Elleke
Masai bij Lake Natron
Oldoinyo l'Engai is voor de Masai die hier wonen een heilige berg, en is prachtig gelegen bij Lake Natron in het noorden van Tanzania. Aan de voet van de berg maken de hutten van de Masai het rustige Afrikaanse plaatje compleet. En toch is het wat bedrieglijk, deze vredige uitstraling. Wij hadden het voorrecht zelfstandig Tanzania te verkennen, dus zonder begeleidende gids. We hebben bij Lake Natron gebruik gemaakt van een campsite bij een lodge, het kampeerveldje grensde aan een Masai nederzetting, en was prachtig gelegen tussen de schaduwrijke bomen en het goed onderhouden grasveldje. Ik heb er genoten. Lake Natron lag op hooguit enkele kilometers loopafstand, en aangezien ik er erg graag zelfstandig op uit trek, bedacht ik dat een wandelingetje naar het meer me precies zou brengen waar ik naar verlangde. Voor de zekerheid checkte ik dat wel even, bij de lodge, en dat bleek maar goed ook. Het antwoord dat ik kreeg was 'if you do that, the Masai here will kill you'. Ik schreef al eerder als begeleidende tekst bij foto's dat Tanzania - naast het feit dat het prachtig is - ook exorbitant duur is. Je betaalt voor alles hoge prijzen, en dan bedoel ik ook echt alles. Hoge entreeprijzen om een gebied in te rijden dat geregistreerd is als nationaal park, conservation area, game area, noem maar op - en elk gebied valt wel ergens onder. Naast entree prijzen betaal je nog verblijfskosten om in het gebied te verblijven (dan heb ik het niet over de hotel- of campingkosten), en daarnaast 'activity permits' als je iets wilt ondernemen, zoals iets bekijken. Wat je natuurlijk altijd wilt. In het gebied bij Lake Natron stelden ze een plaatselijke gids verplicht, om de plaatselijke bevolking mee te laten delen in de opbrengsten van toerisme, wat natuurlijk wel begrijpelijk is. Maar kennelijk komt van al die entreegelden te weinig bij de plaatselijke bevolking terecht. En de Masai in dit gebied reageren erg agressief als je als toerist hier rondkijkt zonder gids. Dat hebben we dus toch maar niet gedaan, die gids is er gekomen..
Aangename verrassing
Een doodgewone tussenstop op onze doorreis naar het noorden van Noorwegen bleek een aangename verrassing te zijn. De 19de eeuwse Sjogata in Mosjoen, langs de rivier Vefsna , is een historisch schilderachtig gebied met vele kleurrijke huisjes. Het is 1 van die plaatsen waarvan je zegt... hier wil ik nog terugkomen. Hier hadden we liever nog een nachtje extra gebleven
Nog ééntje dan!
Nou nog eentje dan! Eerder deze week plaatste ik al wat foto's van Lake Mutanda in het zuid-westen van Uganda. Een prachtige plek aan het meer, waar je heerlijk kan relaxen aan, op en in het water, maar wat ook een prima uitvalsbasis is voor diverse activiteiten. Omdat het de laatste drie dagen na een hele actieve reis waren, hebben wij vooral gerelaxed. Daarbij zijn we met een kano (uitgeholde boomstam) naar het enige bewoonde eiland in het meer gevaren. De bewoners leven daar compleet afgezonderd van alles en iedereen, maar sinds kort was er een samenwerking op gang gekomen tussen Mutanda Lake Resort (aan de oever van het meer) en de bewoners van het eiland, waarbij het eiland bezocht mocht worden in ruil voor wat donaties in de vorm van scholing voor de kinderen die op dit hele kleine eiland wonen. Aanvankelijk waren de bewoners wat sceptisch, omdat ze waren bang dat de Nederlandse beheerders van het resort hun land in wilden pikken, maar toen bleek dat dit geenszins het geval was, was het helemaal in orde. Veel toeristen komen hier niet, dus ook geen grote aanloop. Enfin, wij hebben ons erg vermaakt op het eiland door wat spelletjes te doen met een groepje kinderen, waarbij het foto's maken en terugkijken natuurlijk niet kon ontbreken. Deze mensen hebben geen enkele vorm van opsmuck in hun huis, laat staan foto's. Toen ik onze gids liet uitleggen dat we de foto's naar de lodge op zouden sturen, om ze vervolgens op het eiland af te laten leveren waren alle vrouwen getriggerd. Toen we terug liepen naar de kano stonden er een hele ris trotse moeders met hun baby's klaar om ze te laten vereeuwigen. Telkens kwamen er weer vrouwen van de heuvel afrennen met baby's die werden neergelegd op kleurrijke dekentjes. Ik heb een dikke stapel foto's opgestuurd en heb de bevestiging ontvangen dat de huisjes nu binnen versierd zijn door kleurrijke plaatjes van de kids....... nou nog eentje dan:)
Horseshoe Bend
Het vroegere onbekende Horseshoe Bend is nu een populaire toeristische mega attractie geworden. Grote hoeveelheden Aziaten staan in de rij om een selfie te maken. Elk jaar vallen er hier doden. Hierdoor zijn ze nu een constructie aan't bouwen om het veiliger te maken. Het maken van dit soort foto's zal hierdoor moeilijker of misschien onmogelijk worden. Horseshoe Bend is zo'n 10min rijden vanuit Page.
