Ambassadeur Corriedewinter
Drukpa Kinley weet ho
In Bhutan kun je niet om Drukpa Kinley en zijn symbolen heen. Veel huizen zijn nl. met een fallus versierd, hét symbool van de vruchtbaarheid. Drukpa Kinley was een man die lak had aan sociale conventies. Hij kleedde zich zoals hij wilde en verleidde graag de vrouwtjes. De Bhutanezen zijn zo gek op hem, omdat hij de mensen het mooiste kan geven dat er is, namelijk leven in de vorm van kinderen. Er zijn vele legendes over hem in omloop. Kinley versloeg bijvoorbeeld demonen die de toegang tot de valleien van Bhutan bezet hielden. Hier is hij aanwezig op een tsechu, een religieus festival. De dames van het dorp leiden met een dans het festival in. 'Kinley' slaat de maat (met een houten penis!) en houdt de boel in de gaten. Hij is de enige die grappen mag maken over het boeddhistisch geloof. Straks beelden dansers het leven van Guru Rinpoche, de redder van Bhutan, uit.
Priester onderonsje
Deze voodoopriesters wonen in Aneho. Rechts zie je de praktiserend priester, de nieuwe generatie, links zijn raadsheer, de oude generatie. Ze praten over ons, de gasten die uitleg krijgen van weer een andere priester: In de voodooreligie staat het opperwezen Nana Buluku aan het begin van de schepping. Om orde in de chaos te scheppen, heeft hij de twee-eenheid Mawu en lissa voortgebracht. Samen zorgen zij voor het ritme van dag en nacht. Toen de kosmos geordend was, werden de verschillende domeinen op aarde overgedragen aan de talrijke 'kinderen' van Mawu en Lissa, die allemaal hun eigen specialisaties hebben en als Vodun (geest ) moeten waken over de schepping. De priesters aanbidden Mamissi, de god van de zee. Hij wordt vertegenwoordigd door een slang, symbool van vruchtbaarheid en onschuld, met de kleur wit. De priesters zijn dan ook in het wit gekleed. Mamissi is hulpvaardig, temperamentvol en moedig.
Bij de Fon
We zijn in Taneka Koko, een dorp in de bergen van Noord Benin. In Togo en Benin vind je 40 bevolkingsgroepen, zoals de Fon, Yoruba, Bariba en Adja. Vroeger onderscheidden deze volken zich onder andere door hun verschillende gezichtskervingen, die op jonge leeftijd met een mesje worden ingekerfd. Elk volk heeft z'n eigen patroon. Hier zie je de zoon van het stamhoofd. Hij heeft kervingen aan beide kanten tussen oog en oor, wat betekent, dat hij een Fon is. Veertig procent van de Beniners behoort tot het Fon-volk. Zij zijn vaak boer, kunstenaar of werkzaam in de politiek. De meesten geloven in voodoo. De vader van de jongen is ook voodoopriester.
Bij de Somba
In Togo en Benin vind je 40 bevolkingsgroepen, zoals de Fon, Yoruba, Bariba en Adja. Vroeger onderscheidden deze volken zich onder andere door hun verschillende gezichtskervingen. De kervingen, die op jonge leeftijd met een mesje worden ingekerfd. Elk volk heeft z'n eigen patroon. Zie je iemand met kleine kervingen aan beide kanten tussen oog en oor, dan weet je dat deze persoon een Fon is. Veertig procent van de Beniners behoort tot het Fon-volk. Zij zijn vaak boer, kunstenaar of ze werken in de politiek. De meesten geloven in voodoo. Yoruba-Nago mensen hebben kervingen naast hun ogen en mondhoeken. De Yoruba zijn vaak handelaren en moslims. Dit meisje, dat we ontmoetten bij een dorp waar men leeft van de tabaksteelt, is een Somba. De Somba, boeren en goede strijders, hebben zoveel krassen op de wang en hier nog op het voorhoofd, dat het lijkt of iemand een ruitjespatroon met een messcherpe kam heeft getrokken.
