JoshuaX
Verblijf in een Hof
Op 1100 meter hoogte volgen we een weggetje breed genoeg voor één auto, links van ons een bergweide in een hoek van 70 graden, voorzichtig manouvrerend. Zo bereiken we de Angerle Hof. De ligging is spectaculair, wát een uitzicht alle kanten op! Grote houten balkons aan weerszijden van ons verblijf om van de zonsondergang te kunnen genieten. De Gruppo del Catinaccio staat in lichterlaaie. Eronder, in de schaduw, zien we een Hütte op een bergweide. De Angerle Hof is een geweldige, 'puur natuur' plek om te verblijven in de Dolomieten. Het ligt in de buurt van de Dolomietenweg (de ss241) van waaruit je gemakkelijk wandelingen kunt maken rondom de mooiste bergpieken en bergmeren. Je staat echter ook in ongeveer 25 minuten in Bolzano waar je onder meer Ötzi kunt gaan bekijken. Voor meer informatie kijk op "www.angerlehof.com", de eigenaar is de jonge Peter die ski-leraar is in de winter, en staat altijd voor je klaar om je de beste tips te geven in de omgeving.
Dolomiettorens
Typisch voor de Dolomieten zijn de spitse torens die zijn ontstaan door erosie en verwering. In een wandelboekje vond ik een tip voor een relatief korte en eenvoudige wandeling door het Ciman dal. Je zou volgens het boekje op een bergweide komen waar grote Dolomiettorens boven uitsteken, een "modelplaatje voor de Dolomieten". Je moet er wel 400 meter hoogteverschil voor overbruggen. Na anderhalf uur met aardig wat klimwerk kwamen we op de 'Rechter Leger', de bergweide. Er was verder niemand, de Dolomietpieken van de Catinacciogroep leken wel op ons af te komen boven de bomen uit. Een geweldig imposant gezicht. Heerlijk om dan zo'n plek te gaan ontdekken van alle kanten. Het paadje wat je ziet, loopt nog verder naar een rifugio op de linkse torenpiek. Deze wandeltocht is er eentje die je bij zal blijven en start vanuit het Weisslahnbad (klein kuuroord) in het plaatsje Tires. Volg de route naar de Valle del Camin/Tschamin Tal.
Sissi's Slot...Trautt
Dit is het vroegere buitenverblijf van Keizerin Sissi in Merano, 20 minuutjes rijden vanaf Bolzano. Ze verbleef hier onder meer ruim een half jaar in 1870. Je kunt haar verblijven bezoeken. Er omheen is een fantastische tuin met allerlei thema's aangelegd die tot mooiste tuin van Italië werd verkozen in 2006. Op het niveau waar ik hier in de tuin sta, bevindt zich onder meer de The Beach, een hagelwit zandstrand met ligstoelen en palmbomen. Daar lig je in het zonnetje op grote hoogte naar het alpenmassief te kijken, een aparte ervaring. Behalve de verblijven van de Keizerin, is binnen ook het Touriseum te bezoeken. Daar wordt op erg leuke wijze de ontwikkeling van het toerisme in de Zuid-Tiroler Alpen belicht, per decennium. Om alles te zien in en rond Trauttmansdorff ben je wel even zoet, je kunt hier gerust een dag voor uittrekken. Maar dát je het bezoekt als je hier toch bent, is zeer aan te raden.
Dolomiti di Sesto
De Dolomiti di Sesto vormen het hart van de Dolomieten. Hier bevinden zich de drie naast elkaar staande, 500 meter hoge, rotstorens Tre Cime di Lavaredo. Vanaf de Pragser Wildsee, waar we een half uurtje eerder nog op het strand hebben gelopen, rijden we er naar toe. Maar het weggetje met 16% stijgingspercentage richting Tre Cime is halverwege afgesloten vanwege de overvloedige sneeuwval, en dat begin mei. We kunnen de Refugio, waar de wandeling onder de Tre Cime door begint, niet bereiken. Als prima alternatief lopen we rond het, langs dezelfde weg gelegen, Lago Antorno, dat volledig bevroren is. Hier vandaan heb je prachtig uitzicht op de omliggende dolomietbergen in deze sprookjesachtige witte omgeving. Een prachtige plek die je onder normale omstandigheden gewoon voorbij zou rijden.
