Ambassadeur Marcvankessel
Footprints in the san
De Tharwoestijn (Grote Indiase woestijn) heeft een oppervlakte van 250.000 km2 en vormt een natuurlijke grens tussen India en Pakistan. De woestijn bestaat grotendeels uit rotsen en slechts een klein deel uit zand, met zandduinen varierend van 20 tot 150 meter hoogte. Alhoewel hij doorloopt in 4 Indiase deelstaten, bezoeken de meeste toeristen hem vanuit Rajasthan. En dan met name vanuit Jaisalmer. Het is niet de mooiste woestijn die ik ooit heb gezien, maar zeker wel het bezoeken waard.
Zwitserland • Zwitserse Alpen Jungfrau-Aletsch
Zwitserland • Zwitserse Alpen Jungfrau-Aletsch
Zwitserse alpen
Alhoewel de Alpen voor een groter gedeelte voorkomen in Frankrijk, Italie en Oostenrijk dan in Zwitserland, vind ik de Zwitser Alpen het mooiste. Vooral de omgeving van de Jungfrau en de Eiger is prachtig. Met name in de lente/vroege zomer als de sneeuw aan de zuidkant smelt en er op allerlei plaatsen bloemen ontspringen. Het gebied heeft veel wandelpaden en mooie vergezichten.
Verenigde Staten • South Dakota
Verenigde Staten • South Dakota
Number One
Vanuit Denver was Badlands het eerste NP wat we bezochten. Wat waren we opgewonden toen we 's-ochtends de eerste bizon zagen. Wat een machtig beest. Wel tien foto's heb ik er van gemaakt. Niet wetende dat we 10 minuten later op de Buffalo Gap Grassland tussen een kudde van 100-en bizons kwamen te staan. En gedurende de trip zouden er nog veel volgen in Custer- en Yellowstone NP.
Een kwatcha voor een.
Exact waar deze foto is gemaakt weet ik niet meer. Maar het moet in Zuid Zambia zijn geweest, ergens tussen Kazungula en Sesheke. Wat ik nog wel weet is dat hij met zijn moeder en 2 broertjes bij een lemen hutje langs de kant van de weg stonden. Omdat ik er van uit ging dat ze een lift wilden hebben, ben ik gestopt. Maar dat was niet het geval en moeder liep de hut in en kwam terug met een schedel van een Afrikaanse buffel, compleet met de hoorns. Of ik die wilde kopen voor een paar euro. Niet gedaan en eigenlijk nog steeds een beetje spijt van. Voor een paar kwacha's (eurocenten) mocht ik ook foto's maken van haar en de kinderen. Het jongste zoontje zag dat echter niet zo zitten. Hij weigerde om in de camera te kijken. Achteraf gelukkig maar.
Buurman & Buurman aan
De bouw van El Capitolio duurde 3 jaar (1926 - 1929). Je zou dan toch verwachten dat het restaureren, -zeker in onze huidige en moderne tijd-, in een korter tijdsbestek plaats moet kunnen vinden. Niet is echter minder waar. Onlangs plaatste Marleen (aticketto) een foto uit oktober 2015 waarop de dome van dit machtige gebouw in de steigers stond. Bovenstaande foto is gemaakt in januari 2013 en de koepel stond toen al een jaar in de steigers. Vraag me af wie de aannemers van deze klus zijn geweest. Buurman & Buurman wellicht ?
The Times They Are...
Alhoewel 60% van de landbouwgrond nog steeds bestaat uit rijstvelden, is de export hiervan geen factor van betekenis. Dit terwijl Birma voor WO II, toen het nog onder Brits bestuur stond, dé nummer 1 van de wereld was met de export van rijst. Slechte infrastructuur en een falend socialistisch beleid zijn er debet aan dat Birma is afgegleden als één van de armste landen van Azie. Hopelijk zorgt de nieuwe wind er voor dat ze snel weer opkrabbelen. Dit mooie en lieve volk verdient dat !
Trots !
Zoals ik in een vorige post al beschreef, heb ik de Birmese bevolking ervaren als de meest vriendelijke en behulpzame mensen die ik ooit heb ontmoet. Altijd een glimlach, altijd een vriendelijk 'hallo' en altijd in voor een foto. Zonder bijbedoelingen. Sterker nog, het lijkt wel of ze het een eer vinden als je ze op de foto zet. Zo ook deze oude deugniet. Toen ik een foto van hem gemaakt had en deze vervolgens liet zien, riep hij (bekende?) omstanders er bij om trots zijn foto te showen.
