Dennisenroel
Palacio de la...Magda
In de mondaine badplaats Santander begon men in 1908 aan de bouw van een nieuw paleis voor de Spaanse koninklijke familie. Het werd gebouwd op een prachtige plek in de stad: het Magdalena schiereiland. In 1912 werd het paleis voltooid en het feit dat het Spaanse koningshuis in Santander vakantie vierde, werkte als een katalysator voor het toerisme in de Noord-Spaanse badplaats. Iederéén wilde wel vakantie vieren als de Spaanse royals. Santander beleefde enkele tientallen gouden jaren en deed het vooral goed als kuuroord. De laatste decennia is de bestemming een beetje in de vergetelheid geraakt, maar dat geheel ten onrechte. Wij waren er dit voorjaar en hebben er een toptijd gehad. Het protserige gebouw doet tegenwoordig niet meer dienst als koninklijke residentie, maar is nu een congres- en vergaderlocatie. Het is leuk om een wandeling over het schiereiland te maken. Behalve het paleis vind je er ook een mooi stadspark en een aantal prachtige stranden.
Maanlandschap bij...A
Als je wilt weten hoe de aarde eruit heeft gezien, toen hij nog maar net gevormd was, dan moet je naar IJsland gaan. Je kunt er vrijwel overal wandelingen maken die je doen denken aan een bezoek aan een andere planeet. Hier maken we een prachtige wandeling van Arnarstapi naar Hellnar, waar je langs de prachtige kust loopt. Vergeet echter niet af en toe je blik op het binnenland te richten.
Nederlandse Antillen • Curacao
Nederlandse Antillen • Curacao
Lagun's luxe leven
Playa Lagun is één van de mooiste strandgeheimen van Curaçao. Het knusse strandje is erg populair onder locals, maar toeristen vind je er gelukkig in veel beperktere mate. Je kunt er prachtig snorkelen en de kans is groot dat je er zeeschildpadden ziet. Op de kliffen die het strandje 'omhelzen' staan enkele prachtige vakantieverblijven: over luxe gesproken!
Kijk eens achterom!
De Fjaðrárgljúfur is een groene kloof. Hij is wisselend breed, ongeveer 100 meter hoog en 2 km lang. De kloof loopt door een zacht gesteente, waarin zich lagen gestolde magma en andere intrusies bevinden. De gehele formatie is zo´n 2 miljoen jaar geleden ontstaan. Toen de ijskap zich aan het eind van de ijstijd terugtrok, ontstond er aan het begin van de huidige kloof een diep meer in een door de gletsjer uitgeslepen vallei. Het water werd door een afsluitende laag gesteente tegengehouden. Het overtollige water stroomde over de rand en begon de kloof uit te slijpen. Het is één van de mooiste plekken die we in het zuiden van IJsland hebben bezocht. Als je aan het einde van de kloof staat en een keer achterom kijkt, heb je dit waanzinnige uitzicht.
IJslander
De ijslander of het IJslandse paard is een paardenras uit IJsland, waar deze gangenpaarden al meer dan duizend jaar zonder invloed van buitenaf worden gefokt. Dat er geen officieel invoerverbod blijkt te zijn geweest, verandert niets aan het feit dat IJslandse paarden al honderden jaren zonder bloedvermenging van buitenaf zijn gefokt. Zo komt het dat het IJslandse paard een regelrechte afstammeling is van het Europese oerpaard: Equus stenonsis. Deze paarden verspreidden zich in Scandinavië en Groot-Brittannië en kwamen uiteindelijk op IJsland terecht. De ijslanders stammen van deze paarden af. De IJslandse boeren hebben hun paarden raszuiver doorgefokt. De eerste fokverenigingen ontstonden rond 1904 en het officiële stamboek werd opgericht in 1923. Dit prachtige exemplaar stond langs de weg ergens in de Oostfjorden.
