JannavEek
Klim in een boom
We hebben menig krokodil gespot op onze jeepsafari. Tip: mocht je ooit door een krokodil achterna gezeten worden, loop dan zigzaggend weg en klim in een boom. Krokodillen zijn snel, maar hebben op het land problemen met het maken van scherpe bochten. Fijn toch dat we op stap zijn met een ranger met alle nodige kennis, wat zou ons nu nog kunnen gebeuren ~
Python
Letterlijk vertaald betekent Chitwan “in het hart van de jungle”. Het park ligt in de laagvlaktes van de Terai, grenzend aan India. In 1984 is het park opgenomen op de werelderfgoedlijst van UNESCO. Je vindt er dieren zoals de gepantserde neushoorns, de zeldzame Indische neushoorn, de zeldzame Bengaalse tijger, luipaarden, beren (we zagen er een de weg oversteken maar te ver weg voor een foto), reusapen, wilde zwijnen, olifanten, herten, antilopen, miereneters, hyena’s, krokodillen, en ... pythons! Langs de kant van de weg zagen we vanaf de jeep een Indische python, een wurgslang. Hij heeft geen giftanden. Zijn menu bestaat voornamelijk uit kleine zoogdieren.
Heerlijke geuren uit.
De heerlijkste geuren komen ons tegemoet als we het restaurant binnengaan waar we stoppen voor de lunch op reis van Gorakhpur naar Varanasi. Hier neem ik even een kijkje in de keuken die grotendeels open is.
Bij een restaurant...
We stoppen onderweg van Gorakhpur naar Varanasi bij een restaurantje voor de lunch. Voor de deur zit deze man te eten. Hij trekt mijn aandacht door de manier waarop, hoe hij zit en doet. Het lijkt me een saddhu, maar een echte dan, en een pelgrim. Hij kijkt eerst verbaasd op, gestoord in zijn maaltijd. Maar nadat ik de foto maakte lacht hij mij vriendelijk toe en straalt zachtheid uit. Ik word dan zowaar wat verlegen door zijn blik.
Frankrijk • Dordogne, Limousin en Lot
Frankrijk • Dordogne, Limousin en Lot
Beleef een zomerweek.
Sarlat-la-Canéda is het bruisend hart van de Dordogne. Het is een van die plaatsen waar mij de drukte op de traditionele markt en pleinen, 's avonds vooral, niet deren kon. We huurden voor de week een appartement in het historische centrum, op de hoek van La Place de la Liberté. Met een eigen binnentuin, dus een plekje om ons terug te trekken. In Sarlat is het zogezegd gezellig. Met buitentoneel en musici op het plein. En erg mooi met vele historische monumenten en een karakteristieke sfeer. Deze foto maakte ik 's ochtends bij het eerste licht: mijn beurt om naar de boulangerie te lopen. Alle luiken en deuren gesloten, geen mens nog op straat. Op het centrale La Place de la Liberté. Dit uur is het stadje even van mij. De enorme deur van de uit de 14e eeuw stammende Église Sainte-Marie zie ik nu ook eens gesloten. De kerk werd verbouwd tot een overdekte markt van waar lokale producenten hun traditionele waar aanbieden. Iedere dag geopend. En in de oude klokkentoren kun je met een liftje omhoog en heb je vanaf daar een magnifiek uitzicht over de daken van het stadje. Het was een echte zomerweek.
Armoede in deelstaat.
Mensen die op straat zitten zie je niet alleen in Bihar maar in heel India. En wat ze daar zitten te doen weet je vaak niet. Zijn ze thuisloos, bedelen ze of wachten ze ergens op... voor deze kleurrijke vrouwen weet ik het niet. Ze zien er niet blij uit, dat zie je zo. Bihar is met zijn 100 miljoen inwoners wel de armste deelstaat, de minst ontwikkelde -het analfabetisme is nergens hoger -en de meest corrupte. Ik vond er in de sfeer op straat vaak wat grimmigheid. Maar ja, geen deelstaat in India kent zo veel ontvoeringen, gewapende overvallen, en afpersingszaken en zo veel geweld tussen kasten.
