Ambassadeur Bowral
Yangykala Canyon
Dit is de Yangykala Canyon, gelegen in het westen van Turkmenistan. De canyon ligt verlaten midden in de woestijn op zo'n 165 km ten noorden van Balkanabat en 160 km ten oosten van Turkmenbashi. De infrastructuur is minimaal. Het is in principe mogelijk er wild te kamperen, maar meestal staat er zo'n straffe wind dat dit praktisch onmogelijk is. De dichtstbijzijnde overnachtingsplek is dan de pelgrimsplek Gozli Ata op ongeveer anderhalf uur rijden van de canyon. Om er te komen heb je een stevige 4x4 nodig. Het is opvallend dat veel Turkmenen nog nooit van deze plek hebben gehoord ... Onze chauffeur had zo te zien bepaald geen hoogtevrees ...
Nieuwsgierige blikken
Een bijzonder mooie en interessante trekpleister in het centrum van Shiraz is de Arg (citadel) van Karim Khan. De citadel heeft een oppervlakte van 4.000 m2 en werd gebouwd tijdens de Zand-dynastie in 1766. Het complex bestaat uit vier 12 meter hoge muren. Op de vier hoeken staan 14 meter hoge ronde torens. Hierdoor heeft de citadel de uitstraling van een middeleeuws fort. Binnen de muren van de Arg ligt een prachtige tuin omringd door schitterende gebouwen. In een daarvan vind je de voormalige hammam. Daar trof ik deze drie dames die nieuwsgierig naar binnen keken.
Relaxt rondrijden en.
Als je vanuit het zuiden van Namibië (Fish River, Lüderitz of Aus) richting Sesriem gaat, nemen de meeste mensen de doorgaande 'hoofdweg' (C13). Een fantastisch alternatief voor deze weg is de D707. Het is wat omrijden, maar absoluut de moeite waard. Deze route (120km) heb je vrijwel helemaal voor jezelf en je komt geen enkel dorp tegen. Aan de linkerzijde zie je de rode zandduinen van de Namib Desert en aan je rechterzijde wisselen zwarte bergen en fantastische vergezichten elkaar af. De route is helemaal gravel en goed te doen, ook met een 2x2. Vanaf Aus: neem de C13 richting Helmingerhausen. Na ongeveer 55km zie je de D707 aan je linkerhand. Sla hier in en geniet onderweg van al het moois. De weg sluit uiteindelijk weer aan op de C27 richting Sesriem.
Aan de wandel
In het stadje Sal Rei op het eiland Boa Vista verblijven relatief veel Senegalezen. Voor hun levensonderhoud richten zij zich met name op de toeristische sector door allerlei souvenirs te verkopen. Van de Kaapverdische eilanden ligt Boa Vista het dichtst bij Afrika (450 km tot Senegal).
Burkina Faso • Centraal Burkina Faso
Burkina Faso • Centraal Burkina Faso
Jong aan het werk
In de dorpjes op het platteland van Burkina Faso levert iedereen een bijdrage om het harde bestaan te trotseren. Kinderen worden al in een vroeg stadium ingeschakeld om het huishouden draaiende te houden. Dit meisje was hout aan het sprokkelen
Wildlife op South...G
In Fortuna Bay op South Georgia struikel je bijkans over de koningspinguïns. Alleen al rond deze baai resideren enkele tienduizenden paartjes. Het totaal aantal paartjes op dit eiland wordt geschat op zo'n 400.000. South Georgia is circa 170 km lang en op het breedste punt 40 km. Naast koningspinguïns kom je er ook macaronipinguïns, ezelspinguïns, zeeolifanten, zeehonden en veel vogelsoorten tegen. In zee rondom zwemmen onder meer walvissen, orka's en zeeluipaarden. Heb op het eiland zelf echter ook diverse rendieren gezien! Die zijn ooit door Noorse walvisvaarders geïmporteerd.
Vrolijk ventje
Tijdens het jaarlijkse Goroka-festival kijk je je ogen uit. Tientallen stammen uit heel Papoea-Nieuw-Guinea presenteren zich aan elkaar en aan de honderden toeschouwers. De ene stam is nog mooier uitgedost dan de andere. De deelnemers kleden en beschilderen zich zoals ze dat nog steeds doen tijdens belangrijke ceremonies in hun dorpen. De jongens en mannen van deze stam hadden zich van top tot teen zwart geschminkt met kolengruis. Met een meterslange slang van hout op hun hoofd zigzagden ze al dansend en zingend over het festivalterrein. En zo te zien met veel plezier ...
