Dreamer666
Dat was schrikken
Ik klim een soort dijkje op aan de rand van een nu drooggevallen uiteinde van een fjord. Ineens sta ik oog in oog met een rendier. Ik weet niet wie er harder schrok.
Nederlandse Antillen • Bonaire
Nederlandse Antillen • Bonaire
Flying Blue
Aflopen zomer onze reis naar o.a. de Galapagos eilanden moeten verschuiven naar 2021. Uiteindelijk gekozen voor Curacao en Bonaire, niet echt 'ons ding' zoveel strand, maar het snorkelen en de prachtige onderwaterwereld compenseerden het gebrek aan wildlife. Heerlijk kunnen spelen met mijn nieuwe onderwatergear. Het was er bovendien ook bizar rustig. Vaak hadden we strandjes en de schildpadden voor ons alleen. Deze foto is gemaakt bij de Zoutpier. Vooral in de ochtend zijn hier dagelijks schildpadden te vinden. Deze had zijn buikje vol en zwom weer richting volle zee, omdat hij dicht bij de oppervlakte zat en de bodem hier wat dieper is, kreeg ik dit gave beeld van de zwevende schildpad in de blauwe wereld.
Wij zaten in de...gev
Ja, je leest het goed; wij zaten in de gevangenis in London. De foto is niet veel soeps, maar ja, als je een foto binnen de gevangenismuren wil nemen, zit je er allicht nog langer vast... dus dat risico gingen we toch maar niet lopen. Hoe we daar terecht kwamen? Voor zover ik weet, hebben we geen misdaden gepleegd en was het dus onze keuze om er naartoe te gaan. We gingen namelijk naar een wel héél speciale plek, 'The Clinck'. Dat is het restaurant van Brixton Prison waar je als bezoeker een tafeltje kan reserveren. Gedetineerden kunnen daar deelnemen aan een programma waarin ze leren koken en opdienen. Dat maakt niet enkel hun leven in de gevangenis wat aangenamer, maar ze worden ook klaargestoomd om een job in de horeca te kunnen uitoefenen wanneer ze vrij komen. Uiteraard mogen gevangenen de Brixton Prison niet uit, dus het restaurant vind je binnen de gevangenismuren. Om daar binnen te komen, gelden alle gebruikelijke veiligheidsmaatregelen. Je moet ruim op voorhand reserveren, want je reservatie dient wel ‘goedgekeurd’ te worden. Je moet ook iets meer gegevens opgeven dan bij een standaard restaurantbezoek: ze gaan na of je zelf al eens in aanraking kwam met het gerecht, of je geen ‘inmates’ kent, je beroep, … Bij het binnenkomen moet je ook alles afgeven. Het zal je niet lukken om stiekem een fotootje te maken. We worden gefouilleerd door een norse cipier. Voor de veiligheid wordt er plastieken bestek gebruikt. Onze ober is nog een beetje onwennig, en aan z’n gelaat kan je zien dat hij al wat watertjes doorzwommen heeft, maar hij doet het keurig! Hij is in elk geval vriendelijker dan de cipier… En het eten, wel, dat was ook lang niet slecht! https://theclinkcharity.org/
I'm flying high
Enkele weken geleden genoten in een hut in de Brabantse bossen. Naast de IJsvogel, een havik, diverse buizerds en kleiner gevleugeld spul, vooral heel veel lol gehad met eekhoorntjes. Tjee wat kunnen die rakkers springen zeg!!!
Dagdromen aan het...P
Pushkar, bekend door zijn jaarlijkse kamelenmarkt. maar ook zonder deze markt is het een leuke plek om te bezoeken. Leuke straatjes en natuurlijk het Pushkar Lake. Het heilige meer. Er wordt gewassen, gebaad en geofferd. Ga hier lekker zitten dagdromen op een van de trappen. Er gebeurt genoeg om je heen.
