Inge55
Papoea Nieuw Guinea • New Britain
Papoea Nieuw Guinea • New Britain
Baining Fire Dance
Baining Fire Dance. Dit is een ceremoniële vuurdans en wordt alleen bij speciale gelegenheden uitgevoerd en dit maal is het ter ere van het Mask festival wat in Kokopo begin juli gehouden wordt. Deze dans wordt uitgevoerd in een dorpje gelegen in de bossen van een bergachtig gebied in New East Britian op zo’n 1,5 uur rijden van Kokopo. We gaan hier met kleine busjes naar toe en het is pikkedonker als we hier rond 19.30 uur arriveren. Het vuur brandt al en regelmatig worden er al dansend takkenbossen bijgegooid. We gaan allemaal in een grote kring rond het vuur zitten en er klinkt muziek. Er wordt met bamboe stokken op de grond gestampt door zo’n 20 mannen en deze zingen daarbij op een hypnotiserende manier waarbij de mannen die de maskers dragen in een soort trance raken. De Baining fire dance wordt opgevoerd door de Baining mannen. Ze dragen enorme maskers en dansen op blote voeten door de brandstapel, waarbij ze het vuur weg schoppen. Dit spektakel gaat uren door en was heel fascinerend om mee te maken.
Sadhu
Sadhu's zijn heilige mannen die aan de rand van de samenleving leven, de meeste mensen noemen ze "babas." Deze heilige mannen dwalen misschien al duizenden jaren rond moeder India en leiden een celibatair leven gericht op ascetische yoga en spirituele oefeningen. Deze Sadhu beeldde dit goed uit.
Onderweg naar Tafraou
We zijn met de camper onderweg naar Tafrout. Een stadje in het midden van het Anti Atlasgebergte, waar het goed toeven is en de rit er naar toe is prachtig. Veel amandelbomen staan in bloei en de bloesem is zo mooi om te zien. De lucht betrekt, de voorgaande dagen hebben we veel regen en hagel gehad. Ik kijk wat gespannen naar buiten, geen zin in nog meer noodweer. En dan zie ik hoe mooi de donkere lucht is boven de bloeiende bomen. Tijd voor een fotostop.
Voor Bijeneters ga je
Selous is geweldig! We waren mee op een aantal 4x4 safaris, een wandelsafari en 2 bootsafaris. Tijdens die bootsafari kom je de "gewone" dieren als hippos en krokodillen tegen, maar natuurlijk ook een heleboel verschillende vogels... waaronder die bijzondere bijeneters tegen een bank van de Rufiji rivier. Honderden tegelijk. Echt een aanrader.
Vechtende ijsvogeltje
Ik ben weer voor een paar weekjes terug in Nederland. Een van de voordelen van het wonen in het buitenland is dat Nederland eigenlijk gewoon een buitenlands vakantieland wordt: toerist in eigen land dus! Zo ook deze week. Ik trok er op uit om in vogelkijkhut Diependal in Drenthe een dagje vogels te fotograferen. Een pracht plek. Zo zagen we deze twee ijsvogeltjes, die dikke ruzie met elkaar hadden! Heel eerlijk gezegd wist ik niet dat er ook in Nederland van deze prachtig gekleurde ijsvogeltjes voorkomen. Weer wat nieuws geleerd dus! De vogelkijkhut ligt omringd door de prachtige natuurparken in Drenthe, zoals het Drents-Friese Wold en Dwingelderveld. Je kunt hier dus best een aantal dagen vertoeven. Het beneden gedeelte van de hut kun je privé afhuren, wat je de mogelijkheid geeft de vogels op ooghoogte te fotograferen, doordat de hut in de grond is ingegraven. Leuk om eens te doen!
Als in water zo vlug
Een reis naar Antarctica is fantastische ervaring als je van sneeuw, ijs, desolate landschappen en enorme gletsjers houdt. Het is niet iedereen gegeven om dit te mogen bezoeken en daarom is het koesteren hiervan des te belangrijker. Na een onbeschrijflijke reis te hebben gemaakt was het laatste punt wat we aandeden Deception Island en Yankee harbour. Een reis vol met immense gletsjers, prachtige landschappen, niet te bevatten uitzichten en een fantastisch reisgezelschap. maar ook de lezingen over de ontwikkelingen van de opwarming van de aarde hebben een diepe, zei het, aangrijpende indruk gemaakt. De fauna is nog volop aanwezig maar het meest aandoenlijk blijven toch wel de pinguïns. Ik wilde erg graag een uit het water springende pinguïn fotograferen. Het heeft me vele shots gekost maar uiteindelijk gelukt om deze snelle rakkers vast te leggen. Hoe onhandig ze op het land zijn des te magistraler zijn ze in het water.
