ChristaThieme
¡Qúe guapa!
In Gran Canaria zoenen ze elkaar 2x, al bij een begroeting op straat. Het gebeurt regelmatig dat ik het mezelf moeilijk maak. Zo gewend aan de Nederlandse gewoonte dat, als ik een bekende de hand schud en die persoon aanstalten maakt om te zoenen, ik meteen de 3-beweging maak. En dat terwijl de Canario er slechts 2 verwacht. De 3e zoen verdwijnt dan een beetje onhandig in het niets. En ze zoenen elkaar niet alleen bij de begroeting, maar ook bij het afscheid. En aangezien Gran Canaria een erg familiair land is en in alle opzichten “warm van aard”, wordt hier veel gezoend. Als je elkaar net kent, als je een paar dagen samen opgetrokken bent, ouders van speelgenootjes, oma´s, tantes, buurvrouwen. Het maakt niet uit. ¡Qúe guapa!, zoen, zoen! Zelfs onbekenden, zoals de autohandelaar waar wij onze auto hebben gehuurd, begroeten je met een paar klinkende zoenen. Ja, de gepassioneerde zuiderling lijkt van elke gelegenheid gebruik te maken om een vrouw te omarmen. Ik geef toe, het getuigt van warmte en vriendelijkheid, maar soms wordt al dat gezoen bij ontmoeting en afscheid wel wat teveel. Dan vind ik een oer-hollandse hand wel wat praktischer. .. Maar goed, dit was onze Canarische (zeer aardige) buurman die op het lokale dorpsplein lekker in de schaduw op een muurtje zat en mij zag aankomen. Je snapt het al; ¡Qúe guapa!, zoen, zoen!
Honger!
Ik dacht bij mezelf: ik ga geen vogeltjes meer plaatsen vanwege het lentegevoel. Maar ja, dan krijg je dit voor je lens en dan kan ik het toch echt niet laten om deze drie hongerige snaveltjes toch ook nog even te laten zien! Het heeft een hoog schattigheidsgehalte waar ik wel gevoelig voor ben! Het zijn de nestjongen van het piepkleine winterkoninkje. Maar wat zijn ze al groot! Ze zijn al net zo groot als hun ouders, alleen het feit dat ze nog niet uitvliegen en natuurlijk hun punkerige kapsel op hun koppies, die vertellen een ander verhaal. Ik heb ook geprobeerd om de koningskinderen samen met de koning(in) op de foto te zetten, maar de ouders zijn vliegensvlug en zitten geen seconde stil. Ook zijn winterkoninkjes erg schuw. Elke beweging die ik maakte of als ik een andere positie innam, betekende weer minstens 10 minuten wachten voordat ze het aandurfden om naar het nest te vliegen. Daarbij is de hoek waar het nest hangt ook vrij donker en is mijn telelens niet al te lichtsterk. En dichterbij komen of met extra licht werken wilde ik ook niet want ik wilde ze zo min mogelijk storen (daarom duurde mijn fotosessie ook niet al te lang). Maar ik ben blij met dit ultieme lente-plaatje! :) ISO 4032 F/5.6 1/640 sec 300mm
Heb je wat lekkers?
Soms merk je aan de wilde dieren dat mensen zich niet aan de regels van het park houden. Zo ook aan dit vrouwtje van de dikhoornschapen. Een grote groep dikhoornschapen ligt op de berghelling langs Maligne Road, halverwege Medicine Lake in de Rocky Mountains van Canada. Zo gauw er auto's stil staan lopen twee dames van de groep op hun gemak naar beneden en tussen de auto's door. Het is duidelijk dat ze op zoek zijn naar lekkers. Na een tijdje kwamen de dames er achter dat er niets te halen viel en slenterden ze langs de waterkant al knabbelend van het gras weer terug naar de groep.
