JoshuaX
Val d'Orcia
Ten zuiden van Sienna ligt het ultieme Toscane, de Val d'Orcia. Bij het binnenrijden van deze vallei kom je oog in oog met de rollende heuvels, doorkruist door meanderende landwegen, gelardeerd met cipressen. Op de heuveltoppen resideren agriturismo's of prachtig bewaard gebleven oude stadjes zoals Pienza. Ideaal voor een rondrit met vele culturele en culinaire tussenstops onderweg.
Focus op het sentier.
In oktober vorig jaar viel een Nederlandse wandelaar 100 meter de afgrond in op het Sentier des Roches in de Vogezen, doordat hij over een wandelstok struikelde. Gemiddeld valt er één dode per jaar op dit pad. Op een aantal stukken is dan ook elke vergissing fataal zoals je kunt zien. Focus is het woord wat bij me opkomt als ik aan deze wandeltocht terug denk. De zinnenprikkelende spanning vooraf........wat gaan we tegenkomen. Vooral niet met het fototoestel in de hand al lopend rondkijken, aleen uit stilstand het toestel pakken werd me vooraf aangeraden. Dat advies heb ik opgevolgd.
Lac des Perches
Buiten het hart van de Vogezen kun je wandelen naar Lac des Perches. Dit zuidwestelijke deel doet erg Canadees aan. Je passeert onderweg smaragdgroene meren die oplichten tussen de in herfstkleuren getooide bossen. Halverwege kom je bij een herberg gelegen tussen twee meren, wat een schitterende plek zeg. Met een cappuccino in de hand over het spiegelende water turen voordat we de tocht voortzetten, de hoogte in via een oneindig aantal switchbacks. Uiteindelijk arriveer je bij Lac des Perches, op de foto zichtbaar, waar je ook nog een rotstoren op kunt om het spektakel van meren en herfstbossen in zijn totaliteit te bewonderen.
Le Honeck
Wandelen over de één na hoogste berg van de Vogezen, Le Honeck, is een "must". De uitzichten zijn verbluffend. En in tegenstelling tot de hoogste top, Le Grand Ballon, totaal niet toeristisch. Na de beklimming kun je bijkomen in de berghut op de top voordat je aan de afdeling begint. Absoluut één van de topwandelingen in de Vogezen. Reken wel op harde wind op de top.
Hike rond Lac Blanc
De Vogezen bestaan uit bergen, dalen, heide en meren en zijn daarmee een waar wandelparadijs. Vooral in herfst zijn de kleuren prachtig. De wandeling rond Lac Blanc, bekend vanwege het Mariabeeld boven op een rotstoren, is een echte aanrader. Als je de toren aan de achterzijde passeert en de zo'n breekt net door, is het een imposant moment. Achter het Lac ligt de prachtige bergweide Gazon du Faing, waar oranje de kleur is die de klok slaat. Neem deze zeker mee, zeer goed te combineren als totaalronde.
Bagno San Filippo
De Italianen zoeken schitterende, openbaar toegankelijke plekjes op wanneer de thermometer 38 graden aantikt. Bagno San Filippo is zo'n plek waar je jezelf tussen het tropisch aandoend groen kunt verwennen in natuurlijke thermale baden. Aan de voet van grote kalkafzettingen, de grootse heet de White wale, kun je je laven aan het water dat de Italianen jong houdt. Leuk om je gezicht net als de Italianen in te smeren met het slib van de bodem. Een plek om vooral een hete middag heerlijk ontspannen en koel door te brengen.
Silhouetten in de Val
Een klein tafereel bij zonsondergang. Een vrouw verlaat de Vitaleta kapel richting waterput in de Val d'Orcia. Dit typisch Toscaanse dal ligt 40 km ten zuiden van Sienna. Hier vindt je de slingerwegen langs glooiende heuvels gelardeerd door cipressen. Met 38 graden in de middag, besloten we de beroemde Vitaleta kapel in de avond te bezoeken en dit was onze beloning.
Wintersfeer in het...
Als onderdeel van de herontdekking van de Nederlandse natuur heb ik de Utrechtse Heuvelrug de afgelopen maanden aardig leren kennen. Vlak bij Doorn kun je vanaf de parkeerplaats "het Doornse Gat" kiezen uit een 5-tal wandelroutes, variërend van 1 tot 3 uur in lengte. Ze leiden je ieder op eigen wijze door de prachtige Kaapse bossen. En als er dan een pakje sneeuw ligt is het genieten van een echt winters landschap in dit natuurgebied.
Calacuccia bij de...M
Het centrale hooggebergte in Corsica is een wandelparadijs. Watervalletjes, groen, ruig, avontuurlijke klauterpaden, alles is er te vinden. De hoogste piek van Corsica, de Monte Clinto, steekt overal bovenuit. Je kunt hem in 8 uur beklimmen. Als uitvalsbasis om het hooggebergte te verkennen hadden we het dorpje Calacuccia, waar we even buiten het dorp zaten met dit uitzicht. Even verderop ligt Lac de Calacuccia, heerlijk om bij te verpozen na een dag wandelen.