Pragser Wildsee
De Pragser Wildsee is één van de mooiste bergmeren in de Dolomieten. Het biedt op deze hoogte een bijzondere combinatie van een tropisch aandoend strand en daar omheen hoge bergen, zoals de 2800 meter hoge Seekofel op de foto. Onder het huisje op palen liggen bootjes die je kunt huren om een rondje over het meer te peddelen. Je kunt ook helemaal rond het meer wandelen of (een deel van) de Seekofel beklimmen. Slechts een half uur verder bereik je de centrale Dolomieten en loop je in de sneeuw, een mooi contrast.
Ötzi
Ötzi werd in 1991 gevonden in de Zuid Tiroler Alpen door een wandelend echtpaar. Op 3200 meter hoogte stak hij half uit een gletsjer. Al snel werd deze ijsmummie wereldberoemd, doordat hij 5.300 oud en ongekend goed behouden was gebleven, inclusief zijn kleren en uitrusting. Een journalist noemde hem Ötzi, een combinatie van de Ötztaler Alpen waar hij gevonden werd en de Yeti. De mummie Ötzi is nu te bewonderen in het Zuid-Tiroler Archeologisch Museum in Bolzano. Dit gehele museum met meerdere verdiepingen is aan hem gewijd. 25 jaar onderzoek met de nieuwste technieken laten zien hoe hij leefde in de kopertijd (hij woonde 20 jaar in hetzelfde dal en was net op weg naar een ander dal waarvoor hij een bergrug over moest), wat zijn medische toestand was (slechte afgeplatte tanden en een pijnlijke verrotte rechterknie, gewrichtspijn die hij bestreed door tatoeagestrepen met houtskool, en buikpijn door lintworm), en hoe hij gedood werd, namelijk door een pijl van achteren onder zijn linkerschouder waardoor hij uitbloedde. Hij had net gegeten voordat hij zijn opponent tegenkwam, wild met een soort graanbrood, gewoon bewaard gebleven in zijn maag. Er is een hele reconstructie van zijn dood gemaakt via forensisch specialisten. Ook kun je zien op een filmpje hoe hij destijds uit het ijs gehakt werd en is er een apart gedeelte over alle media-aandacht van toen. Ötzi was 45 jaar oud (op leeftijd toendertijd), 1,60 meter lang, woog 50 kg, had bruine ogen, een baard en schoenmaat 38. Hij had een koker van geitenleer waarin 14 pijlen zaten, had een soort backpack op zijn rug met spulletjes erin, en droeg een handboog van 1,82 meter lang. Het lijkt in het echt net een speer, zo lang, maar dat is het niet. Naast de uitrusting stalt dit belangrijke deel van het museum de kleren uit die hij droeg, zoals een berenmutsje, een mantel en beenbeschermers van geitenleer die hij met leren 'jarretels' ophield, en zijn schoenen van leer gevuld met gras. Allemaal teruggevonden, vooral het mutsje is prachtig intact inclusief leren riempje om onder zijn kin vast te binden. De tweelingbroers Adrie en Alfons Kennis uit Arnhem hebben in 2011 een reconstructie gemaakt van Ötzi. Ze zijn de beste paleo-kunstenaars wereldwijd, zo wordt onder meer elk haartje handmatig aangebracht. Op de foto zie je hoe Ötzi eruit heeft gezien, alle geleerden zijn het erover eens dat dit de meest accurate weergave is. Daarom staat deze werkelijk levensechte reconstructie nu ook in het museum van Bolzano. De mummie zelf mag je niet fotograferen, maar je kunt hem van zeer dichtbij achter glas bekijken, waar hij onder optimale omstandigheden behouden blijft. Ik ben enkele keren terug geweest omdat je elke keer weer andere details ziet. Hij glinstert omdat hij elk uur wordt natgespoten zodat hij niet uitdroogt. De nagels zitten nog gewoon op zijn handen en tenen, hij ligt met zijn linkerarm dwars over zijn bovenlichaam, dit vanwege de pijl waarmee hij geraakt werd. Dit Ötzi-museum is niet alleen iets voor op een regenachtige dag, maar een hoogtepunt in de Dolomieten; uniek, fascinerend en intrigerend.
