Agrotewal

Nederland • Gelderland

Nederland • Gelderland

Henk Vanetie

Een Amerikaans Torenvalkje in de bloesem. De amerikaanse torenvalk is een kleine roofvogel en kan een lengte hebben van 23 tot 30 cm en 100 tot 125 gram wegen.Het mannetje van de amerikaanse torenvalk heeft een blauw-grijze kop met roestbruine kruin, nek, rug en staart. Hij heeft zwarte vlekken op flank en schouderblad. Het vrouwtje heeft een bruingestreepte vuile-gele borst. De nek, rug en staart zijn roestbruin. Een onvolwassen Amerikaanse torenvalk heeft een gestreepte borst en een roestbruine rug met veel banden.De amerikaanse torenvalk heeft een korte, donkere, kromme snavel. Opvallend zijn de witte wangvlekken.

Marokko • Erg Chebbi

Marokko • Erg Chebbi

Wisseschout

Nu Marokko er w.s dit jaar niet inzit [ de boten tussen Spanje en Marokko varen nog steeds niet vanwege een conflict ] laat ik maar een foto zien van deze man die elke dag trouw tijdens de lockdown zorgde voor een warme douche. Dat betekende hout sprokkelen en een vuurtje stoken onder de waterketel.Na een afwijzing toen ik vroeg of ik een foto nog maken kwam er weken later toch een JA. Ik blij want wat heeft hij een mooi hoofd. Hij sliep wel erg armoedig op het terrein waar de camper stond. Verder was hij druk bezig met het handmatig bestuiven van de dadelbomen en het planten van nieuwe. Het poetsen van het toilet/douche gebouw behoorde ook tot zijn taak, maar dat was onbegonnen werk. Een open gebouw en dan regelmatig zandstormen. Dat was een gevecht tegen het zand. Wat zijn ze blij dat de grenzen voor het vliegverkeer weer open zijn. Eindelijk weer brood op de plank.

Zuid-Afrika • KwaZulu-Natal

Zuid-Afrika • KwaZulu-Natal

John Heeneman

Tijdens een reis door Zuidelijk Afrika eind 2019, begin 2020 hebben we in Zuid-Afrika in KwaZulu-Natal een tocht gemaakt langs de bekendste slagvelden en monumenten die het land gemaakt hebben. Zuid-Afrika is een land waar wel altijd om lijkt te zijn gevochten. In elk geval gingen er de laatste twee eeuwen nogal wat bevolkingsgroepen met elkaar op de vuist. Zulu’s vochten burgeroorlogen uit, streden tegen de van de Nederlanders afstammende Afrikaners en de Britten. En ook die Afrikaners en Britten gingen elkaar te lijf. Allemaal in het hart van de provincie KwaZulu-Natal. De oorlogen sloegen de piketpaaltjes waarlangs Zuid-Afrika zich in de twintigste eeuw zou ontwikkelen.Een van onze bezoeken was aan de locatie van een hoogtepunt van de oorlog tussen de Zulu’s en Afrikaners : De slag bij Bloedrivier/Ncome. Op een kale vlakte staan nu 64 bronzen replica’s op ware grootte van ossenwagens in dezelfde ronde formatie opgesteld als tijdens de slag bij Bloedrivier op 16 juli 1838. Slechts 464 Afrikaners laadden destijds binnen die cirkel aan de oever van de rivier Ncome hun geweren door. Ze gebruikten de ossenwagens als schild tegen de ruim 12.000 Zulu-strijders die aanvielen. 3000 Zulu’s stierven, slechts drie Afrikaners raakten gewond. Aan de andere kant van de Ncome-rivier staat een Zulu-gedenkcentrum. De gidsen aan de twee zijden van de rivier verschillen van mening over wat de aanleiding was van de veldslag, over bijna alles eigenlijk, behalve het feit dat de Zulu’s verloren. In de Afrikaner mythologie nam de slag bij Bloedrivier al snel een centrale plek in, 16 juli werd een feestdag. Dat is de datum overigens nog steeds, alleen heet hij nu Verzoeningsdag. Op deze locatie is ook een camping en een herdenkingsmuseum, wij waren de enigen die overnachten op de camping en daardoor kon ik 's-morgens vroeg in alle rust bijgaande foto maken van deze bijzondere locatie. Het bezoeken van deze indrukwekkende plek is zeker aan te raden als je in de buurt komt.