Dragonfly
Opperste concentratie
svp openen. Omdat de kleuren dan heel anders zijn. Nadat we het Nadaam feest in de hoofdstad hadden meegemaakt en het feest op de dag zelf erg tegenviel genoten we extra van de vele kleine spelen die overal gehouden werden. Hier konden we gewoon rondlopen en zaten we niet op een tribune ver van alles af. Hier werd het gehouden naast het complex van het Erdene Zou klooster. Boogschieters zowel mannen als vrouwen die ontzettend behendig waren.
Hadza hunterjongen
Deze jongen behoort tot de Hadza-stam. Hij heeft zich terug getrokken van de groep, en is gefocust op zijn werk. De Hadza die we bezochten bij Lake Eyasi zijn een van de laatste groepen jagers/verzamelaars ter wereld; hun manier van leven is te vergelijken met die van bosjesmannen in de Kalahari-woestijn. De Hadza leven in tijdelijke hutten, in familie-achtig groepsverband. Ze jagen met pijl en boog en verzamelen wortels en wilde vruchten zoals mensen duizenden jaren geleden al deden. We mochten met hen mee jagen, wat een bijzondere ervaring was. Ik kon de (jonge) jongens met moeite bijhouden, rennend door de struiken en acacia's waar ik bloedende schrammen en wondjes aan overhield. Om uiteindelijk een geschoten eekhoorntje ter plekke aan het spit te roosteren. Mocht je een dergelijke unieke ervaring overwegen; bereid je erop voor dat je in de startblokken staat om zonder waarschuwing opeens te moeten gaan rennen, smeer je alvast in met zonnenbrand en vergeet niet een hoofddeksel te dragen ;)
Sierlijk
Torres Del Paine is een prachtig park in het zuiden van Chili. De talrijke guanaco's zijn een plezier om te fotograferen. Deze dame kwam rustig naar me toe gewandeld. Als je dit park bezoekt, rij dan zeker in de zijweggetjes om rustig deze guanaco's gade te slaan.
Chillen in een...warm
In de buurt van de Japanse stad Nagano ligt in een vallei aan de Yokoyu rivier het apenpark Jigokudani, waar Japanse makaken graag een warm bad nemen. Vanuit Tokio is ’Snow Monkey Park’ (zoals het ook wel wordt genoemd) eenvoudig te bereiken. Je gaat met de supersnelle shinkansen naar Nagano (1,5 uur), daar overstappen op het boemeltreintje naar Yudanaka (38 minuten). Van daaruit kun je met een bus (15 minuten) naar de ingang van het park. Hier koop je je entreekaartje (circa 4 euro). Maar dan ben je er nog niet! Vanaf de entree moet je bijna twee kilometer lopen over een smal bospad naar de baden. In de winter moet je je een weg banen door een dikke laag sneeuw. In Yudanaka zijn prima overnachtingsmogelijkheden. Het verdient de voorkeur het park in de winter te bezoeken. Toegegeven, het is er dan hartstikke koud, maar de besneeuwde bergen en bossen zijn dan op hun mooist. Juist vanwege die kou zijn de makaken dan elke dag in de baden te vinden. In de zomer is het er vaak te warm, waardoor de behoefte en de animo van de apen om te baden een stuk geringer is. Het kleine aapje op de foto is net het warme water ingegleden. Zijn moeder houdt op de achtergrond een oogje in het zeil.
