ChristaThieme

Een stel dat op dit moment in Canada woont vroeg mij of ik een aantal foto's wilde maken van Maastricht, een stad waar zij vroeger gewoond hebben. Niets leuker dan in opdracht rondstruinen in een bourgondische stad! :) Dit is één van de foto's die ik heb uitgekozen als typisch Maastricht; de Servaasbrug over de Maas en natuurlijk een echte Hollandse fiets op de voorgrond. Maastricht is een heerlijke stad om een dagje naartoe te gaan. Op de vele terrasjes en restaurants op de grote en kleine pleinen met als centraal punt het Vrijthof is het heerlijk vertoeven. Vaak zijn er ook evenementen op het Vrijthof. Daarnaast zijn er ook gezellige winkelstraten, vele kerken en als laatste het Bonnefantenmuseum als je wat cultuur wilt opsnuiven.

Geef mij glitter

Dame purpurina, oftewel

Nederland • Noord Brabant

De aarde op één!

Het is vandaag Earth Day en dat betekent dat we even stil staan bij ons consumentengedrag en de invloed hiervan op de aarde. Onze wereld is immers uniek en dat moet zo blijven! Zowel thuis als op reis kan je invloed uitoefenen op het milieu. Ga bijvoorbeeld op de fiets in plaats met de auto, gebruik stoffen tassen in plaats van plastic en doe mee met lokale activiteiten van verenigingen en organisaties die de natuur ondersteunen. Zo kunnen we blijven genieten van de natuur om ons heen, zowel thuis als op vakantie. Zoals tijdens deze prachtige zonsopgang met de kerk van Heeswijk op de achtergrond.

Geocachen op Gran...C

Tijdens onze tijd op Gran Canaria besloten we op een gegeven moment om samen met de kinderen te gaan schat zoeken op een moderne manier, oftewel geocachen! We hadden er van gehoord en dit zou de eerste keer zijn dat we het ook daadwerkelijk zelf gingen doen. Via de website geocaching.com kwamen we er achter dat op het eiland rond de 500 caches verstopt waren. Genoeg om ons voorlopig daarmee bezig te kunnen houden! De eerste dag hadden we een ¨no found¨ (= niet gevonden), voornamelijk door een slechte voorbereiding. We hadden een eenvoudige cache uitgezocht die hemelsbreed slechts op 5 km van ons huis lag verstopt. Met enkel de coördinaten van de schatlocatie en onze telefoons als gps-apparaat, gingen we op pad. Maar Gran Canaria is niet Nederland en de wegen lopen hier veelvuldig dood door het opdoemen van een steile wand of een ravijn. Hierdoor hebben we in 5 uur tijd een mooi kringetje om de schat heen gedraaid, op zoek naar die ene zandweg die ons toegang zou geven naar de cache. We hebben het niet kunnen vinden. Volgens onze gps waren we de schat tot op 1,5 km genaderd met als enig obstakel deze compleet ontoegankelijke bergtop tussen ons en de schat. We konden alleen nog maar 2 uur terugrijden om te proberen aan de andere kant te komen. Maar ook daar kwamen we niet echt dichterbij. Doordat aan deze noordelijke kant van het eiland de regenwolken bleven hangen, werd ook het weer steeds slechter en hebben wij het voor deze dag opgegeven. Maar een andere keer (met een betere voorbereiding) hebben we het nog een keer geprobeerd en toen is het wel gelukt! Geocachen vinden wij een geweldige manier om samen met de kinderen een bestemming te ontdekken. Vooral omdat vaak bij de caches informatie over de omgeving gegeven wordt, die niet in de toeristische boekjes staan. De caches worden namelijk neergelegd en onderhouden door de lokale bewoners.

Uitwaaien op het...st

Aan de Nederlandse kust zijn de zonsondergangen helaas niet altijd even spectaculair, maar desondanks kan je toch heerlijk genieten van een heerlijke wandeling over het strand. Even lekker uitwaaien... Met de Swarovski Optik verrekijker die je als gast in Hotel Opduin gratis mag lenen wordt de wandeling ook voor de kinderen interessant. Onze dochter is een ontzettende liefhebber van honden en heeft zich lekker kunnen vermaken met het spotten van die trouwe viervoeters op het strand! :) Wil je meer over onze belevenissen lezen? Kijk dan even bij mijn blogs.

