RoyanvanVelse
Fluweel onder water
Wat dit nu is op de bodem van de Caribische Zee? Ik weet het niet. Het leek op fluweel met daarop wat bijzondere kunstwerkjes. Ik heb er een hele tijd gebiologeerd naar zitten kijken, mijn adem inhoudend bijna, uit angst dat mijn luchtbellen het zouden beroeren. En eenmaal terug aan de oppervlakte heb ik niet uitgezocht wat het is. Want eigenlijk wil ik het niet weten. Voor mij is het mooi, mysterieus, levend, begerenswaardig bijna. En daar heb ik voldoende aan.
Dinant vanaf de...cit
Het stadje Dinant gezien vanaf de citadel/je ziet de achterkant van de notre-Dame, de Maas en de brug vol met saxofoons. Meer weten? Lees dan de blog die ik hier net over plaatste :)
Gottereau
De tweede helft van de 19e eeuw was met recht een Belle Époque voor Boekarest en heeft vele architecturale schoonheden opgeleverd. Met name de Franse architect Paul Gottereau ontwierp er vele prachtige gebouwen, waaronder dit voormalig koninklijke pand dat vandaag dienst doet als centrale universitaire bibliotheek.
San Jorge
Aan het eind van de brug Isabel II staat een torentje dat markeert wat over is van het kasteel van San Jorge. Het gebouw werd in de 19e eeuw platgegooid om een marktplaats in te richten, maar in de funderingen is tegenwoordig een museum gehuisvest over de Spaanse inquisitie. Deze lange en donkere periode in de geschiedenis van Spanje duurde van 1478 tot in de 19e eeuw. In Sevilla leefden mensen van vele godsdiensten en culturen samen en de inquisitie had tot doel om het katholicisme te zuiveren. Zigeuners, joden, moslims en ook nieuwe christenen, die zich bekeerd hadden, werden hier het slachtoffer van. Al hun eigendommen werden afgenomen en ze leefden in armoede in de wijk Triana. Over hun verdriet en hun onvrede mochten zij niet openlijk spreken, maar zij vonden een andere manier om deze te uiten. Door te dansen en te zingen ontwikkelden zij de Flamenco. De klanken van de muziek komen soms wat Arabisch over en herinneren aan die tijd.
Clowneske vis
Dit is weliswaar geen clownvis maar een trompetvis, maar hij gedraagt zich wel als een clown. Dan hangt hij weer op z’n kop, dan weer scheef, dan draait hij zijn staart naar mij toe. Hij loopt me wat te treiteren en vertikt het om ook maar heel eventjes in een gewone, zwemmende positie voor mij te poseren. Dan zet ik hem maar op de foto terwijl hij voor schut staat in z’n mooie Caribische zee.
Grazende...verkeersde
Het verkeer interesseert de koeien niet zo. Het is een weg waar maar enkele auto's per dag langskomen. Het is de tijd dat er bijna geen auto's zijn in Albanië, dat de meeste politiemensen geen rijbewijs hebben en dat er amper verkeersborden zijn. Leuk is dat hier op de betonnen muur heel veel van die borden staan afgebeeld. De meeste inwoners van het land kennen de betekenis ervan echter niet. We hebben het dan over anno 1992.
Enge zeeslang
Ik heb helemaal niets met slangen. Niet op het land en niet onder water. Toen ik in Afrika woonde kroop er af en toe wel eens eentje het huis in en daar was ik niet echt van gecharmeerd. Twee mangoesten die ik als huisdieren hield liepen gelukkig patrouilles in mijn buurt. Deze zeeslang kruipt over de bodem van de Caribische zee. Ik word niet heel vrolijk van dit soort beesten ook al is hij beslist mooi. Of hij gevaarlijk is weet ik eigenlijk niet. Ik heb op een metertje afstand wat foto’s van hem gemaakt en heb hem daarna ongestoord zijn weg laten vervolgen.
Vliegen of zweven
Fantastische dieren zijn die zeeschildpadden. Ze vliegen en zweven door het water, en gaan af en toe naar de oppervlakte om lucht te happen. Je kunt ze redelijk goed benaderen maar er zijn wel wat spelregels. Regel 1: nooit aanraken. Daar zijn ze niet van gediend en aan het schild van zo’n beest gaan hangen is niet stoer. Regel 2: niet recht op ze af zwemmen maar proberen om met ze op te zwemmen. Dan raken ze aan je gewend en vorm je geen bedreiging.