The Lock Keepers Tree
We hebben net de warmste maar ook de droogste zomer achter de rug. De herfst was nog maar net begonnen en de blaadjes vielen al volop van de bomen, vroeger dan anders. En dat heb ik ook gemerkt tijdens het fotograferen. Deze Mispel boom staat vlakbij mijn huis en ik vind het zo'n prachtige boom! De ligging is ook prachtig, aan de punt op een eilandje in het Ruiten Aa Kanaal. Vooral in de herfst is het een prachtplaat, maar we hebben er helaas maar heel eventjes van kunnen genieten, want deze boom was eind oktober al helemaal kaal. Nu weer een jaar wachten om weer mooie herfstplaatjes te schieten van mijn lievelingsboom! De naam Lock Keepers Tree heb ik bedacht omdat ik het allereerst prachtig vind klinken. Maar het heeft een diepere betekenis. Deze boom is geplant door de oude sluiswachter vele jaren geleden. Hij woonde in het kleine sluiswachtershuisje bij de brug aan het kanaal. De sluiswachter is er al jaren niet meer, maar de boom die hij geplant heeft leeft nog steeds voort. Prachtig toch?
Relaxen bij Lake...Mu
In het Zuid-Westen van Uganda ligt Lake Mutanda. Een prachtig gelegen meer met uitzicht op Congo en Rwanda en haar hoge vulkanen (Mount Muhabura, Sabinyo en Gahinga). Aan de horizon zie je nog net de vulkanen tussen de wolken. Wij verbleven bij Lake Mutanda Resort (toen gerund door Nederlanders, maar mogelijk is dit veranderd). Voor ons was dit een perfecte afsluiting van onze vakantie in Uganda na 3 weken kamperen in ons tentje. Het is een prima uitvalsbasis voor gorillatrekkings in het zuiden van Bwindi of in Mgahinga NP, maar wie wil ergens anders naartoe als je op deze mooie plek bent? Gewoon even een paar dagen nagenieten met dit uitzicht, lekker dobberen in een traditionele houten kano kijkend naar iedereen die voorbij komt en de ottertjes die 's morgens vroeg en 's avonds tegen zonsondergang aan het spelen zijn in het water.
Verenigde Staten • Monument valley
Verenigde Staten • Monument valley
De bekende weg
De bekende on-aardse weg naar Monument Valley blijft prachtig om te zien. Het is alweer wat langer geleden dat ik hier was; het was ook mijn eerste reis naar het Westen van de VS. Niet alleen om die nostalgische reden blijven de Verenigde Staten een van mijn favoriete bestemmingen. De prachtige natuur blijft adembenemend, en overstemt (hopelijk) het politieke klimaat.
Vroeg in de morgen
We staan op een camping boven deze stad en wandelen heel vroeg al naar beneden omdat dan het stadje nog niet overstroomd is door toeristen en de "toeristen handel" de straatjes nog niet ontsierd.
Wijnberg Groeneveld
Het lukt niet met de druiven op de Wijnberg in de 19e eeuw maar de kunstmatige heuvel in de tuin van kasteel Groeneveld mocht de naam houden. Daar waar de grote vijver de voet van de Wijnberg raakt vind je een van de mooiste stukjes van de tuin.
Lynxen in de...Bayeri
Februari 2019 ben ik met een groep fotografen naar de Bayerische Wald geweest om Lynxen en Wolven in de sneeuw te fotograferen. Dat wilde ik al heel lang doen. Wij waren met een groep fotografen en hadden Walkies-Talkies om elkaar op de hoogte te houden of wij beweging/actie van de dieren zagen. Dat werkte perfect en soms had je geluk en soms niet. Het is een soort wildpark. Het is absoluut geen dierentuin. Het zijn hele grote verblijven/bossen waar deze beesten in leven. Ze leven zoals in de wildernis. Op de foto zie je 2 kids, moeder die Papa Lynx aan zien komen. Soms geven ze wat agressie af, dat viel mij soms op . Waarom ze dat doen, weet ik helaas niet. Deze parken liggen in de buurt van de Lusen.