Canarische...Pelgrims
Op een ochtend, als ik aanschuif op het terras van het lokale café bij mijn Canarische buurvrouw voor een kop koffie, raken we aan de praat. Min of meer dan, want het praten gaat met handen en voeten omdat mijn Spaans (nog) niet goed genoeg is. Uiteindelijk begrijp ik dat ze mij vraagt of ik mee wil lopen met een pelgrimstocht. Het is namelijk het jaar van de heilige San José, tevens beschermheilige van het dorp. Daarom gaan een aantal Canario’s uit het dorp de tocht maken van Fataga naar de kerk van San Bartholomé de Tirajana, waar ze de zegen kunnen krijgen van de bisschop, die speciaal daarvoor vanuit Las Palmas naar de kerk is gekomen. Nou, daar zeg ik natuurlijk geen nee tegen! Samen met een tiental Canario’s van jong tot oud, verzamelen we aan het einde van de dag op het centrale plein van het dorp. Door in de namiddag te starten met de tocht vermijden we de hete zon. We lopen zelfs in de koelte van de nacht want we komen pas rond 20.00 uur in Tunte (zoals San Bartholomé de Tirajana ook wel genoemd wordt) in het donker aan. In de groep schuifelt onder andere een oud manneke op zijn sloffen mee. Tijdens de wandeling liep ik regelmatig achter hem aan voor het geval hij hulp nodig had. Vooral als we berg op via allerlei oude paden van de Guanches (Canarische indianen) aan het klimmen waren. Maar vol respect heb ik naar hem gekeken, want opa liep de urenlange route met gemak, wat een conditie voor zo’n oude knakkerd!
Lake Abraham in de...
Het is vroeg in de ochtend, rond 6 uur. Het nachtelijke donker wordt langzaam vervangen door het ochtendlicht, het blauwe uurtje door de warme kleuren van de zonsopgang. Bij Lake Abraham heb ik ook nog eens het geluk dat de zon begin augustus precies in de V-vorm van de bergen omhoog komt. En met de de wolken die mooi mee kleuren, ben ik op dat moment de gelukkigste mens op aarde. Wat is dat prachtig! Op de uitloper in het meer zie je een klein figuurtje staan, die laat zien hoe indrukwekkend en imposant het Canadese landschap in de Rocky Mountains is.
Jong en fris
De meidoorn staat in bloei en toevallig is het vandaag ook de eerste dag van mei! Het ruikt heerlijk als je lekker in de zon langs de boom of struik loopt want de witte bloesem geurt heerlijk. Zowel in de lente als in de herfst kan je van de meidoorn genieten. In de lente van de kleine witte bloemetjes en in de herfst van de prachtige rode bessen. De meidoorn is een inheemse boom of struik die in heel Europa voorkomt, maar ook in Noord-Afrika, Klein-Azië en de Kaukasus. Als ongesnoeide struik kan de meidoorn 4-5 meter, als boom zelfs 8 meter hoog worden. Een leuk weetje is dat de Germanen vroeger takken van een meidoorn aan de gevel van het huis hingen om spoken en kwade geesten te weren.
De koning op zijn...t
Speciaal voor koningsdag vandaag plaats ik deze kleine winterkoning op zijn troon, met het riviertje de Aa op de achtergrond. Hoogstwaarschijnlijk brengt hij dit spinnetje naar zijn troonopvolger die met een hongerig buikje in het nest zit te wachten. Tijdens een wandeling in de ochtend gemaakt. Exif: Nikon D7100 280mm ISO 800 f/5.6 1/200
Storm boven Lake...Lo
Als wij bij Lake Louise aankomen wordt het waterige zonnetje verdrongen door donkere wolken. Het zal niet lang meer duren of het gaat (weer) eens regenen. Volgens de Canadezen is de zomer van 2016 één van de natste zomers sinds lange tijd. Goed, wij hebben dan niet die strakblauwe luchten boven het meer zoals je ze vaak op foto's ziet, maar deze dreigende lucht gereflecteerd in het water vind ik persoonlijk ook niet verkeerd! Lake Louise wordt gezien als één van de highlights op de reis door de Rocky Mountains en is via de IcefieldsParkway zeer gemakkelijk te bereiken. Rond het middaguur komen we aan. En dat was echt een foutje in de planning! Mijn god, wat een drukte! We wilden eigenlijk iets gaan drinken in het hotel maar het was zo ontzettend stampvol dat ik eigenlijk alleen maar weg wilde. Conclusie, rond de middag naar Lake Louise is een absolute No-Go! Gelukkig kon ik door de komende storm een foto maken van het meer zonder al te veel toeristen.
