkomen zoeken in tentjes.
Moving on
I have been trying to keep this site a Corona free zone, but I have been so moved by the pictures and stories that I have seen in the last few days from India. As we all probably know India locked down is 1.3 billion people last week. With 4 hours warning interstate transportation stopped. There are hundreds of thousands of day to day migrant workers in the cities, especially Delhi, that now without work or pay have no alternative than to ignore the lockdown and WALK back to their villages. With businesses shut down in cities across the country, vast numbers of migrants — many of whom lived and ate where they worked — were suddenly without food and shelter. Thousands of migrants, including whole families, packed their pots, pans and blankets into rucksacks, some balancing children on their shoulders as they walked along interstate highways. Some planned to walk hundreds of miles. It is said to be the largest migration of people since partition in 1947. This image was taken back in 2003 in Madhya Pradesh a group of pilgrims camped for the night before continuing their long walk.
Boefjes
Two 'boefjes' at Pyin Oo Lwin railway station. Armed with catapults and a sack of seeds they were having great fun shooting at the crows and dogs. Luckily their aim was not so good ;)
Spreeuwendans 2
Gisteren in de middag toch nog maar een keertje naar de spreeuwen gereden om nog wat beelden te maken. Had er de vorige keer maar 839 gemaakt dus dacht ach daar kunnen er nog wel een paar bij hahaha. Maar nee dit blijft een prachtig schouwspel om zin.
Wasstraat
Zondagochtend wordt heel Jamestown omgetoverd in één grote wasstraat. Overal wordt gezeept, gesopt en gepoedeld om daarna in smetteloos wit de wekelijkse kerkgang te maken. Het leuke van Afrika is dat men zich totaal niet genegeerd voor bloot. Niet alleen kinderen maar ook volwassenen nemen massaal hun bad op straat. Alsof er niets aan de hand is. Daar heb ik maar geen foto van gemaakt.
Geel
De 520 kilometer lange Oti River, die van Benin via Burkina Faso en Togo naar Ghana loopt, dankt haar naam (geel in Fulani) aan het fijne kalkhoudende slib (löss) dat ze meevoert. Löss is een vruchtbare leemsoort die lichtgeel of roodgeel van kleur is. Het slib is afkomstig van het Atakora gebergte in Benin waar de rivier ontspringt. Dit bezinkt niet meteen maar wordt met de stroom meegevoerd en tijdens droge tijd, als er minder water in de rivier staat, is de gele kleur nog intenser. Vanaf de Oti-bridge net over de grens in Ghana, heb je een mooi zicht op de rivier en de vrouwen die er water halen om de was te doen.
Een foto met een...ve
Albino in Madgascar Op reis naar een ver warm Afrikaans vakantie land, je beeld het je in. Mooie natuur, veel dingen buiten doen en voor sommige lekker aan het strand liggen in de zon, palmbomen . Er zijn mensen, met name in Afrikaanse landen, die hier helemaal niet blij van worden. Zij moeten noodzakelijk (extreme)bescherming zoeken tegen de zon. Je ziet ze dan bijna ook nooit in het openbaar. Het beïnvloed hun leven zelfs, ze worden gediscrimineerd, gepest, belaagd en mishandeld en soms ritueel vermoord vanwege hun lichte huid en witte haar. Ik heb het over albinisme in Afrika. Met name in één van de armste landen van Afrika, Madagascar is het helemaal niet vanzelfsprekend je te beschermen tegen de zon dmv voor ons iets simpels als zonnebrand. En als je je het al kunt veroorloven, waar koop je het ? Toen ik een treinrit maakte in Madagascar van Sahambavy naar Manakara zag ik deze jongen samen met z’n moeder staan op het station. Dat zet je toch aan tot nadenken. Wat een zwaar leven moet deze jongen en ouders hebben. Een bijzonder tafereel in Madagascar, en achter deze foto zit zeker een verhaal. “.....because every picture tells a story” !
De Tandarts
This afternoon I was at the tandarts here in Vlaardingen and whilst laying in the chair, had to think of the travelling tandarts in Bangladesh. Every day here visits a different village or small town, every day he has a queue of patients waiting for his service. Mostly extractions, carried out on the street, without verdoving, without privacy. I am so glad my tandarts is in Vlaardingen.
Petje Pietamientje
Daar zat hij dan, Petje Pietamientje himself. Samen met zijn moeder zat dit boefje banaantjes te verkopen. We waren gestopt bij een regionale markt op de hoogvlakten van Madagaskar. Heerlijk om daar zo rond te lopen. Wij waren overigens de bezienswaardigheid daar, als enige blanken, want doorgaans komen hier blijkbaar geen toeristen.
