Inge55
Costa Rica • Westkust Costa Rica
Costa Rica • Westkust Costa Rica
Kuifcaracara
Waarom deze vogel kuifcaracara heet, weet ik ook niet. Ik kan geen kuif ontdekken. Deze caracara voedt zich met zowel aas als levende prooi. Knaagdieren, jonge vogels en schildpadden, hagedissen, kikkers, eieren, wormen en insecten staan op het menu. Meerdere caracara's kunnen soms samenwerken om een grotere prooi te kunnen doden. Daarnaast doet de kuifcaracara zich ook tegoed aan aangespoelde vis en doodgereden wild. De foto is genomen tijdens een boottocht op de Tárcoles rivier. Met dank aan Wiki
Winterwol
Hoewel de winter niet mijn seizoen is, vergeet ik de kou even als het er zo fotogeniek uit ziet als op deze foto. Ik neem bevroren vingers voor lief en trek er met mijn camera in de omgeving op uit. Schitterend als je dan zo'n stel schaapjes treft die zichzelf gelukkig lekker warm kunnen houden in hun dikke wollen winterjas. (Exif: f/8, sluitertijd 10/1250, iso 200, 55mm)
Zwevend te paard
Met zonsondergang galoppeerd paard met dit interessante gezelschap zwevend over het strand te Bergen aan zee. Wat bijzonder om op een doordeweekse dag op het strand te wandelen en ik vergeet nooi meer mijn camera mee te nemen!
Kijk eens een...kruis
In onze tuin zat deze kruisspin. Geen huisdier, want hij mag niet naar binnen. Had wat gevangen in zijn web en poseerde mooi voor mij. Met de lucht als achtergrond!
Galapagos Albatros in
Bijzonder om zo'n mooie grote vogel, die zo prachtig vliegt en gebruik maakt van de thermiek met eigen ogen te mogen zien. Toevallig was ik ook die dag jarig! Een onvergetelijke dag (lees ook mijn blog hierover) De galapagosalbatros is de enige vertegenwoordiger van de albatrosfamilie die zich ophoudt in de tropen. De galapagosalbatros is een middelgrote albatros die 86 tot 90 cm lang is en een spanwijdte heeft van 2,25 m en ongeveer 3,4 kg weegt. De galapagosalbatros broedt voornamelijk op het eiland Española . De populatie van de soort is beschermd, het eiland waarop ze broeden staat op de Werelderfgoedlijst. De vogel heeft veel te lijden door langelijnvisserij. De vogels duiken daarbij op het aas dat vastzit aan haken van kilometers lange lijnen. Ze worden meegesleurd en sterven de verdrinkingsdood. Vooral mannetjesalbatrossen worden daar het slachtoffer van, zodat de sekseverhouding ongunstiger wordt. In 2001 waren er nog 34.700 volwassen vogels, maar dit aantal daalt onrustbarend. In 2007 kreeg de galapagosalbatros de status kritiek op de internationale rode lijst van de IUCN bron Wikipedia
Zomaar India-2
Deze foto is bij een busstation genomen. Een groep moslima jongejuffrouwen stond er te wachten. Na een tijdje werd fotograferen als vanzelfsprekend gezien. ----- Uitleg bij m’n vorige publicatie: de achtergrond was achter de moeder zwart, maar achter ’t kind niet helemaal. Na selectie van ’t kind heb ik ’t deel in de achtergrond ook verdonkerd om een egaal beeld te bekomen.
De bijzondere weedy..
Weedy sea dragons kun je alleen op bepaalde plaatsen in Australië zien, en dat is zeker de moeite waard, want ze zijn prachtig! Ongeveer 40 cm groot, maar van bovenaf moet je goed je best doen om ze te zien, want ze lijken dan net op zeewier (vandaar ook de naam). Kom je dichterbij, dan hebben ze de meest prachtige kleuren. Vooral de mannetjes met de roze eitjes op hun buik. Wij hadden geluk bij de Portsea Pier. Bij de duikshop tegenover de pier kun je tours boeken, maar je kunt bij hen ook wetsuits huren zoals wij hebben gedaan en er zelf op uit trekken. Ze willen je dan best van tips voorzien om ze zelf te zien. Wij hebben er vier gezien!
Een wulp.
Tijdens een fietstocht door de duinen van Ameland kwamen we deze wulp tegen. Het geluid van de wulp is zeer kenmerkend en wie het eenmaal kent zal het niet snel vergeten, een apart aanzwellend geluid, dat vooral in de ochtend- en avondstilte bijzonder ver kan dragen.
Duitsland • Sleeswijk-Holstein
Duitsland • Sleeswijk-Holstein
Takje zeewier
De Jan van Gent is een echte zeevogel. In totaal brengt hij zo'n driekwart van zijn leven vliegend boven zee door. Soms vliegt hij op zeeniveau, maar meestal op een hoogte van een meter of 10 boven zee. Krijg hem dan maar 's goed te pakken op de foto... Dus huppetee, de kliffen op en zoeken naar een geschikte plek. Dat valt nog niet mee. En kan iemand in godsnaam die wind even uitzetten? Na uren turen, genieten, klikken, honderden mislukte plaatjes met half afgehakte vogels, vaag voorbij vliegende vlekken en meer van dat soort fratsen, maak ik deze. Blij ben ik en ik koester m'n camera met half bevroren vingers. Helgoland, heerlijk eiland! De foto even vergroten geeft een mooier en scherper beeld. Al zeg ik het zelluf ;-)
Winterhertje
In de winter is het prachtig in de Amsterdamse Waterleiding duinen. De damherten die daar rondlopen zijn in de winter en als er sneeuw ligt, veel minder schuw dan normaal. Ze zoeken dan liever eten of zijn liever aan het eten dan dat ze wegrennen. Zo liep ik op de laatste dag van vorig jaar in het gebied, van de paden af. Ik heb die dag redelijk wat herten gezien en bij eentje bleef ik even staan kijken. Zij keek ook naar mij en ging weer verder met eten. Wat was dat een mooie ontmoeting.