Slow travel in...Figu
Slow travel heeft zo zijn voordelen. Het Dali museum in Figueres wordt vaak via een flitsbezoek bekeken door veel toeristen. Wij verbleven echter drie nachten in de Museum Apartments, letterlijk in de achtertuin van het museum. Dan ga je ook andere dingen zien wanneer je rustig de straatjes in het oude centrum gaat verkennen. Zoals de verschillende kunstwerken van Dali die her en der opdoemen. In dit binnenstraatje stonden er twee, één van autobanden en één waar je doorheen kijkt en het autobanden kunstwerk op een bepaalde manier ziet. Dali hield ervan dat je zijn werken van dichtbij en in het grotere geheel moest bekijken. Overal zat een bedoeling achter. Zijn laatste jaren woonde hij in het museum en heeft daarbuiten ook duidelijk zijn stempel gedrukt. Om dit echt te ontdekken een aanrader om hier langer rond te kijken dan alleen in het museum.
Sant Pere de Rodes
Aan de noordoostkust van Spanje, in Catalonie, kun je een kustwandeling maken die je terug brengt naar de middeleeuwen. Het bevindt zich in natuurpark Cap de Creus. Hoogtepunt in dit Park is het Benedictijner klooster van Sant pere de Rodes. Op het wandelpad vol uitzichten kom je halverwege dit kerkje met opgravingen van een dorp tegen uit de tiende eeuw. Hier konden in die tijd de pelgrims verblijven die op weg waren naar het klooster. Op de achtergrond is de baai van Port de la Silva te zien.
Zicht op Almáciga
De noordkust van Tenerife is het minst toeristische gebied op dit Canarische eiland. De dorpjes zijn hier nog ongerept, de wandelingen prachtig, de passaatwolken bijna altijd aanwezig. Op deze foto kijken we uit op het plaatsje Almáciga op de wandelroute van Benijo naar El Draguillo, waar de drakenbloedbomen verspreid over het landschap staan.
Smith Rock State Park
Ik heb te veel hoogtevrees om het zelf te doen, maar ik vind het fascinerend om er naar te kijken. Rotsklimmen. In Oregon ligt het compacte Smith Rock State Park, en daar zijn veel rotsklimmers actief. Vooral als je de lus in de hoogte (warm!) rondom het park loopt hangen ze op diverse plekken aan rotsformaties. Daarbij klimmen ze overdag altijd aan de schaduwrijke kant, zoals hier op de 115 meter hoge Monkey Face rotsspiraal. Wij gingen er rustig bij zitten, kijken naar hun vaardigheden en luisteren naar de onderlinge communicatie. Er is veel teamwork vereist. De meest ervaren klimmer neemt de leiding, doet het echt pure klimwerk en zet de haken, waardoor de anderen gezekerd aan een touw erachteraan kunnen klimmen. Uiteindelijk bereikte deze klimmer in een groep van drie de top. Een prestatie waar ik met bewondering maar ook een beetje jaloers naar keek.
Verenigde Staten • Yosemite NP
Verenigde Staten • Yosemite NP
Op hoogte wandelen in
Het dal van Yosemite is in de zomer overvol. Om hiervan weg te komen kun je het beste de hoogte opzoeken. De wandeling van Sentinel Dome naar Taft Point is dan echt een aanrader, wat een rust! De uitzichten volgen elkaar snel op doordat je een soort halve ronde loopt waardoor je elke uithoek van Yosemite in beeld krijgt vroeg of laat. Op de foto zie je in de verte de spitse Taft Point, waar je echt op het randje kunt gaan zitten (wat ik een soort van gedaan heb, haha). Je bereikt het startpunt nabij Sentinel Dome via de Glacier Point Road die je gelijk de hoogte inbrengt, te voet klimmen hoeft daarom niet op deze wandeling.
De westkust vanaf Cap
Een uur rijden boven Ajaccio is de westkust van Corsica op haar mooist. Roodgekleurde rotsformaties, baaien, kleine dorpjes. Bij het plaatsje kustPorto in de buurt kun je de Capo Rosso beklimmen, een 330 meter hoge rots met daarop een eeuwenoude Genuese toren. De wandeling is bij warmte best zwaar, maar afwisselend met veel uitzichten op de kust en rotsformaties. Boven aangekomen kun via een buitentrap de toren in en erop klimmen. Vanaf de rand heb je een prachtig uitzicht over een deel van de westkust richting het noorden. Leuk om alle zeiljachten en bootjes beneden bezig te zien in de baaien. Zij hebben exclusieve toegang tot sommige van de stranden in verborgen baaien.
Waterwellen op Corsic
Vanuit Val D'ese bereik je via een wandeling over een berggraat een vallei met vele pozzines (waterwellen). In een sappig en groen grasland, omringd door bergen. Een prachtige idylle, een plek waar je elk moment een Hobbit verwacht te zien, in het verder zeer ruige landschap van Corsica.