De schitterende...Sva
De zwarte waterval. Dat is de letterlijke vertaling van Svartifoss. Deze waterval is niet de grootste, maar wel één van de mooiste en bekendste van IJsland. Door de bijzondere vormen van het gesteente is het alsof de Svartifoss door mensenhanden is gemaakt. De kaarsrechte basaltkolommen zijn ontstaan doordat lava zeer langzaam afkoelde, waardoor het gesmolten gesteente kon kristalliseren. Een beetje teleurgesteld waren we wel, toen we aan de poort van Skaftafell NP uitstapten en de regen met bakken uit de hemel kwam. Toch maar besloten om te gaan. Immers hadden we nét in onze reisgids gelezen dat slecht weer niet bestaat, louter slechte regenkleding... Een stevige wandeling bracht ons naar de Svartifoss. Heel even was het droog en we pakten ons fotomoment. Achteraf mogen we denk ik blij zijn met de natte stenen. En het feit dat we de waterval zonder toeristen troffen! Ook hier hebben we weer een lange sluitertijd en ND-filter gebruikt. We stonden in het kabbelende water om dit lage standpunt te kunnen verkrijgen.
Uit het midden van de
We zijn in Hverir, wat 'hete bronnen' betekent. Dit geothermische gebied in de buurt van het Mývatn meer telt vele tientallen solfataren, zoals dit exemplaar. Een fumarole (Latijn: fumus, rook) is een opening in de aardkorst, vaak in de nabijheid van vulkanen of in vulkanisch actieve gebieden, waar warme tot zeer hete gassen en dampen uit ontsnappen. Deze gassen of dampen bestaan voornamelijk uit waterdamp en kooldioxide, maar er kunnen ook giftige bij zitten zoals waterstofchloride, waterstoffluoride of waterstofsulfide. Fumarolen waarbij de gassen of dampen sterk zwavelhoudend zijn, zoals zwaveldioxide of zelfs zwaveltrioxide, waterstofsulfide of het dampvormige zwavel zelf, noemen we solfataren. Soms wordt er zuiver zwavel afgezet op de randen van de solfatare. Voorwaarde voor het bestaan van fumarolen is de aanvoer van water. Dit kan zowel van neerslag afkomstig zijn die snel door de, in het algemeen poreuze, grond verdwijnt als van ondergrondse aanvoer. In het water kunnen allerlei stoffen oplossen, en na verhitting van dat water zoekt het zich een weg omhoog. Bovendien is de oververhitte stoom met de opgeloste gassen in staat om onderweg chemische reacties met mineralen die hij tegenkomt aan te gaan, waardoor er met name de zwavelhoudende producten ontstaan. Fumarolen kunnen zowel bij kleine barstjes in de grond als bij grote aardscheuren voorkomen, alleenstaand of in grote groepen. De hoeveelheid gas en damp kan sterk verschillen, niet alleen tussen de fumarolen onderling, maar ook in de tijd. Fumarolen kunnen vele jaren achtereen bestaan als ze zich bij een permanente hittebron bevinden, maar ze kunnen evengoed binnen een paar maanden verdwijnen als de verse lava waarop ze ontstaan zijn afkoelt, of als door een aardbeving de ondergrondse watertoevoer wordt onderbroken. Bron: Wikipedia.
De scheepvaart
Dit bronzen beeld van kunstenaar Jef Lambeaux hangt aan een monumentaal gebouw in de Kaasstraat en is onderdeel van een serie over de scheepvaart. Dit beeld zou de scheepvaart als geheel moeten verbeelden, terwijl twee bebaarde mannen model stonden voor de Rijn en de Schelde, en nog eens twee vrouwfiguren voor de Elbe en de Weezer.
Slapen in het moeras
Het Zapatamoeras in het zuidwesten van Cuba is één van de grootste en belangrijkste moerasgebieden van het Caribisch gebied. Voor liefhebbers van zeldzame vogels is het een waar paradijs. Midden in dit moeras vind je een nagebouwd indianendorp waarheen korte excursies worden georganiseerd. De huisjes op palen zijn onderdeel van een lodge waar je kunt overnachten. Ze zijn alleen per boot bereikbaar.