Windstil
Langs de Icefields Parkway ligt Lower Waterfowl Lake in een diepe kom langs de weg. Door de beschutte ligging is het er vaak windstil en dat levert mooie reflecties op.
Nieuw-Zeeland • Noord Centraal Eiland
Nieuw-Zeeland • Noord Centraal Eiland
Hobbit lagune
De laatste foto van deze kleine Nieuw Zeeland serie. Hierbij heb ik voornamelijk plekken op het Noordereiland laten zien, omdat dit deel naar mijn idee onderbelicht is. De natuur springt wat minder direct in het oog dan op het Zuidereiland, maar als je de moeite neemt wat verder te kijken, kom je de mooiste typische NZ plekken tegen. Deze idyllische lagune bijvoorbeeld ligt in de Waikato rivier, bij de Aritiatia Rapids. Op deze plek zijn scenes opgenomen voor de film "Hobbit; The Desolation of Smaug", waarbij dwergen in houten tonnen over de rapids ontsnappen aan de Elven. Verderop is een dammetje gebouwd en als deze opengaat, verandert deze lagune in een woeste rivier met schuimend water. Het was prachtig deze transitie van idylle naar natuurkracht te bekijken. Via deze dam konden ze heel gecontroleerd filmen. Het leuke vind ik dat ik op deze bijzondere plek mocht zijn voordat de film geschoten is.
Nieuw-Zeeland • Noord Centraal Eiland
Nieuw-Zeeland • Noord Centraal Eiland
Onderweg.....
We zijn op twee derde van onze road trip door NZ. Ons stalen ros staat welverdiend te rusten in de vroege ochtendzon. Waar heeft hij ons al gebracht deze reis, wat hebben we al beleefd? De hoge besneeuwde toppen van de Nieuw-Zeelandse Alpen, gletsjermeren met een onwerkelijke kleur blauw, de immense fjorden van Milford Sound, honderden kilometers door wind en regen geteisterd regenwoud aan de westkust, met de Jetboat door nauwe canyons blazen in Queenstown, tussen de zeehondjes kajakken in Abel Tasman. Zo laat ik rustig alle belevenissen de revu passeren. Dit zijn de vredige en rustige momenten om al die indrukken te verwerken én alvast vooruit te kijken en je te verheugen op wat nog komen gaat. Dit soort momenten blijven me altijd erg goed bij omdat ik dan heel bewust geniet van onze reis. Zo zit ik te mijmeren terwijl ik de omgeving in me opneem, om nooit meer te vergeten. "Good morning!!" roept een vriendelijke stem en ik schrik op uit mijn overpeinzingen. Het is de boerin van onze farmstay, ze komt verse eieren en zelfgemaakte jam brengen voor ons ontbijt. Ik sta op en loop haar tegemoet, vol zin in nieuwe avonturen en belevenissen. Fantastisch dat we nog een aantal weken te gaan hebben.....