Frankrijk • Dordogne, Limousin en Lot
Frankrijk • Dordogne, Limousin en Lot
Nestje in het raam
Van de natuurstenen gebouwde huizen in Frankrijk met die ongelijkmatige voegen kan ik altijd zo genieten. Ze zijn karaktervol en fijn om in je omgeving te hebben. Op een mooie zomerdag toen we fietsten van Sarlat naar Domme zag ik dit nestje in een open raam van zo'n mooi karakteristiek huis.
Ga het dak op bij de.
Ik mag bij een tapijthandel op het dak gaan kijken. Dit is een plek waar ik wel even kan blijven, het geeft onder meer uitzicht op een van de restaurants die een panoramisch uitzicht bieden op het Djemaa El Fna plein. Vooral wanneer de zon precies aan de overkant onder gaat is dit prachtig. Marokko staat bekend om de handgeweven tapijten, vooral Berber tapijten, die oorspronkelijk werden gebruikt om de mensen in de bergen te beschermen tegen vocht en kou in koude nachten. Een Berber tapijt heeft de oorspronkelijke kleur van schapenwol of kamelenhaar. De wol is niet geverfd. Een Kelim tapijt wordt gemaakt van verschillende kleuren schapenwol, geitenwol of kamelenhaar en heeft kleurrijke en ingewikkelde of geometrische patronen.
Even na vijven op het
We doen het allemaal als we in Marrakech zijn: tegen vijven op één van de panorama dakterrassen aan het Djemaa al Fna plein zitten, om te genieten van de metamorfose van het plein. De zon is nog niet geheel onder maar de tafels staan al gedekt, de koks staan klaar, de kookpotten roken reeds. Het is een spektakel waar we ons straks graag in begeven en onderdompelen.
Kasbah Taourirt
Net even ten oosten van de stad Ouarzazate ligt het dorpje Taourirt dat in de 13e eeuw werd gesticht. Rond 1920 liet een pasja een grote vesting bouwen op de overblijfselen van het oude fort. Dat werd dit indrukwekkende geheel met hoge gevels en kantelen. Het werd in de jaren 90 met de hulp van de UNESCO gerestaureerd. Nu bestaat het uit een wirwar van straatjes met kleine kruidenierswinkeltjes en souvenirhalletjes en wordt druk bezocht. De openingstijden zijn van 8.00-18.30 uur. De entree is 10 dh. Net zoals wij deden overnachten veel reizigers op doortocht naar de woestijn in Ouarzazate. Dat is namelijk het vertrekpunt voor de excursies naar de Sahara. Ouarzazate is een vrij nieuwe stad die in 1928 vanuit het niets in de woestijn is neergepoot om als garnizoenstad te fungeren voor het Franse vreemdelingenlegioen. Het diende toen om het grensgebied van de Sahara met de opstandige berbervolken in de gaten te houden.
Allerhande deuren in.
Een van de ondernemers in een eenmanszaak in de medina. Wil je oude, antieke, kunstige, versierde, deuren anders of gewoon fotograferen, dan moet je in Marrakech zijn. We zagen er hier al talloze voorbijkomen en er kunnen er nog meer bij!
Garagedeur in Doel
Net over de grens tussen Nederland en België ligt het verlaten dorp Doel. Er staan een kerncentrale met vier reactoren. Vanwege uitbreidingsplannen vertrokken vrijwel alle bewoners. Veel huizen in Doel zitten van onder tot boven onder de graffiti waardoor het lijkt alsof je in een surrealistische omgeving terecht bent gekomen. De aparte sfeer die er hangt moet je beslist een keer gaan beleven. Ik maakte deze foto enkele jaren geleden al - mogelijk is veel graffiti inmiddels overgedaan. Wat mooi is wanneer de graffiti artiest de objecten en materialen van de omgeving deel van het kunstwerk maakt, zoals hier de garagedeur.