Niger • Centraal -en Noord-Niger
Niger • Centraal -en Noord-Niger
Gerewol: een...huweli
Ik mag graag festivals, feesten of bijzondere evenementen bezoeken. Een van mijn favorieten is toch wel het Gerewol-festival. Ik heb twee keer Gerewol mee mogen maken: vier jaar geleden in Niger en afgelopen oktober in Tsjaad. Wat is er nou zo bijzonder aan een Gerewol-festival? Elk jaar in september of oktober, vlak na de regentijd, heeft in met name Niger en Tsjaad het Gerewol-festival plaats. Het is een soort huwelijksmarkt waarbij de vrijgezelle mannen zich presenteren aan de vrijgezelle vrouwen. Na een paar middagen en avonden onvermoeibaar dansen, zingen en springen hopen de mannen een vrouw voor zich te kunnen winnen. Alle aandacht is gericht op het uiterlijk van de mannen. Hoe wit zijn hun tanden? Zijn ze gespierd? Hoe goed kunnen ze met hun oogpupillen rollen? De vrouwen bepalen dus wie zij als partner willen hebben en niet omgekeerd! De exacte plek waar het festival wordt gehouden, is pas een dag van te voren bekend. Het zijn immers nomaden. Dit is afhankelijk van de aanwezigheid van een grote waterpoel. Het Gerewol-festival is van de Wodaabe (ook wel Bororo), een etnische groep die behoort tot de Fulani. Het is een nomadenvolk dat om de drie à vier dagen verhuist naar een andere plek. Zij trekken met hun vee (zebu’s, geiten, schapen, ezels en dromedarissen) van waterpoel naar waterpoel. Op de foto zie je een aantal mannen ‘in lijn’ zingen en dansen. De locatie van dit Gerewol was een paar uur (woestijn)rijden vanuit de historische stad Agadez. De geelachtige gloed over de foto werd veroorzaakt door een nakende zandstorm. Een paar minuten later moest iedereen een veilig heenkomen zoeken in tentjes.
Zonsopkomst boven de.
Alweer een jaar geleden dat ik op deze prachtige plek 2 maanden verbleef. Het Legacy River Kwai Resort waar ik een hands-off olifanten opvang heb helpen opzetten. Wat een bijzondere belevenis was dat. De plek, de mensen en de dieren blijven voor altijd in mijn hart en als het corona virus het weer toelaat om terug te gaan naar Thailand en deze plek, ga ik dat zeker doen. Voor nu moet ik het doen met de foto's van vorig jaar. Deze foto maakte ik 's ochtends vroeg. Ik was om 6 uur opgestaan. Ik hoopte op deze rafts de enorme varanen te kunnen fotograferen die hier bijna elke ochtend lagen op te warmen in de eerste zonnestralen. Helaas voor mij waren ze er die ochtend niet. Maar zo jammer was het nou ook weer niet, want moet je die lucht zien! Zonsopkomst foto's maken is prachtig, ik doe het eigenlijk nooit omdat ik niet echt goed ben in vroeg opstaan, maar ik ben blij dat ik het dit keer wel heb gedaan, wat een beloning! Toen ik in het Legacy River Kwai Restort verbleef, was ik een echte publiekstrekker. Mijn blanke huid vonden de bewoners rond het resort heel bijzonder. Nadat ik al een aantal keren aangeraakt werd door sommige bewoners, vertelde iemand mij dat de bewoners geloven dat als je een blanke aanraakt, dit geluk brengt. Dan voel je je bijna een ontdekkingsreiziger die terecht komt in een gebied waar nog nooit een blanke is geweest. Een heel bijzondere ervaring. Daarom nomineer ik deze foto voor "Het beste van 15 jaar Columbus Community." Deze plek heeft mij een heel bijzondere reiservaring gegeven en de bestemming is zeker ver weg van de massa en buiten de gebaande paden.
Foto-modelletje.
In de Confusius tempel in Hanoi is veel te zien, zowel in de tempels als buiten in de tuinen. Er zijn wel veel toeristen, maar er was ook een foto-modelletje in prachtige Vietnamese kleding en ook wij mochten van haar foto's nemen. Zo klein als ze was, ze deed het als een volleerd model.
IJsspiegeling
IJsland vinden we 1 van de mooiste landen die we al ooit bezocht hebben. Het ruige landschap en de wisselvalligheid van het weer maakt IJsland een top bestemming voor fotografen. Dit is het gletsjermeer Fjallsarlon, het minder bekende broertje van Jokulsarlon.
Wa-vrouw met pijp
In het kleine dorpje Wending, diep in het zuiden van Yunnan, wonen de Wa. Zij leven nog in traditionele houten huizen met rieten daken die tegen de berghelling zijn aangebouwd. De ochtendnevel hangt nog tussen de huizen en de boomtoppen als we aankomen. Het is rustig in het dorp. Twee oudere vrouwen zitten voor hun huis en kletsen wat met elkaar, ondertussen een pijpje rokend.....
