Svangelderen
Vrouwen!
De enige man op dit plaatje grijpt zich vertwijfeld in het haar. Om hem heen wordt druk gehandeld. De vrouwen zijn er bezig uit, maar hij lijkt toe te kijken. En te zuchten. Sowieso heb ik weinig mannen gezien op de drijvende markten bij Can Tho. Vrouwen duwen de bootjes voort met lange roeispanen, vrouwen snijden de groenten, vrouwen handelen de verkoop af. Misschien voelt deze man zich er niet helemaal tussen passen.
Cambodja • Angkor en Siem Reap
Cambodja • Angkor en Siem Reap
No entry
No entry, work area. Ik weet niet wat ze hier precies aan het klussen zijn, maar erg uitnodigend om er op te lopen, ziet het er niet uit. Dit is in het Angkor gebied, waar je vele mooie tempels kunt vinden. En ook vele brokstukken van tempels. Wellicht willen ze deze stenen gebruiken om een stuk te restaureren? Ik vind het kleine bordje tussen die brokstukken zo'n gek gezicht, dat ik er maar een foto van maak. En daarna ga ik weer naar tempels kijken die uit meer dan alleen losse stenen bestaan.
Groen doorkijkje
Het pad loopt al meteen steil omhoog de berg op. Als ik voor mijn gevoel nog niet lang gelopen heb, draai ik me om. Dit doe ik altijd tijdens een wandeling, want ik heb geen ogen in mijn rug, en vaak ziet er achter me óók mooi uit. Nu ook. Groene blaadjes omzomen het meer waar we net nog aan de oever stonden. Wat zitten we al hoog. Ik sjor snel mijn camera uit mijn tas, maak een foto en loop weer omhoog. Voor ik word ingehaald door de tragere lopers achter me.
Griezelboom
Een beetje een heksenboom is dit. Met zijn grillige takken en gekke nesten. In het schemerlicht torende hij boven me uit. Niet lang erna werd het donker en fietste ik in mijn eentje door de duistere duinen van Terschelling, terug naar mijn tentje. Fietsen in het donker, met alleen een klein fietslampje, is een mooie ervaring. Beetje opletten voor onverwachte bochtjes, en de toevallige tegenligger zonder licht, maar wel heerlijk rustig.
Zwarte borsten
Nee, ik heb deze titel niet voor de grap gegeven. Deze foto heb ik gemaakt in een grot die 'grot van de zwarte borsten' heette. In het Italiaans klinkt dit overigens veel indrukwekkender, maar helaas heb ik díe naam niet meer onthouden. Slechts de vertaling is blijven hangen. Het gaat trouwens om een hele kleine grot, midden in het soort natuurpark waar ik eigenlijk liever niet kom. Het soort met hekjes om, in hun ogen, steile paadjes en met bordjes met tips en uitleg. Maar de omgeving was prachtig! Aangezien ik een werkvakantie in de buurt had, had ik niet veel keus welke uitstapjes er gemaakt werden. Zo kwam ik op hele andere soorten plekken dan waar ik normaal kom. Lees: veel toeristischer dan normaal! Op zich ook wel een aparte ervaring.
Holy pigeons!
Op de boot naar Schiermonnikoog vlogen de nodige meeuwen heen, natuurlijk in de hoop dat wij een vissersboot waren. Na een tijdje werd duidelijk dat er bij ons niet veel te halen viel, en toen waren de meeste meeuwen weg. Maar deze heb ik eerst op de foto gezet, lekker met de zon erbij in beeld.
Nagels
Deze twee vrouwen zaten zo prachtig van het zonnetje te genieten. De voorste dame heeft opvallend rode nagels, toen ik de foto terugkeek leek het net alsof er op haar voorhoofd ook een nageltje zat. Maar dat is natuurlijk de Tika, de rode stip die de zegen van de Goden moet verbeelden. Toch denk ik elke keer aan een voorhoofdsnageltje als ik deze foto zie...
Gouden licht
Deze is vlak over de grens bij Nederland, genomen na een lange dag fietsen. Dit is het uitzicht vanuit ons tentje. De prachtige groene camping, waar bijna niemand staat, is ons domein. Ik zit aan het water met mijn camera tot het licht verdwenen is en het koud wordt.