Raaf , nationaal...sy
In de zeventiende eeuw leefde Shabdrung (lama) Ngawang Namquel, de stichter van Bhutan. Een Boeddha nam de vorm aan van een raaf om deze Shabdrung naar Bhutan te leiden en hem de eenheid te laten brengen op religieus gebied. Deze Boeddha heette Lego Daro Dongchen wat de ‘Heilige van actie met het ravenhoofd’ betekent. De zoon van Jigme Nanquel is Uguen Wangchuck (1862-1926), hij is de eerste koning . Lego Daro Dongchen is nu beschermheilige van Bhutan en de beschermgod van de Wangchuk dynastie. De koning draagt een kroon met de kop van een raaf en deze is de nationale vogel van Bhutan geworden. Hier zit een raaf op de punt van een stok waar gebedsvlaggen aan bevestigd worden. Symbolischer kan het niet, lijkt mij.
Eerbied voor Heviosso
We zijn aanwezig bij een tempelceremonie, waarbij een priester eer bewijst aan de god Heviosso, de god van de donder en gerechtigheid. Dit kindje slaapt rustig door, terwijl haar moeder diep buigt voor de Vodunkrachten die in de tempel aanwezig zijn. Op het moment van deze foto heeft de priester sodabi (sterke drank) over een heilige paal in het midden van de tempel gegoten, om de god tevreden te stellen. Straks komt daar bloed van een geitje bij. Ik vond het een heftige gebeurtenis en was diep onder de indruk. Het lange haar van het kindje is een pruik. Voor feestelijke gelegenheden krijgen ook de kinderen extensions. De tatouages zijn stamgebonden.
Schitterend licht...H
De Moskee Hassan II is de op een na grootste moskee ter wereld, gebouwd ter ere van de 60e verjaardag van de koning. Ze ligt aan de Atlantische Oceaan. Een gigantische glazen vloer, die ruimte biedt voor 25.000 bezoekers, biedt uitzicht op het water. Naast de 25.000 mensen binnen is er buiten plaats voor 85.000 biddende mensen. De moskee is gebouwd op grond die onttrokken is aan de zee en de helft van de oppervlakte, met glazen vloer, steekt uit over het water van de zee. Dit werd geïnspireerd door de koran, die spreekt over de troon van God, gebouwd boven het water. 's Nachts branden er bovenin de minaret schijnwerpers die richting Mekka schijnen, en aan de andere kant van de minaret schijnen de spots richting het Vrijheidsbeeld in New York. Het gebouw is ontworpen om bestand te zijn tegen aardbevingen, de deuren zijn elektrisch aangestuurd en het complex heeft een uitschuifbaar dak (anders wordt het te warm). Zesduizend arbeiders hebben zes jaar aan de moskee gewerkt. Alle gebruikte materialen in het complex zijn afkomstig uit Marokko, met uitzondering van enkele witte granieten zuilen en de glazen kroonluchters waarvan je er hier een ziet: deze komen uit Italië.
Kung Fu in een...kloo
De kloosters in Sikkim zijn zeer toegankelijk en de overwegend jonge monniken laten je met plezier zien hoe zij leven. Ze blijven over het algemeen niet zo lang in het klooster. Als je echt een studie wilt volgen, duurt deze meer dan twaalf jaar. De kinderen gaan naar het klooster omdat ze daar een opleiding krijgen. Deze jongens dromen van een carrière in Kung Fu. En daarom moet je veel trainen!
Zo, dat was lekker
Deze groene meerkat heeft net gedronken uit een plas in de botanische tuin van Porto Novo. De tuin ligt vlak naast het parlement. De groep bestaat uit ongeveer twintig leden. Ze zwerven door de hele stad, maar de tuin is favoriet, omdat er genoeg te eten is. De apen eten veel vruchten, maar ook bladeren, zaden en insecten. Wij hadden het geluk om er een stuk of tien te zien.
