Nita92
Elegante verschijning
Deze elegante en tenger gebouwde verschijning zat heel even uit te rusten op een blad. De kop en oogjes van de waterjuffer en daarbij hun piekhaartjes vind ik zo prachtig om te zien. Bij een macrofoto komen deze details mooi naar voren. Je vindt ze voornamelijk langs de waterkant, op waterplanten zetten ze hun eitjes af. Op verzoek: Spotmeting F 8 1/640 sec. Iso 400. Geen idee waarom de exif gegevens er niet bij vermeld worden.
Marble Canyon
Over bruggen en paden door de Marble Canyon in het Kootenay NP. Een mooie en eenvoudige wandeling in een canyon die schilderachtig en ook veelal dor aandoet, door een grote bosbrand welke hier geweest is. Het gebied doet hierdoor ook wel onwerkelijk aan. Het landschap wordt en is hier gevormd door bergen, erosie, een hevige brand en gletsjersmeltwater.
Vosje bij boom
Op wandelsafari in eigen land in de Amsterdamse Waterleiding Duinen zo voelde het toch. Zouden we nog vossen te zien krijgen tijdens ons uitje. Spannend en dat was toch ook waar we voor gekomen waren. Deze vrouwtjesvos was ons gunstig gezind, nieuwsgierig en toch ook wel haar eigen weg gaande. Ze behoren nog tot een van de grootste roofdieren van Europa. Ik zou het niet zeggen, vond ze erg klein en die blik daar smelt je toch voor.
Zeester
Tijdens een nachtduik deze zeester gespot, er zijn wel zo’n 1900 soorten met korte en lange armen en veel verschillende kleuren. Ik kan jullie niet vertellen welk exemplaar dit is. Dat ze tot de stekelhuidige dieren behoren is goed te zien. Ze leven op de koralen, rotsen, of de zandbodem van de zee. De kleur van dit exemplaar is echt zo, daar is niets aan veranderd.
Kroelmomentje
Even ervoor had het mannetje nog laten zien wie er de baas is, maar hierna bedacht hij zich toch en liet zich even koesteren door het vrouwtje. Het zijn koddige beestjes de wilde shetlanders in het landschap van de Dintelse Gorzen. Ze houden de grassen mooi in toom, zodat ze niet te hoog worden en andere planten ook een kans krijgen. Een mooi leventje daar voor ze.
Dintelse Gorzen
Een aantal weken geleden waren we in de Dintelse Gorzen, een toegankelijk natuurgebied in Noord-Brabant. Het was de eerste lentedag en prachtig weer. De eerste bomen begonnen te kleuren door gele bloesem, zodat het dorre winterlandschap hier en daar wat kleur begon te krijgen. Het gebied vormt een zeer recent landschap; het was een onderdeel van het actieve getijdengebied en behoort ook nu nog tot het uiterwaardengebied. Een mooi en soms ook erg drassig wandelgebied. Hoog waterdicht schoeisel is dan ook geen overbodige luxe.
Zzzzoemmm
Er zijn wel 300 soorten kolibries en ze behoren tot de kleinste vogeltjes ter wereld. Dit is een vrij groot exemplaar de Violet Sabrewing oftewel de Violette sabelvleugel. Ze hebben een prachtige violette kleur in hun veertjes. Zo vliegensvlug…., ze kunnen zo’n 80 keer per seconde op en neer slaan met hun vleugeltjes. Dit is nodig om als een helikoptertje stil te kunnen hangen om van de nectar van bloemen of zoals hier het suikerwater te snoepen in de daarvoor speciaal hangende korfjes. Ze kunnen zelfs recht naar boven en naar beneden vliegen. Zzzzoemmmm, zzzzoemmmm, je wordt er wel een beetje zenuwachtig van om ze op de foto te kunnen zetten.
Ondersteboven
De rode weekschildkevertjes of soldaatjes hebben zachte schildjes. Er zijn wel 50 soorten die best lastig uit elkaar te houden zijn. Meestal kun je ze vinden op wilde bloemen. Fabel of werkelijkheid, ik weet het niet, maar aan het gedrag van de kevers kun je een bui voorspellen zegt men: als de diertjes verhuizen naar de onderkant van blaadjes, dan is er een onweersbui op komst.
