Tijdens onze rondreis met onze knusse camper over Vancouver Island verblijven we een aantal dagen in het plaatsje Telegraph Cove. Voor veel mensen ligt dit gehucht te ver buiten de route, maar voor on... Lees meer
Abytravel
Oostenrijk • Carinthie en Oost Tirol
Oostenrijk • Carinthie en Oost Tirol
Dwars door de kloof..
De Groppensteinschlucht in Obervellach. Een hele mooie wandeling van een paar uur. houten trappen zijn is het toch wel klauteren en klimmen. Parkeren is gratis en de entree ook mits je een Karnten kaart hebt. Bij de start (en finish) kun je naar het toilet en wat te drinken kopen. Eerder die dag heb ik ook de Ragasschlucht gelopen en die is net wat spectaculairder, maar deze is zeker de moeite waard!
Lopen voor je leven
Katmai Nationaal park (Brooks Falls) is de ideale plek om beren te observeren in hun natuurlijke habitat. Vanaf een enorme brug over de rivier sta je gewapend met je camera te wachten op wat actie. Deze beren waren opgeschrikt door een watervliegtuigje dat toekwam. Dit is trouwens ook de enige manier om hier naartoe te geraken. Eerst moet je een vliegtuigje nemen naar King Salmon om dan over te stappen in een watervliegtuigje richting Brooks Lodge. Verwacht zeker geen luxueus watervliegtuig maar wel een havilland van meer dan 60jaar oud. Was heel spannend voor mijn man die vliegangst heeft.
I'm flying high
Enkele weken geleden genoten in een hut in de Brabantse bossen. Naast de IJsvogel, een havik, diverse buizerds en kleiner gevleugeld spul, vooral heel veel lol gehad met eekhoorntjes. Tjee wat kunnen die rakkers springen zeg!!!
The Lock Keepers Tree
We hebben net de warmste maar ook de droogste zomer achter de rug. De herfst was nog maar net begonnen en de blaadjes vielen al volop van de bomen, vroeger dan anders. En dat heb ik ook gemerkt tijdens het fotograferen. Deze Mispel boom staat vlakbij mijn huis en ik vind het zo'n prachtige boom! De ligging is ook prachtig, aan de punt op een eilandje in het Ruiten Aa Kanaal. Vooral in de herfst is het een prachtplaat, maar we hebben er helaas maar heel eventjes van kunnen genieten, want deze boom was eind oktober al helemaal kaal. Nu weer een jaar wachten om weer mooie herfstplaatjes te schieten van mijn lievelingsboom! De naam Lock Keepers Tree heb ik bedacht omdat ik het allereerst prachtig vind klinken. Maar het heeft een diepere betekenis. Deze boom is geplant door de oude sluiswachter vele jaren geleden. Hij woonde in het kleine sluiswachtershuisje bij de brug aan het kanaal. De sluiswachter is er al jaren niet meer, maar de boom die hij geplant heeft leeft nog steeds voort. Prachtig toch?
Lichaamsversiering of
Zoals sommige onder ons tatoeages een mooi lichaamsversiering vinden, vinden andere dit alweer afschuwelijk. Zo is dit ook bij de Mursi volkeren met hun lipschotels. Vroeger was ... hoe groter de lipschijf, hoe mooier de vrouw en hoe groter de bruidsschat. De traditie van de lipplaten is stilletjes aan aan't verdwijnen en nu doen de meeste enkel de lipplaten in als toeristen hun dorp bezoeken. Deze mursi vrouw heeft duidelijk niet gekozen voor een lipschotel maar wel voor mooi afgewerkte oorschotels en voor littekenvorming op haar lichaam. Hoe dikker de littekens hoe mooier ze deze vinden.
Grotwoningen van...Ma
Matera staat bekend om z'n grotwoningen. Aan de andere kant van de kloof waar Matera aan ligt, vind je ook nog een aantal uitgehakte ruimtes. Deze zijn niet meer bewoond en vrij toegankelijk voor bezoekers. Het is een leuk stukje dalen en klimmen of een klein stukje (om)rijden vanuit Matera om er te komen. Vanuit de "grotten" heb je soms een mooi uitzicht op deze bijzondere stad zelf.
Kaapse Bergzebra
De Kaapse Bergzebra waren een aantal jaren geleden bijna uitgestorven maar dankzij het Mountain Zebra National Park zijn de aantallen weer aan het toenemen. Gelukkig maar. De zebra is zo'n mooi beest om te zien . Uniek in zijn soort. Dit type zebra heeft een aantal kenmerken, ze zijn wat kleiner dan wij die kennen, hebben bredere strepen en een oranje neus. Mountain Zebra NP is een wat rustiger park dan bijv. ADDO wat er ook "in de buurt" ligt.
