Dennisenroel
Stadsstrand in...Sant
Santander staat bekend om haar uitgestrekte en vlekkeloze zandstranden. Echter zijn er ook genoeg knusse strandjes en baaitjes te vinden, zoals bijvoorbeeld deze, in de oksel van het schiereiland 'Peninsula de la Magdalena'. We maakten een avondwandeling over het strand. De zon was bijna onder en dat gaf dit resultaat.
De ultieme...poolerva
De ultieme poolervaring in IJsland vind je bij het ijsmeer Jökulsárlón en haar minder bekende evenknie Fjallsárlón. Ijsbergen spiegelen als diamanten in een spiegelglad meer. Een landschap waar je het warm en koud van krijgt. Deze man droomt net als ons weg bij het landschap van het magische Fjallsárlón-meer. Je waant je hier op de noordpool en je verwacht ieder moment een ijsbeer tegen het lijf te lopen. Een geweldige ervaring. Als je de ringweg tegen de klok in volgt, ligt Fjallsárlón juist voor Jökulsárlón aan de linkerkant. Het staat met een klein bordje aangegeven. Een onverharde weg van ongeveer een kilometer leidt je er naartoe. Fjallsárlón is niet persé mooier dan haar bekendere zus, maar je ziet er nauwelijks toeristen, en dat maakt het erg bijzonder.
Peradeniya botanical.
Eén van de hoogtepunten van de stad Kandy is wel de botanische tuin Peradeniya. De tuin beslaat in totaal 59 hectare en trekt jaarlijks ongeveer 2 miljoen bezoekers. Peradeniya is vooral bekend om haar enorme orchideeënverzameling, maar wij zagen er ook kanonskogelbomen en reuzenbamboes. Ook bijzonder: de tuin herbergt een grote populatie vliegende honden.
De kleuren van de...W
Als je de Dinjandy-waterval hebt bezocht, en je rijdt in zuidelijke richting, dan kom je langs dit prachtige uitzichtpunt met bijzondere kleuren en contrasten in het landschap. Geel, groen en blauw: dat zijn de kleuren van de Westfjorden. De noordelijke Westfjorden liggen zeer dicht in de buurt van de poolcirkel. Wij reden vanuit Ísafjörður achtereenvolgens over de wegen # 61, 60 en 63. Vervolgens over de onverharde wegen 612 en 615 om in Breidavik aan te komen. Houd er rekening mee dat je vooral over de onverharde stukken maar 30-40 km/u kunt rijden, zodat je al gauw een hele dag onderweg bent.
Walvisexcursie in...A
Het is half juni in het land van bijna-nooit-donker en we zijn na een lange dagtocht aangekomen in de stad Akureyri. Diezelfde ochtend nog hebben we - zoals bijna elke IJslandganger - een walvisexcursie gedaan vanuit Húsavik. De weersomstandigheden waren perfect en onze verwachtingen hooggespannen. Na drie uur turen over de ijskoude zee was de oogst in onze ogen een beetje schraal. We zagen een groep dolfijnen, op ongeveer 50 meter afstand. Maar geen walvis. Voor ons toch één van de belangrijkste redenen om naar IJsland te gaan. Hoewel de excursie vermakelijk was, keerden we toch met een licht gevoel van teleurstelling terug naar de haven. Eenmaal aangekomen in de stad Akureyri besluiten we de dag goed af te sluiten met een drankje in één van de vele kroegen. Maar als er een groep warm ingepakte toeristen om 20 uur richting de haven loopt, wekt dat onze nieuwsgierigheid. We gaan poolshoogte nemen. En wat blijkt? Ook in Akureyri worden walvisexcursies georganiseerd. De middernachtzon walvissafari staat zelfs op het punt om te vertrekken. Vijf minuten om te beslissen. We hinkelen van ons verstand naar ons gevoel, maar bedenken ons al snel dat het nu of nooit is. Even later zijn we aan boord van de 'Ambassador', de boot die ons hopelijk wél die walviservaring zal bezorgen. Een wens die zonder meer is uitgekomen. Het walvisspektakel hebben we zeker 15 keer mogen aanschouwen en enkele keren zelfs van heel dichtbij. Dat dit ook nog bij middernachtzon was, maakte het nog extra speciaal. Een walvisexcursie vanuit Akureyri kunnen wij dus warm aanbevelen. Of je hier echt meer kans hebt om walvissen te spotten dan in Húsavik, kunnen we op basis van onze 2 ervaringen natuurlijk niet zeggen. Het zou ons echter niet verbazen. De Eyjafjörður, waar Akureyri aan ligt, is het grootste fjord van IJsland. Het is echter zeer rijk aan voedsel, waardoor walvissen het smalle fjord diep binnendringen. Ze cirkelen nog net niet rond de boot. De baai van Húsavik is daarentegen zeer weids, waardoor wij het gevoel kregen dat er naar een speld in een hooiberg werd gezocht. Goed om te weten: er is een speciale gedragscode opgesteld om de walvissen zo min mogelijk te verstoren. Meer informatie vind je op www.ambassador.is.
