Reysigers
Verslaafd..
De mooie luchten in Afrika blijven me trekken. Ze zijn zo mooi ! Zonsopkomst, zonsondergang. Hier krijg ik niet genoeg van. Ik hoop jullie ook niet :-)) Deze foto is genomen in de Okavango Delta, Botswana. Een prachtig en uniek gebied. Ik ben weer even weg.....
Garnalenvisser
Deze garnalenvisser is in de weer met zijn sleepnet tussen de eerste en de tweede zandbank in bij Egmond aan Zee. Zolang je sleepnet niet te groot is mag je dit in Nederland gewoon doen en de garnaaltjes mee naar huis nemen. De beste tijd is van september tot april/mei en dan 2 uurtjes voordat het eb wordt. De noordzeegarnaaltjes zijn klein maar staan bekend om hun romige smaak. De Hollandse garnaal is heerlijk in de pasta, in een salade of gecombineerd met andere vissoorten. Of maak er een klassieke garnalen cocktail van. Recepten genoeg!
Mariadag in Debarq
De orthodox-christelijke kerk in Ethiopië bestaat al sinds de 4de eeuw en is sterk verankerd in de Ethiopische samenleving. Naast de gebruiken (besnijdenis bij jongens en het vasten op woensdag en vrijdag) is verering ook een belangrijk onderdeel van het geloof. Maria is één van de belangrijke heiligen in Ethiopië. Iedere 22ste van de maand is het Maria-dag en wordt zij extra vereerd. Wij overnachten in Debarq en als we 's ochtends ons hotel uitstappen, zien we honderden in het wit geklede gelovigen. Zij zijn op weg naar de St.Maria-kerk, waar ze zich verzamelen en een kruisje van de priester ontvangen. Er wordt gezongen, gebeden en ook de trommels ontbreken niet. Het is een heel bijzondere ervaring om tussen de gelovigen richting de kerk te lopen en al vanaf het eerste moment wijkt dit meisje niet van mijn zijde. Samen met haar broertje is zij de gekleurde uitzondering tussen al het wit. Een prachtig begin van 22 oktober.
Witte neushoorns in..
Sabi Sand Game Reserve is 65000 hectare groot en grenst aan het Krugerpark. Er zijn geen hekken dus het wild loopt van het Kruger naar hier en omgekeerd. In dit reservaat is de kans om de Big Five te zien enorm groot. Nergens anders heb ik zoveel witte neushoorns (met kleintjes) gezien tijdens een safari. Niet alleen neushoorns maar enorm veel luipaarden heb je hier. Elke dag hebben we hier 1 of meerdere luipaarden gezien.
Bonda vrouw
Vrouwen van de Bonda stam in het zuid-westen van Orissa lopen naakt onder een enorm pak kralen kettingen en een doek. Het hoofd is vaak kaalgeschoren en is bedekt onder een hele laag kraaltjes. Ze behoren tot een van de bergstammen in het Adivasi gebied in het zuid-westen van Orissa.
Blauw!
In sommige straatjes in het stukje blauwe stad in Jodhpur doet de kleur blauw bijna pijn aan je ogen. Zeker wanneer het net opnieuw geschilderd is. Het viel ons op dat het blauwe deel steeds minder blauw wordt. Jammer, want het is toch een toeristische trekpleister. Deze 2 dames die voorbij kwamen lopen hebben we natuurlijk even gevraagd om te poseren voor de foto. Wij kwamen in dit deel van Jodhpur maar een handje vol toeristen tegen, in tegenstelling tot het fort waar het file lopen was.
Kijk uit op...Kungkal
Kungkalanayi is een prachtig uitzichtpunt in Purnululu National Park. Het park ligt in West-Australië, en om er te komen stellen ze een 4X4 verplicht. Maar juist dat maakt dat het nog minder toegankelijk is voor het grote publiek. Twee kampeerterreintjes met niet meer dan een valtoilet en een waterkraantje maken het avontuur compleet. De omgeving is fenomenaal, ik zou zeker adviseren hier heerlijk een aantal dagen te gaan kamperen en ten volle te genieten van de Australische natuur. Let wel op dat je de kampeerplekjes vooraf moet reserveren. Zo niet, dan gaat het kampeeravontuur niet door; het bezoekerscentrum heeft namelijk geen internet, en kan geen reserveringen ter plekke voor je aanmaken of wijzigen. En omdat ze dan geen zicht hebben op de actuele gereserveerde plekken zullen ze niet toestaan dat je ad hoc je tentje opzet.