Tekenles in Shiraz
De Masjed-e Nasir al-Molk is een van de fraaiste moskeeën van Shiraz. Veel Iraanse moskeeën hebben een zomer- en een wintergebedshal. Met name de wintergebedshal van deze moskee is van uitzonderlijke schoonheid. Maar ook het exterieur van de moskee is schitterend. De muren zijn voorzien van prachtig gekleurde tegels. Zo mooi dat het voor diverse studenten een inspiratiebron is. De studente op de foto had een groot vel vloeipapier tegen de tegelwand gedrukt om de bloemrijke patronen hierop over te trekken. Ze zou dit later op school gaan inkleuren
Middernacht in...Ilul
Hartje zomer, middernacht, temperatuur rond het vriespunt … Wat is er mooier dan op zo'n moment met een bootje tussen de ijsschotsen en -bergen in de baai van Ilulissat (Jakobshavn in het Deens) te varen? De zon wil maar niet onder gaan. Voor je er erg in hebt, is de volgende dag alweer aangebroken
Boer aan het werk
En de boer, hij ploegde voort … In Tana Toraja tref je veel rijstvelden aan. Deze boer was met zijn 'mechanische buffel' het land aan het omploegen. Op de achtergrond zie je enkele zogenaamde tongkonans, houten huizen voorzien van de typische zadeldaken.
Jong geleerd, oud...g
Mt. Yasur op het eiland Tanna is misschien wel de best toegankelijke werkende vulkaan op de wereld. Na een pittige wandeling van ongeveer een uur sta je boven op de kraterrand (zonder pad of hekje ...). Voor je een gapende diepte vol vuur en opstijgende dampen. En dan gebeurt het: met een daverend kabaal spuugt Yasur gedurende een vijftien seconden een stortvloed aan gloeiende lava zo'n honderd meter de lucht in. Dit spektakel herhaalt zich elke vijf minuten. Een mooier vuurwerk is niet denkbaar … Voor de bewoners van Tanna is de vulkaan een heilige berg. Om de geesten die in Mt. Yasur huizen gunstig te stemmen, voeren de bewoners van de omliggende dorpen regelmatig rondedansen uit op de vulkanische vlakten onder de vulkaan. Het kleine jochie op de voorgrond heeft nog veel te leren eer ook hij mag meedansen.
Overnachten in een...
Een van de meest bijzondere en unieke overnachtingsplekken in Iran is zonder twijfel de Zein-o-Din karavanserai, 60 km ten zuiden van de stad Yazd. De Karavanserai, die dateert uit circa 1600, ligt op de oude Zijderoute. Shah Abbas I liet gedurende zijn heerschappij over het Perzische rijk 999 van dit soort pleisterplaatsen aanleggen. Ze waren bedoeld om reizigers en hun lastdieren van onderdak te voorzien. Uiteindelijk hebben maar een paar Karavanserais de tand des tijds 'overleefd'. Zein-o-Din is begin deze eeuw in oude stijl gerestaureerd, maar wel met de gemakken van vandaag. Je slaapt op matrassen op de met tapijten bedekte vloer. De kamers, die in een cirkel rond de binnenplaats zijn gelegen, hebben geen deur, maar worden afgesloten met dikke gordijnen. De douches en toiletten zijn gemeenschappelijk (wel zeer proper). Er is een restaurant waar uitstekende maaltijden worden geserveerd. De karavanserai ligt midden in een stuk woestijn omringd door een prachtig gebergte. Als je aan komt rijden, is de eerste gedachte een sterk verstevigd fort, inclusief ronde 'wachttorens' op de hoeken. Ga 's avonds het dak op voor een onvergetelijke sterrenhemel. Er staan zelfs telescoopkijkers om ons universum te bestuderen. De kosten voor een 2-persoonskamer zijn 118 dollar per nacht, inclusief ontbijt.