Slanke koraalklimmer
De Slanke koraalklimmer wordt 22 cm. komt voor in heldere lagunes en op buitenriffen, eet kleine vissen en soms garnalen. Ze liggen rustig op of tussen het koraal, op de achtergrond een zwaveljuffer.
De drijvende tuinen..
Een van de hoogtepunten van Myanmar is toch wel het Inle meer. Het meer staat vooral bekend om zijn traditionele vissers maar ook de dorpen op palen en de drijvende tuinen zijn d emoeite van een bezoek waard.. De inwoners van dit gebied hebben zich uitstekend weten aan te passen aan de omgeving. Ze wonen in kleine dorpen die op palen staan vanwege het grote verschil in de waterstand van het meer. Hun voedsel verbouwen ze in de drijvende tuinen die aan de randen van het meer liggen. Als er dan een traditionele visser door de drijvende tuinen komt varen is dit natuurlijk een mooi moment om vast te leggen.
Afrika op zijn best
Ndutu ligt op de grens van de Serengeti en de Ngorongoro Conservation Area in het noorden van Tanzania. Maar waar je in de Serengeti drommen toeristen kunt verwachten, is het hier rustig. Wij hadden het genoegen met eigen vervoer rond te rijden, en konden uren van het gebied genieten zonder een mens te zien. Dat is Afrika op zijn best!
Grizzly Rick
Vanuit Telegraph Cove hebben we een trip geboekt waarbij we naar de tegenoverliggende inlets zijn gevaren om daar vanaf een soort pontonbootje dat voortgetrokken werd door ondiep water te zoeken naar grizzly beren. Helaas hadden we pech en hebben tijdens deze tocht geen beren gezien. We kregen daarom een tegoedbon om gratis nog een keer mee te gaan als we ooit nog een keer terug zouden keren naar Canada, ervan uitgaande dat we vast zouden zitten aan een strak reisschema. Toen we aangaven dat we ons herkansing graag een paar dagen later al in wilden zetten, hebben ze iets anders voor ons geregeld (omdat de trips bij Tide Rip al ver van tevoren zijn volgeboekt). De eigenaar van Tide Rip gaf vooraf aan dat deze trip alleen geschikt was als we in waren voor een avontuur....nou dat waren we zeker! We gingen opnieuw per boot naar de inlets richting het vasteland. De eigenaar van Tide Rip had connecties met Rick – een ‘loner’ zoals hij genoemd werd - die gebruik maakte van hun steiger en heel af en toe vissers meenam naar zijn stek in het woud als tegenprestatie voor het gebruik van de steiger. In de zomermaanden woonde hij in een half afgezaagde caravan met een tentje ernaast aan de steiger en in de winter in een hut in het woud. Onze komst was uiteraard vooraf niet gecommuniceerd (dus het was vooraf ook onduidelijk of Rick bij de steiger zou zijn) en de eigenaar van Tide Rip vroeg ons vooral vriendelijk en terughoudend te zijn, aangezien Rick soms off-mood kon zijn en dan geen trek had in onverwachte bezoekers met bravoure. Met ons meest vrome gezicht zijn we uit de boot gestapt om vervolgens de dag van ons leven tegemoet te gaan. Rick bleek een enorme lieve man, die een hekel heeft aan grote tree-logging company’s en al het andere dat natuurschoon op het spel zet. Daar hadden we direct de eerste klik. Met een gammele pick up zijn we een stuk het woud ingereden, om vervolgens ca. 10 km te lopen met uiteindelijk een oversteek over een snelstromende rivier middels een bootje dat vastgemaakt was aan een touw dat van boom tot boom over de rivier was geknoopt. Rick manouvreerde het bootje en wij hoosden tegelijkertijd water met oude blikjes. Na nog een stukje lopen kwamen we bij zijn houten hut aan dat aan de