RoyanvanVelse
Cape Schanck
Aan de Australische kust, in de staat Vicgtoria, ligt Cape Schanck, in 1800 vernoemd naar kapitein Schank (zonder c dit keer). Het scheidt het wilde water van Bass Strait van het iets rustigere water van Western Port. Erg bekend op deze kaap zijn de in 1859 gebouwde vuurtoren en de alles dominerende rots Pulpit Rock.
Pittig Napels
Napels kan behoorlijk pittig zijn als je besluit om een wandeling te maken van het stadscentrum naar het hoger gelegen Sint Elmofort. Je gaat dan kilometers aan traptreden tegemoet en je hebt het idee dat er geen einde aan komt. Gelukkig kun je je af en toe omdraaien en dan genieten van het uitzicht. Tussen de huizen door zie je dan de Middellandse Zee en in de verte de Vesuvius. En je hebt dan meteen even een rustpauze gehad.
Oud, nieuw, smerig,..
In Napels vind je alle bouwstijlen door elkaar. Het ene moment zie je een prachtig paleis, daarna een nietszeggende bijna verloederde voorgevel waar zich een rijke kerk achter bevindt, en vervolgens gekleurde buurten die gebouwd zijn op ruïnes van honderden en honderden jaar oud. Ik vond de stad overigens niet zo vies als alom wordt beweerd. En er wordt veel gerept over criminaliteit: ook daar heb ik gelukkig niets van gezien. Gewoon een leuke en mooie stad!
Alternatief...persone
Heel comfortabel is deze vorm van personenvervoer niet, maar soms heb je gewoon geen keuze. Zeker niet wanneer je leven ervan afhangt. De moordende rebellen naderen het gebied. En toch kan er nog een lachje vanaf.
2000 jaar leven
2000 jaar terug werd de Romeinse stad Pompeï met al haar inwoners bedekt door een dikke laag as, brokstukken en lava. Zonder enige waarschuwing was de vulkaan Vesuvius uitgebarsten. Nu, anno 2017, lopen er iedere dag bijna net zoveel mensen door de straten als toen. Alleen zijn het nu geen inwoners meer maar toeristen. De stad is opvallend. Pompeï is best groot, veel gebouwen staan nog stevig overeind, ook al zijn overal de daken ingestort. Alles herinnert nog aan de oude Romeinse stad en al wandelend krijg je een goed beeld van hoe het leven toen was. De gemiddelde rondleiding duurt 2 tot 3 uur. Dat is echt veel te kort. Wat ik aan kan bevelen is om die rondleiding te doen, en daarna nog wat uren zonder gids op pad te gaan binnen de oude stadsmuren. Er is zoveel te ontdekken. Wanneer je terug bent in het nabij gelegen Napels en je verlangt toch weer naar Pompeï, dan biedt het archeologisch museum uitkomst: een grote maquette, fresco's, mozaïeken, gebruiksvoorwerpen uit de antieke stad worden hier tentoongesteld. Ondertussen leeft Pompeï weer. De natuur heeft de ramp uiteindelijk overwonnen en de klaprozen maken het geheel zelfs vrolijk.