Even uitrusten
Elk jaar in september wordt het spectaculaire en kleurrijke Goroka festival gehouden. Zo'n zestig verschillende 'tribes' komen van heinde en verre naar Goroka, dat diep in de Highlands van Papoea-Nieuw-Guinea ligt. Sommige zijn dagen onderweg. Ze presenteren zich aan elkaar door vol overgave muziek te maken, te zingen en te dansen. Deze met veel zorg aangeklede en opgemaakte dame had het even helemaal gehad. Moe van alle inspanningen rustte ze in het gras
Honderd jaar geleden.
Vandaag wordt op veel plaatsen in de wereld de Armeense genocide herdacht. Het was op 24 april 1915 (dus precies honderd jaar geleden) dat de Ottomaanse autoriteiten een begin maakten met de arrestatie, deportatie en de daarop volgende massamoord van circa een miljoen Armeniërs. Vorig jaar was ik bij de herdenking van deze gruwelijke gebeurtenis in de Armeense wijk van Isfahan, Iran. Er leven al honderden jaren Armeniërs in Iran. Zij krijgen van de islamitische regering de ruimte om hun christelijk geloof te belijden. De Armeniërs hebben onder meer eigen kerken en scholen. Op de foto zie je het hoofd van de Armeense kerk in Isfahan. Hij staat voor een expositie van foto's die de gruwelen uit die duistere periode verbeelden.
Verenigde Staten • Washington D.C.
Verenigde Staten • Washington D.C.
Gratis naar musea in.
Een, zeer aan te bevelen, bezoek aan Washington DC hoeft beslist niet duur te zijn! Zo kun je gerust een paar dagen uittrekken om de vele musea in de stad te bezoeken. Het merendeel van de musea in Washington wordt door het Smithsonian Instituut beheerd. Dit is het erfgoed van James Smithson, een Engelse wetenschapper die in 1829 zijn fortuin aan het Amerikaanse volk naliet om ?'kennis te verrijken en te verspreiden'?. Deze erfenis heeft er onder andere voor gezorgd, dat de Smithsonian musea gratis te bezoeken zijn. Ook de National Zoo hoort bij het Smithsonian Instituut en een bezoek aan de dierentuin in Washington is daarom ook gratis. Er zijn ten minste negen Smithsonian musea rond de Mall gesitueerd. Om er een paar uit te pikken: het National Air and Space Museum is het meest bezochte museum ter wereld. In het enorme gebouw hangen raketten en vliegtuigen en vele tentoonstellingen over de ruimte- en luchtvaartgeschiedenis. Aan de overkant van de Mall ligt het National Museum of Natural History met onder meer levensgrote dinosaurusskeletten en de grootste blauwe diamant ter wereld. Naast dit museum ligt het grote National Museum of American History. Even verderop vind je het indrukwekkende United States Holocaust Memorial Museum. Behalve de Smithsonian musea ligt ook de National Gallery of Art aan de Mall. Dit is een regeringsmuseum, maar eveneens gratis voor bezoekers. In het westelijke gebouw van dit museum kun je een enorme collectie klassieke en impressionistische schilderijen bezichtigen. Hier hangt onder meer een collectie schilderijen van Rembrandt waar het Rijksmuseum jaloers op is! Op de foto is te zien hoe een mevrouw het schilderij 'De molen', toegeschreven aan Rembrandt, probeert te kopiëren.
Nepalees bruidje
Tijdens een bezichtiging van het koninklijk paleis (Hanuman Dhoka) in Kathmandu liep ik op de binnenplaats een pasgetrouwd Nepalees echtpaar tegen het lijf. Het paar was daar voor een bruidsreportage. De bruid zag er betoverend uit in haar rode bruidskleding en met haar prachtige juwelen. Haar handen en armen waren rijkelijk versierd met hennatekeningen. Ik vond het opvallend dat de bruidegom daarentegen in een strak westers maatpak inclusief stropdas en pochet was gestoken ...
Traditionele dans die
Rah is een van de eilanden van Vanuatu die hard is getroffen door de orkaan Pam die vorige maand over het eilandenrijk in de Stille Oceaan raasde. Ik heb inmiddels vernomen dat hier geen dodelijke slachtoffers zijn gevallen, maar wel dat praktisch alle huizen en hutjes het niet hebben gered. De gemeenschap op het piepkleine eilandje is momenteel druk bezig alle schade te herstellen. Rah is ook het eiland van de 'snake dance'. De jongens en mannen verbeelden in deze dans de zeeslangen die hier voorkomen. Ze beschilderen hun hele lichaam zwart met witte ringen. Met de bewegingen die ze maken imiteren ze de slangen. Het is een zeer oude traditionele dans die helaas verloren dreigt te gaan. Er zijn nog maar weinig mannen die deze dans beheersen. De Engelse fotograaf Jimmy Nelson heeft voor zijn fotoboek 'Before they pass away' een aantal foto's van deze dans gemaakt.