Maagdelijk Ifen
Bovenop het bergmassief Ifen heb je een prachtig uitzicht over de Algaüer Alpen in het noorden van Oostenrijk. Er is net verse sneeuw gevallen en er is ons nog maar één iemand voor geweest. Ifen is een prachtige skipiste in het Kleinwalsertal. In februari gaan we er weer heen, we kijken er alweer naar uit.
Nederlandse Antillen • Curacao
Nederlandse Antillen • Curacao
Zoete verleiding
Je zult je maar in een tropisch paradijs bevinden, waar tropisch fruit in overvloed aan bomen en struiken groeit. Waar locals en toeristen schaaltjes speciaal voor jou suiker op het balkon uitstallen. Waar je als vogel echt geen moeite hoeft te doen om je buikje rond te eten. Dat tropische paradijs heet Curaçao. Deze gele troepiaal heeft daar echter geen boodschap aan. Hij móet en zal een hapje nemen van dit cactusfruit, en dat vergt enige behendigheid. Uiteindelijk wordt zijn volharding beloond.
Langs deze trap...omh
Sigirya betekent 'leeuwenrots'. Bovenop een enorme rotsformatie stond in de 5e eeuw na Christus een groot paleis. Nu staan er alleen nog maar de restanten. Vanaf de rots heb je een prachtig uitzicht op de vruchtbare omgeving. Het is de pittige klim, onder meer over deze smalle trap, dan ook meer dan waard.
Aan de rand van Europ
Hoewel velen een ander beeld hebben bij een safari, hebben wij onze trip naar Látrabjarg toch echt als zodanig beleefd. Sterker nog, het was voor ons de meest intense wildlife ervaring tot nu toe. We balanceren op het meest westelijke randje van Europa. Látrabjarg is de grootste vogelklif van Europa en is bekend geworden door de grote kolonie papegaaiduikers die hier gehuisvest is. De klif is 14 kilometer lang en tot 440 meter hoog. Vele miljoenen vogels zijn van hun voortbestaan afhankelijk van deze rots. Er leven onder andere papegaaiduikers, jan-van-genten, zeekoeten en alken, en voor sommige soorten geldt dat 40% van de wereldpopulatie hier leeft. Het is buitengewoon indrukwekkend om op Látrabjarg te zijn. Loodrecht rijst de rots op uit de ijskoude zee. Alsof je aan het eind van de wereld bent. Het aantal vogels is ongekend. Het geluid van de zee wordt ruimschoots overstemd door het geluid van de talloze vogels. Het is één grote vogelflat, waarin ook nog een bepaalde hiërarchie te ontdekken valt: bovenin leven de papegaaiduikers, daaronder de alken en zeekoeten, en weer lager allerlei soorten meeuwen. Bijzonder is dat de vogels zich hier weinig van je aantrekken en je dus ontzettend dicht bij de vogels kunt komen. De dikke mist die de hele dag al over de Westfjorden heerste, weerhield ons er bijna van om de vogelrots te bezoeken. Maar toch besloten we te gaan. Iets voor middernacht loste de mist plotseling op, waardoor we ineens bóven de bewolking stonden en dit prachtige uitzicht hadden. De onooglijke vuurtoren markeert het meest westelijke punt van Europa (de Azoren niet meegeteld) en langs de afgrond zie je nog een vogelaar staan mét camera en statief. We gaan zeker nog eens terug, maar deze geweldige avond wordt waarschijnlijk niet meer overtroffen...
