Travelbag
Genieten op de...Trol
Eén van de wandelklassiekers in Noorwegen is de route naar 'Trolltunga', ofwel 'De Trollentong', een uitstekende rots boven het Ringedalsvatnet. Het uitzicht is echt adembenemend en een beloning voor een pittige tocht. Wij zijn 's morgens om 3 uur gaan lopen (eind juni kan dat prima in Noorwegen, omdat het nauwelijks donker wordt rond deze tijd van het jaar) en na een uurtje of 4 lopen kwamen we aan bij de rots. Op dat moment waren er alleen een paar mensen die daar in de buurt de bivak hadden opgezet. De route biedt overigens overal een prachtig uitzicht, dus in totaal hebben we ongeveer 10 uur over de hele tocht gedaan. De wandeling ruim 28 km en er zitten forse klimmen en afdalingen in, maar het is alle inspanning meer dan waard!
Prachtkleed, klaar om
Ik was erg blij toen ik op het meest westelijke puntje van IJsland in de Westfjorden eindelijk de papegaaiduikers en andere vogels langdurig kon observeren. Als het slecht weer is, blijven de vogels in hun holletjes. Vandaag is dit niet het geval, de vogels vliegen af en aan, zijn aan het graven of liefkozen elkaar. Hier zie je de papegaaiduiker in prachtkleed, namelijk met felgekleurde snavel, die ze alleen in het broedseizoen hebben. Deze vogel heeft een mooi holletje gegraven tussen het Engels gras, de silene en de kamille. Aan zijn borst zit nog aarde. Het jong zit aan het eind van een tunnel, waar het gevoerd wordt met kleine visjes. Nu is het nog niet zover, eerst inspectie door de partner. De vogels trekken zich niets van mij aan, ik lig op mijn buik en kan net over de rand fotograferen. Let goed op dat je niet te dichtbij komt, ook op de rand zijn holletjes gegraven.
Selfoss
Het gebied Jökulsárgljúfur, wat ’kloof van de gletsjerrivier’ betekent, heeft 3 watervallen, nl. Dettifoss, Hafragilsfoss en Selfoss (foto). Deze enorme waterval met zijn vele basaltkolommen heeft een breedte van 100m en is 11 meter hoog. Let wel op, het stadje Selfoss ligt in het zuiden terwijl de waterval Selfoss met dezelfde naam dus in het noorden ligt . Ze liggen zo'n 500km van elkaar.
De neusfluit bespelen
Tijdens een reis door Myanmar bezochten we de getatoeëerde vrouwen in het gebied rondom Mindat. Deze vrouwen uit de regio werden vroeger getatoeëerd in het gezicht omdat het gebied voorheen bekend stond om zijn knappe vrouwen. Dit kwam ook de koning ter oren en sindsdien kwam hij elk jaar de knapste vrouwen halen om toe te voegen aan zijn harem maar hij bracht hen vervolgens nooit meer terug. De bevolking bedacht hier een list op en ging het gezicht van de vrouwen tatoeëren zodat de interesse van de koning verdween. Sinds enige tijd is het verboden om de vrouwen te tatoeëren en het zijn dan ook vooral de oudere vrouwen die tatoeages hebben. Naast hun getatoeëerde gezichten vallen de vrouwen ook op door hun kleurrijke kleding, de gigantische oorbellen die wel op schotels lijken en hun bijzondere vaardigheid, het bespelen van de neusfluit. Deze vrouw speelde een stukje voor ons, en hoewel het niet het meest fantastische fluitspel was dat ik ooit in mijn leven gehoord had klonk het zeker niet onaardig. Wij vonden het indrukwekkend om deze vrouwen te ontmoeten en te fotograferen, zeker omdat hun traditionele manier van leven, letterlijk, langzaam aan het uitsterven is.
Wat zou ik graag..
Met het winterse weer opkomst, steekt het verlangen naar de warmte van de woestijn opnieuw de kop op. Ondanks ons lange verblijf vorig jaar in Erg Chebbi wil ik nog steeds die kant op. Heerlijk met mijn blote voeten in het warme zand en genieten van de stilte. Ik droom net als ieder nog maar even door en hoop op betere tijden. Wil je ook naar Erg Chebbi na deze crisis, probeer dan zeker een nachtje in de woestijn door te brengen. Zodat je een zonsopkomst en een zonsondergang mee kunt maken. Dan voel je de bekoring van Erg Chebbi het meest.
