Dragonfly
Waiting for the rain.
As is customary to do, this extended family had travelled to the Hazrat Shah Jala mosque to pay homage to the grandmother, the wife of the elderly man squatted on the right. The rain was heavy and in thin clothes would have been drenched in no time. We huddled in the doorway opposite, they were as interested in us as we were in them. Once the rain had stopped they invited us into the mosque to join them for food, again a custom at such occasions.
Chin vrouw
Tijdens een reis door Myanmar bezochten we de getatoeëerde vrouwen in het gebied rondom Mindat. Deze vrouwen uit de regio werden vroeger getatoeëerd in het gezicht omdat het gebied voorheen bekend stond om zijn knappe vrouwen. Dit kwam ook de koning ter oren en sindsdien kwam hij elk jaar de knapste vrouwen halen om toe te voegen aan zijn harem maar hij bracht hen vervolgens nooit meer terug. De bevolking bedacht hier een list op en ging het gezicht van de vrouwen tatoeëren zodat de interesse van de koning verdween. Sinds enige tijd is het verboden om de vrouwen te tatoeëren en het zijn dan ook vooral de oudere vrouwen die tatoeages hebben. Naast hun getatoeëerde gezichten vallen de vrouwen ook op door hun kleurrijke kleding en de gigantische oorbellen die wel op schotels lijken. Wij vonden het indrukwekkend om deze vrouwen te ontmoeten en te fotograferen, zeker omdat hun traditionele manier van leven,langzaam aan het uitsterven is.
Lost in thought
It is a busy morning market north of Inle Lake, people have come down from the hills to sell and buy their wares but this young Pa-Oo girl in lost in her own thoughts.
Toverstafje
Het is 18 oktober en pikkedonker als we in alle vroegte de slaapzaal van Rifugio Palmieri uit sluipen. Eerst een mok thee en daarna naar het meer om de zonsopkomst te fotograferen. De hut ligt direct aan het meer, dus ik hoef niet ver te lopen. In de verte zie ik al een paar hoofdlampjes wat hoger op de berg dansen. Het is windstil en er is een strakke reflectie, dus ik zoek het wat lager aan de oever van het meer. Het is stil…..alleen de vogels zijn al wakker en trakteren mij op een ochtendconcert. Aan de oever zie ik wat afdrukken van hoefjes. Waarschijnlijk herten die hier zijn komen drinken. Ik zet mijn statief op en kruip diep weg in mijn jas….het is koud. Het eerste licht kleurt het topje van de berg rood en dan komt al snel de zon op. Het lijkt alsof de bomen langs het meer één voor één met een toverstafje geel worden gekleurd en voor mij is dit even de mooiste plek op aarde waar ik kan zijn vandaag. Dan wordt de magie opeens wreed verstoord door een paar drones die worden opgelaten. No offence t.a.v. de reporters hier die graag dronebeelden maken….ook ik vind de beelden vanuit de lucht prachtig, dus probeer de herrie letterlijk en figuurlijk gelaten over mij heen te laten komen. Maar in mij zit ook een duiveltje die het liefst de irritante bromvliegen uit de lucht zou willen meppen. Maar niets of niemand - ook geen drone - kan dat eerste magische uurtje van mij afpakken. En als het zonnetje al weer wat hoger aan de hemel staat en de drones weer binnen zijn gehengeld keert de rust weer terug. NB: Refugio Palmieri (te zien op de foto) is de enige hut in de Dolomieten die tot eind oktober/begin november geopend is – juist vanwege de populariteit onder fotografen om in deze periode van het jaar de herfst vast te leggen. Er zijn rond deze tijd van het jaar maar 20 bedden beschikbaar, dus vooraf boeken is wel een aanrader.
De Spreeuw Wie kent..
De Spreeuw een vogel waar veel mensen van denken - oh wat saai . Gisteren heb ik een vogelhut gezeten in België en daar kwam de Spreeuw voorbij. Wist u dat deze vogel zo mooi is van kleur. Maar als je hem beter bekijkt, komt zijn kleurenpracht pas echt goed naar voren: zwarte veren, met een gloed van paarse, blauwe en groene kleuren. De spreeuwen uit het noorden en die in het najaar en de winter arriveren, zien er iets anders uit, pikzwart, met een paarsgroene gloed grote, witte spikkels. Hier viel het hele zachte ochtend zonlicht op de spreeuw waardoor je de kleuren niet heel goed zien.