Spiegeltje, spiegeltj
Reizen door IJsland draait om het maken van keuzes. Hoe lang je er ook te besteden hebt, je komt er hoe dan ook tijd te kort. Ook in de Oostfjorden hadden we met dit luxeprobleem te maken. We moesten kiezen: of alle fjorden afgaan, of toch nog een stukje binnenland meepakken. We kozen voor het laatste. Hoewel het binnenland enkele prachtige verrassingen voor ons in petto had (zoals een close encounter met rendieren), zullen we het meest noordelijke deel van de Oostfjorden tijdens een volgende IJsland-reis willen meepakken. Want wat zijn die oostelijke fjorden bijzonder. Zoals ze gehuld zijn in de mist, omringd door roerloos water. Waar je uren kunt rijden zonder iemand tegen te komen. Waar je dorpen doorkruist waar de tijd lijkt te zijn stilgestaan. Er zijn geen echte highlights, want de Oostfjorden zijn een highlight op zich. Deze foto maakten we bij Fáskrúðsfjörður. Als je goed kijkt, zie je dat het bergmassief een perfecte weerspiegeling maakt in het water. Het geeft het gevoel van de Oostfjorden perfect weer. Graag even openen!
Goud in de vennen
Als het mooi weer is, gaan wij graag naar de Strabrechtse Heide, een natuurgebied in de buurt van Geldrop en Heeze. Behalve bos en hei, heb je hier ook het grootste ven van Nederland. Deze foto is van april dit jaar. Het was bijna windstil, zoals je aan de spiegeling kunt zien.
De basaltkust bij...A
Arnarstapi is een voormalig vissersplaatsje op IJsland aan de zuidkust van het Snæfellsnes schiereiland. Arnarstapi ligt aan de voet van de berg Stapafell en heeft een zeer klein haventje. Rond Arnarstapi zijn veel kloven en spleten aan de kust te vinden, evenals bizarre basaltformaties. Wij maakten een wandeling van Hellnar naar Arnarstapi en hadden onder andere dit zicht op de rotsachtige kust.
De parel van de Eifel
Het oude centrum van Monschau, met haar grachten en vakwerkhuizen, wordt ook wel 'De parel van de Eifel' genoemd. Hoewel de bestemming vrij toeristisch is, en zeker niet buiten de gebaande paden, is het toch een fijne uitvalsbasis voor een weekendtrip in de Eifel. In de omringende heuvels zijn verschillende mooie wandelingen uitgezet. Hier hebben wen een fijn uitzicht over de stad. Links in beeld zie je de Evangelische kerk, die tussen 1787 en 1789 werd gebouwd. Rechts is het Roten Haus duidelijk zichtbaar: een museum over het leven van de lakenfabrikanten waar Monschau zo welvarend door geworden is.
Tortelduifjes
Het is juni als we op vogelklif Látrjabjarg zijn. Het broedseizoen is volop bezig en de papegaaiduikers verklaren elkaar op elke mogelijke manier de liefde. Deze vogel houdt zijn leven lang dezelfde partner. Meestal dan. Na de overwintering op zee, wachten de mannetjes in principe op hun vaste partner, op hun vaste stekje op een vogelrots. Behalve als het vrouwtje verlaat is. Dan 'accepteren' ze voor even een jonger vrouwtje, die dan wel moet vertrekken als het oude vrouwtje weer is teruggekeerd. Papegaaiduikers kunnen wel 30-40 jaar oud worden. En zo gaat het dus elk jaar weer opnieuw. Het snavelwrijven is de manier waarop de papegaaiduikers tegen elkaar zeggen: ik vind je lief!
Black & Blue
Er is geen plek op aarde die zich laat vergelijken met ijsbergenmeer Jökulsárlón. Koud aan je neus, maar warm aan je ogen. De kleuren van het ijs veranderen met de lichtomstandigheden, en dat kan in IJsland erg snel gaan. We maken een wandeling rond het meer. Aanvankelijk is het uitgesproken mistig, wat de lucht melkachtig kleurt en het water een zweem roze geeft. Later trekt de mist weg en wordt het ijs steeds harder blauw. Deze foto maken we aan het begin van de wandeling.