Italië • Toscane

Lucca, ommuurde stad

We maken tijdens onze roadtrip door Italië vanuit Bologne een stedentrip naar Pisa en Lucca. We rijden met onze auto de E76 af en stoppen als eerste in Pisa. Het centrum van Pisa vinden we maar zo-zo, voornamelijk door de enorm toeristische uitstraling en natuurlijk de grote hoeveelheid toeristen. Maar ja, je dient de scheve toren wel één keer in je leven gezien te hebben. We lopen dus maar een rondje om de basiliek met toren en kort over de super-toeristische markt er vlakbij. Na ons bezoek aan Pisa stoppen we ook nog in het pittoreske en ommuurde stadje Lucca, 25 km ten noordoosten van Pisa. Vanuit Pisa is deze te bereiken via de S512. Wat een verademing! Nog steeds toeristisch, maar veel minder massaal. Je kan er ronddwalen in de vele smalle staatjes met de hoge gebouwen zonder dat je iemand tegenkomt. Of zoals hier, hooguit een bewoner die hoogstwaarschijnlijk net onderweg is om een boodschap te doen. Daarnaast is het ook leuk om over de muur te lopen of fietsen. Speciaal daarvoor is er een fietspad aangelegd. Ik raad je dan ook aan om naast Pisa, ook Lucca te bezoeken!

Zeehond uit de...wadd

Ik heb heel lang getwijfeld of ik deze foto zou uploaden omdat ik niet zeker weet of hij aan de regels voldoet. Zo niet, dan hoor ik het wel van de redactie. Ik vind namelijk dat hij wel bij het overzicht hoort van de wildlife van Texel. We hebben de zeehonden ook zien spelen in de waddenzee aan de noordzijde van het eiland, maar dat was te ver weg om een foto te maken. In ieder geval te ver voor mijn camera. ;) Deze zeehond is gefotografeerd in het Ecomare waar dieren worden opgevangen die ergens op Texel verzwakt of gewond zijn gevonden. Dit schatje is ruim een maand geleden gevonden en is ondertussen al goed aangesterkt. Over een paar weken zal hij weer worden vrijgelaten. Wist je trouwens dat je een opgevangen zeehond kan adopteren? Als je dat doet dan mag je bij de vrijlating aanwezig zijn. Het Ecomare krijgt zo geld voor de opvang en jij een onvergetelijke ervaring als het diertje weer in vrijheid de zee in mag hobbelen!

Kleine wildernis

Tijdens de vogelexcursie op Texel kwamen we ook regelmatig konijnen tegen. Naast het wilde konijn met zijn schutkleuren waren er ook konijnen met opvallende kleuren, zoals deze. Soms dichtbij en soms verder weg, maar met de mee gekregen Swarovski Optik verrekijker nog steeds goed te zien. Volgens onze begeleidende Ranger zijn er helaas mensen die hun tamme konijn tijdens een vakantie vrijlaten op het eiland, waardoor deze verwilderen en zich vermenigvuldigen met de wilde konijnen. Hierdoor zie je regelmatig konijnen in allerlei kleuren en verschillende vachtpatronen. Normaliter zouden deze konijnen door de witte kleur eerder het slachtoffer worden van roofvogels en dergelijke, maar op Texel hebben de konijnen eigenlijk geen vijanden en kunnen ze zich gemakkelijk voortplanten.

Italië • Pompeï

Stad uit het verleden

Pompeii, de stad uit het verleden. Begraven onder de as van de uitgebarsten Vesuvius waardoor het leven is stil blijven staan. Het is een indrukwekkende archeologische site. Doordat wij de toeristenmeute voor waren, konden we op ons gemak door de vrijwel lege ruïnes wandelen. Voordat de hitte en de grote drukte toesloeg waren wij al bijna klaar met onze ronde. Hier zie je de tempel van Jupiter met de Vesuvius op de achtergrond. Voor meer tips en info kun je ook mijn blog "Pompeii; een dag in het verleden" lezen.

Kiekeboe!

Tijdens onze wandeling met vogelaar Jos, komen we in de duinen van Texel ook dit jonge kuiken tegen. We hebben allemaal een verrekijker van Swarovski Optik meegekregen om de vogels goed te kunnen zien. Maar hier hebben we die niet nodig, want het kuiken zit vlak bij het wandelpad. Pa en ma Grauwe Gans zien we nergens en het kuikentje vraagt piepend of we zijn mama zijn. Het komt namelijk ons achterna waggelen als we verder willen lopen. Voor onze dochter is dit een moeilijk moment; zo lief klein beestje moederziel alleen achterlaten met de kans dat het een lekker hapje voor de meeuw of een andere vogel wordt. Jos adviseert ons om het kuiken niet aan te raken want dan denkt hij dat je zijn moeder bent. En als hij de geur van de mens heeft zal moeder Gans hem ook niet meer accepteren als haar kuiken. Het kuiken is ongeveer een week oud en kan voor zichzelf zorgen, ook als pa en ma hem niet meer terug vinden. Zolang hij zich maar blijft verstoppen in het gras. Met die gedachte lopen we, toch ietwat positief en tegelijkertijd bezorgd, weer door. Het leven is soms hard. Een uurtje later komen we op de terugweg weer langs dezelfde plek. Zou het kuiken weer terug bij zijn ouders zijn of heeft hij het niet overleeft? Ook een vogelexcursie boeken? Vraag dan naar ranger Mark Plomp van het Vogelinformatiecentrum "De Verrekieker" in Cocksdorp op Texel. (zie ook mijn blog "het harde leven van een kuiken")

