Dragonfly
Als je stilzit, zien.
Alhoewel je het vliegen naar de Galapagos eilanden niet echt duurzaam kunt noemen, wordt je je tijdens het bezoeken van de eilanden zelf wel heel bewust gemaakt van het bijzondere landschap, de beesten en hoe dit vooral behouden moet worden. Sally lightfoot krabben, kom je bijna overal tegen, met hun kleurenpalet. Vooral op de zwarte lavastenen komen ze goed tot hun recht. En als ze schrikken gaan ze vluchten of bevriezen, alsof ze daarmee onzichtbaar worden.....
De zon is net wakker
Het is nog erg vroeg als we op de fiets stappen om van Kirivon naar Kep te fietsen. Lekker koel in de ochtend. De zon verjaagd de nevels op het land. De grote ronde potten op de voorgrond dienen als wateropslag. Bij bijna elk huis zie je ze hier staan.
Limi Yi uit Wumulung
Wumulong is een klein afgelegen dorp, verscholen in een diepe vallei, omringd door hoge bergen. Het is het leefgebied van de unieke Limi Yi. Het isolement heeft er toe bijgedragen dat deze etnisch groep nog aan veel van hun tradities vasthouden. Het meest bijzondere is de klederdracht van de vrouwen. Het is een lange bijzondere reis die je moet maken om er te komen. Vanaf Lincang gaan we de bergen in. De chauffeur stuurt het busje geraffineerd langs de afgronden. De uitzichten zijn mooi maar stoppen op de smalle bergweg is niet mogelijk. Na een aantal uren bereiken we Wumulong. Het verschil met de stad Lingcang is groot. Het is een afgelegen dorp waar we worden aangestaard of we van een andere planeet komen. We overnachten in het meest sobere hotel tot nu toe, maar de lakens zijn schoon en het eten in het naastgelegen restaurant is prima. We komen tenslotte voor de markt. Als we wakker worden zitten de in zwarte kostuums geklede Yi al naast de ingang van het hotel. De Limi Yi staan ook wel bekend als de zwarte stam. We gaan de markt op en het is echt de topper van de reis tot dusver. Overal zitten de Limi Yi, die met hun tuinbouwproducten naar de markt zijn gekomen. Opvallend zijn de zakken met aardappelen. Rode en witte. Aanvankelijk kijken ze vol verbazing naar ons. Het is leuk om met ze contact te maken, ook al verstaan we elkaar totaal niet.Het ijs is dan snel gebroken en staan ze je toe dat je fotografeert. Daarna heb je echt samen plezier als ze zichzelf op het scherm terug zien. Er komen hier bijna geen westerse toeristen. De straatbeelden zijn fantastisch in het licht van de vroege morgen. Behalve de Limi Yi zijn er ook de gewone Chinese handelaren met hun producten, zoals de slagers, de verkopers van gereedschappen, de bakkers. Aan het eind van de markt gaan ze met hun niet verkochte spullen in vrachtauto’s en driewielers weer naar hun dorpjes in de bergen.
Roadblock
Vanuit Dassa reizen we naar de Atakora mountains. Een lange rit, maar gelukkig er valt er onderweg genoeg te zien en te beleven. Daarbij hebben we een geweldige chauffeur die bij alles wat maar een beetje speciaal is, het busje langs de kant zet. Zo ook bij deze wegblokkade, alhoewel het in dit geval meer een noodstop is. Er is niet veel verkeer in Benin en de weinige wegen die er zijn, moeten met iedereen gedeeld worden. Op één van de wegen richting het noorden stuiten we op herders die met hun kudde runderen breeduit over de weg lopen. Het duurt wel even voordat de laatste koe aan de kant is gedirigeerd en we er langzaam voorbij kunnen. Niet dat we haast hebben ….
Wat een koopwaar...