Think global, act...l
Vroeg op pad met onze camper in het grote en verlaten Fjordland NP. Op een open stuk zien we mooi gevormde nevelwolken uit de bergen optrekken, van achter door de zon beschenen. Camper stilzetten op de weg, uitstappen en een foto maken. Als je naar Nieuw Zeeland gaat, doe je dat niet voor een weekje. Wij gingen bijna twee maanden, en dan kunnen de kosten van camper en huurauto gigantisch oplopen. Ik heb dan ook naar verhuurders in NZ zelf gezocht, bedrijven die alleen lokaal opereren. Degene die ik uiteindelijk gevonden heb, bleken betrouwbaar en een stuk goedkoper, zeker doorgerekend voor de lange huurtijd. Ze zijn ook nog eens flexibel, zodat je bijvoorbeeld zonder meerprijs de camper of auto op een andere locatie kunt ophalen dan waar je hem inlevert. Dat helpt bij het plannen van een optimale route over de twee eilanden, en vermindert daarmee het aantal km wat je rijdt. Voor de huurauto hebben we gebruik gemaakt van Apex ('the Kiwi way' is hun toepasselijke slogan) via "www.apexrentals.co.nz" en voor de camper van Pacific Horizon. Hun website zie je op de achterkant van de camper staan.
Nieuw-Zeeland • Bay of Islands
Nieuw-Zeeland • Bay of Islands
100% NZ
De catamaran is gestopt bij Urupukapu eiland, midden in de Bay of Islands. Van de ongeveer twintig mensen aan boord gaan er maar een zestal over het eiland wandelen. Al gauw loop ik alleen over de groene heuvels, van baai naar baai. Top om hier te zijn, je ziet een aantal van de 144 eilanden om je heen, je loopt tussen de schapen en geniet van deze 100% Nieuw Zeeland locatie. Vanuit Paihia kun je boottochten boeken door de Bay of Islands, zorg dat je boekt op een route die ook dit onbewoonde eiland aandoet.
Nieuw-Zeeland • Noord Centraal Eiland
Nieuw-Zeeland • Noord Centraal Eiland
Ochtendlicht
Bij een boerderij met veel landerijen hebben we een huisje gehuurd, een 'farmstay' noemen ze dat in Nieuw Zeeland. Het huisje ligt op een heuveltje en vanaf het terras hebben we prachtig uitzicht over het glooiende landschap rondom. We zitten op het Noordereiland, in de omgeving van Lake Taupo. In de ochtend als de zon opkomt, loop ik naar buiten en zie het ochtendlicht de glooiende heuvels beschijnen. Voor me liggen twee lama's naar me te kijken terwijl ik wat foto's neem. Veel boerderijen daar hebben namelijk lama's rondlopen. Wat een speciaal sfeertje hangt er....... Dit is wat NZ zo bijzonder en mysterieus maakt, overal is de natuur anders en altijd hangt er weer een andere, aparte sfeer.
Nieuw-Zeeland • Bay of Plenty, Coromandel, Eastland
Nieuw-Zeeland • Bay of Plenty, Coromandel, Eastland
Golvende heuvels
Waar denk ik toch veel mensen, die naar Nieuw Zeeland willen emigreren, van dromen is een boerderijtje of huisje aan een baai tussen groene golvende heuvels. En het bestaat niet alleen in de folders, maar ook in het echt...... Op het Coromandel schiereiland kun je één van de mooiste en lieflijkste kustroutes van Nieuw Zeeland rijden. Deze weg kronkelt langs de westkust tussen de plaatsen Thames en Coromandel Township. Stap onderweg af en toe uit en geniet van de uitzichten, wandel tussen de groene heuvels en voél dat je in Nieuw Zeeland bent. Rond je trip af met een lekkere lunch in de Township.
Black sand beach
Black sand beach rond negen uur 's avonds. De zon staat laag, maar in juli wordt het nooit helemaal donker in IJsland. Dit is wel een mooi tijdstip om hier te zijn om de basaltzuilen te bekijken en vooral te beklimmen. Daarna een fijne avondwandeling met uitzicht op de rots Dyrhólaey met het gat erin. Dat is de volgende stop op deze avond. Er vliegen papegaaiduikers continu af en aan om hun jongen te voeden met visjes. Prachtig om te zien. Daarna naar de top van de rots rijden naar de vuurtoren, met fantastische uitzichten over vele kilometers zwart strand, links en rechts. Aanrader om je dag in IJsland in stijl af te sluiten! Black sand beach bereik je via weg 215, Dyrhólaey via weg 218, beiden rondom de plaats Vik.