Reykjaviks...hoog(s)t
De Hallgrímskirkja (letterlijk de kerk van Hallgrímur) is zonder meer één van de hoogtepunten van de hoofdstad van IJsland. Hij is 74,5 meter hoog. De kerk is vernoemd naar Hallgrímur Pétursson (1614 - 1675), een geestelijke en de grootste hymneschrijver van het land. De architect heeft zich laten inspireren door de grote basaltpartijen die op IJsland te vinden zijn, zoals die bij de Svartifoss. De bouw begon in 1945 en was pas 41 jaar later, in 1986, voltooid. Tegen een kleine vergoeding kun je naar de top, vanwaar je een geweldig uitzicht over Reykjavik hebt. Voor de kerk staat het standbeeld van Leif Eriksson, zoon van Erik de Rode, de vermoedelijke eerste kolonist van Noord-Amerika. Het standbeeld werd in 1930 door de Verenigde Staten geschonken om het 1000-jarig bestaan van het Alþing te herdenken.
Geitenherder op Samos
Samos leent zich bij uitstek om een auto te huren en het eiland rond te toeren. Bij het dorpje Vourliotes kwamen we deze geitenherder tegen. Zijn honden waren niet zo gecharmeerd van ons bezoek.
Duistere burchten in.
Je kan het de IJslanders niet kwalijk nemen dat ze het gebied Dimmuborgir - in de directe omgeving van het Mývatn-meer - vroeger voor een trollendorp hebben aangezien. Je hoeft maar om je heen te kijken om de gelijkenis te zien. Dimmuborgir is in feite een verzameling lavasteenformaties, waarvan er verschillende veel weg hebben van een gebouw. Zo zijn er de kerkachtige 'Trollakirkja' en 'het gat'. Je kan hier verschillende wandelingen maken, variërend van 15 minuten tot enkele uren. Wikipedia vertelt er het volgende over: Dimmuborgir is een natuurreservaat op noord IJsland bij het Mývatn dat zich kenmerkt door zeer grillige en grote rotsformaties die bestaan uit vulkanisch gesteente dat ontstond bij vulkanische uitbarstingen van ongeveer 3000 jaar geleden. Het afgekoelde lava lag waarschijnlijk op een zachte onderlaag, en toen die eenmaal was weggespoeld stortte het lavadak in.
Vissers van Negombo
Gedroogde vis is het belangrijkste exportproduct van het vissersdorp Negombo aan de westkust van Sri Lanka. De dagelijkse vangst wordt op het strand schoongemaakt en vervolgens in de zon te drogen gelegd. Hier ligt vis zo ver je kunt kijken. De geur staat ons nog heel duidelijk bij. Deze twee vissers verplaatsen de zojuist schoongemaakte vis naar een verderop gelegen veld om ze te drogen te leggen.
Adembenemend...Arends
Het Arnarfjörður (Arendsfjord) maakt deel uit van de zuidelijke Westfjorden. Het is dit fjord waar de bekende Dynjandi-waterval in uitmondt. Hier rondrijden is een geweldige ervaring. Het is hier zó afgelegen en zó ontzettend mooi. Wij reden vanuit Ísafjörður achtereenvolgens over de wegen # 61, 60 en 63. Vervolgens over de onverharde wegen 612 en 615 om in Breidavik aan te komen. Houd er rekening mee dat je vooral over de onverharde stukken maar 30-40 km/u kunt rijden, zodat je al gauw een hele dag onderweg bent.
Vissersbootjes in...Z
Het Zapatamoeras in het zuidwesten van Cuba is één van de grootste en belangrijkste moerasgebieden van het Caribisch gebied. Voor liefhebbers van zeldzame vogels is het een waar paradijs. Midden in dit moeras vind je een nagebouwd indianendorp waarheen korte excursies worden georganiseerd. De huisjes op palen zijn onderdeel van een lodge waar je kunt overnachten. Ze zijn alleen per boot bereikbaar.