Grizzly Rick
Vanuit Telegraph Cove hebben we een trip geboekt waarbij we naar de tegenoverliggende inlets zijn gevaren om daar vanaf een soort pontonbootje dat voortgetrokken werd door ondiep water te zoeken naar grizzly beren. Helaas hadden we pech en hebben tijdens deze tocht geen beren gezien. We kregen daarom een tegoedbon om gratis nog een keer mee te gaan als we ooit nog een keer terug zouden keren naar Canada, ervan uitgaande dat we vast zouden zitten aan een strak reisschema. Toen we aangaven dat we ons herkansing graag een paar dagen later al in wilden zetten, hebben ze iets anders voor ons geregeld (omdat de trips bij Tide Rip al ver van tevoren zijn volgeboekt). De eigenaar van Tide Rip gaf vooraf aan dat deze trip alleen geschikt was als we in waren voor een avontuur....nou dat waren we zeker! We gingen opnieuw per boot naar de inlets richting het vasteland. De eigenaar van Tide Rip had connecties met Rick – een ‘loner’ zoals hij genoemd werd - die gebruik maakte van hun steiger en heel af en toe vissers meenam naar zijn stek in het woud als tegenprestatie voor het gebruik van de steiger. In de zomermaanden woonde hij in een half afgezaagde caravan met een tentje ernaast aan de steiger en in de winter in een hut in het woud. Onze komst was uiteraard vooraf niet gecommuniceerd (dus het was vooraf ook onduidelijk of Rick bij de steiger zou zijn) en de eigenaar van Tide Rip vroeg ons vooral vriendelijk en terughoudend te zijn, aangezien Rick soms off-mood kon zijn en dan geen trek had in onverwachte bezoekers met bravoure. Met ons meest vrome gezicht zijn we uit de boot gestapt om vervolgens de dag van ons leven tegemoet te gaan. Rick bleek een enorme lieve man, die een hekel heeft aan grote tree-logging company’s en al het andere dat natuurschoon op het spel zet. Daar hadden we direct de eerste klik. Met een gammele pick up zijn we een stuk het woud ingereden, om vervolgens ca. 10 km te lopen met uiteindelijk een oversteek over een snelstromende rivier middels een bootje dat vastgemaakt was aan een touw dat van boom tot boom over de rivier was geknoopt. Rick manouvreerde het bootje en wij hoosden tegelijkertijd water met oude blikjes. Na nog een stukje lopen kwamen we bij zijn houten hut aan dat aan de rivier diep in het oerwoud lag. Rick had fantastische verhalen – hij was een soort berenfluisteraar en maakte de meest fantastische dingen mee. Zo kwam één van de vrouwtjesberen steevast elk voorjaar haar pas geboren jonge beertjes laten zien aan hem en is hij zelfs een keer door een voor hem bekende grizzly beschermd toen hij werd aangevallen door een onbekende zwarte beer. Uren hebben we met hem zitten turen op de grote stenen langs de rivier…. zonder succes. Toen we terugliepen naar zijn hut klonk het opeens heel rustig maar met diepe stem ‘BEAR’, en zagen we een grizzly de rivier overzwemmen om vervolgens een zalmpje mee te pikken. Inmiddels was het gaan stortregenen, dus zijn er alleen foto’s met beslagen lens van deze beer. Maar wat was het een avontuur om nooit te vergeten! Met een dikke pakkert op zijn wang heb ik afscheid genomen en aangegeven dat hij ons een geweldige beleving had gegeven. Hij bloosde ervan en gaf aan dat hij ook genoten had van ons enthousiasme en dat we altijd nog een keer terug mochten keren. Als we ooit terug gaan naar Canada gaan we dit zeker doen - ik ben heel benieuwd hoe het met Rick is. Ooit zal hij daar waarschijnlijk alleen gevonden worden tussen zijn beren. Een raar idee, maar ook iets wat hij niet anders zal willen denk ik.
Låtefossen
Ongeveer 15km ten zuiden van Odda langs de weg no13 vind je de toeristische Låtefossen. Deze waterval heeft een hoogte van 165m. Je rijdt langs deze tweelingwaterval over een brug waar je een redelijk grote parking vindt. Wat ik wel heel spijtig vond (fotografisch gezien), was dat er een lelijk uitziend souvenirwinkel en koffieshop onder de tweede waterval is. Zelf vind ik het een inbreuk op zoiets natuurlijk moois. Daarom dat je op de foto dan ook maar 1 waterval ziet ipv 2. Ze hadden hun koffie- en souvenirshop best op de parking gezet. Maar 1 of 2 watervallen ... sowieso een stop waard .
Met Fulani hoed
De Peul of Fulani is een van de vele stammen die in Mali leven. Ze leven vooral in Centraal Mali. Ze trekken vaak rond met hun vee. Hier zijn ze dan langere tijd mee op stap. De peul of Fulani zijn goed herkenbaar aan hun mooie hoed. Deze is gemaakt van riet en leer en kleine versierselen op de rand
Eindelijk een rustig.
