RoyanvanVelse
De heilige mestkever
Over dit antieke beeld van een heilige scarabee en de omgeving gaat de blog die ik vandaag geplaatst heb. Egypte is en blijft een fascinerend land met een prachtige geschiedenis..
Harpa anders gezien
Het Harpa concertgebouw, goed voor 1800 zitplaatsen, is opvallend modern en contrasteert met de natuurlijke uitstraling van de zee en de bergen op de achtergrond. Het werd in 2011 geopend. De voorkant trekt veel meer aandacht dan dit aanzicht vanaf de zijkant. Foto's vanuit deze hoek worden amper gemaakt terwijl dit ook best mooi is (vind ik zelf dan).
Best koud
Ik vind het best koud nu. Voor mij bij de kassa van de supermarkt stond echter een dame die wist te vertellen dat het in 1947 pas écht koud was. Tja ... Waar ik het echt koud heb gehad is hier in Tibet. Maar de adembenemende landschappen daar maken een hoop goed.
Caribische sfeer?
Een echt Caribische sfeer straalt deze foto van Fort-de-France, de hoofdstad van Martinique, niet uit. Dit is het bewijs dat een foto wat bedrieglijk kan zijn. Als je er bent is het heel anders. Dan voel je de warmte, ruik je de Caribische zee en wanneer je ietsje het centrum van de stad inloopt, lijkt alles nog even koloniaal als jaren geleden.
Koude stad
Ik heb goede herinneringen aan Sint-Petersburg. Daar zou ik weken door kunnen brengen zonder er op uitgekeken te raken. Maar, afgezien van het dagelijkse sauna-ritueel, heb ik het er best koud gehad. Steeds sneeuw, een ijzige wind, en al het water was bevroren. En toch: prachtig! Ik zou zo weer in de winter gaan.
Trouwen als een...tsa
In de troonzalen van de Hermitage kun je nog steeds trouwfoto’s maken. Deze mooie bruid voelt zich voor een dag net een tsarina. Met deze foto begint het aftellen, niet zozeer naar het einde van deze reisreportercompetitie, maar naar mijn 1000e foto. Nog 100 te gaan dus.
Uitzicht over de...ge
De meest markante kerk in Reykjavik is de Hallgrimskirkja. Een lift brengt je bovenin de 75 meter hoge toren, van waaruit je een prachtig uitzicht hebt over de stad. Reykjavik ligt dan aan je voeten, met al haar gekleurde huizen en de zee op de achtergrond.
School bokvissen
Wanneer vissen in grote scholen zwemmen, met honderden of duizenden bij elkaar, gaat dit normaal gezien heel geordend. Iedere afzonderlijke vis lijkt te weten welke kant hij op moet zwemmen en doet er alles aan om mee te gaan met de massa. Kwetsbare vissen komen hierdoor veel sterker en groter over op eventuele vijanden omdat ze één dichte groep vormen. De bokvis is een soort die ook graag in scholen van wel duizend individuen zwemt maar houdt zich absoluut niet aan die groepsregels. De bokvis blijft dan weliswaar bij zijn soortgenoten in de buurt maar gaat alle kanten op, zo ongeordend als maar mogelijk is. De bokvis herken je aan de langwerpige vorm en de zilveren kleur, met op de flanken een paar gouden horizontale strepen. Ook de grote ogen zijn een duidelijk herkenningspunt, evenals het kleine zwarte vlekje aan de basis van de pectorale (zij)vinnen. Zijn zwemgedrag als hierboven omschreven is eveneens een belangrijk kenmerk. De ongeregeldheid in de school wordt mede veroorzaakt doordat hij zich zonder nadenken werpt op alles wat eetbaar is of lijkt. Dat kunnen heel kleine diertjes zijn maar ook algen. Het is een veel voorkomende vis die vaak in visnetten belandt. Voor hengelvissers is het een eenvoudige prooi. Over de culinaire waarde van deze vis zijn de meningen echter zeer verdeeld. Overdag kom je hem wel eens tegen, maar over het algemeen wat minder vaak dan ’s nachts. Bij daglicht kiest hij namelijk bij voorkeur de veilige diepte om pas in het donker richting oppervlakte te komen. De beste plek om hem te vinden is in de buurt van de kust.