Lekker hapje
Wildlife in eigen tuin. Vorig jaar had ik het geluk dat twee koolmeesjes gebruik maakten van het nestkastje in onze tuin en gewoon doorgingen met het halen van voedsel op de momenten dat wij op het terras zaten. Ze vlogen af en aan met lekkere hapjes voor hun jongen, wat voor mij een uitgelezen kans was om te oefenen met mijn nieuwe telelens.
Overpeinzingen
Een prachtige wolkenlucht, een groene heuvel, een solitaire boom en een eenzame wandelaar. Alles bij elkaar levert het dit plaatje op, ergens nabij het dorpje Tibberton in Worcestershire, Engeland. Een eenzame figuur wandelt met zijn hond het dagelijkse rondje. De hond weet de weg, loopt voorop en is al over de top van de heuvel verdwenen. Zijn baasje loopt met de hondenriem in zijn hand, diep in gedachten verzonken er achteraan. Even het hoofd leegmaken... en de wind helpt een handje mee.
Gratis lokale gids...
Wil je graag weten waar je moet wezen om de meest bijzondere dingen te zien als je ergens op vakantie bent? Maak gebruik van de kennis van een local! Iemand die er al een hele tijd woont en precies weet waar je – naast de toeristische highlights – de meest fantastische uitzichten, de mooiste natuurlijke wonderen, de beste architectonische designs of de meest bijzondere plekken kan vinden. En dat allemaal zonder een cent te hoeven betalen! Wij gebruiken daar het spel ‘geocachen’ voor, een soort modern schat zoeken. De local verstopt op een bijzondere plaats een waterdichte doos met daarin een logboek, en verder evt. een aantal leuke voorwerpen (om te ruilen). Vaak wordt er ook veel informatie over de bijzondere plek gegeven. Via de website www.geocaching.com kan je de coördinaten vinden van deze plek. Via een app op je mobiele telefoon of met een hand-GPS kan je op zoek gaan naar de ‘schat’, de zogeheten ‘cache’. Voordat wij op pad gaan zoeken we op de website naar de geocaches met de meeste favorieten. Dit betekent dat heel veel mensen deze specifieke cache favoriet hebben gemaakt, vanwege de mooie creatieve manier van verstoppen of vanwege de bijzondere plek, vaak van de gebaande paden af. En naar die laatste zijn wij op zoek! Op deze manier zijn we al op veel bijzondere plekken gekomen. Wat dacht je om eens de binnenkant van een stuwdam te kunnen zien (Maspalomas, Gran Canaria)? Of om in ‘the middle of nowhere’ jezelf door een smalle spleet in de rotsen te persen om zo bij een overweldigend uitzicht te komen (Aguïmes, Gran Canaria). Of om zomaar een muurschildering van Keith Haring te zien (Pisa, Italië). Of om een grote hoeveelheid schildpadden uit de diepte tevoorschijn te zien komen zwemmen (Kapryssia, Griekenland). Of om in de ondergrondse rioleringtunnels van een stad rond te lopen (Praag, Tsjechië). En zo hebben we nog veel meer aparte dingen gedaan. Nou ja, de tunnels van Praag gaan we deze zomer doen! :) Op www.geocaching.com kan je alle informatie vinden over het spel. En wil jij er ook gebruik van maken en begrijp je iets niet? Vraag het mij gerust! Op de foto zie je een plek vlakbij Amadores waar een geocache ligt. Langs de kant van een doorgaande weg met een kleine parkeerplaats loopt een smal pad de rotsen af. Uiteindelijk kom je op dit 'strand' dat door de locals gebruikt wordt. Zij zitten links op de foto. Bovenop de rotsen zie je nog een klein stukje van de weg. Dit soort lavarotsen zijn we nergens anders op het Canarische eiland tegen gekomen.
De decoratieve duif
In een grote stad ben je natuurlijk voornamelijk bezig met het bekijken van de stad zelf. De straten, de gebouwen, markten en musea... er is zoveel te zien. Maar als je goed kijkt is er ook altijd wel iets van wildlife te zien, zelfs in de betonnen jungle van een grote stad. Deze duif zat op een paaltje in een parkje, gelegen in Bad Godesberg. Bad Godesberg is een wijk behorende bij de stad Bonn in Duitsland. Het is trouwens ook best wel een apart beestje. Ik vermoed dat het (deels) een pauwstaart is vanwege de breedte van zijn staart. En misschien raad je het al; als de duif probeert te pronken gaat de staart rechtop staan zoals bij een pauw. De duif is niet snel, door de grootte van zijn staart kan hij lastiger vliegen dan andere vogels. Dit is het gevolg van het doorfokken op een uiterlijk kenmerk dat de mens mooi vond. Helaas is dat minder goed voor de gezondheid van het beestje.