Relaxen bij Lake...Mu
Allereerst hartelijk dank voor alle felicitaties op mijn foto van de week. Wat een verrassing! Hierbij nog een foto van dit mooie gebied. Nu met een kano op het meer. We waren met een gids, die ons verschillende eilanden in het meer heeft laten zien (waarvan er ook eentje bewoond is). We hebben ook een poging gedaan om zelf te peddelen, maar dat levert een hoop lol van de lokale bevolking op: zoals gezegd draaiden we Mzungu-circles. Mzungu staat voor witte (blanke) en rondjes ga je draaien, omdat dit soort zelfgemaakte houten kano's nu eenmaal niet zo perfect gestroomlijnd zijn als de exemplaren waar we normaliter mee varen. Het meer en de eilanden zijn prachtig en een echte aanrader als je in het zuid-westen van Uganda bent.
Zonsopgang bij de...t
'S avonds kwamen we aan bij een natuurlijke warmwaterbron en konden we genieten van een heerlijk bad. Er zaten toen ook een heleboel locals. We besloten om smorgens vroeg op te staan om hier nog eens te genieten, maar dan bij het eerste zonlicht. We hadden deze plaats dan helemaal voor ons alleen.
Sunset Rouveen
Aangezien onze zoon per 1 september in Zwolle gaat wonen en werken, hebben we de bezichtiging van zijn toekomstig appartement gecombineerd met een fietsvakantie. Vanuit een B&B in Rouveen fietsen we in die 2 dagen richting Giethoorn en Zwolle. Wat is de omgeving hier prachtig! Helaas ben ik niet in het bezit van een drone dus worden het normale (landschap)foto's. Hier het uitzicht vanaf ons B&B in Rouveen. Wat zijn de mensen er vriendelijk en gastvrij en wat hebben we hier genoten van de rust en de mooie landschappen. Terwijl Zeeland vol stroomde met toeristen zochten wij de rust op. Héérlijk!
Stilte
Moraine Lake is een gletsjermeer dat ingeklemd ligt tussen de dennenbomen en steile hellingen van het omringende gebergte. We zijn hier in september, dus de sneeuw op de toppen is al voor een groot deel gesmolten. Vanaf Moraine Lake kun je een waanzinnig mooie wandeling maken via Larch Valley (de vallei van de Lariksen - wij waren nog te vroeg in het jaar, maar in de herfst is het een geel/oranje spektakel daar) naar Sentinel Pass (briljant uitzicht na een zig-zag klim omhoog op een steile puinhelling). Bij terugkomst van de wandeling was het opeens een stuk drukker bij het meer dan verwacht (bij de start van de wandeling was er bij het meer nog niemand te bekennen). Het uitzicht is echter meer dan de moeite waard, dus we besloten onze pasta voor die avond ter plekke te bereiden op de gasbrander. Hoe lager de zon, des te meer mensen elders hun diner moeten nuttigen en uiteindelijk keert tegen zonsondergang de rust compleet weer terug. Stilte......
Verenigde Staten • Monument valley
Verenigde Staten • Monument valley
Na een hagelstorm een
Monument Valley is een Navajo Nation Tribal park en wordt beheerd door de Navajo indianen. Het onderhoud van de wegen in dit park laat soms te wensen over met diepe potholes en geulen in de parkwegen. Ik denk dat ze dit speciaal slecht onderhouden zodat sommige toeristen genoodzaakt zijn om een begeleide toer te boeken als ze geen geschikte wagen hebben om hier door te rijden. Het View Hotel ligt aan de rand van het park en wordt ook door de Navajo gerund. Niet goedkoop maar het uitzicht is ongelooflijk mooi . Deze foto is gemaakt vanaf het terras van onze kamer.
Een houtpantserjuffer
Dit vind ik een van de mooiste juffers in de natuur. De houtpantserjuffer (Chalcolestes viridis) is een grote juffer, die goed te herkennen is aan de puntvormige groene streep aan de onderkant van het groen op de zijkant van de borst. De houtpantserjuffer behoort tot een groepje van 5 metallic groene waterjuffers. Toch is ze gemakkelijk te herkennen: de houtpantserjuffer is de grootste, mannetjes worden niet blauwig en de vlekjes in de vleugels zijn wit. De ogen zijn meestal bruin, bij de andere pantserjuffers zijn die vaak blauwachtig. Er kan een lengte worden bereikt van 45 tot 50mm en de spanwijdte loopt op van 50 tot soms 60mm.