Wildseeloder Haus
In de Kitzbühler Alpen kun je naar de Wildseeloder wandelen, dat op een kleine 2000 meter hoogte ligt. Vanaf de laatste stop van de gondel vanuit Fieberbrunn is het 1,5 uur behoorlijk steil klimmen. De berghut, het Wildseeloder Haus, is in 1891 gebouwd, een supermooie plek om over de Oostenrijkse bergen heen te kijken en bij te komen. Prachtige uitzichten gegarandeerd.
Eerste natuurmonument
Jac P. Thijse was schrijver en leraar. Maar daarnaast was hij de grondlegger van Natuurmonumenten in Nederland. Hij redde zo in 1906 het Naardermeer dat een afvaldumpplek van Amsterdam dreigde te worden. Het is nu een schitterend stuk wilde natuur, moerasbos, natte weilanden, heldere sloten en meertjes, veel vogels, Gallowayrunderen, maar ook forten van de nederlandse waterlinie. Het 19 km lange Rondje Naardermeer brengt je te voet langs alle deze mooie plekjes. Ik besloot hem vandaag te lopen (mede omdat de minister president dat gisteren aanraadde), het duurde 5 a 6 uur. Je start bij Gasterij Stadzigt. Op de foto zie je een vogelhut verdekt tussen het riet opgesteld.
De Gooise Lusthoven
De ANWB heeft wandelroutes uitgezet tussen treinstations. Dit is handig als je een eenrichtingsroute loopt, en zo vanaf het eindpunt weer terug naar huis kunt. Wij hebben de wandelroute langs de Gooise Lusthoven gelopen, prachtige landhuizen tussen Bussum en 's-Graveland, vroeger veelal in het bezit van rijke Amsterdamse kooplieden. Tussen de landhuizen in kom je langs erg mooie en idyllische plekjes in de natuur.
The Boy Scout Tree
Jedidiah State Park is het meest noordelijke stuk in Californië waar de laatste bossen Redwoods, of kustmammoetbomen, zich bevinden. In de 4 state parks en het Redwood NP gezamenlijk resteert nog 4% van wat er ooit stond voor 100 jaar houtkap. In Jedidiah kun je diep het Redwoodbos inlopen, nadat je via een kronkelige onverharde weg tussen de reuzen er naar toe bent gereden. Dit weggetje is al een tractatie op zich, superindrukwekkend. Op één punt manoevreer je de auto in een half bochtje tussen 2 redwoods, waarbij je moet uitkijken voor je spiegels. De Boy Scout trail die langs dit weggetje start, gaat 6 kilometer tussen varens en redwoods richting de mega Boy Scout Tree. Met z'n tweetjes is het dan genieten als je deze kanjer voor jezelf hebt en beseft waar je op dat moment bent. Geen enkel onnatuurlijk geluid dringt hier door, deze trail is één van de weinige waar je voldoende ver van de noord-zuid weg met autoverkeer af zit.
Actie(f) in het bos
Zelf stap ik met enige regelmaat op de mountainbike. Toen we het Boswachterspad op de Utrechtse Heuvelrug liepen, zag ik dat er een heel mooie mountainbike track was aangelegd over het heuvelachtige terrein door het bos. Zonder in de weg te zitten van wandelaars, heel goed opgezet! Volgende keer dus de mountainbike mee en proberen of ik ook zo kan zweven door de lucht :0)
Nationaal park...Utre
De Utrechtse Heuvelrug was voor mij een kleine verrassing. Er is warempel echt wat bescheiden klimwerk te vinden midden in Nederland. Bij Amerongen hebben we aan het eind van de herfst het Boswachterspad gelopen. Zeer afwisselend een kleine 10 kilometer door bos en hei en over heuvelachtig terrein. Met de herfstkleuren erbij een erg mooie en fijne ochtend.
De Ankeveense plassen
De afgelopen tijd heb ik ook een aantal wandelingen in eigen land gemaakt, officiële wandelroutes gevolgd. Wat een hoop wandelroutes zijn er, en wat valt er veel te ontdekken! Kort geleden liepen we een route bij de Ankeveense plassen, startend in Ankeveen zelf. Ook al was het weer wat ruw, toch kwamen we verschillende idyllische plekjes tegen, zoals deze. Wat een stekje om te wonen midden in de natuur.
Kookpot
Uitzicht tijdens de klim van de Teide vanaf het enorme lavaveld voordat we bij de topkrater aankwamen. Het leek me net een enorme kookpot waarin iets ligt te borrelen. Na het doorkruisen van het lavaveld zie je ineens toeristen rondscharrelen die met de kabelbaan zijn gekomen. Heel vreemd na een uurtje of 5 bijna niemand gezien te hebben tijdens de klim. Maar niet getreurd, als je een vergunning hebt geregeld, kun je gelijk door naar de topkrater. Dat mogen maar een beperkt aantal mensen per dag. Boven aangekomen kun je echt het hele eiland overzien en daarnaast nog eens 3 van de andere Canarische eilanden. De vergunning voor de topkrater kun je tot 14 uur vantevoren gratis digitaal aanvragen via https://www.reservasparquesnacionales.es/real/parquesnac/usu/html/detalle-actividad-oapn.aspx?ii=6ENG&cen=2&act=1 Dit geldt dus ook als je via de kabelbaan omhoog gaat!