Weidemier
Kleiner heb ik ze niet in mijn archief kunnen vinden, de Gele weidemieren zijn 3 tot 5 mm groot en veel voorkomend in Nederland, maar je ziet ze niet zo vaak of je moet onder je grasmat duiken. Hun nesten maken ze in de grond en dan bij voorkeur onder gras. Ze zijn een beetje doorzichtig geel oranje van kleur en druk in de weer om hun nesteitjes te beschermen Ook hun voedsel vinden ze onder de grond dat voornamelijk bestaat uit het zuigen van honingdauw van bepaalde soorten wortelluizen.
Op het randje
Lentekriebels ook voor de kleine beestjes, steeds meer kruipen er uit hun schuilplekjes. Het thema van Columbus past erg mooi in deze maand. Op het randje van deze spriet een lieveheersbeestje aan het balanceren. Door het blad zie je nog net haar schaduw.
Mijn eerste vosje
Wat een heerlijke dag was het gisteren, samen met wat RR op stap in de Waterleiding Duinen. Een droom van me om eens een vosje in levende lijve tegen te komen en dat is gelukt. Ze zijn kleiner dan ik voor ogen had. Het vrouwtje liet zich pas op het laatst van de dag aan ons zien. Maar we hebben van zowel de dag als van het vosje genoten. Dit is mijn eerste exemplaar. Ze zal een beroemdheid worden op RR. Een heel geslaagde dag, bedankt allen voor de gezelligheid en Anita voor de organisatie, voor herhaling vatbaar!
Bamboelemuur
Hun snuitjes zijn kort, de oortjes rond en behaard en ze hebben een grijs, bruine vacht. Ze zijn klein van stuk en maar zo’n 25 cm groot. Deze bamboelemuur wordt ook wel de panda van Madagaskar genoemd, doordat ze voornamelijk bamboe eten. Ze komen in een aantal regenwouden van Madagaskar voor. Hangend aan een tak en met grote kraalogen kijkt ze haar wereld in. Er zitten nog druppeltjes op haar vacht, even ervoor had het geregend.
Sterren boven de...wo
Zoveel sterren en sterrenklusters zijn er te zien boven de woestijn van Wadi Rum. Je wilt je matje buiten leggen en geen oog dichtdoen in de nacht. Maar van tevoren nog eerst wat foto's maken. Onze gastheer wilde graag model staan en met wat kunst en vliegwerk deze foto kunnen maken. Daar kwam wel een zaklamp bij aan te pas om hem voor even te belichten. Het licht dat je achter de woestijnbergen ziet is het strooilicht van de stad Aqaba.
Op de matokemarkt
He Nabulungi heb je geen Matokes gekocht? Nee, ik kom morgen wel terug, het is me veels te druk en te warm. Je kunt wel zien dat ze in de aanbieding zijn vandaag he. Ik heb ook een uur in de rij moeten staan, maar mijn trosje is binnen. Een drukte van jewelste op de matokemarkt. De kookbananen oftewel Matokes is een belangrijk basisvoedsel voor de Ugandezen. Op doorreis naar Uganda kom je ze overal tegen. Deze bakbanaan is voor een groot deel van de bevolking een belangrijk voedingsprodukt.
Stijgeren
In de Dintelse Gorzen lopen ook wilde Pony’s. Het zijn Shetlanders die er voor zorgen dat de grassen niet te hoog worden. Het is verleidelijk om ze even te gaan aaien, maar toch maar beter afstand houden. Het hengstje laat zien wie er de baas is en geeft een correctie aan zijn ondergeschikte. Prachtig om ze zo in hun natuurlijk gedrag bezig te zien.
Blehh...
De Dintelse Gorzen, een natuurgebied van natuurmonumenten. Hier lopen o.a. Schotse Hooglanders, grote grazers die er voor zorgen dat het natuurgebied open blijft. Ze lijkt haar tong naar me uit te steken en komt net iets te snel dichterbij, maar ik vind de foto ondanks dat de pootjes er niet helemaal op staan toch grappig genoeg om te plaatsen.
Bewondering
De diversiteit van het koraalrif in vormen en kleuren is enorm. Deze prachtige bolvormige koraal met allemaal kleine koraalpoliepjes kwamen we tegen onder de golven in Aqaba. Als je goed kijkt zie je er ook nog een klein visje op. Maar met name de kleur, vorm en structuur van dit stukje koraal is bewonderenswaardig.
