Wendyve
Bavianenfight
Klein zijn ze schattig en doen ze vertederen. Eenmaal groter gegroeid blijken het soms monsters. HIer twee bavianen in gevecht. Tanden zeggen genoeg...
Dorstige zebra's
Deze groep zebra's weet hun dorst te lessen in het water van Tarangire National Park. Later zou deze troep worden opgechrikt door een kudde leeuwen die twee van hun soortgenoten zullen laten verdwijnen.
Cheetah in Tarangire.
Aan het einde van het droogteseizoen trekken veel dieren naar Tarangire National Park. Aangetrokken door het water dat centraal door dit park stroomt. De cheetah laat zich echter zelden hier zien en ik was dan ook aangenaam verrast hem hier te treffen.
Bolhoedje
Deze boliviaanse kwam ik tegen in Copacabana aan de oevers van het Titicacameer in Bolivia. Verbaas me nog steeds over het kleine bolhoedje die zo kenmerkend is voor Bolivia en toch nog zo efficient is tegen zonlicht, maar zo klein van afmeting lijkt. Geintroduceerd in de jaren twintig van de vorige eeuw door Britse treinwerkers en aanvankelijk door italianen gefabriceerd, maar inmiddels is de productie door localen overgenoman. (Scan.)
Rafael
Zeker niet scherp, maar wel scherp van geest deze Rafael. Wist enorm veel te vertellen uit zijn leven in Cuba. Wonend net buiten Trinidad in een klein huisje met een ezel die hij ooit had kunnen overnem voor een paar pesos en die hem langs een klein paadje naar zijn thuis kon brengen. De gaten in zijn schoenzolen. Verkocht zijn koffie die hij van de staat kreeg aan toeristen. omdat hij liever de koffie van zijn buurman dronk omdat ie kwalitatief veel beter is. Op die manier had ie weer wat geld om zijn boodschapjes te doen. In Cuba krijgt men een aantal basisbehoeften op de bon, maar niet altijd is deze etenswaar voorradig en dient de zwarte markt uitkomst. Rafael had zijn leven lang suikerriet geoogst en had op deze manier maar een schamel loontje bij elkaar kunnen verdienen, hetgeen hem geen luxe opleverde op zijn oude dag. Met het laatste daglicht wist ik zijn karaktertrekken en sigaar nog vast te leggen. Zoals ik al aangaf niet scherp, maar zijn tronie leek zo van het witte doek te zijn ontsnapt.
Trotserend
Dit jongetje stond ons op te wachten aan de oevers van de rio Napo. NIeuwsgierig, trots, afzijdig. Benieuwd naar die nieuwe mensen die hun dorp binnenkwamen en tegelijk op zijn hoede, argwaan. Er ging zoveel in dit jongetje om. maar toch bleef ie voortdurend in de buurt. Het hondje eveneens maar meer in de hoop van een broodkruim. Een klein mager scharminkeljte die menig trap moest trotseren en na even ineenkrimpen weer kranig op zijn vier poten stond. Ze maakten beide enorme indruk. Deze foto is me nog steeds enorm dierbaar.
El Cisne
Zeventig kilometer verwijderd van Loja ligt het pelgrimsoord El Cisne. In 1594 hadden de inwoners van El Cisne behoefte aan hun eigen heilige, vergelijkbaar met de Maagd van Guadelupe in Mexico stad. La Virgen de Quinche is de beschermheilige van Ecuador. Het verhaal gaat dat deze mariafiguur vervolgens beschermheilige van de indianen toen zij door haar verschijning in een grot een aantal kinderen uit de klauwen van een beer wist te redden.
Traan
Olifanten leveren zwaar werk, zo ook deze olifant in het zuiden van Laos. Ingezet om toeristen te plezieren, door ze rond te rijden op hun ruggen. Het leek na wat aandacht voor dit prachtige schepsel alsof hij me zijn leed duidelijk wilde maken met een dikke traan bungelend in een ooghoek. De wetenschap zegt dat olifanten kunnen huilen en dit moment heeft mij daarvan kunnen overtuigen.
Offeranden
Dit jaarlijks terugkerende religieuze festival duurt drie dagen en nachten. Duizenden monniken vanuit heel Laos komen naar Vientiane om zich te verzamelen rond de tempel van That Luang. De kleinere tempels in de stad houden ook festiviteiten terwijl de bevolking hun minitempels met offeranden van voedsel en geld inwijden, die ze later in de avondprocessie rond That Luang presenteren. Op de laatste ochtend van het festival worden de offeranden aan de monniken aangeboden. Het is een fantastisch schouwspel en erg indrukwekkend.
Mijn tantes
Dit meisje bleef me verveeld aankijken terwijl ik haar naast deze twee dames op de foto kiekte. Beide druk bezig met zichzelf. In Bolivia is portretfotografie een zware opgaaf, maar dit model maakte heel veel goed. In tegenstelling tot vele bolivianen interesseerde ze zich totaal niet voor mijn aanwezigheid. De aanwezigheid van haar naar ik dacht twee tantes leek haar meer te deren.
