Dreamer666
Genieten in de...Cede
Op zo’n 2,5 uur rijden ten noorden van Kaapstad liggen de Cederbergen. Dit prachtige unieke beschermde gebied met bijzondere vegetatie en grillige oranje gekleurde zandstenen rotsformaties is een walhalla voor wandelliefhebbers en klimmers. Vlakbij de prachtig gelegen Sanddrif Campsite (waar ze ook huisjes verhuren) lopen diverse interessante trails in alle gradaties. Dy-hards kunnen via de Wolfberg Cracks naar de Wolfberg Arch lopen of naar de bekende rotsformatie ‘The Maltese Cross’. Een makkelijke maar prachtige wandeling is de ‘Lot’s Wife Hike’, waar je tussen de stenen pilaren door kan lopen. Geen zin in wandelen? Ga dan lekker chillen bij de verkoelende beekjes en watervallen, ga wijn proeven en relaxen in de tuin van Sanddrif Resort of bekijk de Rock-art in de vele grotten die het gebied rijk is (o.a. de Stadsaal Caves). En als dit niet genoeg is, zak dan als het donker is in een luie stoel achteruit en kijk naar de hemel, want het is één van de beste plekken ter wereld om sterren te kijken! Eén ding is zeker: heimwee gegarandeerd!
Ongerept Ndutu
Het prachtige Ndutu behoort strikt gezien tot de Ngorongoro Conservation Area, maar het wildgebied is eigenlijk al Serengeti. Het gebied is ongerept, en als je het aandurft hier zelfstandig rond te reizen word je beloond met fantastische ontmoetingen met leeuwen, impala's, olifanten, of - zoals op de foto - een giraffe. Urenlang kun je hier genieten van Afrika op zijn best, zonder een mens te zien. Heerlijk.
Kenia Loiyangalani...
In 1991 boekte ik een Truck Safari naar Kenia Lake Turkana. Tot Maralal was er nog asfalt. De laatste 233 km naar Loiyangalani aan het Lake Turkana was de weg unpaved en bestond soms zelfs enkel uit scherpe stenen waardoor de truck stapvoets reed. Gelukkig had onze truck geen lekke band(en). Loiyangalani ligt in een woestijn. Het enige wat je ziet is zand en stenen en Lake Turkana. Dit was dus echt buiten alle gebaande paden. Ik heb genoten van het avontuur en van de mensen want die zijn heel mooi.
Fjadrárgljúfur kloof
Onderweg van Vik richting Skatafell NP vind je ongeveer op de helft van de rit een van de mooiste kloven van IJsland. Het is de Fjadrárgljúfur kloof, een magisch oogende canyon met hoge donkere en puntige kliffen begroeid met fris groen mos. Onder dit alles kronkelt een heldere rivier. De kloof ligt zo’n 6 km ten westen van het plaatsje Kirkjubæjarklaustur en is gemakkelijk te bereiken. Volg de weg naar Laki en hou links aan als je Holtsvegur ziet staan. Hier vind je een parkeerplaats vanwaar je een goed aangelegd pad kunt volgen met verschillende uitzichtpunten (ongeveer 2 km lang, makkelijk begaanbaar). Bekijk ze allemaal, want het uitzicht veranderd steeds en bij het laatste uitzichtpunt wordt je ook nog eens getrakteerd op een mooie waterval! Ik heb ook gelezen dat je ook door de kloof zelf kunt wandelen, maar dat je dan vaak wel door het water moet. Klonk super leuk, maar onze dag was al zo koud dat we daar maar niet aan begonnen waren... Leuk weetje: Deze kloof is ook gebruikt in de videoclip van I'll show you' van Justin Bieber. Nadat deze clip op tv kwam in 2015 werd deze plek ineens een stuk populairder, en moest zelfs korte tijd gesloten worden omdat fans gevaarlijke capriolen uithaalde voor het perfecte plaatje... Nu zijn er dus wandelpaden aangelegd waar je niet van af mag om de natuur te beschermen. Of het nog steeds een veel bezochte plek is durf ik niet te zeggen, maar de 10 parkeerplaatsen dezen me vermoeden dat het hier altijd wel vrij rustig is
Triberg Waterfalls
De Triberg Watervallen. Deze watervallen liggen in het kleine plaatsje Triberg, ongeveer een uurtje rijden van Freiburg. Iedereen kent natuurlijk het zwarte woud en waarschijnlijk ook deze Triberg Watervallen. Het zijn mooie en behoren tot de grootste watervallen van Duitsland. Rivier Gutach die door het zwarte woud loopt zorgt ervoor dat de waterval in 7 stappen naar beneden valt met een totale lengte van 163 meter. Het is een druk bezocht park met mooie paden en goed gangbaar voor jong en oud. Het is redelijk steil. Mijn tip zou zijn als je foto's wilt maken zorg ervoor dat je als eerste in het park bent. De poorten gaan om 08.00 uur open. Rond 11.00 uur waren wij weer vertrokken en toen kwamen/waren er al veel mensen in het park. Deze foto is gemaakt met 3-stops ND filter om een langer sluitertijd te maken en het zonnetje kwam ook nog even langs.