Traditioneel
Deze Herero vrouw is nauw verwant aan de Himbabevolking uit Namibie. Beide groepen kleedden zich vroeger op dezelfde manier, de vrouwen liepen topless en de weinige kleding die ze droegen bestond uit dierenhuiden. Duitse missionarissen vonden dit onbeschaafd en wist de Herero aan het eind van de 19e eeuw over te halen de toenmalige europese mode te dragen (Victoriaanse kleding met vele onderrokken). Hun kleding maar ook de bijzondere hoofddeksels vallen erg op. Tot op de dag van vandaag is dat niet veranderd. De herero vormen een minderheid in Namibie en hebben een zeer triest verleden door de inbeslagname van hun gronden en de genocide door de Duitsers in 1904. Een kwart van de totale hererobevolking overleefde maar. Tegenwoordig leven er zo’n 120.000 Hereromensen in Namibie. Wij vonden het niet zo gemakkelijk om met hen in contact te komen, dit in tegenstelling tot deze vrouw. Dat was dan ook niet zonder reden, ze verkoopt armbandjes van runderbeenderen.
Verdronken land
Het Brokopondostuwmeer een meer dat vol staat met tropisch hardhout. Een gebied zo groot als de provincie Utrecht werd niet gekapt tijdens de bouw van de Afobakadam in de Surinamerivier. Een nog groter gebied dan gepland kwam onder water te staan. Vooral ook vanuit de lucht is dit goed te zien. Het stuwmeer is echt megagroot. Het is een vreemd gezicht om al die tropisch hardhoutstammen boven water te zien uitsteken. Het hout dat onder water staat wordt nog steeds gekapt door duikers. Juist het hout dat onder water staat is nog van een zeer goede kwaliteit. (geopend komt het beeld beter tot zijn recht)
Marokko • Zuid Sahara en oases
Marokko • Zuid Sahara en oases
Karavaan
Onderweg naar ons overnachtingskamp in een kleine groene oase door de Sahara. Langzaam heen en weer wiegend over de hoge duinen en het mulle oranje zand doet je snel alle tijd vergeten. Onze Touareg begeleider geeft het ritme aan en wij volgen. De tocht is een belevenis en een streling voor de ogen, maar geeft ook zadelpijn. Na een nacht onder de ontelbare sterren en muziek van de nomaden bij een kampvuurtje is dat laatste weer snel vergeten. De laagstaande zon geeft mooie schaduwen en maakt dat deze foto eigenlijk een selfie is.
Rollende golven
Het zeewater en de kustlijn rondom het plaatsje Tofino op Vancouver Island. Het water is ruw en er zijn hoge golven. Onze bootsman doet zijn best om ons niet zeeziek te laten worden en ons een comfortabel boottochtje te bezorgen. Heel behendig probeert hij te manoevreren. tussen de rollende golven door. We willen graag zeeleeuwen, walvissen en orka’s zien. Als stoere zeebonken proberen we ons staande te houden en de camera in bedwang te houden. Klein natuurgeweld tegen een groepje toeristen op het water. Soms moet je er wat voor over hebben om al het moois te kunnen zien. Vanuit Tofino kun je prachtige tochten maken om de dieren zoals de grijze walvissen in hun natuurlijke habitat te observeren.
Dag en nacht verschil
Overdag gespot verscholen tussen de bladeren en zich helemaal platdrukkend op het blad om vooral maar niet op te vallen. Sommige kikkertjes in Costa Rica zijn onherkenbaar als ze overdag in ruste zijn. Ik weet dan ook niet precies welke soort het is, maar het zou zomaar de roodoogmakikikker of een andere kleurrijke nachtkikker kunnen zijn. Ik zou het graag willen weten, maar kom er helaas niet achter.
Roodoogboomkikkertje
Een roodoogboomkikkertje die zit te kwaken op een blad. Lucht wordt in de keelzak gepompt om het geluid te kunnen versterken. Wat hij nou precies te vertellen heeft weet ik niet. Zijn mooiste kleurtjes laat hij zien, als het donker wordt. Overdag zien ze er totaal anders uit. Erg leuk om in het donker op zoek te gaan naar deze prachtige beestjes in Costa Rica.
Musje
Een gewone huismus. Het zijn leuke vogeltjes en ik heb het idee dat ze weer wat vaker gezien worden. Genietend van het zonnetje voor even maar. Ze zijn best wel schuw en ik moest snel reageren. Buiten dat heb ik flink moeten croppen, doordat hij toch iets te ver zat. Met uiteindelijk dit resultaat.