Wanneer we van Merzouga terugkeren naar de bewoonde wereld, staat er iedere keer een bezoek aan Rissani op het programma. Het is ongeveer 35 km rijden en het schijnt dat er veel toeristen uit dit stadje vertrekken naar de Sahara. Het zal echt wel zo zijn, maar je ziet deze mensen niet in de Medina of de kleine smalle straatjes die naar de dierenmarkt leiden. Heerlijk rustig is het en de mensen worden niet meteen geprikkeld als ik foto's maak. Deze man is bezig zijn rommelige koopwaar te herschikken. Leuk om te zien al zal ik er niet snel iets kopen. Het lijkt op de winkel van Malle Pietje.
Spiny Rainforest...Ka
De Phricta aberrans behoort tot de familie van de sabelsprinkhanen. De Katydid past zijn kleuren aan aan de boom waarop hij zit, daardoor is hij moeilijk te spotten. Op zijn lijf en poten heeft hij verschillende hoorntjes en hij heeft extreem lange antennes. Ik denk dat de sprinkhaan inclusief achterpoten en antennes richting de 30 centimeter gaat. Helaas is z’n ene oog niet scherp maar ik ben nu eenmaal geen held met insecten. Ik was allang blij dat deze enorme sprinkhaan op de foto stond en ik weer wat ruimte kon creëeren tussen ons. Het was van dichtbij niet mogelijk het gehele beest erop te krijgen.
De monsters van...Isa
Dat is het fantastische van de Galápagos eilanden. De dieren kennen de mens niet als natuurlijke vijand en zijn daarom totaal niet bang. Sterker nog, je wordt gewoon genegeerd. Op het prachtige eiland Isabella lag ik op de grond om deze foto van twee zeeleguanen te maken. Eentje kijkt gewoon langs me heen en de ander is heerlijk van het zonnetje aan het genieten!
De Himba's in het...n
Kaokoveld in Noord-Namibië is het leefgebied van de Himba, één van de laatste nomadische stammen in Afrika. De Himba leven in een soort bijenkorfvormige huisjes van takken, modder en mest. Koeienvellen op de grond dienen als slaapplaats voor de kinderen. De vrouwen hebben een okerrode huid en in hun haren doen ze geitenvet. Het is wel een toeristische plek. Als je zo'n dorp binnenloopt worden er, weliswaar op een verlegen manier, allerlei souvenirs aangeboden. Ik was blij dat ik deze foto kon maken van een vrouw in de prachtige namiddagzon, die haar haren bijeen bindt met een stukje plastic. Dubbelklik op de foto.
Mooie lichtval
We wandelen in het Reuzengebergte, al kan ik beter zeggen klimmen en klauteren. Er lopen hele mooie paden en zeker in de herfst is het genieten. Jammer genoeg protesteert mijn heup en moeten we verplicht een koffiepauze inlassen. Gelukkig weten we een prachtig restaurant waar we in de wieg gelegd worden. Een hele hulpvaardige man, vertaalt de kaart en raadt mij aan vooral voor de pannenkoeken te gaan. Een groot bord met een reuze pannenkoek gevuld met ijs, slagroom en verse vruchten pept me meteen op. Ha, zo kan ik er weer even tegen. Wil je ook op deze bijzonder locatie eten, de naam is Chata Hvezda, een eeuwenoud houten gebouw met streekgerechten, midden in een prachtig wandelgebied. Het adres is: Chata Hvězda Řetová 18, 561 41 Řetová
Out of place
This couple from Gujarat look as out of place here in Tamil Nadu as we do. Although Thanjavur is very much on the map as a place of interest I was pleasantly surprised as to how quiet (foreign tourists) is was. We saw a couple of groups arrive and leave within less than an hour. Two days we savoured the hypnotic atmosphere of the Brihadeeswara Temple. You may say that seems over the top, but when you think that the temple is the center of daily life, not only for worship, but a meeting place, gathering news, gossiping. Its a place to see and meet people as well as admire the beauty of the temple by sunrise and by sunset.