Déodat de Dolomieu
Ik vind de Dolomieten één van de mooiste wandelgebieden in Europa waar ik tot nu toe ben geweest. De vergezichten zijn overal magnifiek, en er zijn talloze wandelpaden. Eén van de bekendste is de Drei Zinnen route. Deze route voert langs de rotsformaties -u raadt het al- de Drei Zinnen (Tre Chime). Op de foto zijn ze echter niet te zien, omdat ik er met mijn rug naar toe sta. Weetje: Het was de Franse geoloog Déodat de Dolomieu ( 1750 - 1801 ) die zijn naam gaf aan de Dolomieten, alsook aan het gesteente dolomiet
Als je haar maar goed
De Gouden rots is een 10 meter hoge granieten rotsblok,balancerend op de rand van de 1100 meter hoge Kyaikto berg, dat door gelovigen is volgeplakt met bladgoud. Het is een van de drie belangrijkste Boeddhistische bedevaartsoorden van Myanmar (de andere twee zijn de Shwedagon Pagoda en de Mahamuni tempel. Als je eenmaal vanuit Yangon met een lijnbus (5 uur) aan de voet van de berg bent gearriveerd volgt het tweede, avontuurlijke, gedeelte. In een vrachtauto met bankjes wordt je in 40 minuten naar de top gereden. Op de auto passen 45 mensen en hij vertrekt pas wanneer hij vol is. Gelukkig was dat bij ons binnen een kwartier. Alhoewel de rots een toeristisch attractie is, is het merendeel van de bezoekers pelgrim. Op de top van de berg staan 3 hotels. De prijzen zijn absurd hoog, in verhouding tot de faciliteiten van de kamer, maar het uitzicht is fenomenaal. Bovenstaande foto is genomen vanaf het balkon van ons hotel. En wil je bovendien de rots tijdens sunset of sunrise fotograferen, dan is overnachten op de berg sowieso de enige optie. Volgens de overlevering blijft de rots in evenwicht door een haar van Boeddha. Aangezien er in Birma nogal wat plekken zijn die claimen een haar van Boeddha in hun bezit te hebben, moet de beste man haast wel geleden hebben aan een extreme vorm van haaruitval. Ik vraag me af of zijn haar ooit goed gezeten heeft.
Hartverzakking
Een hele bijzondere manier om van dichtbij olifanten te spotten is door middel van een boottocht door de Okavango delta. Het levert ook wel eens een hartverzakking op. Bijvoorbeeld toen deze olifant, luid klapperend met zijn oren, het kleine bootje op enkele meters was genaderd. Ik schrok me wezenloos, maar de poler vertrok geen spier. Het schijnt zo te zijn dat olifanten als ze in het water staan wel vaak schijnaanvallen uitvoeren, maar nooit echt tot aktie over gaan. Dit vanwege het feit dat hun bewegingsvrijheid (door de aanzuigende kracht van de drassige ondergrond) beperkt is en daarom in geval van gevaar moeilijker kan vluchten. Gelukkig maar, want ik zat inmiddels ook met een drassige ondergrond. Ps. De orginele foto was (helaas) heel slecht van kwaliteit, dus heb ik er met een na-bewerking nog iets van proberen te maken.
Genoeg is genoeg
De Saddar cave (bij Hpa-An) is met zijn 800 meter een van de grootste (langste) grotten van Birma. Het bijzondere aan de (heilige) grot is dat ie vol staat met Boeddha's en Stupa's. Op zich natuurlijk heel indrukwekkend, maar na 4 weken Birma hadden we het wel even gehad met de Boeddha's en de Stupa's. Dus na 40 minuten door de grot met je blote voeten over de vleermuizen poep gelopen te hebben waren we enigszins blij verrast om aan de andere kant van de berg het bovenstaande uitzicht aan te treffen. De achterkant van de grot mondt namelijk uit op een prachtig wetland. Vol met rijstvelden en kleine beekjes en talloze vogels. Er zijn geen wegen en het gebied is alleen per boot of dus via de grot te bereiken. Aan het eind van de grot heb je 2 keuzes; óf voor € 2,50 pp met de boot door het prachtige wetland terug gebracht te worden naar het beginpunt, óf 40 minuten terug wandelen door de grot, met je blote voeten over de vleermuizenpoep, langs de talloze Boeddha's en Stupa's. Driemaal raden voor welke optie wij gekozen hebben.