Surfen in Liberia
Tijdens mijn roadtrip door west afrika, was ik 12 dagen in de buurt van Robertsport, Liberia. Hier is nog helemaal geen toerisme, weinig voorzieningen, en hebben we 12 dagen geleefd zonder bereik en internet. We kampeerden op een stukje grond dat werd 'beheerd' door een groepje surfers, die dag in dag uit kwamen surfen. Dit stukje Liberia is een van de beste spots om te surfen van heel (west) Afrika. Nog helemaal ongerept, geen massa toerisme. We hebben in de 12 dagen dat we er waren maar met 1 andere Zwitser daar gezeten, die er een paar maanden was om puur en alleen te surfen. De lokale jongens krijgen van pro surfers die hier speciaal naartoe komen om te surfen hun oude surfplanken die zij dan achterlaten, en gaan hier de hele dag mee surfen. De jonge jongens (onder andere de middelste twee op deze foto) zijn 12-13 jaar oud. En omdat zij inmiddels zo goed zijn, doen de oudere jongens al niet meer mee aan lokale surfcompetities die soms gehouden worden!! We hebben allebei nog nooit zoiets meegemaakt. Het was zo gaaf om deze groep van 10 jongens ongeveer zo gepassioneerd bezig te zien, en ook nog eens zo goed! Deze foto heb ik daar genomen om het strand op de dag dat we daar aankwamen. Nog steeds een van mijn favoriete foto's van de hele trip. Voor mensen die graag ongestoord willen surfen maar wel temidden van locals die jou nog eea kunnen leren (ze verhuren ook hun eigen borden en geven les), is dit de ideale plaats met een mix van natuur, sport, lokale leven leren kennen en rust!!
Antarctica • Antarctica schiereiland en Weddell zee
Antarctica • Antarctica schiereiland en Weddell zee
Pinguïns kunnen niet.
We weten allemaal dat pinguïns niet kunnen vliegen. Het zijn daarentegen uitstekende zwemmers. Op Paulet Island waren we getuige van wat we al eerder in de documentaires van de BBC, met het prachtige commentaar van David Attenborough, gezien hadden. Een groepje pinguïns moet het water in om te jagen. Maar geen enkele wil de koude zee in. Ze staan daar maar in een rijtje aan de rand van een enorme ijsschots te wachten totdat er eentje het aandurft. Als dit te lang duurt geeft de de tweede pinguïn in de rij de eerste een duwtje, zodat deze naar beneden valt. En dan lijken ze te vliegen!
Op bezoek bij locals.
Kyrgyzstan is een bijzonder land en de bevolking die op het platteland leeft is enorm hartelijk. De beste manier om het land te verkennen, is een combinatie van wandelen, paardrijden en autorijden. Zo passeer je verschillende dorpen en yurt camps en ervaar je de authentieke levensstijl van de locals. Op de weg van Kochkor naar het startpunt voor de Kyzart Pass, kom je voorbij de woonplaats van deze gastvrije familie. Ze maken gefermenteerde melk en laten je maar al te graag proeven als je even komt kennismaken. Met een beetje geluk geeft de zoon (jongetje uiterst rechts) ook nog een indrukwekkende show op zijn paard!
Costa Rica • Manuel Antonio NP
Costa Rica • Manuel Antonio NP
Luiaard in Costa Rica
Wij hebben 4 weken in Costa Rica rondgereisd en veel gewandeld in de nationale parken. Altijd was de camera met een flinke telelens paraat. Costa Rica, het land bekend om de luiaard. Wat we ook voor wildlife zagen (héél veel en prachtig), de luiaard bleef voor ons verborgen. Lichtelijk teleurgesteld daarover gingen we in de laatste week van onze vakantie weer wandelen. Dit keer in Parc Nacional Manuel Antonio. Huh …? hoog in de boom …? ja hoor … een luiaard! En we zien nóg wat. Het is een moeder met jong. Ook hier komt de telelens goed van pas. Moeder verplaatst zich als in slow motion naar de volgende tak. Dat alleen al is heel bijzonder om te zien. Ondertussen gaat het jong op onderzoek uit en rust daarna uit op moeders been. We maken vele foto’s en onze vakantie is compleet!
De drinkende...Dinosa
IJsland 2016, in 2012 tijdens de rondreis stonden we hier ook. Alleen met hoog water waardoor een foto met een laag standpunt niet mogelijk was. We hadden in 2016 een slaapplaats geboekt bij http://www.hof-is.com een Nederlandse vrouw getrouwd met een IJslander. Super mooie stek en zeer vriendelijk. Vanuit deze plek zijn we nogmaals naar de vogelrots Hvítserkur gereden. Nu was het wel eb en konden wel naar beneden, Wel wat steil glibberig padje maar wel te doen. Maar eenmaal beneden de camera opgesteld en wat filters gemonteerd om een lange sluitertijd te krijgen. En dat leverde deze foto op.