Taxi's in oorlogstijd
Een snelle foto van Monrovia tijdens de burgeroorlog. Op dit moment is de Liberiaanse hoofdstad omsingeld door de rebellenlegers van Charles Taylor. Toch gaat het leven er relatief gewoon door. Opvallend aan dit straatbeeld is het grote aantal gele taxi's dat nog steeds dienst doet, ook in oorlogstijd.
Ivoriaans dorpje
Een dorpje langs de kust in Ivoorkust. Mooi rustig en mooi rustiek. Vandaag publiceerde ik ook een nieuwe blog over Ivoorkust en over de basiliek naast het oerwoud.
China blijft mooi
China is mooi, met al die tempels, al die gebouwen. Zo ook deze poort achter de Verboden Stad. Je kijkt hier je ogen uit zonder er ook maar een moment genoeg van te krijgen.
Albanië van toen
Ik denk nog regelmatig terug aan het Albanië van toen, dat land waar ik een jaar lang woonde en werkte. Het Albanië van prachtige landschappen, van prachtige mensen en van ongekende gastvrijheid. Soms open ik weer een van die fotomapjes en zie ik honderden foto’s uit de vorige eeuw, uit die tijd dat helemaal niets uit onze westerse beschaving waas doorgedrongen tot het land. Een paar jaar geleden was ik er weer terug en buiten de grote steden lijkt het nog steeds een beetje op het Albanië van toen.
Oceanário
In Lissabon, in het moderne stadsdeel Parque das Nações, waar in 1998 de Wereldtentoonstelling werd gehouden, is in datzelfde jaar het Oceanário geopend: het grootste zeeaquarium van Europa. Het is gebouwd aan de oever van de rivier de Taag, niet ver van de plek waar deze uitmondt in de Atlantische Oceaan. De zeeën en de oceanen hebben altijd al een belangrijk thema gevormd in Portugal, niet in de laatste plaats dankzij de vele ontdekkingsreizigers die het land heeft gekend. Die passie voor het zoute water komt in het Oceanário goed tot uiting.
Eierkasteel
Het oudste kasteel van Napels ligt langs de zee, en heet Castel dell’Ovo (het eierkasteel). Hier stap je even terug in de tijd, naar de 9e eeuw toen het gebouwd werd. Je hebt er leuke doorgangen, mooie uitzichten en authentieke kanonnen. De restaurants die voor het kasteel aan het water liggen, zijn erg in trek bij toeristen.
Akelig uitzicht
Het is best lekker om wakker te worden en vanuit je hotelkamer dit uitzicht te hebben. En nog lekkerder om dan een duikje te nemen in de Adriatische zee. Geen zandstranden in Dubrovnik, maar het water is er niet minder aanlokkelijk door.
Tower of London
De Tower of London staat al bijna duizend jaar boven oude Romeinse funderingen langs de rivier de Theems. In al die eeuwen heeft de Toren koningen, koninginnen, belagers en gevangenen voorbij zien komen. Hij stamt uit de tijd dat Londen nog maar een kleine stad was met slechts 10.000 inwoners. De imposante White Tower was de eerste constructie die verrees in opdracht van koning Willem de Veroveraar. De dikke muren en de enkele toegang die ook nog eens hoog boven het maaiveld werd geplaatst, maakten van dit bastion een onneembare vesting. In de loop van de tijd werd er een slotgracht gegraven en verschenen er rondom stevige verdedigingsmuren met torens. Ook kwamen er binnen het complex andere gebouwen bij. Vanaf de 15e eeuw kreeg de vesting zijn eigen wachters, te weten de nog steeds aanwezige Beefeaters. De Toren van Londen vervulde door de geschiedenis heen verschillende rollen: die van verdedigingswerk, koninklijk paleis, gevangenis en museum. Dit is binnen de muren en een gardist staat hier op wacht.
Druk in Dubrovnik?
Dat het meestal heel erg druk is in Dubrovnik, dat weten de meesten wel. Dat gebeurt er wanneer een bestemming steeds meer aan populariteit wint. Maar soms is het toch mogelijk om door een leuk steegje heen te lopen waar (bijna) niemand te zien is: geen toerist, geen inwoner. Dan ben je heel, heel even in het echte, oud Dubrovnik. Zojuist plaatste ik deel 4 (en tevens het slot) van mijn lange blog over Dubrovnik. Ik kan maar met één ding afsluiten: ga er ook eens heen. Het is niet ver en heel, heel erg leuk!