Kat en Muis spel
Onneembaar, mystiek, krachtig, dat is de driehoek die de burchten Katz, Maus en Rheinfels vormden boven het Midden Rijndal. Met vijanden werd hier eeuwenlang een kat en muis spel gespeeld, waarbij van grote hoogte schepen werden bestookt door de 'kat met klauwen' en de 'brullende muis', ter verdediging van het immense slot Rheinfels aan de overkant. Totdat Napoleon kwam en van de machtige burcht Katz een ruïne maakte. Deze werd weer opgebouwd en ligt werkelijk fantastisch op wacht boven op een uitstekende rots aan de Rijn. Als je volledig opent komt de ligging beter tot zijn recht. Er zijn niet veel plekken waar ik op vakantie mistig weer verkies boven een lekker zonnetje, maar hier op deze plek wel. De mystiek druipt er van af op zo'n dag. Op het eenzame uitkijkpunt Dreiburgenblick heb je gelijktijdig zicht op alle drie de burchten. Naast deze is er nog een serie burchten die boven het Midden Rijndal uit torenen, een vakantie vol ontzag en mystiek, lekker dichtbij, ideaal voor een week.
Mens en dier
De eland denkt waarschijnlijk "waarom staan deze dingen hier voor me, en waarom staan ze zo netjes op een rijtje?". Elanden ontmoeten in de Rockies is een stuk onwaarschijnlijker dan beren. Ze zijn erg teruggetrokken en schichtig. Dit is dan ook een vrij uniek moment waarop ik mens (in auto) en eland samen kon vereeuwigen. Dit gebeurde op de gravelweg 742 van ruim 60 km lang waar veel elanden zitten, dit verlaten achterland is echt elandenterritorium. Te voet of met de auto, beide keren hadden we geluk met een close encounter en beide keren sloeg de eland niet gelijk op de vlucht, maar konden we genieten van een langdurig samenzijn. Naast elanden zit hier al het gebruikelijke wildlife wat je in de Rockies tegen kunt komen, maar dan in je eentje in plaats van tussen een zwerm toeristen. Ik heb de start van deze route, vanuit de plaats Canmore, via de GPS aangegeven. Slechts op 20 minuten van het toeristische Banff ga je hier off road waar bijna niemand komt. De SUV's op de foto kwamen pas langs toen wij al een half uur alleen met deze eland hadden doorgebracht. De achterste was ook nog eens een local, ze deed haar raampje open en zei tegen me "don't come too close, they can be really nasty". Goed advies.... Overigens heb je geen 4wheel drive nodig, je kunt deze route door de wildernis met een gewone auto afleggen, hebben wij ook gedaan. Halverwege kom je Mount Engadine Lodge tegen waar je wat kunt eten en drinken, maar ook kunt overnachten. Het ligt bij een wetland waar in de ochtend en avond vaak groepen elanden komen volgens de eigenares die wij spraken. Vanaf het terras met prachtig uitzicht, kun je dit bekijken. Wil je meer weten, kijk dan op http://mountengadine.com/
Voor fijnproevers
“Een gigantische en plotse dreun werd gehoord, alsof de bergen werden neergeslagen, de een op de ander. Stenen werden uitgespuwd en ze bereikten de hoogste pieken in de lucht en een immense hoeveelheid van vuur en rook ontsnapte aan de krater.” Woorden van de filosoof Philodemus, in 2015 ontcijferd vanaf verbrand perkament, gevonden in Herculaneum. Deze Romeinse stad werd in 79 n.C. overspoeld door lavamodder met een hitte van 400 graden nadat de Vesuvius was uitgebarsten. De redelijk welgestelde burgers hadden nog de tijd om te vluchten, veel geketende slaven niet. Hun skeletten werden teruggevonden en uit de vormen in de versteende lava werd duidelijk dat ze in verkrampte foetushouding op de kokende lava hadden gewacht. Enkele skeletten liggen nog zichtbaar in de buitengewelven, hun lugubere lot benadrukkend. Deze stad (van toen 4.000 inwoners) werd goed geconserveerd onder de 19 meter versteende lava, beter dan Pompeï dat de pyroclastische stroom meteen over zich heen kreeg vanwege de Noordenwind die er stond tijdens de uitbarsting. Nog steeds vinden opgravingen plaats, onder meer van het enorme amfi-theater dat alleen via