Columbia River
Revelstoke is een nog ouderwets Canadees dorpje gelegen in het oosten van British Columbia aan de voet van de Rocky Mountains. Er wordt weleens gezegd dat Revelstoke de eerste plek is waar je serieuze bergen ziet op het moment dat je vanuit Vancouver richting de Rocky Mountains rijdt. Hier krijg je alvast een voorproefje van het natuurschoon dat je verderop te wachten staat. Revelstoke werd gesticht in 1880 als een transport- en leveringscentrum voor de mijnwerkers ten tijde van de goudkoorts. Dit werd versterkt door de aanleg van de Canadian Pacific Railway (CPR) in 1885. Het plaatsje is minder toeristisch dan Banff of Jasper, ook al heeft het wel zijn eigen park, Mount Revelstoke National Park. Revelstoke ligt aan de Columbia River en 5 km ten noorden van het stadje maken ze gebruik van de waterkracht door middel van een stuwdam, de Revelstoke Dam. Het is de op twee na grootste dam in British Columbia en heeft 5 turbines. Voordat je naar het bezoekerscentrum kan rijden dien je eerst langs de bewaking te gaan, omdat het op een afgesloten terrein ligt. De kinderen hebben genoten in het bezoekerscentrum. Behalve dat de historie en het functioneren van de dam uitgelegd wordt, zijn er ook interactieve displays en kleine experimenten die ze kunnen uitvoeren. Daarnaast kan je ook helemaal naar boven, naar een uitkijkplatform dat als een zwaluwnest vast geplakt zit op de dam. Behalve het mooie uitzicht is daar ook een grote maquette van heel British Columbia met zijn rivieren en dammen. Maar hier, aan de oever van de rivier in het stadje zelf, merk je niets van al die bedrijvigheid een paar kilometer verderop. Hier heerst een serene rust en kan je in alle stilte de zon achter de begrtoppen zien ondergaan.
Jonge ram in High Key
Als we ’s middags bij Medicine Lake in de Rocky Mountains komen, ligt het meer te baden in het zonlicht. Het heeft net nog geregend waardoor de zon fonkelt in het water en op de natte rotshellingen er omheen. Een groep dikhoornschapen ligt op één van die hellingen uit te rusten. Vanwege het schelle tegenlicht en de schitteringen op de rotsen besluit ik naast de ‘gewone’ foto’s ook een overbelichte foto te maken van deze jonge ram, vooral omdat je dan de details van de ruwe vacht goed kan zien. Deze techniek waarbij je overwegend witte foto’s met weinig contrast creëert, wordt Hig Key genoemd. Meestal gebruik ik dit principe bij egaal bewolkt weer waarbij je de lucht als achtergrond kan gebruiken. Dat grijze weer is daar eigenlijk meer geschikt voor dan deze zon omdat nu het contrast snel te groot wordt. De schaduwen heb ik dan ook in de nabewerking wat opgelicht om het contrast te verkleinen. Het dikhoornschaap of bighorn sheep komt voor in de Rocky Mountains en andere berggebieden in het westen van Noord-Amerika. Het dankt zijn naam aan de grote gekromde hoorns van de rammen. Bij deze jonge ram zie je ze al deels tevoorschijn komen.
Zomers skigebied
Behalve skiën kan je in het skigebied Serfaus-Fiss-Ladis in Oostenrijk ook heerlijk wandelen. En wandelen is niet alleen leuk, maar ook heel goedkoop! In de Oostenrijkse Alpen kan je behalve winters wandelen door de sneeuw, ook mooie wandelroutes volgen in de zomer. In het gebied zijn zomers de sporen van de skihellingen goed te zien. Behalve dat zie je ook de kabels van de nu ongebruikte stoeltjesliften, de kunstmatige sneeuwsproeiers en de gondels, alhoewel die laatste ook in de zomer gebruikt kunnen worden. Gelukkig is het ook zonder sneeuw volop genieten in dit gebied. Je kan er prachtig wandelen en er is genoeg te doen voor groot en klein. Wat dacht je van abseilen, klimmen, zwemmen, een waterspeeltuin en zelfs een ieniemini kunstmatige sneeuwhelling in Fiss!