Droomtrip in de...Oos
De meeste IJslandgangers laten de Oostfjorden een beetje links liggen. Maar dat is geheel ten onrechte. Dit ruige stukje IJsland heeft zo veel moois te bieden! Zo kun je eindeloos langs de fjorden rijden en genieten van de allermooiste vergezichten. Met elke bocht zie je het landschap op spectaculaire wijze veranderen. De Oostfjorden hebben weer een heel ander karakter dan de Westfjorden aan de andere kant van het eiland. In geologisch opzicht is Oostland het 'oudste' stukje IJsland en vulkanische activiteit is er daarom niet nadrukkelijk aanwezig. Daar staat tegenover dat je hier de mooiste vissersdorpjes vindt, elk met een eigen historie, en dat je volop van het ruige fjordenlandschap kunt genieten. Ook is dit hét gebied waar in je in IJsland rendieren kunt tegenkomen. Volg vooral de wegen # 96, 955 en 92. Ze zijn niet allemaal verhard, maar goed met een 2WD te doen.
Het Moorinneken
Het is één van de markantste gevels in de stad Leuven: het Moorinneken. Tegenwoordig is het een restaurant, maar het gebouw heeft een bijzondere geschiedenis. Op de website van het restaurant vonden we het volgende: Sommigen griezelen er een beetje van maar alvorens de Grote Markt in Leuven de Grote markt werd, was het een kerkhof. Aan het begin van de 15e eeuw maakte het kerkhof plaats voor een marktplein. In 1432 was het huidige Moorinneken een van de eerste huizen aan de toenmalige ingang van de Grote Markt. Het gebouw is gekend en wordt vaak hérkend door het prachtige borstbeeld aan de gevel. Een leuke anekdote ligt aan de basis van deze buste. In de 15e eeuw heette het huis nog den Moriaen of Den Moer, afkomstig van de naam Maurius. Aan het einde van de 15e eeuw dacht een klerk verkeerdelijk dat men met Den Moer “neger” bedoelde. Als gevolg van deze verkeerde interpretatie kwam er in 1493 de negerinnenbuste vervaardigd door de hand van beeldhouwer Egide Rombaux. Begin 18e eeuw begon men de naam Het Moorinneken te gebruiken. Op 25 augustus 1914 werd een groot deel van de Grote Markt, waaronder ook Het Moorinneken, in de as gelegd. Na de eerste wereldoorlog werd er beslist om de Grote Markt terug in ere te herstellen.
Vissen in de...Groenl
De stad Húsavik staat bekend om de vele walvisexpedities die er worden gehouden. Ook wij ondernamen zo'n excursie. Hoewel de weersomstandigheden perfect waren (windstil en bewolkt), hebben we gedurende de 3 uur durende trip helaas geen walvis gezien. Wel enkele dolfijnen. In Akureyri hadden we later die dag meer succes (zie onze foto en tip van enkele maanden geleden). Onderweg kwamen we diverse vissersbootjes tegen die dagelijks de Groenlandzee opgaan op zoek naar verse vis. Meeuwen en papegaaiduikers zagen hun kans schoon en volgen het bootje op de voet. Respect overigens voor deze mannen, want het was ijskoud met een gevoelstemperatuur onder het vriespunt! Niet zo gek: de stad Húsavik is slechts 30 mijl verwijderd van de poolcirkel.
Het landleven in...Li
Op de Eperheide in zuid-Limburg is het prachtig wandelen. Zeker in de herfst. De heuvels worden bedekt door een lappendeken van weiden met grazende koeien en bospercelen. We waren er ruim een week geleden, toen de bomen op hun mooist waren. Graag de foto even openen, dan komen de herfstkleuren beter uit! Zuid-Limburg is een regio bij uitstek om vakantie met de kinderen te vieren. Het voelt aan als een stukje buitenland, maar dan met alle gemakken die Nederland te bieden heeft. Een dergelijke herfstwandeling is natuurlijk fantastisch voor kinderen. Geef ze maar de opdracht om kastanjes te verzamelen en je hebt geen kind meer aan ze...