Nederland • Noord Brabant

Bevroren blad

Maart roert zijn staart en April doet wat hij wil. Iedereen kent deze weerspreuken. De ene dag loop je in deze tijd van het jaar in een heerlijk zonnetje en voel je de warmte van de zomer die op komst is. De volgende ochtend trek je toch maar weer die winterjas en handschoenen aan als je gaat wandelen. Maar de rijp op dit bramenblad langs de berm is toch ook iets moois!

Bollenveld op Texel

Een van de vele bollenvelden met narcissen op Texel. Op het moment dat wij er waren stonden de hyacinten, krokussen en narcissen volop in bloei. Van de tulpen waren alleen de groene blaadjes nog te zien. Texel heeft zelfs een eigen narcissensoort: de Dubbele van Sion. Door de zandige grond op het eiland is de bodem heel geschikt voor de bollenteelt. Bovendien is het zachte klimaat erg gunstig voor de bollen om te groeien. Door de verschillen in de Texelse bodem hebben delen van het eiland hun eigen specialiteiten. Zo bloeien er bijvoorbeeld hyacinten, tulpen en krokussen in de Prins Hendrikpolder. Narcissen vind je in de Koger polders en lelies rond de Hoge Berg. Zo vroeg in de morgen vroegen wij ons wel af of de zon vandaag nog wel zou gaan schijnen bij het zien van deze aparte lucht.

Muzikanten op een rij

Mijn laatste foto van de beklimming naar de dakgoot van de St. Jan. Het is het rijtje muzikanten. Deze rij boogbeelden is nog niet zo lang geleden schoongemaakt en daardoor veel minder verweerd dan de andere beelden op de steunbogen van de kathedraal. We hebben kaartjes voor de wonderlijke klim, lopen in de dakgoot van de St. Jan kathedraal om de mooie boogbeelden te bekijken die je vanaf de grond niet kan zien. Je ziet monstertjes alla Jeroen Bosch, maar ook allerlei figuren die beroepen of menselijke situaties zoals dronkenschap uitbeelden. Drie gidsen staan her en der verspreid en vertellen je alles over Jeroen Bosch, de bouw van de kathedraal en de renovatie. Al met al een fantastische ervaring! Het is echt een unieke kans, want pas over ongeveer 100 jaar zullen de boogbeelden opnieuw gerenoveerd worden en zal er opnieuw een steiger geplaatst worden. Of je dan ook het dak op mag is nog maar de vraag. Ik raad het daarom iedereen aan. De kaartjes zijn online via internet te koop. Houd er wel rekening mee dat je ruim van tevoren boekt. Begin april is het namelijk al volgeboekt tot half mei. Vanwege de veiligheid mogen er elk kwartier slechts 60 mensen omhoog. En door het Jeroen Bosch jaar is het in Den Bosch het ook drukker dan normaal. Kijk voor het hele verhaal ook eens op mijn blog: een wonderlijke klim

Amazone zit

Naast de overzichtsfoto en de close-up van het koddige ventje, dit keer een boogbeeld in amazone zit. Er zijn twee boogbeelden die zijdelings zitten en dit is er één van. We hebben kaartjes voor de wonderlijke klim, lopen in de dakgoot van de St. Jan kathedraal om de mooie boogbeelden te bekijken die je vanaf de grond niet kan zien. Je ziet monstertjes alla Jeroen Bosch, maar ook allerlei figuren die beroepen of menselijke situaties zoals dronkenschap uitbeelden. Drie gidsen staan her en der verspreid en vertellen je alles over Jeroen Bosch, de bouw van de kathedraal en de renovatie. Al met al een fantastische ervaring! Het is echt een unieke kans, want pas over ongeveer 100 jaar zullen de boogbeelden opnieuw gerenoveerd worden en zal er opnieuw een steiger geplaatst worden. Of je dan ook het dak op mag is nog maar de vraag. Ik raad het daarom iedereen aan. De kaartjes zijn online via internet te koop. Houd er wel rekening mee dat je ruim van tevoren boekt. Begin april is het namelijk al volgeboekt tot half mei. Vanwege de veiligheid mogen er elk kwartier slechts 60 mensen omhoog. En door het Jeroen Bosch jaar is het in Den Bosch het ook drukker dan normaal. Kijk voor het hele verhaal ook eens op mijn blog: een wonderlijke klim

Boogbeeld op de St...