Uitzicht fort...Lovri
Ik heb net deel 3 van mijn blog over Dubrovnik geplaatst. Om geheel in de stijl te blijven, bij deze een plaatje van het uitzicht vanuit Fort Lovrijenac.
Stradun
Gisteren plaatste ik deel 2 van mijn blog over de parel van de Adriatische kust. Wanneer je vanuit de Pile stadspoort de binnenstad betreedt, kom je in een bredere straat. Deze straat is de Stradun, de verkeersvrije hoofdader van Dubrovnik. De straatstenen zijn eeuwenoud en hebben door slijtage een prachtige glans gekregen. Vroeger liep hier een kanaal. Dat verklaart ook waarom de Stradun zo breed is vergeleken bij andere straten in de binnenstad. Op deze wat chique plek is alles op terrasjes en in restaurants relatief duur. Wanneer je één van de zijstraatjes inloopt, betaal je meteen een stuk minder voor je versnaperingen. Het is ook erg druk in de hoofdstraat, behalve vroeg in de morgen. Dan moet alles en iedereen nog opstarten.
De heilige Blaise
Gisteren ben ik met een vierdelige blog begonnen over Dubrovnik. De beschermheilige van deze Kroatische stad, St Blaise, kom je overal tegen. Hij is al meer dan duizend jaar de beschermheer van Dubrovnik en overal staat hij, in de vorm van beelden van een bebaarde man met een mijter op zijn hoofd en in zijn linkerhand een maquette van de oude stad. Relikwieën van de heilige zijn bewaard gebleven in een glazen vitrine in de kathedraal. Deze bestaan uit een onderbeen, een onderarm en zijn schedel, geheel bedekt met goud en zilver. Ze vormen de schat van de kathedraal.
Koninklijke...rommelz
Denemarken is al een koninkrijk vanaf de 10e eeuw, de tijd van de Vikingen. De huidige koningin Margrethe II zit sinds 1972 op de troon van dit Scandinavisch eilandenrijk. In de warme maanden verblijft ze in haar zomerpaleis, maar in de winter bevindt haar residentie zich in Kopenhagen, aan de Amalienborgplaats. Om dit plein werden in de 18e eeuw vier identieke paleizen gebouwd, met in het midden een standbeeld te paard van koning Frederik V. Eén van de paleizen is voor de koningin, het volgende is voor de kroonprins, het derde wordt gebruikt als gastenverblijf en het vierde is deels ingericht als museum. In dit laatste gebouw kun je op de begane grond koninklijke inrichtingen van weleer bewonderen terwijl de eerste verdieping een soort rommelzolder van het koningshuis is, waar allerlei voorwerpen liggen opgeslagen die aan de koninklijke familie hebben toebehoord.
Sheherezade
Wanneer je vanaf het eiland Lokrum terugvaart naar Dubrovnik, kom je langs de kust voorbij een bijzonder gebouw met de naam Sheherezade, vernoemd naar de vertelster uit de sprookjes van 1001 nacht. Het is een villa met een koepel van turkoois op het dak, een luxe resort op een landgoed aan zee. Daar overnachten kost 7.000 euro per nacht, hetgeen slechts de allerrijksten zich kunnen veroorloven. Voor dat bedrag beschik je dan wel voor de tijd van je verblijf over het gehele resort.
Groot zeebeest
Dit is pas een groot zeebeest. Een dugong om precies te zijn. Totaal ongevaarlijk en vegetariër maar zo mooi en indrukwekkend. Hier hebben we met z'n tweeen echt tijdenlang omheen gezwommen.
Onofriofontein
Meteen achter Dubrovnik's Pile stadspoort staat de grote Onofriofontein. [Foto 19] Veel mensen rusten uit tegen dit grote bouwwerk dat stamt uit de 15e eeuw. In die tijd werd de drinkwatervoorziening van de stad aangelegd middels een aquaduct, en deze fontein was daar één van de eindpunten van. Hij werd vernoemd naar één van de bouwers van het drinkwatersysteem. De fontein werd zwaar beschadigd tijdens de beschietingen van 1991, maar is weer in volle glorie hersteld. De zestien waterspuwers rondom de fontein zorgen nog steeds voor fris, helder en drinkbaar water.