Gesloten deur
Deze afgesloten deur van een werkloods in Moldavië vond ik symbolisch voor de erbarmelijke economische situatie in het land. Toekomst perspectief, daar ontbreekt het in Moldavië erg aan. Er is moeilijk aan werk te komen, de lonen zijn laag, terwijl de mensen toch in het algemeen goed opgeleid zijn. Daarom zoeken veel mensen hun heil (soms tijdelijk) over de grens. Moldavië staat ook nog niet op de lijst van potentiële toetreders tot de EU.
Wandelpaden tussen de
De beroemde vijf dorpen de Cinque Terre zijn verbonden met een wandelpad in 4 korte etappes, het Sentiero Azzurro. De twee kortste etappes zijn gesloten (men hoopt dat ze in 2016 weer open gaan). Het liefdespad, het Via dell’amore tussen Riomaggiore en Manarola (1,5 km) is nu ook nog dicht. Reden is de ernstige verwoestingen door gigantische modderstromen bij de hevige regenval in oktober 2011. De opruim en herstellingswerkzaamheden hebben even geduurd. Als alle etappes weer open zijn, zal het ook minder druk zijn op dit ene pad dat open bleef tussen Monterosso en Vernazza.
Neem bij Monterosso..
Zicht op Monterosso al Mare, het grootste dorp van de Cinque Terre. Naast een pittoresk vissershaventje met vele kleurige kleine bootjes heeft Monterosso als enige een bredere baai met zandstrandje. Hier staan we aan het begin van de wandeling naar het volgende dorp, Vernazza. Het is het enige kustpad wat op het ogenblik nog open is, dus wel druk. De start is een heftige klim, vele trappen de hoogte in. En dan sta je opeens voor een kassa om 5 euro toegang te betalen, ongeveer waar ik hier sta om de foto te schieten. Over deze wandeling tussen de wijnranken door met een prachtig onbelemmerd uitzicht over zee, doe je ruim twee uur. De meeste paden stijgen en dalen voortdurend, de klimmetjes zijn vaak steil (veel in de rotsen uitgehouwen trappen!) maar nooit heel lang en goed te doen.
Wijnbouw
In het dorp Riomaggiore zie ik deze opvallende muurschildering van schilder Silvio Benedetto. Het verbeeld de wijnbouw waar Cinque Terre ook beroemd voor is. Riomaggiore is het eerste van de vijf dorpen, komende van La Spezia. De wijngaarden liggen op gevaarlijk smalle en steile tegen de berg balancerende terrassen, soms op een helling van meer dan 50%!! Ze zijn vaak alleen te voet of per ezel bereikbaar zijn. Hier wordt de grootste specialiteit van Cinque Terre gemaakt, de Sciacchetrà, een diepe, strogele, zoetig geurende dessertwijn met een kruidige smaak. En ook de beroemde droge Cinque Terre Bianco.
Wegdromen met Columbu
Genua is een stad die altijd erg tot mijn verbeelding heeft gesproken. Dus rijd ik er zeker niet aan voorbij op roadtrip langs de ligurische kust naar Toscane. Ik besluit er zelfs te overnachten. Vanuit de accommodatie heb ik een prachtig uitzicht over de stad. Ik zoom in op de haven. Droom weg naar lang vervlogen tijden waar Genua nog die belangrijke welvarende handelsstad was op de route vanuit Azië. En naar Christophe Columbus die hier opgroeide en ook droomde. Over verre reizen ongetwijfeld. Genua heeft nog steeds de grootste haven van Italië. Bij de passagiersterminals meren ook veel cruiseschepen en veerboten aan. Vanuit de cruisehaven wandel je in 20 minuten via het minder interessante eerste industriële deel van de haven naar Porto Antico de oude haven. Begin jaren 90 is deze heel erg opgeknapt tot de grootste stadsattractie, omzoomd met palmbomen, cafés en restaurants. Genua is een stad vol steegjes en verborgen plekjes, en een bezoek zeker waard!