Lenten
In de provincie Luang Namtha wonen de Lenten. De naam 'Lenten' danken ze aan de kleur van hun kleding; zowel de mannen als de vrouwen dragen katoenen kleding die met indigo blauw is geverfd. De vrouwen zijn herkenbaar aan een zilveren munt in het opgestoken haar en aan het ontbreken van wenkbrauwen, die bij het begin van de pubertijd worden geëpileerd.
Kob chai
"Kob chai," lao voor "dank je wel". Dit mooie handgebaar werd vaak gemaakt onderweg. Deze dame was dankbaar dat ik haar op de foto wilde zetten. Ze zat met ontbloot bovenlijf en vol trots voor een fotoserie, die zou dienen voor haar nageslacht met dit mooie exemplaar op haar kist als ze zou komen te overlijden. Ik hoop dat de foto's haar inmiddels hebben gevonden.
Kam
Deze vrouw in de opening van haar huisje was allerliefst om haar beeld af te staan aan mijn camera. Het haar 's ochtends al opgestoken met behulp van een oude kam. Een prachtig gebruiksvoorwerp en zo multifunctioneel moet ze gedacht hebben.
Behoeftig
Op deze dag waarop heel Nederland en daarbuiten zich warm maakt voor hulp naar Haiti voel ik de behoefte deze foto te plaasten die ik ooit maakte in Ecuador. Hier kinderen die de komst van toeristen verwelkomen met de honger naar een extraatje. Daar dit dorp vlabij Tena ook behoefte had medicijnen hebben we ze hier ook in kunnen voorzien. Het vieren van vakantie mag voor ons een verrijking zijn, als dat met het juiste respect gebeurd, vind het behoeftige gastland hier ook profijt van.
Schone slaapster
Dit naaistertje leek uit het sprookje van Doornroosje te komen. Haar vinger geprikt aan de naald en direct in diepe slaap gevallen over haar naaimachine. Het enige dat bewoog was de draad die ze had door gehaald.
Varkentje wassen
Het strand bij Baracoa leek even voor ons alleen, tot de aandacht werd getrokken door een local die zijn varkentjes de zee in lokte om ze vervolgens een bad te geven. Goed tegen ongedierte en leuk als vertier. De diertjes lieten zich graag lokken met wat eten in het vooruitzicht, maar konden de golven niet echt waarderen. Zijn huisje lag verscholen tussen de groenstrook langs het strand en hij was zo vriendelijk om ons een rondleiding te geven, die de volgende dag werd voortgezet na te zijn uitgenodigd voor een maal vlakbij zijn huis. Varken stond er op het menu....
Malecon
De boulevard van Havana, ook wel "el Malecon" genoemd zorgt voor spectaculaire taferelen. Bij vloed komt het water tot over de afscheiding en spettert menig toeschouwer nat. Een enkele keer met als gevolg dat voorbijgangers de weg op duiken om het water uit de weg te gaan zodat aanrijdingen hier niet ongewoon zijn. De cubaanse jeugd zorgt voor extra spanning door er op bepaalde plekken in golvende water te springen. De jongere cubaantjes spelen er "krijgertje" op de boulevard en maken superslidings op het wegdek. Deze cubaan had er voor gekozen dit tafereel op een centraal plekje rustig gade te slaan, met deze natuurlijke douche als gevolg.
Voorbijgaan
Het leven in Trinidad gaat terug in de tijd. De kinderkopjes, koloniale gebouwen, alles draagt bij aan deze "timeworp". Al zorgen de vele toeristen aanvankelijk dat je je niet direct kan loskoppelen van de huidige eeuw, kun je daar door heen kijken blijkt Trinidad zoveel moois in zich te dragen.
Buurtkapper
Kappers vind je in Cuba veelal in de open lucht. Praktisch en herkenbaar. Een stoel aan de straatkant staat veelal uitnodigend klaar om de mannen weer die snelle coupe te geven. Deze kapper is wel heel populair en telt al snel een aantal wachtende. Gelukkig wist de man rechts van de kapperstoel de rij wel te vermaken met verhalen en anekdotes. Diverse gekooide vogeltjes weten daar een vrolijke noot aan te geven.
Warrig
Na drie dagen trekking in de buurt van Quilotoa zagen we er allen net zo uit als dit meisje. De haren wild, de kleding stoffig en soms vol gaten. De douche buiten functie bij onze aankomst na drie dagen door gebrek aan water, maar stiekem blij omdat we er toch geen puf meer voor hadden. Uiteindelijk hebben we alles weer van ons af kunnen spoelen, de haartjes weer schoon en gekamt. Echter dit meisje heeft een onuitwisbare indruk achtergelaten...
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