Wonen in een kubus
De kubuswoningen in Rotterdam zijn niet uniek. Ze staan immers ook in Helmond. Aan het begin van de jaren ‘80 van de vorige eeuw zijn deze paalwoningen met een bijzondere vorm gebouwd door de architect Piet Blom. In Rotterdam staan ze op een wel heel mooie plek: pal aan de Oude Haven, tegenover de Willemsbrug, op korte afstand van veel andere bezienswaardigheden. De Rotterdamse kubuswoningen zijn gebouwd boven de Blaak. Ze zien eruit als boomhutten waardoor het gehele complex ook wel het Blaakse Bos wordt genoemd. De stijl is apart en gedurfd maar eerlijk gezegd is het interieur soms wat onhandig, met scheve muren en loze ruimtes. Dit kun je heel goed zelf meemaken in de Kijkkubus, een museumwoning die geopend is voor het publiek. Een alternatieve beleving is om de kubussen te gebruiken als startpunt voor een ontdekkingstour door Rotterdam en daarbij in de ‘bomen’ te overnachten. Dat kan in het Stayokay hostel dat sinds 2009 in deze woningen is gevestigd. Daar slaap je letterlijk boven en over de Blaak. Aan de voet van deze bijzondere huizen ligt de Spaansekade met uitnodigende terrasjes die aan de haven grenzen. Je kunt er genieten van een nostalgisch tafereel in de oudste haven van Rotterdam die inmiddels is omgeven door moderne gebouwen, met iets verderop de imponerende skyline van de stad. De skyline waar Rotterdam zo bekend om is zie je echter op het mooist vanaf het water. Het is immers een stad waar heel veel om water draait. De haven is de grootste van Europa, rivieren stromen overal tussen de bebouwing door en sommige bussen zijn zelfs zo ontworpen dat ze van de weg moeiteloos het water op kunnen. Veel bezoekers kiezen dan ook voor een Splashtour om de stad te bezichtigen. De Splashbus die vertrekt vanaf de Euromast rijdt over de Willemsbrug en neemt vervolgens een afslag om de Nieuwe Maas op te gaan. De chauffeur wordt dan kapitein en met een rustig gangetje kun je al varend de Kop van Zuid, de SS Rotterdam, de Euromast en de elegante Erasmusbrug ontdekken. Tot de oude vooroorlogse skyline behoort zeker de terminal van de Holland-Amerika Lijn op de Kop van Zuid, dat een verlengstuk is van het zuidelijke centrum. Hiervandaan vertrokken vroeger vele Nederlanders in enorme passagiersschepen naar Noord-Amerika. Tegenwoordig heet het Hotel New York en heeft het één van de leukste terrassen van de stad. Het vlaggenschip van de befaamde Holland-Amerika lijn, de SS Rotterdam, ligt iets verderop aangemeerd in de Maashaven. Met zijn 228 meter lengte is dit luxueuze cruiseschip tegenwoordig zowel hotel, restaurant als evenementenlocatie. Rondleidingen over dit schip doen je met enige weemoed terugkeren naar vroeger. Onder de andere gebouwen op de Kop van Zuid bevindt zich het anderhalf jaar oude ‘Rotterdam’, één van de grootste gebouwen van Nederland, 44 verdiepingen hoog en met een vloeroppervlak van 160.000 m². Oud en nieuw staan naast elkaar in deze stad, en oude havendelen vinden nieuwe bestemmingen die passen bij de huidige tijd. Het water oversteken kan via de bruggen maar ook met de vele watertaxi’s die heen en weer pendelen, of het nu een rustig bootje is waarbij je de tijd krijgt om te genieten van de oversteek, of een supersnelle boot die je amper de kans geeft om even plaats te nemen. Dat deze vorm van verplaatsen bij de toekomst hoort blijkt wel uit het project in de Rijnhaven, waar de eerste duurzame waterwoning AutArk ligt te pronken. Daarnaast ligt het Drijvend Paviljoen, een evenementenlocatie voor innovatie en duurzaamheid. Rotterdam wil in de komende decennia meer duurzaam en drijvend wonen op het water gaan ontwikkelen en hier kun je alvast een kijkje nemen in die toekomst. De Euromast gaat 185 meter de lucht in en is daarmee het hoogste gebouw van de stad, alhoewel sommige critici van mening zijn dat het geen gebouw is maar een mast. Dan zou de Maastoren op de Kop van Zuid met 165 meter het hoogste zijn. Het nieuw te bouwen Schiekadeblok zou met meer dan 200 meter nog wel eens hoger kunnen worden dat deze twee, waarmee de discussie over het hoogste gebouw van Rotterdam ten einde komt. De Euromast werd gebouwd in 1960 en verhoogd in 1970. Het bouwen gaat continu door in Rotterdam. Zo werd eind vorig jaar de Markthal geopend, vlak naast de kubuswoningen. Deze overdekte markt met appartementen is een waar kunstwerk, zowel van binnen als van buiten. De beschilderingen van de 11.000 m² aan plafonds vallen direct op als je maar in de buurt komt en laten onder meer vruchten, bloemen en vissen zien. Je kunt in de hal genieten van de vele inheemse en uitheemse gerechten die aangeboden worden, van eenvoudig eten tot extreme delicatessen. De culinaire overvloed is overweldigend en biedt werkelijk voor een ieder wat wils, voor ter plekke of om mee te nemen. Rotterdam is verrassend en er is zoveel meer te doen dan hierboven beschreven staat. Als je een fiets huurt en vanuit de kubuswoningen een klein stukje op ontdekkingsreis gaat, heb je na een dag of twee dagen al het gevoel dat je terugkeert van een reis naar een andere wereld. In ieder geval een wereld die je misschien niet verwacht had en die smaakt naar een verdere speurtocht tussen verleden en toekomst.