Aguégués een...verge
In het zuidoosten van Benin, een half uurtje rijden vanuit Porto Novo, de hoofdstad, ligt Aguégués aan en in het Nokoué meer. Aguégués is kleiner , minder bekend en daardoor minder druk dan Ganvié, het palendorp aan de andere kant van het meer, dat op de werelderfgoedlijst staat. Aan de oever is het een enorme drukte: boten met zand voor de bouwindustrie, vissers met handel en pirogues voor personenvervoer, die af en aan varen. Neem de tijd om rond te kijken voordat je de boot neemt. Ga wel met meer personen of met je gids, want hier komen nauwelijks toeristen en men bekijkt je af en toe argwanend. Vervolgens stap je op een piroque die je naar het dorp brengt. Dit is gebouwd op palen en dat is wel nodig ook, want in de regentijd treedt het meer regelmatig buiten zijn oevers. Je wordt ontvangen door een groep roeiers, die bijna over het water lijken te dansen. In het dorp kun je op je gemak rondlopen. Het gehele dagelijks leven zoals de markt, de misviering, maar ook de dienst in de moskee trekt aan je voorbij! Zie foto's [i]Druk Waterverkeer[/i] en [i]Danskunst op het water[/i] Een unieke kans om het gewone leven mee te maken!
Tweeling in Aguégues
We bezoeken het paaldorp Aguégues, dat vanuit de hoofdstad Porto Novo goed te bereiken is. We krijgen een geweldige ontvangst. Deze tweeling is nog niet zo gewend aan bezoekers. Ze blijven op het vlonder staan en durven niet het trapje af. In Benin zijn tweelingen heel belangrijk, omdat zij de Voodoogoden Mawu-Lissa, een twee-eenheid die de aarde bestuurt, vertegenwoordigen. Zij staan voor goed-kwaad en brengen evenwicht. Als een van de kinderen overlijdt, draagt de moeder een houten popje in haar kleding.Dit popje heeft nog steeds de kracht van het overleden kind. Ik heb ook vrouwen met twee popjes gezien, toch verdrietig. Voor meer info en foto's van een bezoek: zie tip
Naar het werk
Hoi An wordt vaak geassocieerd met kledingateliers. Terecht, want je kunt er de mooiste zijden kleding laten maken. Deze dames verdienen hun brood op een andere manier. Zij zijn op weg naar de haven om verse vis op te halen. Aan de laarzen te zien gaan de dames ook zelf op zoek. Ze zoeken naar schelpdieren aan de oevers van de rivier. Sommigen hebben een eigen kraam, anderen verkopen hun waar vers van de straat. De graffitti 'kunstenaars' hebben ook hun 'piece'gezet in Hoi An.Hoe was het ook weer? ' Een toerist laat alleen zijn voetstap achter..."
Tour de Rijke
Vorig jaar kwam de Tour de France langs in onze regio Rijnmond. Een heel spektakel, veel organisatie en snel voorbij. Nu is het rustiger. We hebben alle tijd om onze eigen Tour de Rijke te volgen, die start in Oostvoorne. De jongens rijden hier door het Brielse Maasgebied. Geen industrie te zien, heerlijk voor een vakantie op en rond het water.
Even oppoetsen in...M
Deze grote gevlekte boomeekhoorn (Sciurus variegatoides) zit zich net als een kat op te poetsen. Hij is helemaal niet schuw en trekt zich niets van ons aan. Hij is veel groter dan de eekhoorns in Nederland, maximaal 28 centimeter en weegt ongeveer 700 gram. De staart is met 30 centimeter ongeveer net zolang als het beestje zelf. Er is geen verschil in afmeting tussen het mannetje en vrouwtje, dus ik kan niet zeggen of je een hij of een zij ziet. Dit is een van de 15 ondersoorten, de S. v. dorsalis. Zijn onderkant en poten zijn roodbruin van kleur. De maaltijd van deze dieren bestaat uit fruit, bloemen, zaden, boomschors, paddenstoelen en soms insecten. In tegenstelling tot de meeste eekhoorns legt deze soort geen voorraad aan maar zoekt het hele jaar door naar vers voedsel, zoals guaves en mango’s, hun lievelingsfruit. De levensverwachting ligt tussen de 8 tot 12 jaar. Exemplaren in gevangenschap worden soms zelfs meer dan 20 jaar oud.
