IntroSeptember 1998 maakten we een rondreis door Zimbabwe/ Botswana. We zijn met z’n 8-en hadden een busje met chauffeur c.q. gids geregeld. In Botswana bezochten we de Okavango Delta, de grootste bin... Lees meer
CDahlkamp
Beet!
Afgelopen week vanuit een hut genoten van de ijsvogel. Naast het portret die ik eerder deze week geplaatst heb, ook met actiefoto's bezig geweest. Hier zie je hoe hij, nog omgeven door de waterspetters, wegvliegt met zijn vangst, na een duik in het water.
Beroemde teakhouten..
Ten zuiden van de stad Mandalay, nabij Amarapura township vind je de U bein bridge, een 1200 meter lange teakhouten brug gebouwd op 1086 oude, uit het paleis van Ava afkomstige teakhouten zuilen. Het mooiste moment om te fotograferen is voor velen de zonsondergang, vooral vanwege de vele monniken die over de brug lopen, of een vrouw met spullen op haar hoofd.
Feest van de Benna
In Ethiopië kregen we te horen dat de eerstvolgende dagen geen bull jumping van de Hamer volkeren zou plaatsvinden... wat een teleurstelling. Maar nadat onze gids wat rondgebeld had konden we wel naar een bull jumping gaan bij de Benna. Super blij dat we dit dan toch konden meemaken. In de namiddag was hun voorbereiding van het feest al volop aan de gang. Allemaal potten op het vuur en er werd al stevig gedronken. Sommige familieleden hadden al dagen gestapt om hier toe te komen. De uren liepen voorbij en nog steeds geen aanstalten om te beginnen met de bull jumping. Om een lang verhaal kort te houden, de bull jumping hebben we gezien als het pikkedonker was. (niet echt gezien dus) Al de voorbereidingen voor het feest en het toekomen en verwelkoming van de familieleden was wel de moeite om mee te maken, maar er waren te veel toeristen aanwezig. Tja elke toerist in de omovallei zullen ze naar hier gestuurd hebben zeker? Bij elke stam dat we bezocht hebben waren we zo goed als alleen dus nu was het even wennen om 50 blanken rondom je te hebben.
Eeuwenoud water in...
Birkat al Mouz, gemakkelijk te bereiken van uit Nizwa, is een eeuwenoud ruïne dorp dat langzaamaan gerestaureerd wordt. Het dorp is omringd door groene bananenplantages en palmbomen. De naam Birkat al Mouz betekent ook Bananenwater. De plantages krijgen hun water via een intelligent irrigatiesysteem uit de 6e eeuw, de Aflaj. Via kanaaltjes die gevoed worden door een ondergronds watersysteem vloeit het water naar de verschillende velden. Wij lopen door de plantages naar het dorp, want in het dorp kan je nauwelijks parkeren. Dan is het even klimmen en volgen we enkele kanaaltjes.Sommige ruïnes kun je beklimmen, maar voorzichtigheid is geboden. Daarom is een gids eigenlijk onontbeerlijk, hij heeft veel te vertellen en weet de beste plekjes.
Het land van de...Him
De meest afgezonderde en meest originele himbastammen vind je nog enkel in het uiterste noorden van Namibië aan de grens met Angola. Maar ook hier gaat de traditie stilaan verloren en trekken ze naar andere oorden. In dit gebied is er maar 1 lodge en die is enkel te bereiken met een klein vliegtuigje. Hier kom je dan ook bijna geen toeristen tegen.
Net als in de film
Het stadje Tomar is erg leuk om doorheen te wandelen met indrukwekkende kloostergebouwen, een leuk riviertje met een waterrad [ met schoepen ] en een aquaduct. Ook een leuk centraal plein dat de meeste uren afgezet was voor filmopnames. Ik waande mij terug in de tijd. Er is ook een voormalige camping waar je nu gratis mag staan met je camper en op loopafstand van dit plein.
Tussen de vissers
Kochi, is een belangrijke havenstad en speelt een grote rol in de specerijenhandel. De stad heeft een oud en een nieuw gedeelte. Zorg dat je overnacht in het oude stadsgedeelte. Dat is nog vrij authentiek en je vind hier ook de grote Chinese vissersnetten. Tevens is er een stuk strand dat in gebruik is door de vissers. Er liggen vissersboten, men is bezig met de netten en er wordt vis binnen gehaald. Het is er niet al te schoon, dus trek dichte schoenen aan. Maar het is een leuke plek met veel bedrijvigheid.