Kat uit de boom kijke
Vanuit Luang Namtha heb je een prima uitvalsbasis om het mooie noorden van Laos te bezoeken. Het is een bergachtig gebied met diverse rivieren en zowel een trekking als een boottocht naar de primitieve bergdorpjes is zeer de moeite waard. Niet overal wordt je even hartelijk ontvangen, zoals hier in dit dorpje waar we na uren lopen aankwamen. De jonge generatie op een erfje keek de kat uit de boom en vooral het jongetje keek wat argwanend of misschien zelfs wel een beetje bang naar ons. Zijn zusje legde geruststellend een arm om hem heen. Het varkentje had nergens last van en at gewoon lekker door. Het was overigens een fantastische trip en ook per boot was het een belevenis om de primitieve bergvolkeren te bezoeken, zoals bv. de black Hmong en de Akha die in dit gebied leven. Deze trip is wel al even geleden (2006), dus ik hoop dat het nog net zo authentiek is als toen.
Datoga vrouw met kind
In de buurt van Lake Eyasi leven de Datoga, semi-nomadische veetelers zoals de Masai. De vrouwen van de Datoga dragen gewaden van geitenhuid, en versieren hun gezicht en lichaam met litteken-tatoeages. We bezochten deze stam met zijn tweeën, begeleid door de lokale campingeigenaar die is opgegroeid in deze streek. Overigens waren we vrijwel de enigen die van het kampeerterreintje gebruik maakten, waar we zeer gastvrij werden onthaald en waar dagelijks met veel zorg een maaltijd voor ons werd bereid. Ook het bezoek aan de kleine Datoga stam was bijzonder. De mannen zagen we niet; die waren op jacht. Maar de vrouwen lieten ons welwillend hun onderkomen zien en vertelden (vertaald door onze lokale gids) wat timide over hun gebruiken. Bovenal vond ik ze prachtig en innemend.
De torii op Miyajima
Het eiland Miyajima is 1 van de hoogtepunten van Japan. De in het water gelegen toegangspoort of torii genaamd is een echte toeristentrekker met zonsondergang. Maar dit zou je niet mogen afschrikken om hier naartoe te gaan. Het water trekt zo ver terug bij eb dat je zelfs naar de poort kunt lopen. Je kunt dit eiland makkelijk als dagtocht doen vanuit Hiroshima maar een nachtje op het eiland is zeker aan te raden. 's Morgensvroeg een wandeling maken zonder toeristen is zalig (als het niet regent) ;-)
Welp.
De jonge vos in mooi licht. Ze zijn nu een stuk groter maar zelf ga ik niet meer heen vanwege de drukte die daar heerst met fotografen Het wel een leuke periode nu met de welpen want ze gaan zelf de wereld ontdekken en maken kleine uitstapjes van de burcht vandaan. Het jonge spul is erg leuk om te volgen.
Thee drinken
Thee drinken in Marokko is ook een soort ritueel. Muntthee [ NANA] of ook wel Berberwiskey genoemd. Eerst handen wassen. Dan groene thee die uit China komt in de pot en een beetje kokend water erop. Dit walsen en water weer weggooien omdat de thee best bitter is. Flinke brok suiker erbij, heet water en laten trekken. Soms verschillende keren van glas in pot visie versa. De pot goed hooghouden bij het inschenken. Dat heeft met respect voor de gast te maken en er komt een mooi schuimlaagje op de thee. En dan de mierzoete thee drinken en als het goed is krijg je vele kopjes. Ook dat is respect hebben voor je gast. En soms heb je geluk en mag je dit hele ritueel fotograferen.