Myanmar??
Nu eens niet een klassieke foto uit Birma van de (bekende) bezienswaardigheden of een portret van de allervriendelijkste mensen daar. Maar een natuurfoto die m.i. ook gewoon in Nederland gemaakt had kunnen zijn, Alhoewel de vetplant linksonder verraadt dat dat niet het geval is. De foto is gisteren gemaakt aan een meer in de omgeving van Hpa-An, 's-Morgens rond 6 uur, nog voor zonsopkomst. Het was al vrij warm (ik schat zo'n 20 graden) en er hing een grote laag mist over het meer. Hpa-An is een mooie natuurrijke omgeving in het zuiden van Birma wat vanwege de aanwezige karstgebergtes mij deed denken aan Vang Vieng in Laos.
Verenigde Staten • San Francisco
Verenigde Staten • San Francisco
Nudity
Deze week is er een foto viral gegaan van een fotoshoot van een zwanger koppel bij de Golden Gate, waarbij op de achtergrond (per ongeluk) een naakte man staat. Die foto is exact op dezelfde plek gemaakt als bovenstaande foto, namelijk op Baker Beach. Het strand is een (officieus) naaktstrand waar voornamelijk de gay community van San Francisco graag vertoeft. Ook toen ik er 2 jaar geleden liep om een foto te maken van de beroemde brug moest ik slalommen tussen de naakte mannen. Op de een of andere manier voelde ik me toch wel iets opgelaten. Mijn vrouw zei nog, trek anders ook lekker je broek uit. Dan val je niet zo op. Nee , inderdaad. Naakt, met fototas en statief. Dan val je niet zo op!
Buiten de gebaande...
In een van mijn vorige posts had ik het over de vrijheid van motorrijden in Birma en dat je daardoor gemakkelijk buiten de gebaande paden kunt treden. Maar ik snap drommels goed dat motorrijden niet voor iedereen weggelegd is. Wat wel voor iedereen weggelegd is, is het vervoer per rails. En als je dan buiten de gebaande paden wilt treden, dan natuurlijk het vervoer in de Ordinary Class, de laagste klasse. Oftewel tussen de locals en al hun waar. We hebben de afgelopen weken 2 treinreizen gemaakt in de 2e klasse, waarvan de langste ongeveer 8 uur duurde. Ja, je krijgt een zere kont van die harde mahonie houten bankjes, maar we hebben de tijd van ons leven gehad. Alhoewel we geen woord Birmees spreken hebben we ons kostelijk vermaakt met onze lokale reisgenoten. Met handen en voeten kom je een eind. Zoals gezegd, het is geen luxe rit. Het spoor in Birma is een smal-spoor, dus voor het goedkope treinticket krijg je er een roller-coaster ride voor niks bij. De trein wiebelt alle kanten op. Ga ook niet liggen zeiken dat de trein 5 minuten te laat is, want ze lachen je vierkant uit. Treinen kunnen hier uren te laat zijn. En al komt ie wel op tijd, dan nog kun je uren te laat aan komen. Hier ligt geen dubbel spoor, maar een enkel spoor. Dus ook al vertrekt jouw trein op tijd, als de tegenovergestelde trein vertraging heeft betekent dat dus dat je halverwege ergens op een rangeerspoor moet wachten totdat die andere trein arriveert, en vervolgens kan passeren. Dat is ook aan de hand op bovenstaande foto in de omgeving van Kalaw. Op een rangeerspoor passeren twee tegenovergestelde treinen. Omdat dat altijd bij een station is, staan ze dus ook naast elkaar even stil. En daar maakt de lokale commercie handig gebruik van. Door tussen de 2 treinen te lopen, en allerlei waar aan te bieden kunnen ze in één keer de passagiers van beide treinen tegelijk bedienen. Tip: Zorg dat je vooraf goed naar het toilet bent gewenst, want van de wc's in de trein wordt je niet vrolijk.En je kont afvegen terwijl je van links naar rechts wordt geschut én je je dus ook nog goed moet vasthouden is een prestatie op zich.