Bloeiende Magnolia
Het is nog even genieten van de bloeiende Magnolia voordat alle bloemblaadjes weer op de grond dwarrelen. De bloeiwijze van deze boom is uitbundig maar kort en is voor mij onlosmakelijk verbonden met de lente. De officiële Nederlandse naam van de Magnolia is 'beverboom'. Dit komt omdat vroeger gedacht werd dat de Magnolia het lievelingsvoedsel was van de bever. Soms wordt de Magnolia ook ‘tulpenboom’ genoemd. De reden hiervoor is dat de bloemen van een aantal Magnolia’s wel wat weg hebben van het bekende bolgewas.
Vrolijke lentedag
Gisteren was het een heerlijke lentedag. Een lekker zonnetje en een aangenaam temperatuurtje. Al wandelend door het Brabantse landschap zie je de lammetjes door de wei springen en de jonge geitjes allerlei capriolen uithalen op een klimtoestel. Ik kan er de hele dag naar kijken. Gratis entertainment om de hoek. Deze schattige kleine geitjes, een tweeling, zijn ongeveer een week oud. Maar geiten kunnen binnen enkele minuten al lopen en na één dag oud lopen ze al buiten en beginnen ze al te spelen en te klimmen.De tweeling behoort tot het ras van de landgeiten. Ze krijgen lange haren waardoor ze goed beschermd zijn tegen de kou. Desondanks houden ze niet van regen, want moeders zoekt meteen een schuilplaats als de eerste druppels vallen! Maar vandaag is het een stralende dag en zijn de geitjes lekker aan het spelen. Op het moment dat ik een foto maak en broer en zus het geluid van de camera horen, kijken ze allebei op en richting de camera. Snel nog een foto nemen en deze mooie foto is geboren.
On the road again
We rijden met de camper vanuit Lake Abraham opnieuw de Rocky Mountains in. Wat is het toch een geweldig gezicht om de majesteuze bergen voor je te zien opdoemen. Het maakt helemaal niet uit dat we geen strakblauwe luchten en zomerse zonneschijn hebben. Ook met deze dreigende luchten kan je heerlijk genieten van de bossen, bergen en dieren. Met de camper kan je heerlijk in je eigen tempo door het mooie gebied toeren. Omdat het onze eerste keer was dat we een camperreis maakten, was ik van tevoren toch best zenuwachtig of we dat grote logge ding overal zouden kunnen plaatsen waar we dat wensten. Nou, ik heb mij voor niets zorgen zitten maken want het was allemaal supersimpel. Alle kampeer- en parkeerplaatsen zijn afgestemd op nog wel grotere campers dan ons kleine vierpersoons-dingetje.
Tijd voor een ritje
Het stadje Banff midden in de Canadese Rocky Mountains is helemaal afhankelijk van toeristen. Het is dan ook één en al toerisme wat de klok slaat. En als je iets van het stadje wilt laten zien is het bijna onmogelijk om geen toerist of iets toeristisch op de foto te krijgen. Deze dame verhuurt haar paard en wagen voor een rondritje door het stadje. Het draagt toch wel iets bij aan de gezellige sfeer in de straat. Zeker ook vanwege haar outfit en glimlach. Ondanks dat Banff platgelopen wordt raad ik je toch aan om er tijdens je reis door Canada even een kijkje te nemen. De architectuur van de huizen zijn typisch Oud-Canadees en daardoor geeft het toch een goed beeld van hoe de stadjes er vroeger in de bergen uitzagen. Er is ook een fotozaak in de hoofdstraat die een hele galerij met oude cowboy-achtige (zwart-wit) foto’s heeft hangen. Zeker de moeite waard om er even naar te kijken .