Bavianenboom
Deze foto doet niet mee aan het maandthema, want ik heb hier van beneden naar boven gefotografeerd. Tegen de avond varen we op de Nijl. Er is heel veel te zien langs de oever en we kijken bijna niet meer op van een nijlpaard of krokodil. Wat me wel opvalt is een boom op de oever, die zo te zien vol hangt met vruchten. Ik denk aan een apenbroodboom, maar als we dichterbij komen, zie ik dat het een echte apenboom is: hij zit vol bavianen, die de boom als slaapplaats gebruiken. Dit stel heeft een eigen tak opgezocht en zit lekker bij te komen van de dag.
Different world
Hoe kleurrijk is toch de onderwaterwereld. Als je visjes wilt gaan bekijken, dan is duiken in Belize in het prachtige blauwe water een absolute aanrader. Dit kleurrijke groepje met pruillipjes en grote ogen kwamen we daar ook tegen. Belize heeft het op een na grootste koraalrif ter wereld, er is genoeg te zien in dit kleine landje zowel boven als onder het wateroppervlak.
Wisenten
Je denkt aan de vlaktes van Amerika of Canada als je deze beesten ziet. Maar nee, in Nederland! Dit jaar de najaarswandeling in combinatie met de fotovossenjacht. Vorig jaar een najaarswandeling in de Kennemerduinen achter het circuit van Zandvoort. Als je hier het Duinpieperpad afloopt of (fietst) mag je op een gegeven moment over het hek klimmen: Volg dan het Wisentenpad (gele paaltjes) Dan kun je op zoek naar Wisenten en Konikspaardjes. De laatste toen niet gezien, maar wel dit prachtige tweetal. Ook Wisenten zien: Dat kan! Dit zijn uw opties: 1. Naar het Wisentuitkijkpunt: vlakbij het grootste duinmeer in het Kraansvlak, op warme zomerdagen druk bezocht door de wisenten. (PS: Ik heb ze daar nog nooit gezien!) 2. Op het Duinpieperpad: vanaf het fietspad kijkt u over het raster zo het wisentengebied in. 3. Over het Wisentenpad: een voetspoor gemarkeerd met gele paaltjes wat zich in het wisentengebied bevind. Deze route is gesloten tijdens het broedseizoen. bron: http://www.wisenten.nl/wisenten/kom_kijken
Kooi
Een toepasselijk gedichtje met toch wel een betekenis: laat dieren vrij... Kleuren zijn mooi, Kleuren zijn speciaal. Kleuren stop je niet in een kooi want kleuren zijn gelijk aan allemaal...
Zoek de kleine
Als we bij het wad staan te wachten om naar de eilandrots Ingolshofdi te gaan, komt er plotseling een volwassen goudplevier op ons af. Ze leidt ons af door te doen alsof ze gewond is. Met hangende vleugels sleept ze zich over de grond, in de hoop dat wij haar zullen volgen. Haar gedrag wijst erop dat er een nest in de buurt is en inderdaad, ik kijk naar de grond en zie een klein pluizenbolletje in een kuiltje zitten. De schutkleur is zo goed, dat ik bijna op hem was gaan staan. Wat extra info: De goudplevier voelt zich op IJsland prima thuis. Hij leeft in hoogvenen, hooglanden en ruige open toendra's. Goudplevieren zoeken in grote groepen naar voedsel op de toendra of op het wad. Ze hebben een voorkeur voor droge grond. Met hun korte stevige snavel trekken ze pieren en duizendpoten uit de grond. In het broedseizoen maakt zowel het mannetje als het vrouwtje een kuiltje in de grond. Het vrouwtje maakt een keuze en bekleedt het kuiltje met twijgjes, mos en gras. Zowel de eieren als de kuikens hebben een schutkleur. Vooral roofmeeuwen hebben het op de kuikens voorzien.
Fly, fly, away
Het is juni in de Westfjorden en op de uiterste punt van het gebied, op Latrabjarg, is het druk. De papegaaiduikers hebben hun holletjes uitgegraven, eieren gelegd en vliegen nu af en aan om voedsel te halen. Ze duiken van de rots af en zweven een tijdje op de straffe wind. Zo gaat het jaar in, jaar uit, ze komen terug. Vandaag herdenken we iedereen die het afgelopen jaar voorgoed is uitgevlogen, de hemel tegemoet. Fly, fly, away....
Grey crowned cranes
Deze twee Grey crowned cranes kwamen een paar lekkere hapjes zoeken ze waren allemaal snel van de ene kant naar de andere kant en moeilijk te fotograferen
Druppel aan mijn neus
Vorige week samen met Angela en Jantine op vossenjacht geweest in de Waterleidingduinen. Tijdens een prachtmiddag hebben we verschillende vossen gezien. Een daar van ging drinken. Het lijkt wel of hij de druppel aan zijn neus heeft hangen.