A post without a pic
Nu eens geen post mét foto. Wij mogen ons als RR's gelukkig prijzen dat we al veel van de wereld gezien hebben. Ik ook, ik reis al 30 jaar en voel me bevoorrecht om op zoveel mooie plekken te zijn geweest. Vrienden en kennissen vragen vaak welk land ik het mooiste vind. Dat is natuurlijk niet te beantwoorden, want elk land heeft zijn charme en het is moeilijk om appels met peren te vergelijken. Maar sinds kort weet ik wel waar de allerliefste mensen wonen. Dat is zonder uitzondering, en voor mij met stip op 1, Birma ! Ik heb nog nooit zulke lieve, behulpzame, bescheiden, vriendelijk en eerlijke mensen ontmoet als hier. Ik ben er nu 2 weken (en nog 2 weken te gaan) en het voelt zo onwezenlijk. Werkelijk iedereen is aardig en behulpzaam, én dat ook nog eens zonder bij bedoelingen. Sta je op de hoek van de straat in de Lonely Planet te neuzen, dan komt men spontaan de weg wijzen. Sta je langs de kant van de weg zonder benzine, krijg je zomaar een halve liter aangeboden. En er voor betalen werd niet gewaardeerd. Ben je aan het wandelen in een bergdorpje, wordt je binnen gevraagd om thee te drinken. En wederom zonder bijbedoelingen. En dan heb ik nog niet eens over de 1000x per dag dat men maingalarpar (goeiedag) naar je roept of spontaan naar je zwaait en/of lacht. Kortom, wat zou de wereld er toch een stuk beter uit zien als iedereen zich gedroeg als een Birmees.
De Mark door Marc
De rivier de Mark ontspringt in het vennengebied bij Turnhout en komt bij Galder ons land binnen. Tot aan Breda wordt hij nog een beek genoemd, maar na samenvoeging van de Aa verlaat hij Breda als een volwaardige rivier. Bij het pittoreske dorpje Terheijden (ja, toevallig mijn woonplaats en waarvan de kerktoren op bovenstaande foto zichtbaar is) maakt hij een scherpe bocht naar het westen en gaat hij bij Standaardbuiten over in de Dintel, waarna hij uiteindelijk uitmondt in het Hollands Diep.
Buiten de gebaande...
Iedereen die naar Hsipaw reist doet dit vanwege de ethnic villages in de bergen rondom Hsipaw. Wij dus ook. Het probleem is echter dat deze dorpjes moeilijk bereikbaar zijn en daarom alleen met een gids, via een trektocht, te bezoeken zijn. Er worden verschillende treks aangeboden, waaronder één van vijf uur up-hill waarna je met de motor wordt teruggebracht. Vijf uur up-hill hiken én met een gids, daar hadden we niet zo veel zin in. Maar als je met een motor wordt teruggebracht, dan moet het ook mogelijk zijn om er zelf met een motor naar toe te gaan. Dat werd ons echter afgeraden vanwege het feit dat het een moeilijk begaanbaar pad was in omgeving waar je makkelijk zou kunnen verdwalen. Maar waar een wil is is een weg. En daarom hebben we gisteren de route uit laten tekenen, met herkenningspunten in zowel de Engelse als Birmeese taal (om het eventueel onderweg te kunnen vragen), en zijn we met de motor op pad gegaan. Het mooie van dit avontuur was, dat je dus op plekken komt waar je waar je anders niet zo snel zou komen. En zo kwamen onderweg langs een Boeddhistisch klooster waar alleen jonge monniken woonden. Althans, we hebben geen ouderen gezien. In de bomen rondom het klooster speelden wel 10 tot 15 monniken. Hangend, springend en lopend over de takken. Het leken wel kleine aapjes. Niet onrespectvol bedoeld, maar zo kwam het wel op ons over. Ze waren net zo verbaasd om ons te zien als wij hun. Maar een glimlach doet veel, en een fotocamera met een scherm waarop je jezelf terug kunt zien ook. Iedereen móest op de foto. Zo ook deze kleine guitige donderstraal. Monnik of niet, de ondeugd is van zijn ogen af te lezen.
