JVersteeg
'De Monnik van het...
Het contact met de monniken in Luang Prabang in Laos was erg indrukwekkend. De sfeer rondom het klooster en de tempels was zo vredig en kalm. Daarbij waren zowel zij, als ook wij, erg benieuwd naar elkaars achtergrond, de verschillende ervaringen en gedachten over de wereld en de toekomst. Al met al hebben we heel wat tijd met hen doorbracht, al zittend aan tafeltjes, op muurtjes of de klooster trappen.Toen wij op de dag van vertrek op weg waren naar ons ontbijt in het centrum riep één van hen ons vanuit het raam van het slaapvertrek.”Hij moest nog even iets voor ons halen”.Wij betraden het complex waarna hij ons in rituele vorm een klein geel geluksbandje ombond. Mij mocht hij niet aanraken en dat voorkwam hij ook heel zorgvuldig, terwijl hij ‘het gebed van de voorspoedige reis’ er hardop bij uitsprak. Ik kreeg een brok in mijn keel en denk nog vaak terug aan deze ‘jongen van het gele bandje’ die daar hard aan het studeren is voor een mooie toekomst in- of buiten het klooster. Het bandje heb ik twee weken later thuis voorzichtig ontknoopt en in mijn nachtkastje gelegd.
Rust
Dit kleine meisje lag te slapen op een tafel langs het strand van Chennai (het vroegere Madras), in Zuid India. De overblijfselen van de Tsanami een jaar ervoor waren nog her en der zichtbaar. Pas nadat ik de foto genomen had, zag ik dat het linkeronderarmpje van dit schoonheidje zwart was door verbranding. Dit was in zo’n In schil contrast met haar vredige slaaphouding. (De foto is een uitvergrootte uitsnede van een grovere korrel en mist daarom in scherpte)
Ruandan Laughs
Prachtige kindertjes waarvan treurig genoeg meer dan de helft wees is. Helaas waren het alleen de jongere kindertjes in Ruanda die weer in staat waren om te lachen en plezier te maken. De oudere generatie heeft daar teveel voor meegemaakt en die waren dan ook zeer moeilijk te fotograferen. Het blijft onwerkelijk: Zo'n prachtig land verwoest door slechts 1 maand aan genocide.
Beautiful Trinidad
Het plaatsje Trinidad, aan de Zuid Cubaanse kust is een echte aanrader. Prachtige Spaanse architektuur, kleine pittoreske straatjes van keitjes, overal muziek en prachtige stranden vlak in de buurt. Dit is een van de hoofdpleintjes van Trinidad. De oude Spaanse Koloniale architektuur is nog in volle glorie aanwezig.
Order at Tianamen
Tianamen Square in Beijing was voor mij nog steeds een beladen plek.De studentenopstanden stonden nog vers in mijn geheugen gegrift.Vandaag de dag doet het plein als eerste indruk nogal westers en vrij aan, maar als je je vervolgens focused dan zie je al gauw dat het plein van alle kanten zwaar in de gaten wordt gehouden. Zowel door milatairen van het regime (zoals hier op de foto zichtbaar) als ook door de vele camera's aan elke paal.
Walking in the Rain
Deze foto maakte ik vanuit de rijdende auto toen iedereen om ons heen zich naar huis sneldde in Zuid Rwanda, omdat het van miezerregen ineens overging in een hevige onweersbui. In mum van tijd zaten de weggetjes onder de modder. En dan te bedenken dat de meeste mensen zich zonder schoenen voortbewogen.