Slapen bij Nederlands
Als je een meerdaagse wandel of fietstocht maakt, wil je tussendoor natuurlijk ergens overnachten. Bijvoorbeeld op de camping, of in een hotel. Vind je het eerste te oncomfortabel, en het tweede te onpersoonlijk, dan heb ik een goedkoop en leuk alternatief. De non-profit organisatie Vrienden op de Fiets heeft een netwerk van particulieren die hun huis openstellen voor wandelaars en fietsers. Voor 19euro pppn heb je een bed en ontbijt, gewoon bij iemand thuis. Ik ging vroeger op deze manier vaak met mijn ouders op vakantie, en nu doe ik het nog steeds af en toe. Het is bijzonder om bij een wildvreemde te blijven slapen. De mensen zijn altijd benieuwd naar je verhalen, en hebben er zelf ook een paar te vertellen. Ze hebben vaak een tip waar je 's avonds kunt eten, of wat je de volgende dag echt niet moet missen op je wandeling. Soms kun je ook bij de mensen zelf blijven eten, of maken ze een lunchpakketje voor je klaar. Dit tegen een extra kleine vergoeding. Je kunt je overigens ook zelf aanmelden als slaapadres. Dan krijg je natuurliefhebbers over de vloer, ook leuk natuurlijk. Voor meer info, ga naar www.vriendenopdefiets.nl
Gluurbuur
Overal op Bali vinden traditionele dansen plaats. Dat was vast erg mooi geweest om daar naar toe te gaan. Maar op één of andere manier hebben we dat toen niet gedaan, we waren er ook érg kort. Maar deze danseres heb ik wel gezien. Ik zat wat te eten in een piepklein restaurantje, buiten op een balkonnetje. Naast me klonk ineens muziek op. Door de struikjes aan de overkant van de weg kon ik nog net wat dansers ontwaren. Als een ware gluurbuur bekeek ik mijn gratis voorstelling onder het genot van een heerlijke maaltijd. Ik had nog niet zo'n beste camera toen, en zeker niet zo'n goede telelens. Maar ik vond de danseres er zo mooi bij zitten, dat ik toch maar een poging heb gewaagd haar te fotograferen.
Berlin Duck
Het is nog vroeg. Ontbijt in het hostel is zo inspiratieloos dat we besluiten ergens een bakkertje op te zoeken. In een stad als Berlijn is dat snel gevonden, en met een broodje en een flesje sap lopen we over straat. Dan zie ik een parkje , prima plek om de broodjes te nuttigen. Er is een mini speeltuin, een zandbak vol takjes en blaadjes en oude houten beesten. Dit is waarschijnlijk de oud-Duitse variant van de wipkip. Ik vraag me af hoelang dit eendje er al staat, en hoeveel kinderen er nog steeds op zijn rug zitten.
Sereen
Ik heb geen idee meer waar ik deze precies gemaakt heb. Het was tijdens een wandeling, in de lente, dat weet ik nog wel. Ik zat uit te blazen op een bankje. Voorzichtige zonnestralen verlichtten het water voor me. Sierlijke stengels staken omhoog. Het was een mooi gezicht en ik haalde mijn camera tevoorschijn. Dit groepje stengels trok mijn aandacht. Ik heb de rest van de omgeving weggelaten, zodat dit alleen dit minimalistische beeld overbleef.
Kronkelboom
Ik weet niet hoe deze boom heet, maar tijdens mijn verblijf in Kroatië was dit mijn lievelingsboom. Hij kronkelt zo mooi, ik hou van die natuurlijke grilligheid. Erg veel schaduw om de hete zon te ontvluchten geven ze natuurlijk niet, maar als fotomodel doen ze het prima,
Massage en goede daad
Heerlijk om tijdens je reis even te ontspannen door je lekker te laten masseren. Mijn mooiste massage heb ik meegemaakt bij het prachtige initiatief Seeing Hands. Daar leren Nepalese blinden om massages te geven. Er is weinig sociale zekerheid in het land, en als je blind raakt kom je niet zomaar meer aan het werk. Maar bij Seeing Hands kunnen ze toch aan de slag. Om een goede massage te kunnen geven, moet je immers vooral voelen! Ze krijgen een uitgebreide training, en kunnen vervolgens zelf aan de slag. Ik vond mijn masseur erg prettig masseren, en we hadden er een goed gesprek bij. Een massage kost je misschien iets meer dan bij een reguliere massagesalon, maar het scheelt niet veel. Ze zitten in Pokhara (daar ben ik geweest), maar ook in Kathmandu. Voor meer info zie www.seeinghandsnepal.org
Repair centre
Deze man zat aan de kant van de weg. Met een kleedje en een kistje. Een paar potjes en kwastjes. Een zeer kleine uitstalling met een ruim bemeten bord erbij. Shoes repairing centre. Tja, geef een kleine onderneming een naam die je eerder op een groot gebouw verwacht, en wie weet trek je er wel veel klanten mee!
Iew!