Little Iceland
Het schiereiland Snaefellsnes wordt ook wel little Iceland genoemd omdat het vele, typisch IJslandse natuurwonderen herbergt, waaronder een vulkaan, een gletsjer, lavastranden, fjorden, watervallen en machtige rotspartijen. Vooral de omgeving van Arnastapi wordt omgeven door imposante rotsen en basaltformaties. Het wandelpad van Hellnar naar Arnastapi (of vv) is daarom zeker de moeite waard.
Het houten bruggetje
Mandalay heeft talloze bezienswaardigheden, waaronder dit bekende houten bruggetje. Het is zelfs hét meest gefotografeerde object van Birma, en dan voornamelijk tijdens zonsondergang. Dus ben ik er maar eens gaan kijken bij zonsopkomst. Vroeg uit de veren, en om 05:30 op de brommert naar Amarapura, zo'n 10 km ten zuiden van Mandalay. En ja, de zonsondergang bij U Bein is magisch. Maar je deelt het moment wel met 5.785 andere toeristen. De zonsopkomst om 06:15 is daarom m.i. veel specialer. Ik was daar maar met een handjevol andere toeristen (mijn vrouw geloofde het wel, die wenste mij vanuit het hotelbed veel plezier) en het zonlicht is net zo mooi. Uiteraard anders van kleur, maar het magische effect blijft. En dat zonder 5.785 andere toeristen.
Road to Mandalay
The road to Mandalay; of we kennen het van Kipling of we kennen het van Robbie Williams. Feit is, dat de road to Mandalay (vanuit Bagan) niet zo bijzonder is, maar Mandalay daarentegen wel. Wat een leuke, gezellige en mooie stad. En midden in het centrum natuurlijk het beroemde Mandalay Palace. Het laatste paleis van het laatste Birmese koninkrijk (1885). Prachtig gerestaureerd, maar te overdreven bewaakt door een aantal over ijverige soldaten met veel te grote M16's. Maar dat terzijde. Tip: Het complex kent 4 ingangen, maar alleen de Oostzijde is toegankelijk voor 'foreigners'.
Mooi begin van de dag
4000 tempels en pagodes in een bosrijk gebied ten grootte van de stad Utrecht. Kan het mooier? Nee, ik geloof van niet. Ik heb 2 dagen, het gebied verkennend op een E-bike, met open mond gereden. De ene pagode nog mooier dan de andere. En vaste kost is natuurlijk ook de zon zien opkomen vanaf een van de tempels. Maar dan moet het wel onbewolkt zijn. En dat was het helaas niet. Maar het uitzicht was er niet minder om. Ps. Dank voor de felicitaties en alle andere gelukkigen ook gefeliciteerd. Internet is hier zo traag als een naaktslak dus overal op reageren zit er even niet in.
Shwedagon Zedi Daw
De Schwedagonpagode is de grootste en tevens belangrijkste tempel van Myanmar. Bedekt met 50.000 kilo bladgoud torent deze 98 meter hoge pagode boven de stad uit. Paul, ik ben er inmiddels ;-)
Grand Canyon ?
De Fairy Spring is een sprookjesachtig landschap dat is uitgesleten door een rustig stroompje water dat afkomstig is vanuit een onderaardse bron. Het water heeft zich door de eeuwen heen een weg gebaand door het bruingele berglandschap, met grillige rotsformaties als resultaat. In sommige advertenties wordt het gebied ook wel aangeduid als de Grand Canyon in het klein. Nou, dat is natuurlijk schromelijk overdreven. Alles voor de commercie. Maar mooi is het wel; trek je schoenen uit en volg de stroom door dit bijzondere landschap.
Wat een vrouw !
Deze ferme oude vrouw kwam ik tegen in het centrum van Agra. Ze zat in haar portiek, voorover hangend op haar grote wandelstok, de mensen in de straat gade te slaan. Toen ik toestemming vroeg om een foto te maken, ging ze er eens even goed voor zitten alsof het om een statieportret ging en knikte ze ja. Maar voor wat hoort wat moet ze gedacht hebben, want na de foto gebood ze me om naast haar te komen zitten. Ze wilde alles van ons weten. Waar we vandaan kwamen, waar we naar toe gingen, wat voor werk we deden, enz, enz. De dame was lichamelijk misschien niet meer helemaal top, geestelijk was er echter niets mee aan de hand. Wat een vrouw !
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