Stilleven in De...Gro
De Groenlanden - Ooijpolder Nijmegen. deze foto is vlak voor de Bisonbaai genomen (mijn vorige foto) in tijd ca. 20 minuten). In totaal is misschien 1 km verderop. Deze foto is vanaf de dijk genomen omdat het water zo hoog staat. Je hebt verschillende wandelroutes in dit gebied. je komt echt in een schilderachtig mooi gebied, het weer moet dan wel een beetje meespelen. Je komt Koniks paarden, galloways en vele soorten vogels tegen. Dit gebied is niet zo heel bekend als fotografiegebied, maar het is prachtig. In dit open polderland liggen terpen en oude dijkjes, grenzend aan buitendijks gelegen natuurgebied met ooibossen, moerassen en waterplassen. De Oude Waal is een vroegere loop van de huidige Waal die zich eeuwen geleden heeft verlegd.
Bisonbaai bij...hoogw
Deze foto is gister tegen de avond genomen. Het licht was weer eens wat mooier en in combinatie met het hoge water moest ik toch naar toe. Het gebied is momenteel wel afgesloten en met een beetje creativiteit heb ik nog deze foto kunnen maken. De bisonbaai was vroeger het naaktstrand van Nijmegen e.o. dat is hedendaags een stuk minder geworden. Je komt ze nog steeds tegen in de zomer. Nu lopen er heel vaak Koniks paarden en de Gallowayrunderen. Wil je deze eens op de foto zetten dan moet je in de buurt van de Bisonbaai fotograferen. De Stadswaard, een paar honderd meter buiten het centrum van Nijmegen, de Oude Waal en de Groenlanden zijn verbonden met de Bisonbaai. Dit zorgt voor een aaneengesloten lint van uiterwaardennatuur van honderden hectares met hele mooie wandelroutes.
Geruisloos bewegen...
Even een plekje op het schip opzoeken waar ik alleen in stilte kan genieten van deze prachtige omgeving. Een avondzon die mij met haar warme gloed opwarmt in deze winterse witte wereld. Paradise Bay is niet voor niets zo genoemd door de eerste bezoekers. Geruisloos glijden we door het water heen, alleen enkele kleine ijsschotsen die tegen de romp aantikken breekt de stilte. Als ik om mij heen kijk is dat voor mij puur genieten en puur geluk.
Op weg naar Andanes
Heerlijk in de morgen de zon komt op , wij waren al vroeg uit de veren om op weg te gaan naar Andanes. Dan zie je zulke landschappen hoe lekker kan je een dag beginnen.
Volle bak
Ik had me verheugd op een paar dagen Essaouira en dan dwalen over de haven en de leuke Medina. Jammer genoeg gooit het weer roet in het eten. Het regent en het waait. Het is koud en dan blijven ook veel mensen binnen. De hele vloot ligt binnen en een paar mannen zijn bezig op de kleine bootjes waar Essaouira bekend om staat. En omdat het een volle bak is heeft de foto toch wel iets moois.
Ballonvaart
Durf ik wel ? Ik met mijn hoogtevrees! Maar wat ben ik blij dat ik het gedaan heb. Zo mooi met de opkomende zon over de eeuwenoude tempels. landschap en rivier. Vanuit de lucht is pas de grootsheid van het gebied zichtbaar. Er waren toen in 2010 nog weinig toeristen dus totaal gingen er maar 2 ballonnen de lucht in.
Ontmoeting onderweg
Als je door Uganda reist (of dat nu met de auto of te voet is), is er veel te zien onderweg....kinderen die naar school gaan, mensen met enorme trossen bananen op de fiets, volgeladen karretjes die voortgetrokken worden en mensen die water, eten of bouwmaterialen op hun hoofd dragen. Dit meisje draagt bladeren die de basis gaan vormen voor een dak van een huis. Ik blijf het altijd pijnlijk vinden dat kinderen een belangrijke schakel vormen in het verrichten van zwaar werk. Ik zou het ze zo gunnen dat ze naar school kunnen en daarna kunnen spelen zoals de kinderen hier. Gelukkig gaan steeds meer kinderen in Uganda naar school, maar dit ontslaat hun helaas nog niet van veel zwaar werk.