Op z'n mooist
Ik vond Nepal niet heel bijzonder en Kathmandu al helemaal niet. Waarschijnlijk was ik te verwend na een verblijf van een paar weken in Tibet. Maar dit hier vond ik wel heel prachtig. Het hout, de kleuren ...
Nooit genoeg
Van dit landschap krijg ik echt nooit genoeg. ik ben geen fan van bergen en sneeuw (maar veel eerder van strand en zee) maar dit uitzicht is zo fenomenaal dat ik tijdens het fotograferen niet eens meer aan de kou dacht :)
Gevaarlijke zeedieren
De zee zit nog vol met beesten die kunnen grijpen, bijten of steken. Maar hier geldt: onbekend maakt onbemind. In de meeste gevallen is het zo dat wanneer je de natuur onder water met rust laat, deze jou ook niets aandoet. Dat geldt ook voor deze tropische murene. Het is een jager en hij kan flink hard bijten. Maar als je iets uit de buurt blijft is er helemaal niets aan de hand en laat hij zich zelfs begripvol fotograferen.
Het verboden schip
Wanneer je je afvraagt wat dit oude en half gezonken schip doet voor de kust van een idyllisch eilandje in de Middellandse Zee, nodig ik je van harte uit om mijn blog van vandaag te lezen. Kort samengevat: het is één van de poortwachters van het verboden deel van het eiland Ile du Levant.
Het koude paradijs
De IJslander houdt van water en gezien de beschikbaarheid van veel warm water in dit land is de zwembadcultuur dan ook niet heel vreemd. Een warm bad na een dag werken wordt als zeer bevredigend ervaren. Je kunt er echter ook voor kiezen om wat langer, gedurende een dagdeel, onder te dompelen in heerlijk heet water. Dat kan onder meer bij de Blue Lagoon. Dit is een geothermisch bad dat zich in een lavaveld bevindt. Het is gevuld met zout water dat een temperatuur heeft van 38 graden. Het wordt ook wel één van de 25 wereldwonderen genoemd en het ziet er dankzij de blauwe kleur idyllisch en exotisch uit. 9 miljoen liter water met een oppervlakte van 8700 vierkante meter zorgen voor een ultieme wellness sensatie. Je kunt overal staan (de maximum diepte is 1,6 meter) en je kunt er ook gebruik maken van stoombad en sauna. Al badderend kun je bij de bar wat drinken bestellen in een plastic beker zodat je geen moment van ontspanning hoeft te missen. Ook kun je je gezicht insmeren met een klei die goed is voor je huid. Het is de ideale plek om een dagje te relaxen tijdens een avontuurlijk en ontdekkend verblijf rondom Reykjavik. In de wintermaanden vormt de gure wind boven het water een schril contrast met de warmte beneden de oppervlakte. Het ijs-gevoel beleef je dan optimaal terwijl je het aangenaam warm hebt. Het Blue Lagoon centrum ligt niet ver van de luchthaven Keflavik, waardoor reizigers er vaak voor kiezen om dit oord meteen na aankomst of vlak voor vertrek aan te doen.
L'île vue du ciel
Hat Caribische Martinique is zo'n mooi, leuk en veelzijdig eiland. Ik heb er een sportvliegtuigje gehuurd om zelf het eiland van boven te verkennen en ... wat foto's te maken. Blauwe en warme Caribische zee, prachtige stranden, tropische vegetatie. Mangrove, regenwoud, savane: alles is er. Echt een plek om steeds weer heen te gaan.
Magisch of tragisch?
In Pompeï heb ik mijn ogen uitgekeken. ik vond de stad overweldigend. Die Romeinse stad van 2000 jaar geleden heeft iets magisch, ook al heeft zich hier natuurlijk een tragedie afgespeeld. De dader van de ramp, de Vesuvius, zie je liggen, vlakbij, terwijl hij klaar is om weer toe te slaan. In Pompeï is het best druk maar ik vond het er echt prachtig. We liepen mee met een tour die een halve dag duurde. Als ik het opnieuw zou doen zou ik inderdaad eerst die tour doen (die je effectief in 2 uur door de stad heen loodst) en daarna de rest van de dag zelf op verkenning gaan. Op de foto zie je het Grote Theater.
Veel klimmen
Lissabon is best wel heuvelachtig. Om wel lopend afstanden af te leggen maar daarbij minder te hoeven klimmen zijn de elevadors in het leven geroepen. De elevador van Santa Justa verbindt de wijk Baixa met de wijk Chiado, die 30 meter hoger ligt. Het is een lift in een gietijzeren constructie die niet echt binnen het straatbeeld past maar daarom misschien juist zo bijzonder is. Bovenin bevindt zich een terras met behalve de mogelijkheid om te drinken, ook de kans om weer van een uitzichtpunt over Lissabon te genieten. Elders (op deze foto te zien) is de elevador da Glória een vervoermiddel dat wordt ingezet om de hoogte in te gaan. Het betreft in dit geval geen lift maar een 19e eeuwse tram die over een spoor de steile helling omhoog en omlaag schuift. De twee aparte tramstellen zijn gebouwd voor de hoek van die helling en zien er scheef afgesleten uit.