ACTUN TUNICHIL MUKNAL
ACTUN TUNICHIL MUKNAL- De mooiste dagexcursie uit mijn leven Onderweg door Guatemala wees iemand ons op de mogelijkheid van deze excursie dichtbij het plaatsje San Ignacio, in hartje Belize. De meeste reizigers nemen de bus direkt, zonder te stoppen van het noorden van Guatemala naar de kust van Belize. Zelfs de Lonely Planet had er zeer weinig woorden aan besteed. Wij waren dan ook de enige twee reizigers die besloten in het schattige plaatsje San Ignacio uit te stappen om daar twee nachten door te brengen en uit te vinden of de excursie naar de Actun Tunichil Muknal Cave de moeite waard was. Ik ben niet vaak zo onder de indruk geweest. De excursie begint met een jeeptocht van ongeveer een half uur richting het begin van de jungle. Daar stap je uit en vervolgens hike je ongeveer een half uur, door riviertjes en gewassen, tot je bij een soort oase van beauty uitkomt waar een indrukwekkende brede grot uitmondt in een klein meertje. Daar werden we voorzien van hoofdlampen waarop de instructies volgden. Een groot deel van de tocht in de grot vindt plaats in het water. Dit varieerd van een paar stukken waar gezwommen moet worden (oa om de grot in te komen) tot stukken waar je tot je knien door het water loopt. In de grot lijkt het of het leven er in de eeuwen na de Maya overheersting stilgestaan heeft. Het vocht en de temperatuur hebben de overblijfselen van de cultuur indrukwekkend goed gepreserveerd. Je treft er niet alleen graven aan, waar de skeletten nog bijna intakt liggen, maar ook de potten, ketels en pannen staan nog in positie zoals deze op de laatste dag dat er zich daar leven bevond, achter zijn gelaten. Natuurlijk zijn er scherven vanaf, maar de overblijfselen zijn nog duidelijk te herkennen. Er is maar een klein select groepje gidsen die permissie heeft de grot te betreden. Zij weten exact waar je je voeten wel en niet neer mag zetten. Daarbij is het belangrijk voor het behoud van de materialen, dat alle bezoekers sokken aan hebben. Bijgesloten een oud National Geographic artikel dat in 2001 over de grot verschenen was. Het hing in San Ignacio op het raam van het kantoortje. Ik heb de oude versie achteraf meteen bij NG besteld als herinnering.[url="http://www.nationalgeographic.com/adventure/0107/life_p1.html" target="_blank"]http://www.nationalgeographic.com/adventure/0107/life_p1.html[/url]
Cards in the Park
S' morgens rond kwart voor zes verzamelen de aktievere ouderen zich in het park rondom de 'Temple of Heaven' in Beijing om daar Tai Chi, Gymnastiek of Dans te beoefenen. (zie ook mijn tip hbierover) Degenen die iets slechter te been zijn houden het onder het afdak van de Tempel bij Domino of Kaarten.
Rwandan Shelter
Het begon ineens keihard te regenen toen wij door het zuiden van Rwanda reden. De straten liepen vol en menig voertuig kwam vast te zitten in de modder. Dit overkwam ook ons in ons gammele gele autootje. Vanaf de achterbank nam ik de kans intussen een en ander vast te leggen met mn camera. Waaronder deze familie, die zich naar hun gammele huisje sneldde, om te schuilen voor de druppels.
Observing
Dit kleine mannetje is hetzelfde mannetje dat ik eerder in een houten bootje gefotografeerd had in het plaatsje Muang Ngoi Neua, ongeveer 8 uur stroomopwaarts van Luang Prabang
Proud Memories
Op weg van Ninh Binh naar de uit de 10de eeuw stammende Hoa Lu vallei en tempels, kwamen we via veel kleine smalle steegjes tussen de rijstvelden in een klein binnenhofje terecht. Wij vroegen daar een oud vrouwtje naar de weg naar Hoa Lu. Terwijl zij lachend begon te wijzen, stond haar man, die verderop onder een afdakje zat, direkt gehaast op. Hij liep naar binnen en we konden nog net zien dat hij zich daar rap om begon te kleden. De vrouw vroeg ons niet meteen weg te gaan en te wachten tot hij terug zou komen. En daar kwam hij hoor, een paar minuutjes later, in een spierwit legerkostuum! Zijn overhemd hing half geknoopt uit zijn broek, zijn pet stond schuin over zijn gezicht en hij moest meteen weer terug om zijn stropdas te halen. Vervolgens positioneerde hij zich snel voor een plant, waarna hij gebaarde dat we een foto moesten komen nemen. Hij leek zich weer helemaal te verplaatsen naar een trotse periode uit zijn verleden.