The year of the pig
Our journey in Burma coincided with Chinese New Year, it is not celebrated on a huge scale, but the ethnic Chinese that live there like to carry on their traditions of course. We met this young boy in Mawlamyine practising for the lion dance.
Paringsdans op de...G
Op de Galápagos eilanden kom je prachtige dieren tegen. Veel daarvan komen nergens anders ter wereld voor. Ik hou met name van de paringsdans van de albatrossen en de Blauwvoet Jan-van-Genten. Op het eiland Española kon ik mijn hart ophalen. En dan gebeurt er dit. Lig ik op mijn buik om foto's van deze prachtige Jan-van-Genten te maken, komt de (voor de kijker) linkervogel naar mij toe en biedt me het stokje aan dat onderdeel is van de dans. De vogel kijkt me aan, ziet dat ik niet de juiste partner ben, en loopt terug om hem vervolgens aan de ander aan te bieden. De rechter Jan-van-Gent tilt de voet op en de paringsdans kan beginnen! Op dat moment druk ik af. De Galápagos eilanden blijven je verbazen!
Vergeet niet Kashan t
Tijdens mijn reis door Iran vorig jaar november deed ik het plaatsje Kashan aan. Voor mij een van de grootse verrassingen van Iran. Er heerst een ongelofelijke relaxte sfeer en er valt van alles te zien en te beleven. Tijdens een wandeling door het oude centrum hoorde ik werkgeluiden. Ik keek door een raam naar binnen en zag deze oude weverij. Door de twee mannen die er aan het werk waren werd ik uitgenodigd voor een glas thee. Ze vertelden in gebrekkig Engels verhalen over hun land en stelden vragen over mijn land. Met handen en voeten en wat Engelse woordjes werd het een heerlijk gesprek. Ik maakte er een hele serie foto's waaronder deze.
Vietnam • Ho Chi Minh stad (Saigon)
Vietnam • Ho Chi Minh stad (Saigon)
The smoke of incense
A young girl prays amongst the smoke of the gigantic incense sticks in the Thien Hau Temple, an oasis a quietness in the chaotic old city of Saigon.
Twee weken geleden ben ik op stedentrip naar Kiev geweest. Een prachtige en kleurrijke stad met onder meer schitterende kerken en kloostercomplexen. Maar het hoofddoel van de trip was voor mij een exc... Lees meer
Diepe kuilen trotserend, rijden we met onze auto over een zandweggetje naar ons hotel aan de baai van Breidavik. Dit gehucht is het laatste stukje bewoonde wereld op weg naar Látrabjarg, één van de gr... Lees meer
Een reisreporter is een reisreporter, daar zitten geen verschillen tussen. Nou vooruit, een kleintje dan: er zijn reisreporters en er zijn reisreporters van het eerste uur. Deze laatste reisreporters,... Lees meer
Ik kreeg de vraag om suggesties te geven voor een 6 weekse reis Zuid Afrika, Namibie en/of Botswana met een gewone auto. Kruger 10 dagen, St. Lucia en ook nog Kaapstad. En het is niet de eerste keer n... Lees meer
Ik plaats dit blog onder Oost Madagaskar vanwege de laatste paar dagen in PN d'Andasibe. Maar dit 3e deel begint nog in Centraal Madagaskar. Wo We lopen vanaf Camp Catta richting de RN7 en laten d... Lees meer
Zo, nu ik ook de andere helft van de foto's van Madagaskar heb kunnen bekijken op mijn laptop kan ik ook weer verder met het reisschema... Hier is deel 2. Vr Na een lekker ontbijt maken we ons wee... Lees meer
Waar het mee begon: Dit jaar besluiten we ons Zuid Afrika verblijf in te korten en te verruilen voor drie weken Madagaskar. Vanuit Johannesburg naar Madagaskar met Madagaskar Airlines omdat dat toch... Lees meer
Bij mijn voorbereidingen voor de reis naar Madagaskar begon ik me te realiseren hoe groot dit 8e continent eigenlijk is. Hoe ga ik dit eiland verkennen? Hoeveel weken ga ik er voor uittrekken? Wat wil... Lees meer
“In de jaren voor de oorlog had Va (=vader) een stukje land bij de Zee (=Zuiderzee), tussen Nunspeet en Doornspijk. Soms kon hij het verhuren aan een boer uit de buurt en hadden wij er geen omkijken n... Lees meer