rivier diep in het oerwoud lag. Rick had fantastische verhalen – hij was een soort berenfluisteraar en maakte de meest fantastische dingen mee. Zo kwam één van de vrouwtjesberen steevast elk voorjaar haar pas geboren jonge beertjes laten zien aan hem en is hij zelfs een keer door een voor hem bekende grizzly beschermd toen hij werd aangevallen door een onbekende zwarte beer. Uren hebben we met hem zitten turen op de grote stenen langs de rivier…. zonder succes. Toen we terugliepen naar zijn hut klonk het opeens heel rustig maar met diepe stem ‘BEAR’, en zagen we een grizzly de rivier overzwemmen om vervolgens een zalmpje mee te pikken. Inmiddels was het gaan stortregenen, dus zijn er alleen foto’s met beslagen lens van deze beer. Maar wat was het een avontuur om nooit te vergeten! Met een dikke pakkert op zijn wang heb ik afscheid genomen en aangegeven dat hij ons een geweldige beleving had gegeven. Hij bloosde ervan en gaf aan dat hij ook genoten had van ons enthousiasme en dat we altijd nog een keer terug mochten keren. Als we ooit terug gaan naar Canada gaan we dit zeker doen - ik ben heel benieuwd hoe het met Rick is. Ooit zal hij daar waarschijnlijk alleen gevonden worden tussen zijn beren. Een raar idee, maar ook iets wat hij niet anders zal willen denk ik.
Oranje Molen
De Oranje molen aan de Oranjedijk in Vlissingen. een voormalige korenmolen en pelmolen. Ik zag deze molen in de boeken en ik dacht misschien wel mooi om deze te fotograferen. Door zijn unieke ligging aan zee, is voor mij wel bijzonder. De dag dat wij Vlissingen een bezoek brachten zijn wij letterlijk weggeregent . Deze foto heb ik kunnen maken toen het laagwater is, dat vond ik wel gaaf. De groene aanslag op de stenen de stuwwal/wand en de oranjemolen met haar dreigende wolken. De oranjemolen is beschreven sinds 1699 . In 1944 heet deze locatie ‘Uncle beach’: het was het strijdtoneel tijdens de Slag om de Schelde. Hierdoor maakt Vlissingen eind 1944 voor even onderdeel uit van het internationale strijdtoneel tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Nieuw-Zeeland • Zuid West Nieuw-Zeeland
Nieuw-Zeeland • Zuid West Nieuw-Zeeland
Freeze
Op onze weg naar de kust in Jackson Bay stond ze, midden op de weg, bevroren. Hoewel het rustig op de weg was, kwamen vanuit twee richtingen auto's op haar af. Tja, dat je dan angstig wordt, en bevriest, begrijp ik wel. Vooral als er dan ook nog een camera op je gericht wordt. Na de foto trok ik me voorzichtig terug, in de hoop dat ze zich van de weg af zou bewegen, en in veiligheid zou zijn. Dat gebeurde uiteindelijk wel, maar al die aandacht maakte veel indruk op haar.
Neeltje Jans
Op het moment dat ik deze foto post zijn wij nog in Zeeland, heerlijk 3 nachtjes in Zoutelande geweest. Het weer was heel wisselend, 2 dagen echt heel grauw. Ik vond het wel toepasselijk om deze foto dat ook zwart-wit te maken. Neeltje Jans is een onderdeel van Oosterscheldekering. Een project waar de Nederlanders trots op mogen zijn. Het ligt tussen Noord-Beverland en Schouwen. De naam Neeltje Jans is verkregen doordat er een boot op een zandplaat was vastgelopen. vroeger was Neeltje Jans een oude zandplaat. Neeltje Jans staat voor de volksbenaming van de beschermgodin Nehalennia . TIP: Wij hebben het Watersnoodmuseum bezocht en is erg de moeite waard. Dit museum bevindt zich in de caissons die gebruikt zijn om het gat in de dijk bij Ouwerkerk te dichten. Ze staan dus nog steeds op de originele plek van de ramp.