Dagen hebben we rond gereden in Teton NP in de hoop om een eland tegen te komen maar het mocht niet zijn. Van daaruit zijn we naar Park City gereden, een bergdorp waar het grootste ski oord van de VS is. Hier zijn we wat inkopen gaan doen voor de komende weken en juist daar zie ik op de enorme parking een eland lopen. Ik roep tegen mijn man ... "een eland... een eland". Hij dacht in eerste instantie dat ik zot aan't worden was maar doordat ik in een speedtempo met onze gekochte spullen naar de auto loop, beseft hij dat het geen grap was. Binnen de minuut had ik alles in de auto gesmeten en stond ik op de parking met mijn camera in de hand. De eland was enorm gestrest door al de mensen en auto's rondom hem en hij zocht een weg naar de natuur. Met hulp van de politie is de eland veilig weggeraakt. Nadien checken we in bij ons hotel en maken we een ritje met de auto om de omgeving te verkennen. We passeren het kerkhof en daar zie ik iets groot en donker neerliggen.... en ja daar was hij terug, de jonge eland. Hij was dus niet de natuur ingetrokken om tot rust te komen maar wel naar het kerkhof.
De boer ploegde voort
Tijdens onze reis door het zuiden van Yunnan kom je regelmatig tafereeltjes tegen waarvoor je graag een stop maakt. In het diepe zuiden werken ze nog met buffel en een klein ploegje. Maar de voren zijn kaasrecht. Het ploegen gebeurt wel een een prachtige omgeving. De grond is werkelijk knal oranje. En de boer ploegde voort ...... ...
Pff zoveel knopen in.
Desondanks de zeer afgelegen plek waar we deze jonge himbavrouw hebben gezien, heeft ze toch een haarborsteltje. Waarschijnlijk een hotelborsteltje gekregen van toeristen. Ze was dan ook druk bezig de knoopjes uit haar haar te trekken. De himbavrouwen zijn heel trots en spenderen veel tijd aan hun uiterlijk. Ook hun sieraden vind ik heel bijzonder
Skyline Toronto
Wat een relaxte stad is Toronto! Er zijn veel hippe wijkjes (zoals het Distillery District) met leuke boetiekjes, koffie- en eettentjes en er hangt een prettige sfeer. Heel leuk om te doen: pak de ferry naar Toronto Islands, verschillende eilandjes die ook bewoond zijn. Op de eilanden zijn strandjes waar je kunt zwemmen. Je kunt aanmeren bij een van de eilandjes en vervolgens te voet naar de andere eilandjes lopen en daar weer een ferry pakken. Let wel even goed op het vaarschema, dit verandert gedurende de seizoenen. Op de eilandjes is het heerlijk rustig en kun je genieten van het uitzicht op de skyline van Toronto met de CN toren als herkenbaar punt.
Ontmoeting om nooit..
Tijdens het zalmseizoen komen wel 100 beren naar Brooks Falls om hun buikje te vullen. Natuurlijk zie je die 100 beren niet tegelijk maar zo heb ik op 1 morgend wel 20 beren geteld. Je kunt deze beren vanaf een loopbrug over de rivier fotograferen ofwel vanaf een platform aan een waterval. Om naar het platform aan de waterval te lopen moet je een wandeling maken door een bos zonder omheining. Wetende dat er zoveel beren in dit gebied zitten doe je dit toch wel met een bonkend hart. (berenspray meenemen is verboden in dit Nationaal Park). Zo begonnen we aan onze wandeling naar de waterval en plots doken deze mamabeer en haar 2 kleintjes op. Heel langzaam zijn we op onze passen teruggekeerd naar de loopbrug. (na eerst een paar foto's te nemen)
Drukte aan de Coast
De Cape Coast is een inspirerende plek om te fotograferen, van de hectische taferelen in de havens, de vissersboten op het strand tot de visverkopers die je op elke straathoek tegenkomt. Het leukst is om je tussen de vissers te begeven. De drukte, kleuren en geuren maken grote indruk, maar het uitzicht vanaf het (voormalige) slavenfort is minstens zo geweldig. Op het strand krioelt alles en iedereen door elkaar, overal gebeurt wel wat. Hier kun je toch uren naar kijken!
Pijnlijke voeten
Bij het wegrijden van een Mursi dorp in de Omo vallei kwamen we onderweg deze Benna jongens tegen. Ze lopen op zelfgemaakte stelten en hopen dat toeristen stoppen voor een foto om zo wat te verdienen. De kleintjes op de stelten hadden duidelijk pijn aan hun voeten, hopelijk konden ze met het geld nieuwe schoenen kopen.
Onguma
Onguma reserve ligt net buiten de oostelijke gate van Ethosha en heeft 5 lodges. In Onguma bush camp zit je in mooie rondavels met uitzicht op een waterhole. Deze zebra's kwamen 's avonds wat grazen en een plekje zoeken om te slapen.
1,8 Miljoen mensen woonden er ooit. In een ver, ver verleden. Nu bevolken ‘slechts’ 700.000 zielen de oude Motor City. De stad die de wereld Motown en dance schonk. De stad die ruim een miljoen mensen... Lees meer
Twee weken geleden ben ik op stedentrip naar Kiev geweest. Een prachtige en kleurrijke stad met onder meer schitterende kerken en kloostercomplexen. Maar het hoofddoel van de trip was voor mij een exc... Lees meer
Een bezoek aan het stroomgebied van de Rio Tinto Met onze kampeerauto en op de drager onze fietsen, maakten we, mijn vrouw en ik, in het voorjaar van 2010 een grote rondrit door Nederland, België... Lees meer