Het leven is zwaar,..
Weer eens een bezoekje gebracht aan de AWD, samen met RR-er Jaap. Vol goede moed wandelden we van de parkeerplaats naar de plek waar de vossen meestal zitten. Het was lekker rustig in het gebied en Jaap was een echte gastheer met de meegebrachte koffie en een muesli-reep. Die laatste kwam dubbel van pas, want we hebben wat lopen knisperen met het papiertje om de vossen te lokken. Helaas, alle omzwervingen door het struikgewas ten spijt, lieten de vossen zich niet zien. Ondertussen ook nog wat aan macro-fotografie gedaan op libelles en sprinkhanen en redelijk wat herten gespot. Hoe dan ook een leuke dag met een mooie wandeling, en als kers op de taart: toch nog deze jonge vos die overstak! Net als wij was hij ook duidelijk een beetje vermoeid...
Dorstig stel
Als je in een hut zit te wachten op vogeltjes, zijn een paar dorstige apen een ware traktatie. Aan hun ogen te zien hebben ze me in de gaten ;)
Patagonisch...kleuren
Het eerste zicht op de Perito Moreno gletsjer. Wat een indrukwekkend gezicht was dat, die 65mtr hoge ijsmuur waar zo nu en dan huizenhoge brokken vanaf braken. Deze gletsjer verschuift zo'n 2 meter per dag en is daarom één van de meeste actieve gletsjers ter wereld. Schitterend gebied, wat overigens geldt voor héél Patagonië kun je wel zeggen, ik ga er graag nog eens terug. In deze foto vind ik het speciale kleurenpalet erg sprekend voor een gebied als het barre Patagonië...
Shoot them!!
Omdat het een gekte van jewelste was in het park, de koning ging op safari, besloot ik bij onze lodge wat te relaxen. Alleen al 350 man/vrouw personeel en meer dan het dubbele aan bewakers, pfff... wat een gekkenhuis. Ik lig op bed, tot het moment dat mijn maatje aan komt lopen, 'er staan 9 neushoorns bij de waterhole!!!'. Ik dus snel mn tas gepakt en speer naar de waterhole, er stonden er wel 14! Fanatiek begin ik plaatjes te schieten, maar de neushoorns gaan verder naar rechts, waar alle bewakers en staff ed van de koning staan. Ik wurm me er al fotograferend een beetje tussendoor. Krijgt wat vreemde blikken maar doe mn ding.... en schuif verder naar 'rechts', stiekem tussen de beveiligers en bewaking van de koning door. Dan komen er 3 kolossen mijn kant op, ik ga op de grond liggen, half onder het hek en maak mn plaatjes. Achter mij hoor ik ineens 'Yeahh man, Shoot them'. Als ik omkijk staat een generaal me lachend aan te kijken en wijst naar mn telelens en de neushoorns. Ik lijk wel een sluipschutter vind hij, zoals ik onder de prikkeldraad doorkruip ;). Laat hem een foto zien en snel vervang ik mn telelens, want ze komen wel heel dichtbij. Duik weer op de grond en maak o.a. dit plaatje, ze staan op een kleine 4 meter van me vandaan, met alleen een paar grassprieten ertussen. Als ik nog vol adrenaline opsta, blijk ik naast de koning van Swaziland te staan en krijg ik nog meer verbaasde blikken van de bewaking. Ik pak mn telefoon, kiek snel de Koning en laat de verbaasde menigte achter me, een close encounter en een paar mooie foto's rijker.
Tijger in het water i
De temperaturen in Bandhavgarh National Park liepen op tot boven de 40 graden. Hoewel een droge warmte was een beetje verkoeling af en toe best lekker. Deze tijgerin vond dat in het water. De spiegeling was een mooie meevaller.
Koninginnenpage
De Koninginnenpage heeft een relatief grote spanwijdte tot wel 75 millimeter en is daarmee een van de grootste vlinders die in België en Nederland wordt gevonden. Hij kan door het gehele land worden gevonden, maar is in het zuiden algemener. De vliegtijd is van maart tot en met oktober. De voorjaarsgeneratie heeft een lichtgele vleugelkleur, terwijl de zomergeneratie feller van kleur is. Het grootste deel van het lijf is zwart behaard, maar de weerszijden van de kop en ook de zijkanten van het borststuk zijn voorzien van een meer gele beharing. De habitat bestaat met name uit bloemrijke graslanden, vooral velden met vlinderbloemigen zoals luzerne- en klaver. De rupsen daarentegen leven voornamelijk van schermbloemige planten.