Plitvice N.P.
Afgelopen juni hebben we een bezoek gebracht aan de Plitvice meren in Kroatië. Voor mij is dit echt een van de mooiste natuurgebieden in Europa. Voor mij was het de 2e keer dat ik dit park bezocht en wat een rust deze keer. Vanwege de Corona crisis was het park grotendeels uitgestorven. Volgens de mevrouw achter de balie waren er dagelijks niet meer dan 100 bezoekers. Heerlijk! In alle rust het park bekijken, fotograferen zonder continue mensen in je beeld, wat een weelde. Je hebt een dag nodig om het hele park, met zijn vele meren en watervallen, rustig te kunnen bekijken. Er lopen verschillende, goed aangegeven, wandelingen door het park en voor een compleet beeld zou ik de langste wandeling ( 6 tot 8 uur) kiezen. De wandeling is niet zwaar, en eigenlijk ook helemaal niet lang, maar door alle stops heb je er toch zo'n 6 tot 8 uur voor nodig.
Terug naar de 'Mont'
Je zou het niet zeggen met die dreigende lucht maar het bleef droog. Op de voeten na dan terwijl we terug lopen van het eiland Tombelaine. Van deze kant zicht op het beboste deel van de Mont Saint-Michel.
Verborgen schoonheid
Haast verstopt, met slechts een klein onopvallend bordje 'canyon' als richtingaanwijzer, ligt deze prachtige kleine kloof, als vertakking van een wandeling in de Blue Mountains. Het water van de bovenliggende beken stroomt als een klein watervalletje de grot in, het daglicht verraadt nog net de kleurenpracht van deze intieme plek. We waren er bijna aan voorbij gelopen...
Het lijkt wel een...d
Lalibela, de plek met de vele rotskerken. Een bijzondere locatie om te ontdekken. Je kunt de grote bekende kerken bezoeken, maar in het gebied liggen nog ook kleinere kerkjes verspreid die zeer de moeite waard zijn om te bekijken. In de grote rotskerken gebeurt er meestal altijd wel iets. Op deze dag werd het gouden kruis getoond. De kerk vol priesters in het wit en een hele aparte sfeer. Elke kerk heeft iedere maand zijn eigen heilige dag. Overal kussen de gelovigen de muur en pilaren. Bij vertrek kussen ze een gouden kruis.
Saksische Schweiz bij
Op mijn verlanglijstje met te bezoeken plekken in Europa stond de Bastei in de Saksische Schweiz. In 2018 was het zover, in oktober zijn we met de camper op pad gegaan, voor de Bastei en een klein rondje Tsjechië. Tevens is het heel goed mogelijk om in oktober/november de trek van de kraanvogels mee te maken in Duitsland. Ik bofte oktober liet zich van zijn beste kant zien, veel dagen waren zonsovergoten. Jammer genoeg bleven de bladeren nog aan de bomen, maar een kniesoor die daar op let. Op de foto zie je de bekende oude brug, "de Bastei" tijdens de zonsopkomst. Veel toeristen zijn er niet, wel veel Duitse fotografen. In het Sächsische Schweiz liggen binnen de grenzen van het nationale park wandelpaden met een totale lengte van zo’n 400 kilometer, circa 50 kilometer aan fietspaden en ruim 12.000 klimroutes. In het hele klimgebied Saksisch Zwitserland liggen ruim 20.000 routes met ruim 1100 bergtoppen, het is het oudste niet-Alpine klimgebied van Duitsland. ( met dank aan Ecotoerisme in Europa) Wil je net als ik genieten van de zonsopkomst boven de Bastei, er is een hotel op loop afstand van de brug. Maar voor 3 euro kun je met je camper overnachten bij een P R op zo'n 3 km van de attractie.
Op naar de top!
Vorige week plaatste ik al een foto van het uitzicht vanaf de top van de Aquille Midi met onderstaande begeleidende tekst: Vanuit Chamonix kun je naar de top van Aquille Midi, welke met ruim 3800m het hoogstgelegen bergstation is, welke je per gondel kan bereiken in deze regio. Er lopen geen wandelroutes naar deze top, omdat deze simpelweg veel te steil is en alleen door klimmers te voet te bereiken is. De meeste klimmers pakken ook de gondel en starten op de top van de Aquille Midi hun tocht naar de top van de Mont Blanc/Monte Bianco, welke met 4808 meter de hoogste top in de Alpen heeft. Volgens info op Wikipedia schijnt er nog steeds discussie te zijn of de top nu in Frankrijk ligt. Cartografen uit Frankrijk en Zwitserland plaatsen het terreingedeelte rond de top in Frankrijk. De Italianen beweren echter dat dit op een fout van een Franse cartograaf in 1794 berust en dat de grens precies over de top loopt. Vanaf Aquille Midi heb je een spectaculair uitzicht over de Géantgletsjer, de 4000+-ers in Italië en zelfs Zwitserland, de top van de Mont Blanc en het tegenover liggende massief. Er zijn ook interessante exposities in het bergstation. Een kaartje naar de top van Aquille Midi kost een paar knaken, dus het uitzicht is niet helemaal priceless in letterlijke zin, maar zeker wel in de figuurlijke context! Deze klimmers starten aan een toppoging naar de Mont Blanc, waarbij ze eerst steil op de graad de Aquille Midi iets af moeten dalen om vervolgens echt aan de klim te kunnen beginnen. Mocht je ook ooit met de gondel naar Aquille Midi willen, dan raad ik aan de eerste gondel te nemen (je bent dan waarschijnlijk de enige zonder klimtouw, maar je hebt alles nog voor jezelf bij een zon die net opgekomen is - en het is echt superleuk om naar de alpinisten te kijken die daar hun tocht starten.
