Elleke
Costa Rica • Centraal Costa Rica (hoogland)
Costa Rica • Centraal Costa Rica (hoogland)
Quetzal
Gisteren plaatste ik een foto van een glasvlinder die ik genomen had tijdens een zoektocht naar de quetzal. Gelukkig hebben we deze prachtige vogel ook kunnen spotten. Vóór zonsopkomst gingen wij samen met een gids in San Gerardo de Dota op zoek naar deze mooie vogel. Hij is niet altijd gemakkelijk te vinden en het heeft ook even geduurd voor ik hem er goed op kreeg. De quetzal is een vogel uit de orde van de trogons en komt voor in Midden-Amerika. Het is de nationale vogel van Guatemala. Er wordt gezegd dat dit één van de mooiste vogels onder de trogons is. Ze hebben een glanzend groen verenkleed met een rode borst en witte veren onderaan de staart. Bij de mannetjes groeit de staart verder uit als ze gaan paren. Hij wordt dan zo lang dat die niet meer in het nest kan liggen. De vogels komen voor tot op hoogtes van wel 3000 m in de nevelwouden. Ze leven van vruchten zoals de avocado. Die worden volledig ingeslikt met pit en al. Later wordt de pit weer uitgespuwd zodat de quetzal meehelpt aan het planten van avocadobomen. Ze houden ook van insecten, spinnen, boomkikkers en gekko's. Ze houden zich vooral schuil in de hoogste toppen van de bomen van waar ze al bij zonsopgang luid kunnen roepen. Hun nest maken ze in boomholten die door spechten zijn verlaten. Daarin leggen ze 2 tot 4 lichtblauwe eitjes die beide ouders uitbroeden. De jongen worden door beide ouders gevoed met kleine insecten. Na een maand vliegen ze uit. De quetzal maakt deel uit van veel Indiaanse legenden en deze vogel is vooral sterk verbonden met Quetzalcoatl, de god van de wind en de cultuur bij de Azteken, wiens naam gevederde slang betekent. Op het doden van een quetzal stond de doodstraf. Ook bij de Maya’s stond de quetzal hoog in aanzien als symbool voor vrijheid, mede omdat de quetzal in gevangenschap altijd sterft.
Grazende viervoeters.
Na een bezoek aan Cangas de Onís gaan we wandelen in de Picos. Inmiddels schijnt de zon. Landschap en omgeving zijn rustgevend en verrukkelijk. We maken een mooie wandeling. Af en toe klauteren en dalen en oppassen voor het natte gras. We zijn alleen met de koeien. Ze zien ons niet eens. Je kunt ze niet missen want als ze lopen hoor je de Koebel.
De Himba's in het...n
Kaokoveld in Noord-Namibië is het leefgebied van de Himba, één van de laatste nomadische stammen in Afrika. De Himba leven in een soort bijenkorfvormige huisjes van takken, modder en mest. Koeienvellen op de grond dienen als slaapplaats voor de kinderen. De vrouwen hebben een okerrode huid en in hun haren doen ze geitenvet. Het is wel een toeristische plek. Als je zo'n dorp binnenloopt worden er, weliswaar op een verlegen manier, allerlei souvenirs aangeboden. Ik was blij dat ik deze foto kon maken van een vrouw in de prachtige namiddagzon, die haar haren bijeen bindt met een stukje plastic. Dubbelklik op de foto.
Ballon vaart
In 849 is de stad Bagan gesticht. De hoofdstad van het Pagan rijk. Nog steeds heeft Bagan de grootste verzameling Boeddhistische tempels, ruïnes en stoepa's ter wereld. Tijdens een vroege ballon tocht krijg je een beetje de indruk van het geheel.
Spitsbergen • Sor Spitsbergen NP
Spitsbergen • Sor Spitsbergen NP
Spiegel op Spitsberge
Nadat we om de Zuidkaap van Spitsbergen gevaren waren, gingen we met de zodiac aan land in een gebied dat Grunnvagbukta heet. Het was die dag prachtig weer, al was het helaas niet geheel windstil. Toch weerspiegelt het woeste landschap mooi in het water. De landingen met de zodiac zijn altijd het hoogtepunt van de dag, omdat je niet weet wat je te wachten staat. Het ene moment loop je over een gigantische gletsjer en het andere moment zie je poolvosjes achter vogels aan gaan. En de gidsen hebben steevast hun geweer bij zich, want een ontmoeting met een ijsbeer kan best gevaarlijk zijn...