Patience
Op weg naar de ‘Perfume Pagoda’ op ongeveer een uurtje rijden van Nin Binh kwamen we langs een klein dorpje. Je kon zien dat dit gehele gebied zich (vooral op Vietnamees) toerisme had ingesteld, maar het leek wel uitgestorven. We waren duidelijk off-season. Dit mannetje zat te wachten op werk als gids, maar ook voor hem viel er weinig te doen. Hij zat daarom stilletjes te wachten in de deuropening van zijn huisje.
Straat-Handel
Bij dit kleine kraampje in het oude centrum van Hanoi werden mobiele telefoonkaarten, manden, tijdschriften en krantjes aangeboden. Mooi om te zien wat voor aktiviteiten er om zo’n multifunctioneel kraampje ontstaan. Opa is net wakker en gaat even rustig zitten terwijl de vrouw des huizes, met een monddoek voor, een mand aan een klant verkoopt. Haar man zit te wachten tot iemand een krantje of tijdschrift bij hem koopt.
Brommen in een bootje
Dit kleine mannetje begaf zich in zijn eigen belevenswereld, in het uiteinde van een typische oude smalle houten bootje op de oever van de Mekong rivier. Het trof mij zo, omdat dit heel sterk weergaf dat de cultuur daar welliswaar enorm verschilt van de onze, maar dat deze op bepaalde vlakken ook wel weer heel herkenbaar is. Mijn kleine neefje van 2 zit vaak precies zo, content geluidjes van de motor na te bootsen in zijn kleine trap-autootje. Dit kleine dorpje in het noorden van Laos kent echter geen auto’s en was slechts bereikbaar per bootje. En daarin zat deze kleine 2-jarige dus content zijn ouders na te brommen.
Old but Gracious
Dit oude vrouwtje had de taak zich om haar kleinzoontje te bekommeren in Muang Ngoi Neua, terwijl haar kinderen de oogst binnen haalden op het platteland in Noord Laos.
Het leven op de vroeg
Het is in Beijing echt fantastisch om s’morgens om een uur of 5.45 uur op te staan en per taxi (of metro) naar een park in de stad toe te gaan. (vooral het park van de ‘Temple of Heaven’ is hiervoor een aanrader). Nu is het alleen al mooi te ervaren hoe de immense stad heel rustig ontwaakt en hoe het is om, in vergelijking tot een paar uurtjes later, om ongeveer 10 keer zo snel door de straten van Beijing te racen (ik deed 10 minuutjes over een stuk waar je normaal 1,5 uur over kan doen). Daarnaast echter, is het een hele speciale ervaring om de oudere generatie Chinezen traditioneel de dag te zien inluiden met allerlei gezamelijke ochtend-aktiviteiten. Sommigen beoefenen Tai Chi, anderen staan te vliegeren, lopen fanatiek een half uur achteruit, anderen dansen enthousiast op het geluid van een klein transitorradiootje. Naarmate de ochtend vordert neemt de hoeveelheid mensen natuurlijk toe en om uur uur of 6.30 beginnen zich groepjes mannen te vormen die samen fanatiek aan een bordspel beginnen onder het afdakje van een tempel. Het was mij aangeraden door een lokale vriend om dit 1 keer te ervaren en hoewel ‘wakker worden ’s morgens’ voor mij het vervelendste moment van de dag is, ben ik er uiteindelijk 3 keer genietend op deze vroeg tijd op uit gegaan.