Landschap in de wolke
Waarvoor ga je in Nepal naar het dorpje Sarangkot bij Pokhara? Juist, voor het magnifieke uitzicht over de Himalaya. Helaas was dat beeld ons vorige maand niet gegund. Het hele dorp en de omgeving waren gehuld in een dikke laag wolken waaruit het onophoudelijk regende. Zelden heb ik het zo koud gehad. Brrrrrr … Ook een fraaie zonsopgang de volgende morgen zat er niet in. Op de terugweg naar Pokhara brak het wolkendek echter een stukje open. Dat noem je nou 'een geluk bij een ongeluk'. Tussen de wegdrijvende wolken ontpopte zich een prachtig landschap. Was het een mooie zonsopgang geweest, dan had ik deze foto nooit kunnen maken ...
Burkina Faso • Oost Burkina Faso
Burkina Faso • Oost Burkina Faso
Goudzoekers
Vroeg in de morgen gaan de vrouwen en kinderen (en een geit!) van een naamloze nederzetting, zo'n 25 kilometer ten noorden van het stadje Kaya, op pad om goud te zoeken. Zij wonen en werken er onder bijzonder harde omstandigheden. De zon brandt de hele dag onbarmhartig. Er is in het geheel geen infrastructuur, laat staan dat er nutsvoorzieningen zijn. Ze leiden een nomadisch leven. Het is goud, en daarmee de kans op een beter leven, dat hen lokt naar deze onherbergzame plek. Met wat primitieve instrumenten en met blote handen ploegen ze de aarde om. Er kunnen weken voorbij gaan zonder dat ze ook maar een milligram goud vinden. Als het echt tegenzit, trekken ze weer verder in de hoop ergens anders meer 'geluk' te vinden
De monnik en de stupa
Deze, zo op het oog eenvoudige foto heeft me heel wat zweetdruppels gebracht. Alle ingrediënten voor mijn 'ideale foto' waren aanwezig: de prachtige witte stupa van Bouddhanath, een vriendelijke goedlachse monnik en ideale lichtomstandigheden (laat in de middag). De compositie en beeldopbouw had ik ook al in gedachten. Nu alleen nog maar even de foto maken … Pfffffff, het heeft me een half uur en enkele tientallen opnames 'gekost' om tot het gewenste resultaat te komen. Wat maakte deze foto tot een ware fotografische uitdaging? Laat ik beginnen met de compositie en beeldopbouw. Mijn doel was de monnik in het front van de stupa door het beeld te laten lopen. De monnik liep de kora (een soort 'rondje om de kerk' …) rond de stupa. Aangezien het vaak om vele, zo niet tientallen rondes gaat, hoefde ik alleen maar een strategisch plekje te zoeken, waarvandaan ik de ideale compositie en lichtval kon bepalen. Ik had al berekend dat één ronde ongeveer drie minuten zou duren. Probleem was wel, dat hij niet de enige bezoeker was die hier rondliep. Het is er over het algemeen vrij druk met toeristen, die dan, net op het moment dat de monnik weer langs kwam, pontificaal 'in beeld' liepen. Dat gebeurde een paar keer. Geen nood, want na drie minuten zou hij toch weer komen … Na een paar rondjes deed zich het volgende 'probleem' voor: de monnik had mij in de gaten gekregen en telkens als hij passeerde, begon hij joviaal en uitbundig naar me te zwaaien. Erg aardig natuurlijk, maar dat was eigenlijk niet de bedoeling ;-) Dan de fototechnische problemen. Zoals je kunt zien is de stupa helder wit en in combinatie met het felle zonlicht was het moeilijk de juiste belichting in te stellen. De pij van de monnik was donker rood. Kortom, ik heb heel wat opnames moeten maken, die of te onderbelicht of te overbelicht waren. Scherp stellen op de monnik was ook best lastig omdat de beste man de sokken er flink in had. 'Pannen' (meetrekken van de camera) was niet ideaal vanwege de kans op bewegingsonscherpte van de achtergrond. Na vele pogingen is het dan uiteindelijk gelukt de voor mij 'ideale foto' te maken. Tja, het leven van een reisfotograaf gaat niet altijd over rozen …