Zuid-Afrika • Kaap de Goede Hoop
Zuid-Afrika • Kaap de Goede Hoop
Groeten uit Zuid...Af
Aan de oostkust van het schiereiland naar Kaap de Goede Hoop zijn een aantal mooie zandstranden. We hebben er in 2020 eentje aangedaan want ik had gelezen dat er een Zeeolifant lag. Die ligt daar dan ongeveer een maandje omdat de huid moet vervellen. Dik en fors in het begin en aan het eind helemaal vermagerd. Ligt gewoon te liggen en zwaait met de poten steeds zand op de rug. Een enorm beest. Volwassen mannetjes ("bullen") kunnen zes meter lang en 3000 kg zwaar worden. De vrouwtjes kunnen drie meter groot en 650 kg zwaar worden. De neus van volwassen mannetjes is sterk uitgegroeid tot een slurf, die over de bek heen hangt. Ik ga zien of er dit jaar weer eentje zal liggen. Heb de ´stoute schoenen´ aangetrokken en ben voor 7 weken in Zuid Afrika. Vandaar mijn groeten uit Kaapstad.
Luipaard met kleintje
Tijdens onze reis in Kenia, hadden we al vele katten gespot maar de luipaarden bleken onvindbaar. Tot die ene dag dat we dit kleintje met zijn mama zagen spelen in een kloof. Uren hebben we hier doorgebracht, prachtig om de interactie tussen deze twee te zien.
De oversteek.....
Deze foto is gemaakt in de Jufferswaard een klein natuurgebied in de buurt van Heelsum. Hier lopen diverse wilde paarden rond. Dit paard stond te kijken en te wachten en dacht zal ik de oversteek wagen? Uiteindelijk stak hij over naar het eiland.
Lapland Uil
De Lapland Uil wat een geweldige mooie uil. Helaas heb ik deze niet in Lapland nog kunnen fotograferen. Ik kom regelmatig bij De Valk Roofvogels en fotografeer regelmatig diverse uilen en roofvogels. Dit omdat ik dan ook weet hoe zij o.a. gedragen in de wilde natuur en mezelf scherp te houden. Ik heb deze uil ook in vlucht kunnen fotograferen. Laplanduilen komen voor in Noord-Scandinavië, Noord-Rusland, Siberië, het Russische eiland Sachalin en Noord-Amerika. Het leefgebied bestaat uit een reeks van beboste gebieden met name grote delen van dichte, noordelijke sparren- en dennenbossen, de zogeheten ‘taiga’, met veel open plekken, moerassen en kaalgeslagen stukken bos.
India Streetlive
Misschien is het genant om zo maar mensen op straat te fotograferen maar als ik in India door de straten lopen dan zie je vaak zeer fotogenieke mensen. Deze oude man had niet meer dan een lendendoek en een (wandel)stok. Ik gaf hem wat geld en begon te fotograferen. Engels verstond hij niet maar met de gekregen rupees kon hij weer een paar dagen eten kopen. Ik heb deze foto vaak bewerkt maar ik was er nooit echt tevreden over omdat het licht op de voor- en achtergrond te weinig contrast bood. Deze keer ben ik er wel tevreden over.
Schuren
Een wrattenzwijn staat volgens mij in de top vijf van lelijke dieren in Afrika. Maar ik vind ze eigenlijk alleen maar koddig. Dit zwijn zat vol overgave zijn billen te schuren op een boomstam. Na een modderbadje is dat wel een vorm van ultiem genot voor het zwijn. De foto heb ik genomen in het Marlothpark een park wat grenst aan het Krugerpark en waar de dieren vrij door de omgeving en tuinen scharrelen. Zo stuitte ik bij het ophangen van de was op een nieuwsgierig giraffe.
Lokaal overnachten
Ontdek een stukje van het noorden van het land al wandelend middels een meerdaagse trekking. De overnachtingen vinden plaats bij de lokale bevolking in traditionele houten huisjes op palen. Overdag loop je een aantal uren door een mooie omgeving en ervaar je het leefgebied. Verwacht geen luxe want wij sliepen op een dun matje op de vloer, net als de bewoners zelf van het huis.