Even poseren
Begin maart dit jaar waren we weer in Ouzoud, ik vind de omgeving daar erg mooi. Je kunt er geweldig wandelen, de watervallen zijn een publiekstrekker van niveau, maar minstens zo leuk zijn de berberapen. Het zijn deugnieten maar ze laten je met rust als je hen geen eten aanbiedt. Ik ben blij als een vrouwtje even voor mij poseert pal voor de watervallen. In maart is de temperatuur daar overdag vaak al erg lekker. Anders dan bij Azrou waar ook apen leven, maar daar ligt in maart bijna zeker nog veel sneeuw.
Sterrenkijken
In de Dolomieten wou ik graag de nacht doorbrengen bij Tre Cime. Een goede beslissing zo bleek want na de wekker om 1u te hebben gezet werd ik wakker en kreeg ik een adembenemend zicht op de sterren. Zo veel sterren had ik nog nooit gezien. Dit probeerde ik dan ook vast te leggen op camera.
Zonsopgang bij de...t
'S avonds kwamen we aan bij een natuurlijke warmwaterbron en konden we genieten van een heerlijk bad. Er zaten toen ook een heleboel locals. We besloten om smorgens vroeg op te staan om hier nog eens te genieten, maar dan bij het eerste zonlicht. We hadden deze plaats dan helemaal voor ons alleen.
Thaise zonsondergang
Na een prachtige roadtrip door het noorden en Noord-oosten van Thailand brengen we de laatste dagen van onze reis door op de landtong in het zuiden van Thailand. Na een fantastisch verblijf in Khao Sok National Park trekken we verder zuidwaarts voor een paar dagen strand. In Khao Lak vinden we een rustig plekje met lege stranden en prachtige zonsondergangen. Hier kunnen we onze reis mooi op ons laten inwerken.
Stilte
Moraine Lake is een gletsjermeer dat ingeklemd ligt tussen de dennenbomen en steile hellingen van het omringende gebergte. We zijn hier in september, dus de sneeuw op de toppen is al voor een groot deel gesmolten. Vanaf Moraine Lake kun je een waanzinnig mooie wandeling maken via Larch Valley (de vallei van de Lariksen - wij waren nog te vroeg in het jaar, maar in de herfst is het een geel/oranje spektakel daar) naar Sentinel Pass (briljant uitzicht na een zig-zag klim omhoog op een steile puinhelling). Bij terugkomst van de wandeling was het opeens een stuk drukker bij het meer dan verwacht (bij de start van de wandeling was er bij het meer nog niemand te bekennen). Het uitzicht is echter meer dan de moeite waard, dus we besloten onze pasta voor die avond ter plekke te bereiden op de gasbrander. Hoe lager de zon, des te meer mensen elders hun diner moeten nuttigen en uiteindelijk keert tegen zonsondergang de rust compleet weer terug. Stilte......
Veiligheid voor...all
Eyelash Viper Bothriechis schlegelii Gefotografeerd in Costa Rica in het Cahuita National Park aan de Caribische kust tijdens een hike. In Costa Rica komt een verscheidenheid aan dier- en plansoorten voor die alleen hier voorkomen. Slangen bijvoorbeeld. Er komen in Costa Rica ongeveer 135 verschillende soorten slangen voor. Het overgrote deel zijn gelukkig ongevaarlijk. Slechts 17 van deze slangsoorten zijn giftig, waarvan er negen als zeer giftig worden aangemerkt Laat ik nu boffen dat deze slang op de foto wel giftig is ;-( . Als je echt op zoek wilt naar slangen, kun je het beste met een gids op pad gaan. Maar door zijn gele kleur, ze kunnen ook andere kleuren aannemen, hebben wij deze gespot. Voor de veiligheid wel met de telelens gefotografeerd ;-)) Kijk hem kijken naar die mier...
Uilskuiken
Ik heb me nooit gerealiseerd hoe vertederend het koppie van een uilskuiken kan zijn. Tot ik er eentje van niet te ver weg zag. Het is alsof hij wat dromerig de wereld in staart. Weg is het felle jong wat met een grote hap een dode muis verschalkt. De donzige veertjes geven hem een wat doepig uiterlijk, tenminste dat vind ik.