diepe schachten bereikt kan worden door de onderzoekers. Dat de inwoners van Herculaneum welgesteld waren is onder meer te zien aan de fresco's, in felle kleuren en met veel detail aangebracht. Op de foto zie je één van de mooiste fresco's, die van zeegod Neptunus en zeegodin Amphitrite. Hier is een lavastroom van 400 graden overheen gegaan. Ik stond er verwonderd te kijken hoe prachtig en kleurrijk dit bewaard is gebleven. Door de goede conservering is veel bekend geworden over de manier van leven in die tijd. Dit wordt op prachtige wijze via 3D lichtbeelden in het interactieve archeologische museum weergegeven dat een stukje verderop ligt. Hier krijg je een perfect beeld van hoe de stad er in die tijd uitzag, met computer geanimeerde mensen die er doorheen lopen. Begin hier dan ook zeker je bezoek en ga daarna door naar de opgravingen. Pompeï is groot(s) en meeslepend, Herculaneum is een perfecte aanvulling hierop voor de fijnproevers.
Drie in één
Toeristische hoogtepunten zijn niet voor niets ontstaan. Zo is Mirador del Rio ook echt het allermooiste uitzichtpunt op Lanzarote naar mijn idee. Zorg wel dat je het met helder weer bezoekt. Toen ik er was wilde ik graag een totaalbeeld fotograferen van het eiland La Graciosa, de verlaten zoutpannen van Salinas del Rio en de prachtig uitgehouwen terrassen op de Mirador zelf. Er zijn verschillende terrassen aangelegd, links en rechts van de rotspunt, boven en beneden. Ik heb alle terrassen geprobeerd en uiteindelijk vond ik deze waar ik het totaalplaatje kon zien. Toen kwam er ook nog een meneer mijn beeld inlopen die foto's begon te maken. Zo kun je meteen zien hoe je daar op 480 meter hoogte, met alleen afgrond beneden je, staat te klikken. Ik kon daarna binnen in het restaurantje dat in de rots gebouwd is, een drankje en hapje gaan nuttigen, met prachtig uitzicht door grote glazen ramen op La Graciosa.
Icefields Parkway...T
De Icefields Parkway is de mooiste roadtrip in de Rockies, maar er zijn zoveel dingen te zien en te doen dat het moeilijk kiezen is op deze 230 km lange weg. Inmiddels heb ik deze vijf keer mogen rijden. Ik wil je meenemen op wat voor mijn gevoel de beste momenten zijn uit je auto te stappen, want je kunt nou eenmaal niet alles doen. We starten vanuit Banff en rijden noordwaarts. We zijn lekker vroeg want onze eerste stop is Peyto Lake. Hier stoppen bussen vol toeristen, daarom arriveren we om 8.00 uur. We staan helemaal alleen op het houten plateau te genieten van de vorm en kleur van dit meer ver beneden ons. We rijden daarna door naar Upper Waterfowl Lake. We rijden de toeristenstop voorbij en parkeren na het meer bij de kleine visserscamping. Na een wandeling van tien minuten arriveren we en zien we een eenzame visser in het meer staan. Dit zie je op de foto, als ik hem volledig open heb ik bijna het gevoel dat ik naast hem sta te vissen. Hier kom je helemaal tot rust. Dan gaan we verder en stoppen bij de Athabasca gletsjer om met de bussen op grote wielen mee de gletsjer op te gaan. Blijft altijd prachtig om daar tussen het stromende water en de gletsjerspleten rond te mogen lopen. We rijden door en zijn over de helft als we de Top of the Bill van de Parkway tegen komen, Parker Ridge. We klimmen 250 meter langs de wand omhoog, zigzaggend. Na een half uur komen we boven en vallen stil. Hiervoor ben je naar de Rockies gekomen, dit is adembenemend, een immens dal waar gletsjers naar beneden komen gekropen. In de herfst op z'n mooist, maar nooit mag je dit missen, al moet je het laatste stuk kruipen van vermoeidheid. Een laatste eenvoudige stop maken we bij het uitkijkpunt Goats en Glaciers, waar je de Saskatchewan rivier ziet lopen tussen ontelbare naaldbomen, geflankeerd door een eindeloze rij bergen. Je hebt hier ook kans om mountain goats te zien. Zo arriveren we in Jasper, het einde van deze spectaculaire weg. Een roadtrip om nooit te vergeten.......