Himba beauty
Een van de redenen waarom ik naar Namibië wilde was om een bezoek te brengen aan diverse stammen, waaronder de Himba. Maandenlang heb ik hier naartoe geleefd en het was simpelweg prachtig...! Zo bijzonder om alles waarover je in boeken hebt gelezen (studie culturele antropologie...) nu in het echt te zien, te ervaren en vast te kunnen leggen. Uiteraard is er ontzettend veel veranderd in het leven van de Himba ten opzichte van vroeger, hun leven is om diverse redenen niet meer zo traditioneel als dat het was. Maar deze mensen doen zo ongelofelijk hun best om hun kennis, hun cultuur en tradities te combineren met een steeds modernere samenleving, diep respect!
Oud worden in Trinida
Trinidad is een erg leuk en gemoedelijk stadje op Cuba. Een plek die wel toeristisch is, maar wel de moeite waard. Er heerst een heerlijke relaxte sfeer en ga je van het gebaande pad richting het centrum, dan zie je nog het echte leven. Het ene straattafereel na het andere. Ik heb er in ieder geval erg genoten. Om daar oud te worden lijkt mij niet zo erg.
Puzhehei (2/3)
Puzhehei in de Yi-taal betekent een vijver vol met vis en garnalen. Na een boottochtje over dit meren complex kwamen we aan bij een berg waar je via een hele lange en ongelijke trap tussen de Chinese toeristen naar boven kon lopen. Alleen dat is al een belevenis. Boven aangekomen is dit je uitzicht richting Noord, een karst gebergte van 165 vierkante kilometer. Puzhehei 2van3. From above - face North.
Phu Thok mountain.
In de provincie Si Wilai staat midden in het laagland een bijzondere rotsberg Phu Thok mountain, een rots van 359 meter hoog waar je op 7 niveau's via gammele trappen en bordessen kun je op ieder niveau rond rond de rots lopen en waar je een prachtig uitzicht over de omgeving hebt, op de 6de is een grot Tempeltje.
Flamingo in een...spi
Tijdens het plaatsen van mijn laatste blog ging ik nog eens door mijn foto's van de Salar de Uyuni. Prachtige uitgestrekte bizarre en extreme landschappen is wat deze omgeving kenmerkt. De zoutvlakte zelf is onbeschrijfelijk mooi, een sneeuwwit landschap met bijzondere natuurlijke uitstulpingen. Echter is dee weg er naartoe of vandaan vaak net zo mooi. Het beeld is genomen op de heenweg bij een van de vele meertjes die je tegenkomt. Een klein koud briesje zorgde helaas dat het geen superstrakke spiegel werd. Koude die de flamingo's niet echt lijkt te deren. En ik altijd maar gedacht dat ze alleen in wamre oorden voorkwamen. Ondanks dat het de grootste toeristen trekpleister is van Bolivia voel je je vaak erg alleen omdat het zo uitgestrekt is.
Lekker visje
Aan de oostkust in het leuke surfers plaatsje Yamba liep de rakker rond op het strand. Hij liet zich graag voederen omdat hij te lui was om zelf te 'vissen'.
Hoeveel zouden er de.
Elke morgen vroeg ik mij af hoeveel zouden er wel niet de lucht ingaan ? Deze morgen had ik een strategisch plekje op een bergtop opgezocht om te genieten van de zonsopkomst en de vele, vele ballonnen. Veel toeristen dus, maar zodra we gingen wandelen hier zagen we soms uren niemand. Gelukkig !
Zonsondergang in...Ba
Baracoa, helemaal in het oostelijke puntje van Cuba, kost wat tijd en moeite om te bereiken, maar die moeite is het dubbel en dwars waard. We spendeerden er vier nachten en reden op een scooter door eindeloze kokosnootplantages, naar verlaten strandjes en door jungle. We wandelden door het Alejandro Humboldt National Park waar we de zunzun (Cubaanse kolibrie) met onze camera's probeerden te vangen en voeren door de Boca de Yumurí. We sliepen in een casa particular met prachtig uitzicht over de baai van Baracoa, maar kozen er telkens voor om een zonsondergang-cocktail te drinken op het terras van Hotel El Castillo, gebouwd op de muren van een oud fort (mojito's voor 2.15 CUC). Tijdens een van deze momenten werden we verrast door het dikke wolkendek dat zich opende en de ene na de andere zonnestraal die uitwaaierde en Baracoa goud deed kleuren.