De grote stad
Dit is Luanda, de hoofdstad van Angola, een stad met 7 miljoen inwoners. Het ligt aan zee, aan de Atlantische Oceaan. Sommige stranden zijn paradijselijke plekjes, waaronder het (dure) schiereiland Mussulo dat voor de stad ligt. Koloniaal verleden, moderne gebouwen, traditioneel leven en wonen en armoede gaan gepaard in deze enorme stad die ook nog eens één van de duurste van Afrika is. Je treft er van alles: van luxe hotels voor (met name) zakenmensen, tot sloppenwijken.
Nelson op 50 meter...
Op een zuil van 50 meter hoogte staat Nelson, de Engelse admiraal die aan het begin van de 19e eeuw zijn leven verloor tijdens een zeeslag tegen Napoleon. Hij won de slag weliswaar, maar werd dodelijk geraakt door een kogel. Deze Engelse zeeheld verloor tijdens eerdere zeeslagen al een arm en het gezichtsvermogen aan één oog. Zijn laatste zeeslag was bij Trafalgar. Trafalgar square in Londen, waar de zuil met zijn standbeeld staat, is naar deze gebeurtenis vernoemd. Bronzen leeuwen, fonteinen en de National Gallery maken ook deel uit van dit prominente plein.
Voorjaar in St James'
Voorjaar in Londen. In St James's Park, tussen Buckingham Palace en Trafalgar Square in, staan de stoelen ineens klaar om te kunnen genieten van de lentezon. Wel tegen betaling.
Luipaard onder water
In een kleurrijk gebied als de Middellandse Zee verwacht je weinig zwart-wit te ontdekken. De kleuren verdwijnen weliswaar naarmate je dieper komt doordat het zonlicht steeds minder kan doordringen maar blauw is op een gegeven moment de dominante en overblijvende kleur. Wanneer je desondanks toch zwart-wit tegenkomt betekent het zeer waarschijnlijk dat je de luipaardslak oftewel de bruingevlekte zeenaaktslak hebt ontdekt. De latijnse benaming atromaculata betekent letterlijk “met zwarte vlekken”. De vlekken van de slak ogen dan wel zwart maar zijn feitelijk bruin van kleur. Voor andere soorten zijn deze vlekken een signaal dat de eigenaar niet eetbaar is. Dat klopt ook. Hij is zelfs in staat om een klein wit gifwolkje af te geven wanneer hij wordt bedreigd. De luipaardslak is rond en plat en in tegenstelling tot andere naaktslakken heeft hij een hard aanvoelende rug. Je moet alleen nooit zelf bij hem voelen of het echt zo is omdat je hiermee de kans loopt het dier te verwonden. Op de achterkant van zijn lijf heeft hij kieuwen voor het ademhalen, die eruit zien als een achttal veertjes die naast elkaar overeind staan. Aan de voorkant bezit hij twee rhinoforen die hem helpen om te ruiken en te voelen. Met behulp van die sprieten en de kieuwen is hij in staat om te detecteren wat voor bewegingen er in zijn omgeving zijn. Zodra hij onraad ruikt, en dat is bij het minste of geringste, trekt hij alles in. Wil je hem helemaal opgetooid bekijken, dan zul je hem dus geruisloos en zonder stroming te veroorzaken moeten benaderen. Dat observeren kan het beste op plaatsen waar wat minder licht doordringt en in de nabijheid van de steenspons (petrosia ficiformes). Dit is een harde spons waar de luipaardslak van leeft. Met behulp van zijn rasptong schraapt hij zijn voedingsstoffen van de spons af. Meestal gedijen luipaardslakken daar met z’n tweeën of drieën. Ze wonen letterlijk op hun eten.