Heavy Metal Boy
De Gelada's komen enkel voor in de Simien Mountains. Ze leven daar op de hoogvlaktes in groepen die kunnen oplopen tot wel enkele honderden. Het zijn planteneters en voeden zich vooral met gras en de wortelen dat ze met hun handen plukken. Het is daarmee de enige apensoort die graast. In elke groep is er een dominant mannetje. De mannetjes zijn herkenbaar aan hun rode borst. Het viel me op hoe mooi hun haar was, precies juist gekamd. Een rocker uit de jaren '80. Deze foto is genomen met tegenlicht daarom de mooie gloed langs zijn haren.
Toch doen
Toch doen, is mijn advies, de prachtige kustroute rijden van de Great Ocean Road in de staat Victoria. En laat je niet tegenhouden omdat de route geen ongebaand pad is, maar op sommige plaatsen druk bezocht door (vooral Chinese) toeristen. Tja, zoals bij veel mooie plekken is het niet voor niets dat de plaats druk bezocht wordt, maar als je de rustige uurtjes zoekt of net dat ene pad afslaat weg van de massa, vind je toch wel weer de rust. Ik vond het dus echt de moeite dit prachtige schouwspel te zien. De 12 apostelen - zo genoemd naar de apostelen van Jezus - zijn er in feite geen 12, maar minder. Het aantal varieert met het verstrijken der jaren, omdat de poreuze kalkstenen rotsen soms in zee verdwijnen onder invloed van de continu beukende golven.
Adembenemend uitzicht
Zie hier de prachtige Blue Mountains bij zonsopkomst. Govetts Leap uitkijkpunt bood ons de allereerste blik op de adembenemende Grose Valley. We waren nagenoeg alleen, waardoor de stilte van de echo uit de diepte enorm indruk maakte. De eindeloze blauwgroene zee van eucalyptusbomen, de vogelgeluiden die de stilte doorbraken.. Met pijn in mijn hart hoorde ik later het nieuws dat juist de pracht van deze plek ten onder ging bij de verwoestende branden die Australie begin dit jaar teisterden.
'Eagle Hunter'
Elk derde weekend in september wordt in de omgeving van het dorp Sagai in het uiterste westen van Mongolië het ‘Altai Kazach Eagle Festival’ gehouden. Het is een kleinschalig evenement dat wordt georganiseerd door het Kazachse nomadenvolk zelf. De charme zit ‘m vooral in de provisorische wijze waarop een en ander is georganiseerd. Zo kun je als een van de weinige bezoekers vrij rondlopen tussen alle deelnemers. Het is een waar spektakel waarbij de deelnemende ‘eagle hunters’ allerlei proeven van bekwaamheid moeten afleggen. Er is nog een adelaarsfestival in de omgeving: het ‘Golden Eagle Festival’ in Ulgii, dat twee weken later wordt georganiseerd. Dit festival is veel grootschaliger, maar daardoor ook commerciëler van opzet. Alles is er strak geregeld. Er komen jaarlijks relatief veel (buitenlandse) bezoekers op af. De adelaar op de foto heeft een huif op zijn kop. Dit kapje dient ervoor om stress bij de vogel te vermijden. Als de adelaar op jacht moet naar bijvoorbeeld een konijn, dan gaat de huif eraf
Veilig landen
Bij Lambertsbaai, Zuid Afrika, bevindt zich een natuurreservaat op een eilandje vlak voor de kust, dat met een dammetje is verbonden met het vasteland. Een grote kolonie jan-van-genten broedt daar; vanuit een grote schuilhut zijn de vogels van dichtbij te observeren. Tegen het licht van de ondergaande zon zagen we ze paringsrituelen uitvoeren; maar voor het zover is moet natuurlijk eerst een goed plekje gevonden worden om te kunnen landen..
Ze heeft al meer dan.