Is het niet een koddig ventje? Na mijn overzichtsfoto vanaf het dak van de St. Jan kathedraal een close-up van mijn favoriet. Vooral door het kleine mosplantje als een uitstekend pluimpje op zijn hoofd en doordat de pupil van zijn oog geheel mos-vrij is. We hebben kaartjes voor de wonderlijke klim, lopen in de dakgoot van de St. Jan kathedraal om de mooie boogbeelden te bekijken die je vanaf de grond niet kan zien. Je ziet monstertjes alla Jeroen Bosch, maar ook allerlei figuren die beroepen of menselijke situaties zoals dronkenschap uitbeelden. Drie gidsen staan her en der verspreid en vertellen je alles over Jeroen Bosch, de bouw van de kathedraal en de renovatie. Al met al een fantastische ervaring! Het is echt een unieke kans, want pas over ongeveer 100 jaar zullen de boogbeelden opnieuw gerenoveerd worden en zal er opnieuw een steiger geplaatst worden. Of je dan ook het dak op mag is nog maar de vraag. Ik raad het daarom iedereen aan. De kaartjes zijn online via internet te koop. Houd er wel rekening mee dat je ruim van tevoren boekt. Begin april is het namelijk al volgeboekt tot half mei. Vanwege de veiligheid mogen er elk kwartier slechts 60 mensen omhoog. En door het Jeroen Bosch jaar is het in Den Bosch het ook drukker dan normaal. Kijk voor het hele verhaal ook eens op mijn blog: een wonderlijke klim

In de dakgoot van de.

We hebben kaartjes voor de wonderlijke klim, lopen in de dakgoot van de St. Jan kathedraal om de mooie boogbeelden te bekijken die je vanaf de grond niet kan zien. Je ziet monstertjes alla Jeroen Bosch, maar ook allerlei figuren die beroepen of menselijke situaties zoals dronkenschap uitbeelden. Drie gidsen staan her en der verspreid en vertellen je alles over Jeroen Bosch, de bouw van de kathedraal en de renovatie. Al met al een fantastische ervaring! Het is echt een unieke kans, want pas over ongeveer 100 jaar zullen de boogbeelden opnieuw gerenoveerd worden en zal er opnieuw een steiger geplaatst worden. Of je dan ook het dak op mag is nog maar de vraag. Ik raad het daarom iedereen aan. De kaartjes zijn online via internet te koop. Houd er wel rekening mee dat je ruim van tevoren boekt. Begin april is het namelijk al volgeboekt tot half mei. Vanwege de veiligheid mogen er elk kwartier slechts 60 mensen omhoog. En door het Jeroen Bosch jaar is het in Den Bosch het ook drukker dan normaal. Dit leek mij een mooi overzichtsfoto doordat je naast de steunbogen met beelden zowel de straat als iemand in de dakgoot ziet. Kijk voor het hele verhaal ook eens op mijn blog: een wonderlijke klim

Kerkje in Den Hoorn

Tijdens onze eerste (vroege) rondrit over het eiland Texel komen we bij dit kerkje. Het kerkje van Den Hoorn is een markant gebouw in het Texelse landschap. Vooral omdat de ingang niet naar het dorp gericht is, maar richting de weilanden. In het verleden lag het echter wel midden in het dorp, Den Hoorn was toen veel groter. Toen de zeevaart sterk verminderde, kwamen veel huizen leeg te staan, waarna deze werden gesloopt. Het 17e eeuwse Hoorner kerkje staat op een bult en is in het verdere vlakke landschap al van verre te zien. Op de balustrade van de kerktoren rond de spits staan drie schijnwerpers die samen met het lage licht in de duinen ten zuidwesten van Den Hoorn een lichtenlijn vormen. In de kerk is het Scheuer-orgel te zien en daardoor zeker een bezichtiging waard.