"Iew" hoor ik achter me als ik deze foto op mijn computer bekijk. Ik klik door naar de volgende foto, waar ik zelf opsta met deze miljoenpoot op mijn arm. Ik hoor nog een keer "iew". Maar ik, die niet van spinnen houd, kan dit beestje best goed hebben. In Thailand had ik een uitstekende jungle gids die een ware enge-beestjes-fluisteraar was. Hij plukte slangen uit het struikgewas, dook schorpioenspinnen (iew!) op in een grot en liet ons vleermuizen zien. Deze miljoenpoot kwam hij ook nog ergens tegen. Van dichtbij ziet hij er inderdaad misschien niet erg charmant uit, vandaar de uitroepen van mijn vriendje die meekijkt bij mijn fotoselectie. Maar ja, hij kan dan weer wel tegen spinnen...
Dorpsbeeld
Genomen bij een piepklein dorpje ergens in het midden van Vietnam. Een kudde koeien wordt ergens heen gedreven, hondjes erbij, ouderwetse landbouwmachines, rijst die gewoon op de weg wordt gedroogd...Er ligt wel een dun zeiltje onder, maar vaker wel dan niet ligt de rijst er gewoon naast. Het viel me ook al op dat er vaak harde stukjes in mijn rijst zaten...Op de achtergrond rijdt nog een olifant voorbij. Die worden nog gebruikt voor het harde werk, maar ook steeds vaker om er toeristen op te laten rijden. Dat laatste hoeft van mij niet zo nodig, en dat aanbod heb ik dan ook beleefd afgewezen.
Zacht licht
Deze plukjes helmgras zie je overal langs de duinenrij bij het strand. Maar hier, in het aarzelende begin van een winterse zonsondergang, vond ik ze er ineens erg mooi bij staan.
Kleurrijk...marktkraa
Deze foto is genomen in een wat grauw wijkje van Kathmandu. Waar de gebouwen grijzig waren, en er stof omhoog werd gelopen in de straten. Het was mooi in zijn groezeligheid. Maar toen ik een hoek omsloeg was daar ineens dit prachtige kleurrijke kraampje met groente en fruit. Ergens anders was dit misschien een opvallend standje geweest, maar hier was hij voor mij fotowaardig. Heb eerst even gewacht tot er iemand voorbij liep, toen foto genomen, toen fruit gehaald.
Winterstrand
Deze winter heeft het nog niet echt gesneeuwd, maar een paar jaar geleden lag er zelfs sneeuw op het strand bij Zandvoort. Met tintelende vingers van de kou ben ik toen plaatjes gaan schieten. En toen de zon verdwenen was, werd het tijd voor een kopje warme choco.
Licht uitzicht
Na dag vol wandelen en rendieren spotten waren we aan het rondrijden op zoek naar een mooi wildkampeerplekje. Dit lukte maar matig. Overal was het extreem steil hellend, of juist zo vlak dat de straffe wind ons kleine tentje zo omver zou blazen. Op de kaart stond een wat grotere watervlakte en we besloten daar heen te rijden. Tot onze grote verbazing lag daar een grote landtong waarop drie campers en twee gammele gebouwtjes stonden. Er was geen hek en geen ontvangstgebouw, het was dus geen camping. Maar wat dan wel? We klopten aan bij de enige camper met licht en een vriendelijke Noorse vertelde dat dit een privé-initiatief was. Gewoon wat Noren die regelmatig op een mooi plekje wilden camperen. Wij mochten ons tentje er ook bij zetten voor een nachtje. Potje gekookt in de miezerregen, en daarna gekeken hoe de avond viel over het water.
Borobodur plus mist
Toen wij 's ochtends aankwamen bij de Borobodur hing er een dichte mist omheen. Gelukkig trok die een beetje weg naarmate de ochtend vorderde, zodat we ook nog een beetje uitzicht hadden. Maar de mist in het ochtendlicht zorgde juist weer voor een paar mooie fotomomentjes. Het was lastig om alles goed vast te leggen, weinig licht en veel mist, maar deze foto vind ik wel geslaagd genoeg om hier te plaatsen.
Vietnam • Ho Chi Minh stad (Saigon)
Vietnam • Ho Chi Minh stad (Saigon)
Waar rook is...
In een achterafstraatje bleek ineens een tempel te zitten. De geur van wierook die ineens in de straat hing was een goede aanwijzing. We volgden onze neus en stonden ineens in een kleine versierde tempel. Overal stonden wierookstaafjes. Aan het plafond hingen grote ventilatoren om de geur te verspreiden. Er viel een straal zonlicht de donkere ruimte binnen, en die moest ik natuurlijk even fotograferen.
Zandvegen
De wind waait over het Texelse strand en zwiept in zijn baan grote stromen wit zand met zich mee. Het donkere zand eronder wordt zichtbaar. Het is een schitterend gezicht, alsof je in een kunstwerk staat. Ik heb de sluitertijd een beetje opengezet om de beweging te vangen, maar niet te ver want dan zag je alleen maar één waas.
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