Bij de San, Pas op...
Dit San meisje woont op de plaats waar haar voorouders rotstekeningen hebben achtergelaten. Daarnaast worden verhalen met levenslessen doorgegeven. Dit verhaal waarschuwt dat alles een keer uitkomt! Heiseb de tovenaar was bevriend met Ikaamaegab, een raar figuur met ogen in zijn tenen. Heiseb wist hier niets van. Op een dag vroeg Heiseb Ikaamaegab met hem mee te gaan om wilde aardappelen te zoeken. Het was een vreemde tocht, want Ikaamaegab moest steeds zijn voeten optillen om te zien waar hij liep. Natuurlijk vond hij geen aardappelen, maar deed in plaats daarvan dikke vette wortels in zijn tas. ’s Avonds werd een kampvuur aangestoken en de aardappelen werden in de as gelegd. Ikaamaegab zei dat hij zijn voeten wilde warmen en schoof dichterbij om de aardappelen beter te kunnen zien. Maar Heiseb had hem door. “Kom’ zei hij, “ik zal je voeten even warmen” en hij gooide hete kolen en as over de voeten van Ikaamaegab. Met een kreet van pijn sprong deze op, rende naar een poel dichtbij en sprong erin om zijn brandende ogen te koelen. Hij had niet gezien dat de poel diep was en hij verdronk. De gemene Heiseb at in zijn eentje de aardappelen op.
Drie bij een hek
Drie kleine kleutertjes gaat hier niet op, want deze kinderen zijn ouder. Het is ook geen mooie zonnige dag, want in Swakopmund komt tegen de avond zeemist binnendrijven. Deze kinderen zijn blij, want ze wonen in een stenen huis, dat door hun ouders zelf is gebouwd. Niet meer wonen op het strand in huizen van afvalhout, maar heerlijk in een huis waar het dak niet lekt. Dankzij het huisvestingsprogramma van de regering is er een toekomst voor hen.
Zeeuwse meisjes
Deze Zeeuwse meisjes hebben zojuist een golftoernooi voor het goede doel geopend. Ze zijn gearriveerd met een koets en hebben een balletje in de hole geput. De kinderen dragen Walcherse kleding: een ondermutsje van Zwitserse broderie met daarin het oorijzer met gouden krullen. Aan de krullen hangen gouden klaverbladvormige hangers met een parel, genaamd strikken. Het haar is in een rol op het voorhoofd gedraaid: het strêêksel. De bovenmuts is vanachter geplooid en wordt over de ondermuts achter op het hoofd gedragen. Rond de hals zie je drie rijen bloedkoralen, die met een rond gouden slot worden gesloten. Het is koud, dus je kunt de bloes en rok niet zien. Over het onderkeus (kleding) en bovenkeus dragen de kinderen een zwart schort van merinowol. Onder de schort worden zwarte kousen en schoenen gedragen. Zeeland heeft in totaal 13 klederdrachten.
Domino op zondag
De zondagen uit mijn jeugd hadden een vast patroon. Lekker uitgebreid ontbijten met een eitje en broodjes, naar de kerk en dan naar oma en opa. We zagen daar dan onze neefjes en nichtjes en als het slecht weer was speelden we domino. Opa deed ook wel eens mee en hij was het meest fanatiek. Op het laatste moment zag hij nog een kans om goed uit te komen! Dit tafereeltje in Santiago kan overal op Cuba voorkomen. Mannen zitten buiten aan een zelfgemaakt speeltafeltje domino te spelen, te kaarten of te schaken. Terug in de tijd...