Overtocht naar Texel

Afgelopen weekend hebben we mogen genieten van een heerlijk weekend Texel. Doordat de kinderen eerst nog tot in de middag naar school moesten, hadden we de veerboot pas op het einde van de dag. Misschien wel jammer omdat daarmee een paar uur extra ronddwalen in de Texelse duinen niet gaat gebeuren, maar het levert wel een mooi plaatje op bij de oversteek. Je ziet nog net de kust bij Den Helder en over niet al te lange tijd zal de zon achter de horizon verdwenen zijn. De overtocht duurt slechts 20 minuten en de meeuwen vliegen graag met ons mee. Nog even en dan zijn we er!

Nederland • Noord Brabant

Zicht op de Aa en...H

(Even openen voor het panorama) Ieder ochtend ga ik met mijn trouwe viervoeter op ontdekkingsreis in mijn achtertuin; het Brabants landschap. Deze ochtend besloot ik om bij Kasteel Heeswijk te wandelen. Het is een prachtig landgoed om een klein uurtje rond te slenteren, waarbij het kasteel regelmatig tussen het gebladerte te zien is. Achter het kasteel loopt het riviertje de Aa meanderend richting Heeswijk. De kerktoren van Heeswijk zie je in de verte opdoemen. Door de prachtige zonsopkomst lijkt de Aa in brand te staan. Mijn dag begint goed...

Na de storm

We verblijven in een bergdorpje, genaamd Fataga in de vallei van de duizend palmen. Ook op Gran Canaria kan het weer aardig spoken en afgelopen nacht kwam de regen vrijwel horizontaal voorbij. De Canarische huizen, en dus ook ons adresje, hebben geen verwarming en na een paar dagen nat, klam en koud weer (16 graden) is het moeilijk om jezelf warm te houden. Na de storm van afgelopen nacht zijn we dan ook toe aan wat warmte en zonneschijn. Daarom rijden we in alle vroegte vanuit Fataga, dat midden in de bergen ligt, naar Maspalomas in het zuiden. Het temperatuurverschil tussen deze twee plaatsen is groot, wel 10 graden. De zon begint op het strand al een beetje te schijnen, steeds meer blauwe plekken zijn zichtbaar. Het zal niet lang meer duren of de hemel is weer stralend blauw. Terwijl de dreigende donderwolken langzaam naar het noorden wegtrekken wordt een regenboog zichtbaar. En in de middag is het allemaal weer vanouds; strakblauwe hemel, stralende zon en badgasten die de zee duiken...

Frankrijk • Noord Frankrijk

Overvliegende meeuw

Vrijdagochtend kreeg ik een belletje dat ik de eerste winnaar ben van de Swarovski-wedstrijd en mijn paasweekend kan nu niet meer stuk! Ik kan je vertellen dat ik van binnen stond te jubelen dat we binnenkort een paar dagen naar Texel mogen om daar de verrekijker uit te proberen tijdens een safariweekend. Natuurlijk hoop ik dan mooie foto's te kunnen maken, zoals bijvoorbeeld deze meeuw die prachtig dichtbij overvloog tijdens onze overtocht van Calais - Dover. De 6 ingestuurde foto's en het bijbehorende verhaal waarmee ik heb gewonnen kan ik hier niet plaatsen omdat onze hond het hoofdonderwerp is, maar je kan ze wel zien op http://www.columbusmagazine.nl/swarovskioptik/#!home/. Net als de andere inzendingen en je kan nog steeds meedoen! En over onze belevenissen zal ik natuurlijk ook gaan bloggen hier op de site!

Canario Cowboy

Het binnenland van Gran Canaria is niet elke toerist bekend. De meeste blijven tijdens hun verblijf in het zuiden bij de stranden, hotels en uitgaansgelegenheden. Maar de wandelaars onder ons kunnen juist in het binnenland hun hart ophalen. De wandelpaden die de Canario's 'caminos royales' (koninklijke paden) noemen, zijn prachtig om te wandelen. De eerste bekende bewoners van Gran Canaria, de Guanches, gebruikte deze paden om zich te verplaatsen in het centrum van het eiland. Heden ten dage worden de paden voornamelijk gebruikt door de Canarios die in de weekenden graag een ritje te paard door de bergen maken, waarbij je waanzinnig mooie uitzichten op het ruige landschap hebt. Deze Canarische cowboy uit Plata was met zijn gezin op pad in de buurt van Riscos de Tirajana. Het pad was zodanig smal dat wij min of meer onze lichamen tegen de helling drukten om hen langs te laten gaan. We maakten gebruik van de situatie en probeerden een gezellig praatje in ons gebrekkig Spaans aan te gaan. De kinderen mochten ook even op de paarden een stukje meerrijden. Supervriendelijk die Canario's!

Griekenland • Peloponnesos

Klooster als...zwaluw