Rivieren in nepal zij
Nepal is een mooi, gastvrij land met veel cultuur en natuur. Maar in een sterk groeiende stad als Kathmandu met nu al een paar miljoen inwoners is het afvalprobleem nog maar voor een stukje opgelost. Volgens onze normen dan natuurlijk. Er is een enorme vuilnisbelt, er wordt gerecycled, maar vooral de rivieren worden nog gebruikt voor de afvoer van veel vuil. Op de foto heeft een familie, waarschijnlijk vuilverwerkers, een plek onder de brug gevonden.
Tayrona meisje
Het Tayrona National Park dankt haar naam aan de Tayrona indianen die er leven. Sommigen leven hoog in de bergen en komen nooit naar beneden. Anderen, zoals dit meisje met haar familie, lopen op de dag naar een wandelroute en verkopen kokosmelk aan de wandelaars die door dit park hiken. 's Avonds keren ze weer terug naar hun dorp in de bergen.
De dag voor Naadaam
De dag voor de opening van het Naadaam feest is er op het grote plein en Ulaanbatar een grote militaire parade en daarna komen er hele families paraderen in traditioneel kostuum. En die willen wat graag op de foto.Aansluitend is er ook nog een presentatie van traditionele kostuums op een catwalk.. Ik had een mooi plaatsje gevonden om te fotograferen. Moest wel wat klauteren. Ben wel weggestuurd, omdat dit de plaats voor de persfotograaf was. Ik balen.
Lago di Braies bij...
De nachtelijke avonturen in de Dolomieten zijn heerlijk voor een fotograaf. Je spot af en toe een zaklamp in het bos van een andere fotograaf die ook zijn perfecte plaatje wilt vastleggen. Deze plaat fotografeerde ik bij Lago di Braies. Ik belde 's nachts mijn vriendin uit bed dat ze meteen moest komen kijken, ik had nog nooit zoveel sterren met het blote oog gezien.
Olijke grijsaard
Vanuit Shangri-La reizen we via de westgrens van Yunnan zuidwaarts. Voor Wending slaan we plotseling een zijweg in en slingeren een half uur naar boven, tegen de berghelling op. Uiteindelijk zien we een klein dorp liggen. De bruin-zwarte houten huizen steken af tegen de groene bomen. In het dorp is het rustig en we klauteren naar boven. Hier treffen we een oud Lisu echtpaar. De man is een olijke grijsaard die met veel plezier aan zijn pijpje lurkt.
Spinner dolphins
In de oceaan rondom Reunion zwemmen veel dolfijnen. Vanuit St. Gilles kun je met een klein bootje op zoek gaan ze. Heel lang duurde het niet voordat wij omringd waren door een hele grote groep spinner dolphins. Ze zijn vaste bewoners van dit gebied en worden dan op de meeste tripjes ook gezien. Langzaam mochten we het water in om ze te bekijken in hun natuurlijke leefomgeving. Heel bijzonder. Een uurtje later hadden we nog meer geluk en konden we het water in bij een vader/moeder/kind drietal Tuimelaars (bottlenose dolphin). Deze soort wordt minder vaak gespot en liet zich vrij gemakkelijk benaderen. Later zal ik hiervan ook wat plaatsen. Voor een onderwater freak als ik was dit uiteraard een topdag.
De Koning - Niet...st
Dit is een dominant mannetje dat even bij lag te komen van het paren. Hij speurde de omgeving af en keek daarbij of hij wilde zeggen: "Waag het niet om mij te storen". Blijkbaar vond hij het geen bezwaar dat wij zijn prestaties vanaf een aantal meter konden bewonderen.
African sunset
De chauffeur van onze jeep zette er flink de vaart in: na zonsondergang mag er niet meer in Tarangire NP gereden worden en de zon stond al behoorlijk laag! Achterom kijkend kreeg ik dit beeld op het netvlies. ' Stop, stop" werd gelukkig - ondanks de haast - gevolg gegeven. Snel handelen nu, en ja, vereeuwigd!