Ze is de 100 gepasseerd. Een heel tenger, lief mensje. We ontmoette haar tijdens een wandeling in het dorpje Sheanghah Chingh , gelegen tussen Mon en Longwe, in het Noord- Oosten van India. Omdat het een Christelijke gemeenschap was. moesten we langer blijven dat we gepland hadden. De zondag is heilig hier , iedereen naar de ( te grote) kerk en geen enkel vervoer. Dat was geen straf want we maakte mooie wandelingen en zo ontmoette we haar. En...... we zijn ook weer eens naar de kerk gegaan.
Voldoende beschermd
In Bago bezoeken we vroeg in de ochtend de markt. In één lange straat, met slechts hier en daar een zijstraatje, zijn veel winkeltjes en kraampjes. Er is een veelheid aan producten te koop waarbij groente en fruit de hoofdmoot vormen. De vrouwen die deze producten verkopen komen veelal van het platteland en zij hebben zich goed ingesmeerd met thanaka. Thanaka is een soort pasta, gemaakt van de bast van de thanaka boom, vermengd met water. Dit beschermt goed tegen de (brandende) zon en voorkomt uitdroging. Deze vrouw heeft zich goed ingesmeerd waardoor haar wenkbrauwen, ogen en lippen zeer nadrukkelijk uitkomen.
Vervlogen tijden...
Aan de rand van de Namib-woestijn, grenzend aan het Namib Naukluft-park, ligt het stadje Solitaire in de middle of nowhere. De naam zegt het eigenlijk al. Niet veel te beleven, een tankstation, winkel, bakkerij, restaurant en een lodge, maar gelegen zo in de woestijn kreeg ik het gevoel van een Fata Morgana. Omdat we Sossusvlei en Deadvlei wilde bezoeken vroeg in de ochtend was dit een leuke plek om te overnachten. Het park zelf heeft een oppervlakte van 49.768 vierkante kilometer en is daarmee het grootste wildpark in Afrika en het op drie na grootste in de wereld. De Sossusvlei samen met de Dodevlei zijn hier dus maar een onderdeel van. Wij hadden hier een overnachting in de Solitaire Lodge. Het terrein heeft een bepaalde sfeer van lang geleden en ik kreeg er een soort wild west gevoel bij. Dit kwam door de oude verlaten auto's en landbouwmachines achtergelaten midden in de woestijn. Een uniek gezicht en natuurlijk ook mooie fotomomenten. Op de achtergrond bij deze foto zie je nog Mount Remhoogteberge . Mijn fantasie speelde weer op en ik voelde me hier even een reiziger in vervlogen tijden. :-)
Help!
'HELP!' moeten ze hebben geroepen, lijkt me, toen in 1990 een deel instortte van de ‘London Bridge Arch’ - een mooie rotsformatie aan de zuidwest kust van Australie. Juist op het moment van instorten bevonden zich twee mensen op het achterste deel van de boog. Zij zullen in paniek geraakt zijn toen ze hun weg terug naar het vasteland in zee zagen storten, stel ik me zo voor. Uiteindelijk zijn ze door middel van een helikopter in veiligheid gebracht. Wat is overgebleven van de Londen Bridge maakt nog altijd indruk.
Oog in oog met de...g
Bwindi, in het oosten van het land gelegen, is een mooie uitvalsbasis om de berggorilla's te spotten. Van te voren dient er altijd eerst een permit aangevraagd te worden. Per dag mogen er maar een paar bezoekers per groep het park in. Dit gebeurt met een ranger. Voordat je op weg gaat, want je moet ze zoeken, krijg je eerst allerlei instructies. Wanneer je dan, voor sommigen, na een behoorlijke zoektocht in eens oog in oog staat met die gorilla's, is dat een ervaring die ik niet had willen missen. Een permit is best prijzig, maar daardoor probeert men ook de gorilla te beschermen. Het blijft een unieke ervaring
Colombia, recent nog maar beschouwd als een veilige vakantiebestemming, maar sinds het vredesakkoord met FARC in 2017, kun je jezelf in bijna heel Colombia veilig voelen. Zelf heb ik mezelf geen enkel... Lees meer
Wij hebben in Bagan het geluk om Koelin tegen het lijf te lopen. Koelin heeft een horsecart, een karretje dat achter een paard is gespannen en waarmee hij toeristen hoopt rond te rijden. Het is zijn b... Lees meer