Toeristenlimiet
Het populaire nationale park Cinque Terre, bestaande uit vijf vissersdorpjes, wil een limiet invoeren van 1,5 miljoen toeristen per jaar. Momenteel reizen zo'n 2,5 miljoen mensen jaarlijks naar de dorpjes en dat wordt te veel van het goede. De dorpjes kunnen de toestroom bijna niet meer aan. Dit bericht kwam enkele weken geleden in het nieuws De dorpen beseffen dat de limiet kritiek zal opleveren. Maar ik vind het wel goed. In mei liep ik in het populaire Vernazzo over de koppen en op de stationnetjes tussen de dorpen was het een bijna Indiase toestand. Niet leuk meer. Jammer maar het is nu eenmaal zo, we willen allemaal van de mooie plaatsen op de aarde genieten dus als er iets gedaan moet worden voor het behoud er van, is dat wat er moet gebeuren. Cinque Terre staat sinds 1997 op de werelderfgoedlijst van UNESCO.
Uitwaaien
Elk jaar in februari weer hetzelfde: het is zonnig, droog, de eerste voorjaarsbloemen zijn al boven de grond, je wilt naar buiten. En dan is het koud, erg koud met een snijdende wind, vooral aan zee. Maar toch ook mooi. Aan de Nederlandse kust, het strand bij Scheveningen. Morgen begint de meteorologische lente.
Snelle fiets
Omdat 2016 een schrikkeljaar is hebben we vandaag nog een dag om de fiets te promoten. Een riksja dat mag vast ook. Foto werd genomen van de kant van de weg waar deze fiets langs kwam snellen. Camera meegetrokken, is altijd leuk als het enigszins lukt.
Slapend naar...Verlic
Het boeddhistisch pelgrimsoord Bodh Gaya wordt jaarlijks door duizenden boeddhisten van over de hele wereld bezocht. Hier staat namelijk de bodhiboom waar Boeddha zo'n 2500 jaar geleden onder zat toen hij de Verlichting vond. Verlichting is het moment van ontwaken, het doel van de spirituele ontwikkeling van het Boeddhisme. Iemand die ontwaakt is ziet de werking van de geest die ons gevangen houdt in lijden. Dus, moet deze monnik gedacht hebben, laat ik nu eerst het denken maar eens loslaten. En hij viel in slaap tegen een stoepa in de schaduw van de bodhiboom.
Over nomaden
Ik drink thee in Harran onder een uitspansel van geitenwollen tentdoeken. 'Zwarte tenten' is een verzamelnaam voor de authentieke woestijntenten die van geïmpregneerde geitenwol zijn geweven. Door hun donkere kleur geven ze een intensere schaduw onder het doek. De bevolking in Harran is in meerderheid Arabisch en nomadisch. Dat is goed te merken aan de (niet-Turkse) sfeer. De voertaal is er ook Arabisch. In het verleden hebben de Turkse volkeren uitsluitend een nomadisch bestaan geleefd. In tegenstelling tot de meeste Europese landen is het in Turkije voor de nomaden niet verboden om naar vrije wil rond te trekken en gebruik te maken van publieke grond voor hun dieren. Maar nu hebben de laatste overgebleven nomaden het toch moeilijk door het groeiend aantal snelwegen, spoorlijnen, industriële zones. Waardoor zij steeds grotere afstanden moeten afleggen. Dit leerde ik ook uit diverse gesprekken met mensen die van hun nomadenleven afstand hebben gedaan en in de stad zijn gaan leven. Tip: op Net 5 is de serie "Wereldreizen:Logeren bij een stam" bezig. In zes afleveringen gaan 6 Britse vrouwen een maand lang bij een familie in een primitieve stam leven. In afl.2 van 25 febr j.l. is dit bij een nomadenfamilie in Oost-Anatolië. Het leven van deze mensen wordt daar goed in beeld gebracht.
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