De mistige...rijstter
Ik heb de rijstterrassen van Duoyishu in het zuiden van Yunnan twee keer mogen aanschouwen: in de zomer en in de winter. 's Zomers zijn de terrassen bebouwd met rijstplantjes fris en helder groen, zeker als het zonnetje schijnt. 's Winters is het een ander verhaal. De terrassen staan dan onder water, hetgeen prachtige spiegelende effecten geeft. Wel moet je in de winter rekening houden met veel mist. Bij zonsopkomst is het meestal helder, maar na een uurtje trekken dikke mistvlagen door de valleien en zie je van de rijstterrassen niet veel meer. Mocht je ooit in de winter die kant opgaan, zorg dan dat je in het dorpje Duoyishu overnacht in Jacky' Guesthouse. Jacky is zelf ook amateur fotograaf en hij spreekt Engels. Hij weet de mooiste plekjes in de omgeving te vinden. Kortom, een goed guesthouse met als bonus een terras vanwaar je foto's als deze kunt maken ... :-)
Beet!
Afgelopen week vanuit een hut genoten van de ijsvogel. Naast het portret die ik eerder deze week geplaatst heb, ook met actiefoto's bezig geweest. Hier zie je hoe hij, nog omgeven door de waterspetters, wegvliegt met zijn vangst, na een duik in het water.
Papoea Nieuw Guinea • Highlands
Papoea Nieuw Guinea • Highlands
Feest in Simbai
In het dorpje Simbai, hoog in de Highlands van Papoea-Nieuw-Guinea, wordt jaarlijks in september een meerdaagse initiatieceremonie gehouden. Jongens van de Kalam 'tribe' in de leeftijd van zes tot achttien jaar verblijven een week in een afgesloten hut. Daar ondergaan zij diverse rituelen, zoals het 'piercen' van de neus. Na deze week mogen ze naar buiten en worden ze onthaald door hun ouders, broers, zussen en dorpsgenoten. Het is tijd om te feesten. Dag en nacht wordt er gezongen, gedanst en muziek gemaakt. De hoofddeksels die de mannen dragen zijn heel bijzonder. De groene 'glittertjes' die je ziet zijn de koppen van een bepaald soort kevertje dat alleen hier voor komt. De kevertjes zijn er in januari, februari en maart. Het is dan zaak om er zoveel mogelijk te vangen. Nadat de kopjes zijn gescheiden van de romp, worden ze aan een dun bamboetakje geregen en vervolgens aan de muts bevestigd. Met dit proces zijn ze ongeveer een jaar bezig. Op een muts (die circa vijf kilo weegt) zijn zo'n 1.000 keverkopjes bevestigd.
Verliefd
De demonstratie van hoe er met een adelaar gejaagd wordt kregen we van een man die zijn zoon had meegenomen. Deze jongen was duidelijk verliefd op zijn eigen adelaar. Ik kon mijn ogen niet afhouden van dit knuffelende stel. Ook de adelaar vondt het duidelijk heerlijk. Zo heb ik er een hele serie foto's aan over gehouden.
Niger • Centraal -en Noord-Niger
Niger • Centraal -en Noord-Niger
Op bezoek bij de...Wo
Onze reis naar de oogstfeesten van de Wodaabe in Niger, het Cure Salée Festival, is nog steeds één van de meest bijzondere reizen die we hebben gemaakt. Ja, het was afzien met 3 weken in 45 graden, geen elektriciteit, geen stromend water, weinig te eten en drinken, enz. Maar het was het meer dan waard! Drie weken rondtrekken met een nomaden familie en hun kuddes en getuige zijn van hun dagelijkse manier van leven. En tot slot rondlopen op het 3 dagen durende festival met duizenden Touareg en Wodaabe en hun kamelen. We denken er met veel plezier aan terug. Vooral deze prachtige, trotse vrouw neemt een belangrijke plaats in in onze herinneringen. Opvallend zijn haar tatoeages en de wat blauwachtige kleur op haar gezicht, veroorzaakt door de indigo doeken die ze dragen.
Geel en oranje
Een van de plekken vol kleur in Kolkata is toch wel de flower markt. Een en al bedrijvigheid, maar zo fotogeniek en kleurrijk. Bezoek deze markt niet al te laat op de dag, maar in de ochtend. De bloemen zijn dan nog vers, veel handel en het is er dan ook nog niet zo smerig. Dit geldt helemaal op een regenachtige dag. Het is redelijk druk, maar toch kun je er nog wel fatsoenlijk lopen en fotograferen. Het oranje en het geel voeren de boventoon.