IJsland • Zuidelijk Schiereiland
IJsland • Zuidelijk Schiereiland
Kleifarvatn mysterie
Ook in IJsland is er een meermonster gespot. Het broertje van "Nessie" is een slangachtig monster zo groot als een walvis. Men heeft het enkele malen zien boven komen, om de twee minuten. Het meer waar dit heeft plaatsgevonden is het Kleifarvatn op het schiereiland Reykjanes, met 97 meter één van de diepste meren in IJsland. Of je het nu gelooft of niet, dit mythische verhaal geeft toch een stukje extra sfeer en mystiek als je er bent. Kleifarvatn is prachtig om vanaf een aantal punten te bekijken en er een stuk omheen te wandelen. Het heeft verschillende lavastranden en precies halverwege het meer kom je langs de weg een in het water lopende rots met erop een oker gekleurd plateau tegen. Stop hier zeker, het is een prachtig uitkijkpunt en je kunt heerlijk dit plateau op je gemak verkennen. Kijk ook vooral goed om je heen of je het monster niet toevallig ziet, wij hebben hem net gemist. Het ligt op maar een half uur van het vliegveld, dus je kunt het mooi bezoeken op je laatste dag in IJsland. Ook goed te combineren met de iets verderop gelegen Blue Lagoon.
Verlaten baaien
Waar vindt je nog verlaten baaitjes zoals deze, omgeven door prachtige rood-oranje rotsformaties? In ieder geval op Sardinië, maar dan wel in oktober. Wij hebben dit ervaren als een ideale maand om wandelen en cultuur snuiven te combineren met strand en terras. Het water is nog warm genoeg van de zomer om te kunnen zwemmen, de temperatuur hangt rond de 25 graden, prima om actief te zijn. In de zomer is het bloedheet en zwermen er overal toeristen om je heen, in het voorjaar is het water nog te koud. In de periode oktober zijn er ook weinig andere toeristen waardoor je echt helemaal zo'n baaitje voor jezelf kunt hebben. Vooral in het noorden en oosten van Sardinië kun je moeiteloos via (korte of lange) wandelingen deze paradijsjes bereiken, waarna je het zweet van je af kunt zwemmen. Het geeft een heerlijk gevoel van avontuur.
Star Wars
Opmerkelijk dat "Ciudad de las Artes y las Ciencias" in Valencia alleen bekend staat als een architectonisch hoogstandje. De commerciële afdeling laat daar echt wat liggen, het is namelijk een eersteklas kinderparadijs. In de ochtend begin je bij het grootste aquariumpark van Europa, L'Oceanografic, waarna je richting het gigantische IMAX 3D bioscoop gaat in het L'Hemisferic, dat van de zijkant op een menselijk oog lijkt. Als toetje kun je ook nog eens los gaan in het zeer interactieve wetenschapsmuseum dat in het gebouw zetelt dat op een walvisgraat lijkt. Hun slagzin is 'verboden niet aan te raken, niet te voelen en niet te denken', bij uitstek geschikt voor de 'kids'. En zeg nou zelf, welk kind wil niet in een Star Wars omgeving rondlopen zoals op de foto? Op de voorgrond zie je de L'Hemisferic met de ingang van het IMAX theater, en erachter de Palau de les Artes, welke naar mijn idee zo door kan gaan voor een helm van Darth Vader. Samen met de dichtbij gelegen stranden, de oude binnenstad en de drooggelegde 8 km lange riviertuin Turia is Valencia een zeer goede optie voor een stedenstrip met kinderen, waarbij je ze niet tegen hun zin hoeft mee te sleuren van museum naar monument. Hier is voor ieder wat wils.