Isaakskathedraal
Tegenover het hotel waarin wij logeerden staat, majestueus, deze Isaakskathedraal. Het is een gebouw van jewelste uit het midden van de 19e eeuw. Vlak bij de Hermitage wist het Rusland van de tsaar weer eens macht uit te stralen. Marmer, edelstenen en mozaïeken kenmerken het interieur, terwijl je ook naar de koepelgalerij kunt lopen voor een prachtig uitzicht over de stad.
Vele doorkijkjes
Vlak bij de plek waar in de open lucht de crematies plaatsvinden, heb je dit doorkijkje. Feitelijk zijn het heel veel doorkijkjes achter elkaar en ik denk dat er hier het een en ander geofferd kan worden ter nagedachtenis aan de overledenen. Het was te mooi en te intrigerend om niet even te fotograferen.
De Deense kroonjuwele
Slot Rosenborg, gelegen in een mooi stadspark van Kopenhagen, was in de 16e en 17e eeuw in gebruik als zomerverblijf voor de monarch. Bij een bezoek aan dit kasteeltje ontdek je staatsievertrekken, tronen, werkkamers en andere ruimtes die nog ingericht zijn als toen. Kunst, rijkdom en geschiedenis komen hier op een fijne manier samen. De kelder herbergt iets wat menig hart sneller doet kloppen: de kroonjuwelen en regalia van het koninkrijk Denemarken. Kettingen vol met edelstenen, scepters, zwaarden en kronen worden tentoongesteld in een zwaar beveiligde ruimte. Het pronkstuk van de verzameling is de weelderig versierde kroon van Christiaan IV, die stamt uit de 16e eeuw (niet deze foto).
Moderne Medina
De nieuwe Medina in Casablanca is het traditionele doolhof van stegen waar handelaars hun waar uitstallen. Kleding, schoeisel en muziek vormen (bijna jammer genoeg) een groot aandeel van wat er aangeboden wordt maar ook allerlei soorten al dan niet levende voedingsmiddelen zijn hier te koop. Kippen zitten opgesloten in hun hokken, vlees ligt tentoongesteld zonder gekoeld te zijn en kruiden en specerijen geven sommige delen een overweldigende en heerlijke geur. Het is er een drukte van jewelste, zeker aan het einde van de dag, en je wordt vanzelf meegesleurd door de mensenstroom, of je het nu wilt of niet.
Totale desolatie
Strokkur is de naam van een geiser in het gebied met de toepasselijke naam Geysir. Hier ruikt het naar zwavel en zowel sneeuw als ijs zijn op sommige plaatsen weggesmolten. Door de alom aanwezige vulkanische activiteit borrelt water met een temperatuur van 100 graden op allerlei plekken omhoog. Strokkur is iedere paar minuten actief en spuit dan op spectaculaire wijze zeker twintig meter de hoogte in. Het kokendhete water houdt de bezoekers op veilige afstand en je moet niet proberen je vingers in één van de heldere waterpoeltjes te dompelen. Het landschap is desolaat en fenomenaal, bedekt met lava, en zit vol met kuilen en gaten die gevuld zijn met warm water. Staar je niet alleen blind op de geiser maar kijk ook om je heen. Het geheel is betoverend en bedreigend tegelijk, en geeft een dynamisch en confronterend beeld van wat er zich in en onder dit land afspeelt.