Spitsbergen • Sor Spitsbergen NP
Spitsbergen • Sor Spitsbergen NP
Spiegel op Spitsberge
Nadat we om de Zuidkaap van Spitsbergen gevaren waren, gingen we met de zodiac aan land in een gebied dat Grunnvagbukta heet. Het was die dag prachtig weer, al was het helaas niet geheel windstil. Toch weerspiegelt het woeste landschap mooi in het water. De landingen met de zodiac zijn altijd het hoogtepunt van de dag, omdat je niet weet wat je te wachten staat. Het ene moment loop je over een gigantische gletsjer en het andere moment zie je poolvosjes achter vogels aan gaan. En de gidsen hebben steevast hun geweer bij zich, want een ontmoeting met een ijsbeer kan best gevaarlijk zijn...
Heideplant in de...wi
Gisteren is er hier in Friesland best veel sneeuw gevallen, en ondanks de ongemakken een prachtig plaatje. Wat je op de foto ziet, is mijn uitgebloeide heideplant met op sommige stukjes nog een rose uiteinde met wat ijsvorming.
Vuurdansen in Tonga
Het hoofdeiland van het koninkrijk Tonga is Tongatapu. Toen Abel Tasman als eerste blanke het eiland (260 km2) bezocht, noemde hij het Amsterdam ... Vandaag de dag leven er zo'n 65.000 mensen. De meeste inkomsten van het land worden gegenereerd door Tongalezen die in het buitenland (voornamelijk Australië en Nieuw-Zeeland) wonen en werken. Het toerisme staat er nog in de kinderschoenen. Op een paar plekken op Tongatapu worden geregeld vuurdansen georganiseerd.
De bosjesmannen...(vr
Tsumkwe is de hoofdstad van de San (de bosjesmannen). Hier hebben we ongeveer 60 km van Botswana een dorp bezocht. Het is voor deze oude traditionele stammen niet makkelijk om hun eigen cultuur te laten overleven in een steeds meer modernere omgeving. In Namibië wonen in totaal 30.000 San waarvan circa 2000 mensen op traditionele wijze leven. Het nomaden- en jachtbestaan van de San sluit steeds moeilijker aan bij een samenleving die land vooral voor commerciële landbouw en veeteelt wil gebruiken. De streek Bushmanland , rondom Tsumkwe, biedt nog wel ruimte en gelegenheid voor traditionele levenswijze, al is het zelfs voor Bushman niet gemakkelijk om in dit droge gebied te overleven. Als je de foto opent zie je deze dame wat groter ;-)
Met de Vezo op zee
We hebben na een tochtje met de pirogue van een van de vissers van de Vezo stam aangelegd bij zijn dorp, eigenlijk een verzameling hutten op het strand. Hier verzorgt Leon, de visser, een maaltijd voor ons, die geserveerd wordt op opengeknipte rijstzakken op het strand. Zijn zoon, die met ons is meegevaren, zoekt een vriendje op en samen doen ze een wedstrijdje met hun zelfgebouwde pirogue van balsahout. Zoals je ziet doet de boot het prima. Gelukkig hebben deze kinderen ook nog tijd om te spelen. Ook meevaren? Maak een afspraak via een van de hotels in Mangily, bijvoorbeeld hotel Longa Vezo, of direct met de vissers. Ze spreken meestal geen Engels, wel Frans.
Ballonvaart
Een ballonvaart boven de oude ruïne's van Bagan was voor mij een hele uitdaging. Ik heb n.l hoogtevrees. Maar gelukkig viel het 100% mee. Een ervaring om nooit te vergeten. Opstijgen voor de zon opkwam. Geweldig. Slechts 2 ballonnen gingen de lucht in.
Doorkijkje in...Essao
Na de foto van deze week van de haven Essaouira wil ik jullie toch ook een straatje laten zien van deze aantrekkelijke stad. Je vindt er leuke kleine straatjes, er is iedere dag een markt met lokale producten en je hebt er een wijk met vaklieden. Daar maken ze prachtige dingen van hout en dat tegen hele schappelijke prijzen. En wat ook een enorm voordeel is de prijs staat erbij, dus geen urenlange onderhandelingen. De prijzen liggen vaak 60% lager dan elders. Mannen die mutsjes breien en mannen die ijzer bewerken, het is er allemaal. Ik vind de foto leuk omdat je in de spiegel de mensen op een andere manier kan zien, maar dan moet je de foto even openen.