Het onontdekte noorde
Bij Gran Canaria denk je aan zon, zee en strand maar ook dit is mogelijk op het Spaanse eiland. Hoog in de bergen op de noordelijke helft kan het mistig en koud zijn. Vooral het zuiden is bekend om zijn zonnige temperaturen maar binnen een uur rijden van het strand kan het weer zomaar ineens omgeslagen zijn. De vulkaankegel Pico de las Nieves bevindt zich in het midden van het eiland en laat zijn berghellingen tot aan de oceaan lopen, doorsneden met diepe ravijnen (barranco's). Door een bergketen wordt Gran Canaria qua klimaat in twee zones gesplitst. Het noordelijke deel van Gran Canaria ontvangt de meeste regen en vormt daardoor een fris en groen contrast met het droge zuiden. Van oudsher leven de mensen er van de groente- en fruitteelt, vooral bananen, tomaten en wijnbouw. In het binnenland, op een hoogte van 1180 meter ligt in het berggebied het Nationaal park Tamadaba, waar je na een dagje strand lekker kan afkoelen tijdens een wandeling door het pijnboombos.
Genietende bergmarmot
Als je een vroege vogel bent dan heb je de meeste kans op het zien van wildlife. Of in ieder geval heb je dan de meeste kans een bergmarmot langs de kant van de weg te zien opwarmen in het ochtendzonnetje. Tenminste, zolang er geen ongeduldige malloot met zijn auto ineens de berg op komt racen en met veel lawaai jouw camper op de berghelling inhaalt… terwijl jij op je knieën steeds dichterbij probeert te kruipen om het buideldiertje zo mooi mogelijk op de foto te krijgen. Tja, dan is het al snel bekeken en kiest de marmot het hazenpad.
Vakwerkhuis uit de 17
We hadden een druk programma in Bonn en daarom maar weinig tijd om de stad te bekijken. Gelukkig was er wel genoeg tijd om door de wijk Muffendorf te rijden, gelegen in het stadsdeel Bad Godesberg dat weer hoort bij de stad Bonn. Dit is een close-up van een oud Frankisch vakwerkhuis, gelegen in de straat die ik eerder heb laten zien (de foto ‘17e eeuws straatje in Bonn’). De hele wijk bestaat uit deze vakwerkhuizen die zich rondom een Oud-Frankische kerkje op de heuvel hebben genesteld. Ik vind het bijna een wonder dat het bewaard is gebleven, gezien de hevige strijd met de vele bombardementen die in de Tweede Wereldoorlog is geleverd.
Ondergrondse rivier
Verstopt onder de grond in de grotten van Han stroomt het riviertje De Lesse, die een deel van de Boineheuvel (van kalksteen) uitgesleten heeft. De rivier verdwijnt over ongeveer 1100 meter (in vogelvlucht) onder de grond, maar ze doet wel 20 uur over deze afstand. Tot nu toe is ongeveer 17 km ontdekt maar elke dag ontdekken de speleologen nog meer. De rivier is te bewonderen door middel van een wandeling door de prachtige druipsteengrotten. De tocht duurt ongeveer anderhalf uur en wordt met een gids afgelegd.
Europa ligt in Olympi
Ik ben niet een persoon die snel reclame maakt voor een accommodatie, maar ik sta vierkant achter deze tip! Hotel Europa Olympia ligt op de top van de Drouvas-heuvel in het antieke Olympia met zijn archeologische site. Voor onze kinderen, toendertijd (2013) startend in de brugklas van het Gymnasium waar je Grieks en Latijn als vak hebt, vonden wij het plaatsje een must-see. Tijdens onze roadtrip, waar we ook de archeologische plaats Delphi bezochten, hebben we samen met de kinderen de boeken en films van Percy Jackson gelezen respectievelijk bekeken. Daar komen veel mythische goden en helden aan bod, wat weer inspireerde in het willen weten van vele klassieke verhalen. Een erg leuke manier om ze dit bij te brengen; fantasie en werkelijkheid gaan dan hand in hand! En na een hete dag in de zon is er niets heerlijks dan lekker afkoelen in het buitenzwembad van het hotel. Het hotel Europa ligt op loopafstand van de historische ruïnes. Wat ons erg verraste was de gezellige intieme sfeer en het vriendelijke en geïnteresseerde personeel, ondanks dat het een groot hotel is. Je kan ook heerlijk ’s-avonds sfeervol eten in de goed onderhouden tuin met prachtig uitzicht op de Alfiosvallei waarbij je de zon achter de Arcadische bergen onder kan zien gaan. Een absolute aanrader!
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