Spotten met de...repu
Hier in het centrum van Oslo wordt duidelijk de spot gedreven met de Franse republiek. 3 openbare toiletten in de kleuren blauw, wit en rood. Dat zijn de kleuren van de Franse revolutie. De Franse koning voerde een witte vlag, en deze kleur werd vervolgens ingesloten door de 2 kleuren van de revolutie. Maar boven op die toiletten staan de teksten liberté, égalité en fraternité (vrijheid, gelijkheid en broederschap). Dit is de leus van Frankrijk sinds de revolutie. Sinds de vorige eeuw zijn deze woorden ook opgenomen in de grondwet. Wat dat nu met toiletten te maken heeft? Misschien een knipoog aan de Franse fabrikant van deze cabins?
Badderen voor de Oper
Eén middagje mooi weer (nou ja, 14 of 15 graden) en voor ons hotel gaan de Denen helemaal los. Muziek, drank, gezelligheid. Aan het water worden mobiele sauna's geopend, die je voor 2 uur kunt afhuren. Ook bubbelbaden staan er vlak naast in de open lucht. Maar het mooiste van dit alles (behoudens het operagebouw op de achtergrond), is toch wel deze bootjes. Ze gaan niet heel hard, maar ze zitten vol met warm water dat ook lekker op temperatuur wordt gehouden. Relaxen in en op het water dus.
De meerman van...Kope
Daar waar de kleine zeemeermin een oude bekende is in Kopenhagen, staat het beeld van de meerman en zijn zeven zonen onder water, in het centrum. Ooit leefde de meerman met een vrouw van het land en samen kregen zijn zeven zonen. Ook zij leefde onder water maar zij verlangde ernaar om één dag terug te keren naar het land. Vader en zonen zagen haar nooit meer terug. Hier staan ze te wachten op haar terugkeer, de handen reikend naar de oppervlakte.
Die kleine meermin
De kleine zeemeermin uit Kopenhagen is best bekend. Het beeld is ontstaan naar het gelijknamige sprookje van Andersen en kreeg nog meer aandacht nadat Disney het sprookje ala inspiratie gebruikte voor een tekenfilm. De kleine zeemeermin wordt vaak afgebeeld terwijl ze op een rots in de zee zit. Maar het is maar vanuit welke hoek en welke hoogte je de foto maakt. Op deze foto zie je hoe het echt is, waarbij het ook war afhangt van de waterstand. Een klein beeld van brons,maar wel mooi. En eerlijk gezegd ziet de zeemeermin er voor haar leeftijd van 104 jaar nog erg goed uit.
Albanië toen
Ik had de auto op het strand van Durrës geparkeerd en het leverde een mooi contrast op: het Rode Kruis op de voorgrond en marcherende soldaten op de achtergrond. In deze tijd was Albanië paraat omdat voormalig Joegoslavië in oorlog was en het onduidelijk was wat er met Kosovo ging gebeuren. Kosovo was dan weliswaar niet Albanees, meer er woonden wel veel Albanezen die aan het communistische regime waren ontsnapt.
Pauselijke pracht
In de Sint-Pietersbasiliek is het alleen maar pracht wat je te zien krijgt. In het midden van de apsis (een nis) staat heel pontificaal (hoe kan het ook anders) de Cathedra Petri, lof: de troon van Petrus. Men heeft ooit gedacht dat deze heilige stoel van apostel Petrus was, maar het lijkt er toch meer op dat deze prachtige troon toebehoorde aan een rijke notabele.
Op wacht
Op wacht voor een fraaie residentie in Kathmandu, relatief eenvoudig maar toch traditioneel gekleed, voorzien van een oud wapen, en toch even wijzend met de vinger.