Het andere Pompeï
Een doorkijk naar een verfijnd bewerkt tempeltje van 2000 jaar oud, toebehorend aan een Villa in Pompeï, omlijst door prachtige mozaïeken op de muur. Let ook op het godsbeeldje rechts beneden het tempeltje. Veel mensen hadden in die tijd verschillende huisgoden, vaak bijvoorbeeld in de keuken om over het voedsel te waken wat daar werd bereid. We kijken vanaf de Romeinse straatkeien via een donkere patio naar dit prachtig bewaarde juweeltje, eeuwenlang begraven onder de lava van de Vesuvius. Staan we hier te dringen tussen horden toeristen? Nee, we staan hier helemaal alleen in deze afgelegen zijstraat van Pompeï. Is Pompeï de "tourist trap" waar het vaak voor versleten wordt? Wij hebben dit totaal anders beleefd. We waren hier wel in april dus dan zal het heel anders zijn dan in het hoogseizoen. Maar wij waren ten eerste echt verbaasd over hoe mooi het omgeven wordt door groen, je hebt nauwelijks in de gaten dat je in de stad zit. Het was veel groter dan we dachten, 44 hectare, en het was ook veel intacter dan verwacht. Een theater met 5.000 plaatsen, een prachtig forum, patio's, badhuizen, een arena, echt alles er op en eraan. De toeristen blijven vaak rond de centrale straten en het forum hangen, we konden vrij eenvoudig de rust opzoeken en genieten van de verfijnde dingen zoals op de foto. Na 5 uur rondkijken waren we nog niet klaar, maar wel moe en voldaan. Bij het forum zit een koffiehuis en eetgelegenheid, verrassend goedkoop, daar hadden we tussendoor de inwendige mens verzorgd. Pompeï is een prachtige site, mag op niemands reisagenda missen. En wie weet, beleef je het net zoals wij.
Don't waste your...ti
Er zijn genoeg reizigers die (veel) te weinig tijd in de Rockies hebben om alles te kunnen doen en zien. Het is dan erg belangrijk om in die beperkte tijd het mooiste van het mooiste te kunnen aanschouwen. Als het op wandelingen aankomt heb ik daarvoor in één van de gehuurde appartementjes in Canada een erg sterk boek gevonden. Het heet "Don't waste your time in the Canadian Rockies", geschreven door Kathy en Craig Copeland. Een stel dat overal op de wereld gewandeld heeft, en experts zijn in de Canadese Rockies. Zij stellen de gaande opinie in wandelgidsen ter discussie dat alle uitgezette hikes mooi en de moeite waard zijn. Ze wijken dan ook regelmatig af van de standaard hikes. Als je hier in de Rockies bent, wil je niet een relatief saai pad van 3 uur door een bos volgen, vinden ze. Je wilt het maximale eruit halen in de korte tijd dat je hier bent, ze willen bij elke wandeling die ze aanraden de 'wow' factor bereiken in plaats van 'hmm'. Dat betekent vaak dat je het net wat hogerop moet zoeken, zoals op de foto, om zo snel mogelijk bij de mooiste uitzichten te komen. Hun boek geeft daarvoor een ideale handreiking, ik heb het ten volste benut. Als je naar de Canadese Rockies gaat en wilt gaan hiken, kijk dan vooraf eens op hun website "www.hikingcamping.com", waar je onder meer het bovengenoemde boek vindt. Via dit boek kun je de aller-, allerbeste hikes alvast uitkiezen, waardoor je zeker weet dat je maximaal je tijd zult benutten en vaak 'wow' gaat roepen als je eenmaal daar bent.
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