Basiliek van Covadogn
Het plaatsje Covadonga, gelegen aan de uitlopers van de Picos de Europa, is een bekend bedevaartsoord. Dit omdat koning Pelayo in de slag bij Covadonga in 722 de Moren versloeg, waarmee de Reconquista begon, die zeven eeuwen zou duren (1492, val van Granada). In de Santa Cueva of Heilige Grot, bevindt zich een kapel met de Virgen de Las Batallas, een houten 18de-eeuws madonnabeeld, en tevens de graftombe van Don Pelayo, zijn vrouw en zijn zuster. De kapel werd herhaaldelijk vernietigd en daarna terug gerestaureerd. De laatste keer dat dit gebeurde was tijdens de Spaanse Burgeroorlog (1936-1939). Don Pelayo hield zich hier schuil in zijn gevecht tegen de Saracenen. In 718 werd hier door Pelayo en zijn gezellen de Eed van Covadango gezworen, die inhield dat zij tot het uiterste zouden vechten tegen de Moren, die daarna inderdaad verslagen werden, waardoor de krijgskans een keer nam. Ondanks het legendarisch karakter van verschillende elementen van de verhalen over Pelayo, werd hij een belangrijk symbool van de christelijke weerstand in de middeleeuwse geschiedenis van Spanje. Van het klooster dat in 1777 door brand verwoest werd zijn alleen een binnenplaats en twee grafkapellen overgebleven. De basiliek van Santa María la Real de Covadonga, naar een ontwerp van Roberto Frassinelli, is gebouwd tussen 1877 en 1901 in een neoromaanse stijl. Met dank aan Wikipedia.
Raudfeldar Canyon
Raudfeldar Canyon is volgens de IJslandse overlevering een trollengraf. Het verhaal gaat dat een boze trol één van zijn neven in deze kloof wierp, omdat hij eerder zijn prachtige dochter in de zee had geduwd. Hoewel zij op een ijsberg ongeschonden Groenland bereikte, was de trol zo boos dat hij tot deze daad is gekomen. Met het vermoorden van de neef was de woede nog steeds niet bekoeld. Hij kroop uit gif in de gletsjer in de Raudfeldar Canyon en zou zich daar nog altijd verscholen moeten houden. Wie durft, kan deze smalle canyon een klein stukje inlopen. Op de voorgrond zie je het kleine stroompje dat door de gletsjer wordt gegenereerd. De Raudfeldar Canyon is een minder bekende bezienswaardigheid op het schiereiland Snaefellsnes. Het ligt langs weg 54 in de richting van Anarstapi.
Nederlandse Antillen • Curacao
Nederlandse Antillen • Curacao
Schipbreuk
We plaatsen wederom een foto van Klein Curaçao, dat in het verleden als magneet op al dan niet stuurloze schepen heeft gewerkt. Dit is het wrak van de 'Maria Bianca Guidesman', een kleine olietanker die in de jaren '60 op de klippen liep. Op de voorgrond een stuk wrakhout, wat hier in overvloed aanwezig is. Als je over het bounty-achtige strand rondloopt, verwacht je ieder moment schipbreukelingen tegen het lijf te lopen.
Lone wolf
Is het een wolf? Een verdwaalde hond met dreadlocks? Terwijl we door de Westfjorden rijden, neemt de fantasie met ons de vrije loop. Als we het dier naderen, blijkt het een ongeschoren schaap te zijn. Een hele stoere dan wel. Achter hem liggen de waanzinnige kliffen van de Westfjorden.