Zuid-oost spanje...ve
Wat een heerlijk ruig gebied hebben we ontdekt. De sierra's rond Murcia. We vlogen op Alicante en via Murcia zijn we Parc naturel sierra Segura, Gozorla et las villas ingegaan. Vanuit Hornos hebben we heerlijk wandelingen gemaakt. We sliepen bij Hostel el Mirador. Een fijne plek met een waanzinnig uitzicht over het meer. De fiat bracht ons elke dag weer naar mooie startpunten van wandelroutes. Er zijn er 20! En onderweg zie je eekhoorns, herten, bergbokken , slangen, hagedissen en prachtige bloemen en vlinders. Sierra de Segura is een mooi ruig gebied en wat leuk is, je komt geen mens tegen. Vanuit Gazorla zijn we richting de kust gereden en bij Mar Manor , waar het schitterende zoutmeer met flamingo's ligt en het pittoreske dorpje Cabo Palos. Verder is het daar niet erg interessant. Het vissersplaatsje is wel echt de moeite waard. Een aanrader om deze hoek eens te bezoeken en dan vooral het ruige berggebied met zijn mooie stadjes.
Skutjes
Skutjes in de Lemmer baai, een teken dat de zomer in aantocht is. Ik mag er graag naar kijken, jaarlijks zoek ik wel een wedstrijd op voor dit heerlijke beeld van de zeilen en de hardwerkende crew.
Namib Dune Gecko
Als je in Swakopmund bent moet je zeker op zoek gegaan naar "The little five of the Desert". Wij deden dit met Chris Nel. Het is een fantastische ervaring! De Namib Dune Gecko behoort ook tot de little five. Hij wordt maar 7,5 cm lang, het staartje niet meegeteld. Hij heeft meestal een roze-witte kleur en een doorschijnende huid. Hij is ook herkenbaar aan zwemvliesachtige vergroeiingen tussen zijn tenen waardoor hij gemakkelijk over het zand kan rennen.
Oase Aït Mansour
Midden in een heuse woestijncanyon staat plotseling het dichtbegroeide palmbomenbos van Aït Mansour. Een prachtoase die zich over een flink wat kilometers uitspreidt, mee buigend met het grillige patroon van de kloof. De beste manier om Aït Mansour te verkennen is per fiets. Deze kun je huren in Tafraout, een uurtje rijden van de oase (via een prachtroute). Soms is het bos zo dicht dat je de bergwanden niet ziet of het breekt open zoals op de foto met het verfrissende water voor je. Op verschillende plekken hebben locals een zitje ingericht waar je wat drinken en eenvoudig eten kunt halen. Een bijzondere belevenis midden in de woestijn.
Costa Rica • Centraal Costa Rica (hoogland)
Costa Rica • Centraal Costa Rica (hoogland)
Quetzal
De quetzal is een vogel uit de orde van de trogons en komt voor in Midden-Amerika. Er wordt gezegd dat dit één van de mooiste vogels onder de trogons is. Ze hebben een glanzend groen verenkleed met een rode borst en witte veren onderaan de staart. Bij de mannetjes groeit de staart verder uit als ze gaan paren. Hij wordt dan zo lang dat die niet meer in het nest kan liggen. De vogels komen voor tot op hoogtes van wel 3000 m in de nevelwouden. Ze leven van vruchten zoals de avocado. Die worden volledig ingeslikt met pit en al. Later wordt de pit weer uitgespuwd zodat de quetzal meehelpt aan het planten van avocadobomen. Ze houden ook van insecten, spinnen, boomkikkers en gekko's. Ze houden zich vooral schuil in de hoogste toppen van de bomen van waar ze al bij zonsopgang luid kunnen roepen. Hun nest maken ze in boomholten die door spechten zijn verlaten. Daarin leggen ze 2 tot 4 lichtblauwe eitjes die beide ouders uitbroeden. De jongen worden door beide ouders gevoed met kleine insecten. Na een maand vliegen ze uit. De quetzal maakt deel uit van veel Indiaanse legenden en deze vogel is vooral sterk verbonden met Quetzalcoatl, de god van de wind en de cultuur bij de Azteken, wiens naam gevederde slang betekent. Op het doden van een quetzal stond de doodstraf. Ook bij de Maya’s stond de quetzal hoog in aanzien als symbool voor vrijheid, mede omdat de quetzal in gevangenschap altijd sterft. Hij is ook de nationale vogel van Guatemala. Vóór zonsopkomst gingen wij samen met een gids in San Gerardo de Dota op zoek naar deze mooie vogel. Hij is niet altijd gemakkelijk te vinden en het heeft ook even geduurd voor ik hem er goed op kreeg.