Het Franse koninkrijk
De Franse revolutie van 1789 vertegenwoordigde naar men zegt het begin van de republiek. In werkelijkheid heeft de toenmalige koning Lodewijk XVI nog een tijd geregeerd voordat hij naar de guillotine werd gebracht. De eerste republiek duurde 12 jaar en de tweede slechts 4 jaar, terwijl koningen en keizers elkaar opvolgden totdat Frankrijk uiteindelijk in 1871, na de ondergang van keizer Napoleon III, de derde republiek uitriep. Er is sindsdien geen monarch meer aan de macht geweest. Boven Parijs, in een voorstad of buitenwijk van de grote hoofdstad, in een gebied met niet zo heel veel allure dat veel weg heeft van een vlooienmarkt, staat de basiliek-kathedraal van Saint-Denis. Op deze plaats stond ooit een abdij waarbinnen vanaf de 7e eeuw de meeste Franse vorsten werden begraven. In de 12e en 13e eeuw ontstond onder het koningschap van Lodewijk de Heilige de basiliek in haar huidige vorm. Zo’n 50 jaar geleden werd het een kathedraal. Saint-Denis is de necropool van het Franse koninkrijk. Koning Dagobert was de eerste vorst die hier zijn laatste rustplaats vond in het jaar 639 na Christus. In totaal werden er 42 koningen, 32 koninginnen en 63 prinsen en prinsessen begraven. Hun graftombes en grafbeelden maken de basiliek tot een groots en uniek monument, ook al is het in de jaren van de revolutie flink beschadigd. De beenderen van grote vorsten als de zonnekoning Lodewijk XIV werden toen respectloos uit hun graven gehaald en buiten de kerk in een massagraf bijeengebracht. Onder Lodewijk XVIII werden deze teruggebracht naar de basiliek waar ze nu samen rusten in een ossuarium met daarvoor een plaquette met daarop vele namen van grootheden van weleer. Lodewijk XVIII is ook degene die ervoor zorgde dat de resten van het onthoofde koningspaar Lodewijk XVI en Marie-Antoinette werden begraven in de basiliek. Een prachtig beeld van deze slachtoffers van de opstand werd in 1830 opgericht. Bij het binnentreden van het gotische bouwwerk is het stil, zoals je het ook zou verwachten op een plaats waar de doden rusten. Meteen al vallen de vele gisants op, grafbeelden van liggende monarchen met de handen in de bidgreep of in ruste. Sommige van die beelden zijn eenvoudig terwijl andere zijn opgenomen in grote en kunstige graftombes. Van veel beelden zijn de ogen geopend. Pas vanaf de 14e eeuw werden de ogen gesloten bij de sculpturen van de overledenen. Vanaf die tijd werden ze slapend afgebeeld in plaats van wakker, maar nooit dood. In de crypte bevindt zich een smalle ruimte met het ossuarium. Iets verder onder de grond ligt de grafkelder van de Bourbons, één van de dynastieën waar de Franse zonnekoning ook deel van uitmaakte. De kist van de laatst overleden koning stond achter de ingang en kreeg pas zijn definitieve plek wanneer de volgende koning werd begraven en zijn plaats bij de ingang opeiste. In deze ruimte rustten de koningen en koninginnen in eenvoudige graven totdat de revolutie hun vredige slaap verstoorde. In de crypte staat voorts een groot monument ter ere van Lodewijk XIV, dat vele jaren na zijn dood is opgericht. De basiliek, met zijn glas-in-loodramen, met zijn lichtinval en vele beelden, oogt bijna 150 jaar na het einde van de monarchie nog steeds koninklijk. Hier lag het lot van de Franse monarchen, hier speelt zich een deel van de roman Het Koningszwaard af, hier lijken de alom aanwezige Franse lelies nog steeds te leven. Op de terugweg van Parijs naar huis is het een logische tussenstop. Na een bezoek aan alle prachtige en vorstelijke rijkdommen kun je hier zien hoe het leven in de hoofdstad of in het paleis van Versailles uiteindelijk werd afgesloten.
Verborgen stadsdelen
Op Malta valt er genoeg te ontdekken. Je kunt genieten van de zee en het onderwaterleven, of je kunt je in de hoofdstad van Valletta verdiepen in de geschiedenis van de kruisridders van de Maltezer Orde. Maar je kunt ook de oude steden ontdekken, zoals hier Rabat, en plekjes ontdekken waar het haastige en moderne leven nog niet helemaal is doorgedrongen.
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