Indonesië • Bromo Tengger Semeru NP
Indonesië • Bromo Tengger Semeru NP
Sunset @ Bromo
Bij het Bromo Tengermassief waan je je op een andere planeet. In alle vroegte je bed uit om de zon te zien opkomen boven het vulkaanlandschap om vervolgens in een oude jeep door een maanlandschap naar de Bromo-vulkaan te rijden. Na een korte wandeling over de sea of sands, klim je in een kwartier naar de kraterrand. Daar hoor je de vulkaan rommelen en zie je vulkanisch as omhoog komen met de enorme rookpluim. Een energieke vulkaan in een onaards landschap, een fantastische ervaring. Veel dichterbij het midden van de aarde ga je niet komen. De zonsopgang is al een hele beleving. Een ware kleurenexplosie, van donkerblauw naar roze en oranje om ten slotte te eindigen in een bruin gouden gloed voordat het lichtblauwe ochtendlicht zijn intrede doet. Magisch! De morgenstond heeft goud in de mond, dat was zeker hier van toepassing. Voor ons was dit één van de mooiste bestemmingen tijdens onze reis door Indonesië.
Ik zie je..
Ik heb veel geluk gehad in 2021, niet alleen een paar maanden met de camper op pad maar ook 7 weken naar Zuid Afrika. Geluk kun je niet afdwingen maar het loont zeker in een NP de moeite om er zodra de zon opkomt op uit te gaan. Veel dieren zijn dan actiever dan later op de dag. Zo hield dit nijlpaard mij echt in de gaten. Bij restcamp Lower Sabie is een stuwmeer waar veel nijlpaarden en krokodillen wonen. Vooral vroeg in de morgen is het hier een feestje voor fotografen.
Jordanië • Dana Wildlife Reserve
Jordanië • Dana Wildlife Reserve
Dwars door Dana
Eind augustus sprong Jordanië van oranje naar geel, een goede reden om gelijk een ticket te boeken. Het was niet eenvoudig om er te komen, maar als je je door een enorme papierwinkel hebt geworsteld, een negatieve PCR-test op zak hebt en je de diverse controles op het vliegveld hebt doorstaan, ligt het land voor je open. Covid 19 lijkt in Jordanië heel ver weg, echt een verademing. Het enige waaraan je merkt dat er een pandemie gaande is, is het gebrek aan toeristen. Eén van de absolute toppers van Jordanië is het Dana NP, 's lands grootste natuurreservaat dat je het best wandelend kunt verkennen. De 14 km lange Dana-trail leid je langs een grillig rood berglandschap, een zandwoestijn en door een rivierbedding die bezaaid is met wilde bloemen en groen. De hike is bij vlagen pittig, dus neem je tijd en sta zo nu en dan even stil om te genieten van het uitzicht. De aanwezige wilde dieren (Nubische steenbok, Caracal, Syrische wolf) laten zich overdag zelden zien, maar er is genoeg ander ‘wild’ te spotten. Een wegversperring als deze is daarom nooit ver weg.
Zwavelwinning White..
Tijdens onze reis door Nieuw-Zeeland in 2018 brachten wij een bezoek aan White Island. Dit is een vulkaan aan de noordkant van het Noordereiland, zo’n 48 kilometer van de kust. Zie ook mijn vorige foto hiervan. Eind 19e eeuw werd op het eiland nog zwavel gewonnen, wat in de jaren 30 werd stopgezet. De overblijfselen hiervan zijn nog altijd op het eiland aanwezig.
Gekoesterde...herinne
Het is alweer bijna twee jaar geleden dat ik mijn laatste verre reis maakte. Met weemoed denk ik terug aan de tijd dat we vrij konden rondtrekken, zoals hier door Australië. Wat zou ik graag terug gaan naar deze prachtige bestemming. Op de foto de bekende Harbour bridge in Sydney. Je kunt de brug beklimmen, maar dat leek me toch iets te spannend - met mijn hoogtevrees. Hoe dan ook, Sydney is wat mij betreft beslist een van de mooiere steden van Australië.
Bossen in de regen
Dit is een re-upload. Bij de vorige is iets mis gegaan waardoor de kwaliteit nogal slecht was. Er waren prachtige zonsopkomsten deze week! Helaas moest ik toen werken. In het weekend had ik wel even tijd om de bossen in te gaan maar het regende en was grijs en donker. Tot mijn verbazing leverde dat toch nog een paar mooie foto’s op waaronder deze. Wat een geluk om zo dicht bij deze mooie rustige natuur te wonen.