Wintervos
Vorige week zondag, er lag voor 1 dag sneeuw. De dag ervoor was ik er al op uit geweest maar toen ik die zondag uit het raam keek heb ik me zo snel mogelijk omgekleed en heb de eerste bus genomen. Een paar uur later kwam ik aan in een sprookjesachtige wittige wereld. Ik was verbaasd dat het zo lang bleef liggen. Dat dachten er meer dus was het lekker rustig bij de vossen. Er lag een mooi tapijt van sneeuw dat heerlijk knisperde onder je schoenen Bedankt voor jullie mooie reacties op mijn vorige foto. Fijne feestdagen allemaal!
Watergeweld in Laos
Net buiten Luang Prabang, Laos, ligt de Kuang Si Waterval, een van de mooiste van Laos. De foto is genomen kort na het einde van het regenseizoen, dus water genoeg!
Papegaaiduikers in...
Heb je de tijd, dan is een bezoek aan aan de kliffen van Latrabjarg zeker aan te raden. Het is de meest westelijke punt van IJsland en Europa's grootste vogelklif, 14 kilometer lang en tot 440 meter hoog. De kliffen worden bewoond door miljoenen vogels, waaronder papegaaiduikers, jan-van-genten, zeekoeten en alken. Het leukste zijn de papegaaiduikers. Ze lijken zich in het geheel niet druk te maken over je aanwezigheid. Ga je hier plat op je buik op de rand van klif liggen, dan maak je gegarandeerd mooie foto's van de papegaaiduikers, die vlak voor je lens landen. Maar pas op: de kliffen zijn niet ongevaarlijk. Het is dus beter om een lange lens te gebruiken en iets afstand te houden.
Dit moet je zien in..
Tijdens onze camperreis door west-Amerika hebben wij Horseshoe Bend bij Page bezocht. Een plek waar je uren kan zitten en kan genieten. De rivier is de Colorado river. Ieder uur van de dag is het licht op Horseshoe Bend anders.
Eenzame bomenbos
Hoe geweldig is het dat op het einde van de week mijn tijdlijn vol staat met eenzame bomen. We hebben samen een heel bos geplant op de site! Ik wil iedereen bedanken voor zijn deelname aan mijn spontane oproep, zoveel animo had ik niet verwacht. Ik heb er van genoten! Op mijn foto staan alle eenzame boompjes bij elkaar en vormen samen het Haagse Bos, een groene oase in het hectische Den Haag. In dit eeuwenoude bos maakte de rijke Haagse adel vroeger ritjes met hun paard en wagen en vierde ‘het volk’ feest. Die kermissen in het bos liepen zo vaak uit de hand dat ze in de 18de eeuw verboden werden. Nu gaat het er minder ruig aan toe. In het Haagse Bos kom je vandaag de dag om rustig te wandelen of te luieren op een van de ligweides. Of om te kijken naar de herten, die in de romantische Koekamp, met zijn vijvers en kronkelende paadjes, loom liggen te herkauwen. In speelbos Robin Hood, vlakbij Den Haag Centraal, kunnen kinderen heerlijk spelen en zelf hutten bouwen. Genieten! Het is altijd lastig om een goede foto te maken in het bos. Je dient op zoek te gaan naar lijnen die je oog leiden naar een onderwerp en waarmee je diepte creëert. In een bos vind je heel veel lijnen. Vaak is er niet één duidelijk lijn te vinden, en dat maakt het moeilijk. Het spreekwoord ‘door de bomen het bos niet meer zien’ is hier dan ook erg toepasselijk. Er is zoveel te zien dat je op den duur niet meer weet waar je op moet letten. Naast dat er veel bomen staan in het bos, waardoor je het overzicht kwijt raakt, ligt er ook nog erg veel rotzooi op de bodem. Een bos is vaak chaotisch en rommelig. Orde scheppen in deze chaos lijkt een moeilijk en onbegonnen werk. De zonneharp maakt het mij echter een stuk gemakkelijker! De stralen vormen de 'leading lines' en je oog wordt automatisch geleid naar de zon die achterin door de bomen piekt en naar de plek voorop de foto die door de zon beschenen wordt. Op en neer, heen en weer schieten je ogen tussen deze twee punten, waardoor je langer naar de foto blijft kijken.