Baai van Santander
Santander is wat ons betreft een verrassende bestemming voor een stedentrip gebleken. Op de kathedraal na heeft de stad geen echte highlights, en des te meer gaat het om de beleving van de hele stad. Spanjaarden weten de Noord-Spaanse badplaats goed te vinden, maar verder kom je er maar weinig toeristen tegen. Heerlijk is dat! Midden in het centrum vind je de haven. Langs de kade is het met name in de avond een drukte van jewelste. Erg de moeite waard om er dan rond te slenteren. Langs diezelfde kade vind je 'Los Raqueros', een serie van 4 bronzen beelden die jonge jongens moeten voorstellen. In het verleden zaten dit soort jongens ook op de kade. Ze doken naar muntjes die door toeristen naar hun geworpen werden. De politie zat vaak achter ze aan om ze te verjagen. Deze 'raquero' kijkt uit over de prachtige Baai van Santander.
Grote grazers
Rendieren zijn de grote grazers van de toendra. Hoewel ze er niet oorspronkelijk voorkomen, kom je ze ook in IJsland tegen. Ze werden in 1787 vanuit Noorwegen ingevoerd, met als doel om de IJslandse bevolking (en met name de boeren) betere perspectieven te bieden. Door een serie vulkaanuitbarstingen dreigde immers een groot deel van de bevolking aan de hongerdood te sterven. Het experiment mislukte en de dieren verwilderden. Aanvankelijk nam hun aantal te snel toe, waardoor er vrij op gejaagd mocht worden. In 1882 waren er nog maar enkele exemplaren over, zodat er een jachtverbod werd ingesteld. De laatste jaren is het aantal stabiel rond 3.000. Ze komen alleen in de hooglanden van de Oostfjorden voor.
Muur van water
De Hraunfossar (lavawatervallen) die uitmonden in de rivier de Hvítá (Witte rivier) zijn een bijzondere reeks watervallen. Over een afstand van meer dan 900 meter lijken vele waterstroompjes vanuit het lava van het lavaveld Hallmundarhraun in de rivier te stromen. Dit lavaveld ontstond door een uitbarsting van een vulkaan die nu onder de Langjökull gletsjer ligt. Omdat dit lava poreus en waterdoorlaatbaar is, en op een harde en waterdichte ondergrond ligt, stroomt smeltwater en regenwater tussen het lava en de harde ondergrond naar beneden totdat het bij de Hvítá als het ware 'uit de muur' komt. Wij vonden de witte rivier vooral heel erg blauw, een prachtig gezicht. De Hraunfossar liggen aan weg 518 in het westen van IJsland, ten noorden van de hoofdstad Reykjavik. Het loont de moeite om naar beneden te gaan en de watervallen vanaf de rivierbedding te bekijken in plaats van het hoger gelegen platform. De reeks watervallen krijg je in geen mogelijkheid als geheel op de foto. Daarom hebben we ervoor gekozen om een detail weer te geven. Daarbij hebben we geëxperimenteerd met een ND-filter, zodat we een wat langere sluitertijd konden gebruiken. Eventuele tips en tricks horen we graag!
Nederlandse Antillen • Curacao
Nederlandse Antillen • Curacao
Slagschaduw
Klein Curacao heeft in de loop der eeuwen als een magneet op schepen gewerkt. En dan niet op een positieve manier: veel kapiteins hadden geen rekening gehouden met het eiland, zagen het te laat en strandden er vervolgens op. Het grootste probleem was het feit dat het eiland zo laag is, waardoor het vanaf zee nauwelijks is te zien. De vuurtoren die er nu staat, stamt uit de 19de eeuw. In de loop der jaren is het gebouw behoorlijk in verval geraakt. Hij heeft ongetwijfeld vele schepen van de ondergang behoed, maar is door de moderne navigatie-apparatuur niet meer in werking. Wat is overgebleven, is een monumentale ruïne.
Noordelijk...niemands
Qua landschappen en gevoel zijn de Westfjorden een apart land binnen IJsland. Het is er bijzonder afgelegen en nergens is de ontvolking van het platteland zo prominent als hier. Je kunt er uren rijden zonder ook maar iemand tegen te komen. En juist dat maakt de Westfjorden tot een absolute must-see. Neem nou dit uitzicht. Dat is toch onbetaalbaar? Ergens in de buurt van Patreksfjordur.
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