Ver verscholen
Hardenberg - Het Joden bergje. Ver verscholen ligt het, Zodat bijna niemand het ziet. Ver verscholen aan de oever van de Vecht, Op een heuveltje om de voeten vroeger droog te houden. Ver verscholen deze kleine begraafplaats, Een plaats naast de Nederlandse bevolking was er niet. Ver verscholen ook nog nu, In afzondering in het weer van elke dag. Ver verscholen een herinnering aan vroeger, Vroeger met zijn eigenzinnige en onnozele domme bevolking. Ver verscholen van wij waren er eens, En nu die vele glanzende tegels in het centrum van ach zij waren onder ons. Ver verscholen maar gelukkig goed begraven, In een wereld van eenzaamheid op een heuvel. Gelukkig maar. Nu ver verscholen in het wit.
Oude monnik onder een
Na een bezoek aan de Pindayagrotten liepen we door het dorpje zelf heen. Verder weinig bijzonder maar in het park stonden een aantal prachtige oude bomen. Op een gegeven moment kwam er een oude monnik aangelopen die een heerlijk ging rusten onder een van deze bomen. Dat was voor mij een mooi moment om hem vast te leggen.
Geraak hier maar eens
Bass Rock kun je enkel bereiken via een boottocht vanuit North-Berwick. Je kunt rond het eiland varen maar een tour op het eiland zelf is de max. Je loopt hier langs meer dan 140000 jan van genten. Het smalle wandelpad dat glibberig is van de uitwerpselen zit vol met vogels. Er is wel een handrail (zie foto) om je vast te houden. 3u heb je de tijd om je fotokaartje(s) vol te schieten. Je ziet zoveel gebeuren om je heen dat je niet weet wat eerst te fotograferen. Tip: lang op voorhand boeken want deze tour is maar een paar keer per maand.
De tijd gaat nu in
Een eerste bezoek aan Oeganda, kan natuurlijk niet zonder een trektocht te maken naar een gorillafamilie. In kleine groepen ga je op zoek naar een specifieke familie gorilla's. Voor sommige groepen gorilla's moet je minder dan een uur lopen voor andere kan het wel eens zijn dat je een volledig dag nodig hebt. (je mag geen familie kiezen, deze wordt aan je toegewezen) Van het moment dat je de gorilla's ziet gaat de tijd in, slechts 1u mag je maar bij deze giganten blijven. Dat uur vliegt dan ook spijtig genoeg heel snel voorbij. Deze gorilla is een Blackback, dit zijn jongere mannetjes tussen 8 en 12 jaars oud. Hij moet de leider, de Silverback gehoorzamen. Pas als hij oud en sterk genoeg is kan hij zijn eigen groep leiden of zelfs proberen de macht van de silverback over te nemen. De prijzen voor een gorilla tracking zijn de laatste jaren enorm gestegen. Ik denk dat je nu al 700usd per persoon betaald in Oeganda en een tracking in Rwanda zelfs al 1500usd per persoon. De inkomsten worden gebruikt om de nationale parken en de gorilla's te beschermen.
Ethiopië Onderweg
Ethiopië is een zeer fotogeniek land. Dat bleek al op dag 1 van onze vakantie. Vanuit Addis rijd je naar het noorden en onderweg zie je al mooie taferelen voorbij komen. Mensen te voet, soms zelfs op blote voeten en met zware last. In dit geval zijn het de meisjes die de hooibalen dragen. Dat is daar het echte leven. Iets wat wij ons hiet niet meer voor kunnen stellen.
Wandelen in de...Cama
In 2019 in februari in de Camargue geweest en daar lekker gewandeld en gefietst. Hier een soort jaagpad maar waar het precies was weet ik niet meer. Maar was wel apart met de kale bomen en zilveren stammen