Breuklijn
In het natuurgebied Pingvillir, dat ook in de winter goed te bereiken is vanuit Reykjavik, ligt op de breuklijn tussen het Euraziatische en het Amerikaanse continent. Ieder jaar schuiven de tektonische platen zo’n 2 centimeter uit elkaar waardoor er een continentaal niemandsland ontstaat. In de natuur zie je dit ook terug.
Dampgebied
Strokkur is de naam van een geiser in het gebied met de toepasselijke naam Geysir. Hier ruikt het naar zwavel en zowel sneeuw als ijs zijn op sommige plaatsen weggesmolten. Door de alom aanwezige vulkanische activiteit borrelt water met een temperatuur van 100 graden op allerlei plekken omhoog. Strokkur is iedere paar minuten actief en spuit dan op spectaculaire wijze zeker twintig meter de hoogte in. Het kokendhete water houdt de bezoekers op veilige afstand en je moet niet proberen je vingers in één van de heldere waterpoeltjes te dompelen. Het landschap is bedekt met lava en zit vol met kuilen en gaten die gevuld zijn met warm water. Het geheel is betoverend en bedreigend tegelijk, en geeft een dynamisch en confronterend beeld van wat er zich in en onder dit land afspeelt.
Port-Man
Ik ben echt verslaafd aan de eilandengroep van Hyères. De eilanden van goud heten ze. De roman die ik een paar jaar geleden publiceerde speelt zich dan ook voor een deel daar af (in de 17e eeuw). Vandaag publiceerde ik hier een blog over Port-Cros en op deze foto zie je de baai van Port-Man met het oude 17e eeuwse fort en daarachter weer het volgende eiland: Ile du Levant.
Politiebewaking nodig
Een stukje uit mijn boek 'Reizen door landen in opspraak' illustreert het best deze foto. Ik was toen hoofd operatiën van het Internationale Rode Kruis en at voor een jaar in Albanië (1992-1993). In de haven ga ik praten met de politiechef. Ik heb echt zijn hulp nodig omdat er onder mijn eigen ogen veel wordt gestolen van de schepen en niemand er iets aan lijkt te willen doen. Er komen zelfs andere schepen langszij om een deel van de lading te stelen. Een kapitein rapporteert mij dat er via de illegale weg nog meer overboord gaat maar dat hij liever niet wil weten wat het is en dat ik beter ook maar niet kan gaan kijken. In het begin ren ik achter elke man aan die een blik plantaardige olie steelt om het terug te halen. Maar er is geen beginnen aan. De politiefunctionaris geeft mij te kennen dat hij te weinig mensen heeft om er een einde aan te maken. Vervolgens heeft hij wel een oplossing die voor beide partijen gunstig is. Indien ik bereid ben om hem wat geld toe te stoppen kan hij er wel voor zorgen dat er toch genoeg mensen zullen zijn. Met alle problemen die we al hebben om alles rond te krijgen heb ik geen zin om dit soort gesprekken te voeren en vertel ik hem dat ik er meteen melding van ga maken bij zijn superieuren. Zonder zijn antwoord af te wachten draai ik mij om, storm de trap af en loop het gebouw uit naar mijn auto om een radio-oproep te doen naar het Rode Kruis-hoofdkwartier. Ik word weldra gevolgd door de politiechef die wil weten wat ik aan het doen ben. Ik laat hem verstaan dat ik een melding aan het maken ben van zijn poging tot afpersing. Nog geen tel later heb ik de eerste klap te pakken, recht op mijn gezicht. Niet iedereen is hier even gastvrij. De volgende dag is hij ontheven van zijn functie en heb ik de toezegging vanuit het ministerie dat onze schepen en transporten beschermd zullen worden.