Schaarbekken op de...
Als je in Murchison Falls NP bent, kun je meerdere boottochten op de Nijl maken. Richting watervallen of naar de Delta. Als je je naar de watervallen vaart zie je op de zandbanken en oevers allerlei dieren uitrusten. Zo zagen wij een enorme groep schaarbekken. Ze behoren tot de meeuwenfamilie en leven van vis, die ze met hun schaarvormige snavel, waarvan de onderste helft veel langer is dan de bovenste, uit het water scheppen. De vogels zijn zeer alert, want toen enkele dames op onze wat grotere boot begonnen te gillen omdat er een krokodil dichtbij gespot werd, vlogen de schaarbekken meteen weg. Gelukkig leverde me dat dit beeld op. Tip: boek een tour met een kleine boot. Op de grotere schepen zijn sommigen meer geïnteresseerd in het maken van selfies dan in wat er op de oevers te zien is.
Fikse klim
Gisteravond zat ik (net als mogelijk meer van jullie) voor de buis voor de serie Madagascar van de BBC. Ik heb deze serie al meerdere malen gezien, maar het gaat nooit vervelen. Deze aflevering begon met de highlands, welke je hier op de foto ziet. Dit is in Andringitra NP - en dan het deel dat Tsaranoro Valley heet. Ik heb 4 zonsopkomsten bij deze dam gestaan en de eerste 3 waren te winderig voor een mooie spiegeling. Helaas geen decoratieve wolkjes, maar dat was voor de wandeling die we deze dag gingen maken eigenlijk ook juist weer goed. We zijn helemaal omhoog gelopen naar de top: de Mora Mora (het hoogste deel van het massief links in beeld). Daredevils klimmen de kortste route 700 meter bijna loodrecht omhoog. Wij zijn via de achteringang naar boven gelopen. Pittig tochtje, maar nog wel te doen. Het uitzicht is prachtig vanaf de top en we hebben onderweg veel ringstaartlemuren zien zonnen op de rotsen. Wellicht overbodig om te vermelden, maar neem wel een gids mee. Er zijn geen routemarkeringen onderweg.
Heimwee naar Afrika..
Heimwee naar Afrika. Ja, ik heb (een beetje) heimwee naar Afrika. En zolang de code voor het reizen, in mijn geval, naar Zuid-Afrika nog op oranje staat (alleen noodzakelijke reizen), heb ik mijn voorgenomen rondreis maar uit mijn hoofd gezet. Maar heimwee ? Waarnaar ? Dit is moeilijk onder woorden te brengen, het is een gevoel. Maar de “echte” Afrika reizigers zullen zich in dit mooie gedicht denk ik wel herkennen. De Auteur is onbekend. AFRICA When you have acquired a taste for the dust, and the scent of our first rain, You're hooked for life on Africa, and you'll not be right again. Until you can watch the setting moon and hear the jackals bark, And know they are around you waiting in the dark. When you long to see the elephants or hear the coucal's song, When the moonrise sets your blood on fire, then you've been away too long. It is time to cut the traces loose, and let your heart go free, Beyond that far horizon when your spirit yearns to be. Africa is waiting – come ! Since you have touched the open sky And learned to love the rustling grass and the wild fish eagle’s cry. You'll always hunger for the bush; for the lion's rasping roar, To camp at last beneath the stars and to be at peace once more.
Ogen als knikkers zo.
Dit portret van een verlegen meisje heb ik gemaakt in de omgeving van Rantepao, centraal gelegen op het eiland Sulawesi. Ik vind dit wellicht het mooiste eiland van Indonesië
Bob Ross???
Het had zomaar een voorbeeld kunnen zijn om een schilderij te maken door Bob Ross. Dit is Horse Shoe Lake in de het park Denali. Je kunt hier heerlijk wandelen en genieten van de natuur.
Wandel in een...bijzo
De Pinnacles Desert, onderdeel van Nambung National Park, staat bekend om de duizenden kalkstenen pilaren die hier uit de woestijn oprijzen. De pilaren dateren van miljoenen jaren geleden, toen het zand nog onder de zee lag. De grondstof voor de kalksteen van de pinakels zou afkomstig zijn van schelpen van het zeeleven van weleer. Het voelt onaards om hier te wandelen. Let wel dat je de plek overdag moet delen met nogal wat toeristen, maar als je de moeite neemt voor dag en dauw te komen, heb je de zonsopkomst op deze wonderlijke plek nagenoeg voor jezelf alleen.
Hamnoy, lieflijk en..
Hamnoy, ik had er over gelezen en veel mooie foto's van gezien. Eerlijk gezegd had ik er toch een andere voorstelling van. Het dorp is piepklein, al is de omgeving groots en indrukwekkend. We hadden slecht weer, wolken, sneeuw en regen wisselde elkaar af. Toch zou ik er zo nog eens naartoe willen gaan.