Hike naar de Valagil.
Een autorit door de diepe Westfjorden is onvergetelijk mooi. Op een zonnige zomerdag volgden wij weg #61 in de richting van de stad Ísafjörður. Op aanraden van een local die we een dag eerder spraken, stapten we uit in de oksel van het fjord Álftafjörður om een hike te doen naar de Valagil kloof. Het zou de lange autorit een beetje breken. Van deze hike hebben we geen spijt gehad. Je kunt de wandeling beginnen op de 'parkeerplaats' in de oksel (bocht) van het Álftafjörður fjord. Hoewel de wandeling gemarkeerd zou moeten zijn met blauwe paaltjes, zijn de meeste al vergaan. Maar als je het door je voorgangers uitgesleten pad volgt, dan kom je er vanzelf. De wandeling begint in een wetlandgebied (en als je droge voeten wilt houden kun je dus ook maar beter het pad volgen) met wilde bessen en kleine stroompjes. Verder stroomopwaarts hoor je het bulderende geluid van een waterval. Dan is het een kwestie van je oren volgen. Bij de waterval aangekomen, sta je in feite aan de voet van de kloof. De kloof zelf is niet persé spectaculair, maar de omgeving des te meer. De wandeling duurt ongeveer 1,5 uur heen en terug. Je kunt net als wij het gastenboek tekenen dat in een metalen box is opgeborgen.
Nederlandse Antillen • Christoffelpark NP
Nederlandse Antillen • Christoffelpark NP
Het hoogste punt!
Als je dacht dat Curaçao vooral uit zand en cactussen bestaat, dan heb je het goed mis. Het is in feite een heel groen eiland, hetgeen vooral in NP Christoffelpark duidelijk naar voren komt. Als je de 375 meter hoge Christoffelberg bedwingt, dan heb je een prachtig uitzicht over het nationaal park in het dunbevolkte westen van het eiland. De begroeiing op de berg is deels jungle en deels nevelwoud en het is een bijzondere ervaring om je daar een weg doorheen te banen. Het is niet moeilijk om op Curaçao buiten de gebaande paden te gaan, maar zorg er wel voor dat je een auto huurt en zo de toeristische stranden kunt ontvluchten.
The lonely farmer...
Het lijkt wel een foto uit een jongensboek. Een heftige rit over de onverharde en verlaten wegen # 901 en 907 over de hoogvlakten van Noordoost IJsland hebben ons naar de boerderij Saenautasel gebracht. Deze turfboerderij dateert uit het jaar 1843 en was tot 1943 in gebruik. Met een korte pauze tussen 1875 en 1880, toen het gebied tijdelijk onbewoonbaar was door een zware uitbarsting van de vulkaan Askja. De boerderij is nu ingericht als een museum, zodat je kunt zien hoe men vroeger leefde in één van de meest afgelegen boerderijen van heel IJsland. Een zwaar leven, want zelfs hartje zomer is het er bitter koud. Met dank aan de hond des huizes voor een heel warm welkom.
Oude Mercedes in...Ca
Camagüey is een prachtige stad om doorheen te wandelen. In vergelijking met veel andere Cubaanse steden is het er relatief rustig, maar toch is er genoeg te zien. Wat wij er ook prettig vonden, is dat je er als bezoeker niet steeds wordt nageroepen. We liepen in de avond rond in het oude centrum en passeerden zo deze mooie oude Mercedes. Het is Cuba ten top.
Church with a view
Eén van de meest intrigerende dingen aan IJsland is het feit dat elk gehucht, óók als het maar 2 huizen telt, een eigen kerkje heeft. De diensten worden dan door de eigen gemeenschap geleid. Misschien wel het mooist gelegen kerkje zagen we in het plaatsje Breidavik, het laatste stukje bewoonde wereld als je naar vogelrots Látrabjarg rijdt. Het ligt er op een prachtige locatie aan het strand.
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