Hemeldoris
Dit kleine naaktslakje dat je veel aantreft op de zwarte hoornspons (cacospongia scalaris) is intens blauw van kleur. Ondanks zijn geringe afmetingen valt hij erg op, zeker als hij met meerdere soortgenoten op de spons zit. Hij is rechthoekig van vorm en de kleur blauw is duidelijk dominant. Ook de rhinoforen (of hoorntjes) op de kop en de kieuwlamellen op de rug zijn blauw. Op zijn rug heeft hij verder een witte streep die van voor naar achter over het gehele lichaam loopt. Rondom zijn lijf loopt een gele of witte rand. Wanneer je het dier met een vergrootglas zou kunnen bekijken, zou je ook nog een soort wratten op het lijf kunnen ontdekken. Dit alles is belangrijk als je deze soort wilt identificeren. Er zijn heel wat types blauwe naaktslakken. Details maken dan het onderscheid. De hemeldoris (rechts op de foto) wordt vaak verward met de hypselodoris tricolor (links op de foto). Deze soort is weliswaar ook blauw en leeft op dezelfde spons, maar aan het einde van de rhinoforen zit een wit puntje. Andere verschillen zijn de gele strepen op de flanken en de witte stippen over het hele lijf. Ook strekt zijn leefgebied zich uit naar een wat grotere diepte. Wanneer je de twee soorten fysiek met elkaar vergelijkt, lijken ze eigenlijk helemaal niet zoveel op elkaar. Dat de hemeldoris graag verblijft op de zwarte hoornspons wordt veroorzaakt door het feit dat deze spons zijn voedingsbron vormt. Met zijn rasptong trekt de doris stukjes los van dit ongewervelde dier om ze op te eten. Hij is een hermafrodiet en in het voorjaar legt hij witte eitjes op de spons. Deze eitjes worden in dertigtallen verzameld in doorzichtige sliertjes in de vorm van een hoefijzer. Het zijn net sieraden maar omdat ze minder dan een centimeter lang zijn is het soms lastig om ze te vinden. De donkere achtergrond van de zwarte hoornspons helpt echter wel mee om ze te ontdekken.
Vigeland-Monoliet
Wanneer je vanuit het centrum van Oslo en het paleis een stuk doorloopt naar het noordwesten, kom je uit bij het Vigelandspark. Dit park is ontworpen door de kunstenaar Gustav Vigeland en ook de 212 beelden zijn van zijn hand. Hij heeft het park zelf nooit in volle glorie kunnen aanschouwen, aangezien hij in 1943 overleed en de meeste beelden pas in 1950 werden geplaatst. Het beeldenpark is inmiddels wel tot ver voorbij de Noorse grenzen beroemd. Wanneer je het park betreedt, steek je eerst een brug over die wordt omgeven door bronzen beelden die mannen, vrouwen en kinderen voorstellen. De grote aandachtstrekker is echter de 14 meter hoge Monoliet. [Foto 34] Hier wordt het leven uitgebeeld door middel van meer dan 100 in elkaar verstrengelde stenen gestalten die naar boven lijken te klimmen. Het massieve kunstwerk is gehouwen uit één enkel blok graniet. Op trappen eromheen wordt door prachtige beelden de levenscyclus uitgebeeld, vanaf geboorte tot ouderdom. Mannen, vrouwen en kinderen van steen, in alle leeftijden, zijn hier samen vereeuwigd en laten zien hoe het leven verloopt.
Grand Trianon
Het paleis van Versailles dat door de zonnekoning Lodewijk XIV werd gebouwd is op zich al groot, groots en prachtig met daaromheen de paleistuinen die werden aangelegd door André Le Nôtre. Maar in de tuinen zelf staan nog wat paleisjes, waaronder de Grand Trianon. Dit prachtige paleisje werd aan het eind van de 17e eeuw gebouwd door Lodewijk XIV, in eerste instantie om ongestoord te kunnen genieten van zijn affaires met edele dames, en daarna om in een privé-sfeer gasten te kunnen ontvangen. De binnenkant is geraffineerd en een en al pracht, en het is er vaak minder druk dan in het château zelf. Op de foto zie je de Galerie des Cotelle.
Zomertuin van Peter d
Prachtig moet hij zijn, die mooie en oude zomertuin die in 1704 werd ontworpen in opdracht van tsaar Peter de Grote. Deze zomertuin vormt het oudste stadspark van Sint-Petersburg. Het is een klein Versailles met 250 marmeren beelden en veel fonteinen. Die tuin wilden we dus echt wel even zien. Maar: in de winter lag deze tuin bedolven onder een pak sneeuw en waren de beelden ingepakt. Alleen de bekisting zag je nog. Het voordeel weer: het was niet druk en het kostte geen enkele moeite om foto's te maken zonder andere bezoekers erop. Die waren er namelijk niet. Het theehuisje was gelukkig wel geopend en als enige gasten konden we daar genieten van een kop warme thee met wat zelfgemaakt gebak.
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