De schoonheid van...M
Als je ooit in de Oost-Iraanse stad Kerman terecht komt, maak dan vooral een uitstapje naar de plaats Mahan. Mahan ligt zo'n 35 kilometer ten zuiden van Kerman. Het heeft de bezoeker twee bijzonder interessante bezienswaardigheden te bieden: de Qajar tuinen en het heiligdom Shah Nematollah Vali. Binnen dit complex is onder meer het mausoleum van Shah Nematollah Vali gelegen. De in heel Iran beroemde Shah was een dichter en mysticus die in 1431 overleed. Hij wordt ook wel de Iraanse Nostradamus genoemd vanwege zijn vermeende voorspellende gaven. Het complex dateert uit 1436 en is van uitzonderlijke schoonheid, zowel van binnen als van buiten. Als je eenmaal binnen bent, ga dan ook op zoek naar de 'conciërge'. Hij beheert de sleutels van alle toegangen, waaronder een deur die naar het dak van het mausoleum leidt. Stop de beste man discreet een paar briefjes in zijn handen en je mag het dak op. De uitzichten die je daar hebt zijn fenomenaal. Je kunt van heel dichtbij de azuurblauwe koepel en de rijk versierde minaretten bewonderen! Mahan is voor nog geen euro eenvoudig met een minibusje vanaf Kerman te bereiken.
Spookdorp Kolmanskop
Kolmanskop (of Coleman's Hill of Kolmannskuppe) is een 'spookdorp' zo'n twintig kilometer ten oosten van Lüderitz. Nadat Zacharias Lewala in 1908 in dit gebied een diamant vond, was dit voor de Duitsers (Namibië was een Duitse kolonie) aanleiding op een grootschalige wijze diamanten te delven. Binnen de kortste keren was Kolmanskop een welvarende plaats met onder meer een ziekenhuis, een ballroom, een school, een casino, een theater, een ijsfabriek en zelfs een tramverbinding met Lüderitz. Na WO I raakte het diamantenveld uitgeput. In 1954 verlieten de laatste inwoners het dorp. Kolmanskop ziet er nog precies uit zoals het toen is achtergelaten. Het vrije spel van de elementen heeft ervoor gezorgd dat de gebouwen vandaag de dag een surrealistische aanblik hebben. Als fotograaf mag je dit eigenlijk niet missen ... De 'openingstijden' zijn van 08.00 tot 13.00 uur. De entreeprijs is op dit moment N$75,00 (ongeveer 5,80 euro). Je kunt je aansluiten bij een tour, begeleid door een gids, of zelf op onderzoek uitgaan. Voor de enthousiaste fotografen onder ons is het mogelijk nog interessanter een zogenaamde 'Photo permit' aan te schaffen. Met deze permit mag je de hele dag (van zonsopkomst tot zonsondergang) door het verlaten dorp en de gebouwen struinen. Groot voordeel: je hebt de mooiste lichtomstandigheden en de kans is erg groot dat je er alleen rondloopt. De kosten zijn wel hoger: N$220,00 (circa 17 euro).
Kleurrijk festival in
Deze twee mannen behoren tot de Huli (of Haroli). De Huli leven in de zuidelijke Highlands van Papoea-Nieuw-Guinea. Uit onderzoeken is komen vast te staan dat deze bevolkingsgroep er al ongeveer duizend jaar leeft. Pas in 1935 kwamen zij voor het eerst in aanraking met 'westerse mensen'. De Huli zijn bij ceremonies, zoals hier op het Goroka festival, bijzonder kleurrijk uitgedost en beschilderd. Een opmerkelijk 'accessoire' hierbij is het hoofddeksel dat ze dragen. Eigenlijk is het een pruik (vandaar de bijnaam 'Huli Wigmen'). Elke jongen knipt/snijdt vanaf zijn pubertijd zijn haren en verwerkt die tot een 'pruik'. Hoe ouder de mannen, hoe groter en imposanter hun pruik.
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