The Wedding Hand
In Juni 2005 mocht ik aanwezig zijn op de mooiste dag uit het leven van een Indiaas vriendinnetje. Zij trouwde traditioneel op Zuid Indiase wijze in Bangalore met een voor haar deels ‘geregelde’ partner. De bruiloft duurde 3 dagen en de ceremonies begonnen vaak al voor zonsopgang. De dag vOOr de eerste bruilofstdag is het traditie in Zuid India dat de moeder van de Bruid haar handen en armen heel secuur beschilderd met Henna. Zij is daar gerust een uur of 5 a 6 mee bezig. De foto is genomen tijdens het beschilderen.(Iets vergroot komt de foto het beste tot zijn recht)
Leergierig
Veel Monniken in Luang Prabang komen uit kleine dorpjes elders in Laos en zij zien de periode van een paar jaar in een klooster als DE mogelijkheid gediciplineerd een goed diploma te halen. (80-90 % blijft hier maar een beperkte periode van 5-10 jaar, 10 tot 20 % woont hier voor de rest van zijn leven) Na het ontbijt en het middageten verzamelen de groepjes monniken zich bij de ingang van de klooster en lopen zij met hun linnen schooltassen samen naar school, door het centrum van Luang Prabang. Sommigen zijn al bezig met vervolgestudies zoals Engels of Management, anderen waren nog bezig met de middelbare school. Buiten de schooluren om, werd er overal gestudeerd. Aan kleine tafeltjes op het kloosterterrein, op de trap naar hun kloostervertrekken of in dit geval samen met een maatje in een boomholte naast de tempel.
Vietnam • Halong Bay en noordkust
Vietnam • Halong Bay en noordkust
Cave View
Mysterieus Halong Baai bij Zonsondergang. Op 3 uur oostelijk van Hanoi in de golf van Tonkin, nabij de grens met China ligt het mysterieuze Unesco World heritage gebied ‘Halong Baai’. De baai heeft een kustlijn van 120 kilometer en in de baai liggen bijna 2000 kalksteen eilanden, die spectaculair op zijn gerezen uit de oceaan. Elk met dichte begroeiing op de top. Vele van deze eilanden zijn hol, met enorme grotten erin. Deze foto is uit een van deze holtes genomen. Op verschillende plaatsen tussen de eilanden liggen zogenaamde ‘floating villages’ waar soms tientallen drijvende huisjes, schooltjes en viskwekerijen aan elkaar gekoppeld liggen.
Verlegen H'Mong Meisj
Deze foto is een uurtje vOOr de foto ‘Hmong meisje’ genomen in de mooie rijstheuvels van Sapa. Zij was een van de meisjes die wel 2 uur met ons mee liepen, van Sapa naar een dorp in de buurt. De oudere dames probeerden zich veelvuldig aan ons op te dringen als ‘special guide’ in de hoop aan het eind van de wandeling wat geld toegestopt te krijgen, maar dit meisje liep er eigenlijk een beetje verlegen bij; verzonken in haar eigen wereld. In de foto die ik eerder geplaatst had droeg zij een creatie van een tak in haar hand. Hier heeft zij de tak die zij daarvoor gebruikte net geplukt. De Hmong stam bewoont de noordelijke gebieden van Thailand, Laos en Vietnam. Zij kleden zich veelal in het zwart met keurrijke geborduurde details.
Moeder en Dochter
Deze moeder en dochter kwam ik tegen in een klein Masai dorpje in het uiterste puntje van de Masai Mara in West Kenya. Het begon af te koelen en het kleine meisje zat daarom al genietend van alles wat gaande was, veilig in de doek van haar mama gewikkeld.
The King of the Jungl
Mijn favoriete vleeseter in de prachtige Masai Mara, in West Kenya. Het was echt een genot dit machtige roofdier van zo dichtbij te mogen/ observeren in de opkomende of ondergaande zon. Zo kalm en gratieus dat ze vaak als ongevaarlijk en lief overkwamen. Schijn bedriegt natuurlijk...
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