Opperste concentratie
Khuru is een dartspel dat in heel Bhutan wordt gespeeld. De khuru is de dart, die door een speler zelf gemaakt wordt van hout en een spijker van 10 cm. Een khuru is niet duur om te maken, dus iedereen kan het spel beoefenen, in tegenstelling tot het handboogschieten. De bogen zijn zeer kostbaar. Hier zie je een speler die klaar staat om zijn twee khuru’s te werpen naar het doel, een houten plaatje op ongeveer 20 meter afstand. De spelers die al hebben gegooid staan om het doel heen om de khuru ‘aan te moedigen’ zijn werk te doen. Omdat ze zo dicht bij staan, is het spel niet ongevaarlijk. Als het doel is geraakt, maken de spelers een vreugdedans en wordt er luid gezongen. (zie voor meer info vanavond geplaatste foto: Khuru, we hebben een punt!)
Khuru: we hebben een.
Khuru is een dartspel dat in heel Bhutan wordt gespeeld. De khuru is de dart, die door een speler zelf gemaakt wordt van hout en een spijker van 10 cm. Iedere speler mag twee khuru’s werpen. Het spel wordt gespeeld met teams van ongeveer 10 personen. Iedere speler probeert het doel, een houten plaatje op ongeveer 20 meter afstand te raken. De spelers die al hebben gegooid staan om het doel heen om de khuru ‘aan te moedigen’ zijn werk te doen. Ze schreeuwen, springen wijzen en rennnen met de khuru mee. Omdat ze zo dicht bij staan, is het spel niet ongevaarlijk. Als het doel is geraakt, maken de spelers een vreugdedans en wordt er luid gezongen. In iedere ronde krijg je een punt voor het geraakte doel. Als er niets is geraakt, krijg je een punt voor de khuru die het dichtst bij ligt. De beste speler krijgt een gekleurde slip aan zijn traditionele gho (jas), die hij om zijn middel heeft geknoopt en het spel gaat verder. Het spel is afgelopen als een team 25 punten heeft verzameld. Zo’n spel duurt soms een hele dag!
Kapper Tchinakpoi in.
Kapper Tchinakpoi in Togo heeft, in tegenstelling tot Puff Daddy (zie vorige foto), de nieuwste modellen op een spandoek buiten gehangen. Herenkapsels is de specialiteit. Tweede rij, eerste van links is een nostalgisch model. Daarnaast heeft de kapper een groot assortiment slippers. Een afspraak is niet nodig, je wordt meteen geholpen. Vrouw en kinderen staan klaar om naar het grote Nieuwjaarsfeest in het dorp te gaan. Tchinakpoi moet nog even iets afmaken.
Ik hoop dat ik win!
'Ik hoop dat ik win en als ik niet win heb ik mijn best gedaan'. Met dit motto is deze deelnemer aan de Special Olympics (zie mijn foto Splash) van start gegaan. Hij zwemt de estafette in de hoogste categorie, waar streng gelet wordt op keerpunten e.d. De strijd is zwaar, zijn ploeg wordt tweede. Wel een medaille, maar de teleurstelling is er, ondanks het motto.
Plotseling...
Dans is over de hele wereld een communicatiemiddel. Je kunt samen dansen, je uitdrukken door middel van dans, met dans iemand eren. In dit dorpje in het noorden van Benin zien we een dansritueel dat gewijd is aan de voodoogod Gononfohoue, de god van de vogels. Door trommels en zang raken verschillende dorpelingen in trance. Volkomen onverwacht beginnen ze te dansen en halen acrobatische toeren uit. Ze maken snelle bewegingen alsof ze met vleugels slaan en vliegen soms letterlijk door de lucht. Vooral de kinderen zijn zwaar onder de indruk, hoewel een enkeling de andere kant op kijkt.
Maak dat je wegkomt!
Het is kraamtijd bij de zeehondenkolonie van Cape Cross. Dat weten de jakhalzen ook. Zij zoeken de buitengrenzen van de groep op, in de hoop op een jong dat afdwaalt. Deze moeder verdedigt haar kind vurig, de jakhals doet alsof hij niets ziet. Gedrag dat ik ook wel bij honden zie...
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
