Rome de stad die gezien moet hebben hoorde ik altijd. We zijn in november samen met vrienden en hun zoon daar naar toe gegaan. De zoon heeft veel over Rome en de geschiedenis gestudeerd en was onze privé gids. Bij aankomt in de stad merk meteen hoe druk het hier is. Auto's rijden veelal toeterend door de stad. Sirenes hoor je constant. Maar dat vergeet je snel als je als die prachtige gebouwen ziet, de kleine straatjes en de fonteinen. Toppers zijn natuurlijk het Vaticaan, Vaticaan Museum, Trevifontein, Colosseum, de Spaanse trappen, de bruidstaart, Pantheon, en het forum Romanum. Er zijn nog veel meer bezienswaardigheden de gehele stad is eigenlijk één en al oudhied. Alles is goed lopend te doen al maak je wel kilometers in deze stad. Zorg dat je drink en eetgelegenheden opzoekt niet te dicht bij de bezienswaardigheden, ten eerste betaal je er meer en ten tweede is de kwaliteit minder. Want je kan in de kleine restaurants heerlijk Italiaans eten. Het is er wel druk met toeristen waar je op sommige plekken best wat last van hebt, maar ja dat hoort er ook een beetje bij denk ik. Maar uiteindelijk is het een prachtige stad die zeker eens gezien moet hebben.

Wat een prachtige stad is Venetie,oke platgelopen door toeristen maar blijft toch nog wel bijzonder.DE prachtige oude gebouwen,de vele kanalen en hun bruggentjes maar ook de prachtige Venetiaanse gondels mogen niet vergeten worden.Ga zeker niet alleen op pad maar neem een gids die echt alles weet over deze plek. Wij waren hier vorige week en het was goed tedoen.Tuurlijk was het druk maar niet overdreven. Vergeet zeker niet de achteraf straatjes die zijn rustiger en ook hier is genoeg te zien. Ga niet zitten op het bekende San Marco plein voor een capuccino kost hier ongeveer 10,00Euro. Een paar straatjes achteraf ben je een stukje goedkoper uit. Alle transport moet hier over water en dat maakt het ook duurder

Italië op zijn mooist. Een prachtig stukje Italië vind je op het eiland Procida, een half uurtje varen vanuit Napels. Dit eilandje is een stuk minder bekend dan grote broer Capri, dat overspoeld wordt door toeristen. Hier vind je het authentieke Italië. De haven Marina Corricella is werkelijk prachtig. Gezellige restaurantjes worden omringd door huisjes in allerlei pasteltinten. Hier ga je lunchen! De visgerechten zijn legio. Wandel naar het hoogste punt van het eiland en trakteer jezelf op een adembenemend uitzicht over dit schattige haventje en de zee. Procida is ook toneel voor enkele films. Matt Damon, Sophia Loren, Philippe Noiret en Massimo Troisi waren er, de laatste twee hoofdrolspelers in Il Postino, een prachtige film die deels op het eiland werd gedraaid. Massimo is helaas tijdens de opnames van de film overleden. In dit haventje vind je ook het café waar de postbode het hart van zijn toekomstige vrouw veroverde met uitspraken die hij kreeg van zijn enige klant, de Chileense dichter Pablo Neruda. Neem een bus die je naar het andere deel van het eiland brengt. Hier kom je het echte Italiaanse leven tegen! De straatjes zijn zo smal dat de spiegels van de bus de stenen muurtjes en huisjes langs de weg net niet raken. Indrukwekkend! Een bezoek aan Procida is een geweldig dagtripje vanuit Napels. Een absolute aanrader.

Door een reeks van aardbevingen in 1968 werden de stadjes Gibellina en Poggioreale op het zwaarst getroffen. De inwoners bouwde nieuwe stadjes verderop en lieten de ruines achter. Het stadje Poggioreale werd aan zijn lot overgelaten en veranderde in een spookstadje. De straten liggen nog steeds vol met puin en huizen lijken elk moment verder te kunnen instorten. Van de kerk is niet veel meer overgebleven dan enkele bogen. De prachtige decoraties hebben plaatsgemaakt voor planten, mos en onkruid. De oude hoofdweg die dwars door het stadje liep is afgesloten en mag je officieel het stadje niet in voor je eigen veiligheid. Vanaf de diverse toegangswegen kun je toch goed zien wat voor schade de aardbeving heeft aangericht. Onderweg naar de andere zwaar getroffen plaats kom je een aantal ruines tegen. Deze staan gewoon langs de weg en wel te bezoeken. Let wel goed op je eigen veiligheid want niet alles is even stabiel. Het op een helling gelegen plaatsje Gibellina werd volledig door een zware aardbeving verwoest. Een landschapkunstenaar heeft de ruines omgetoverd in een gigantisch kunstwerk met de naam Cretto di Burri. Grote blokken van beton laten het oude stratenplan zien en verbergen het puin. De afstand tussen de twee stadjes is ongeveer zeven kilometer. Vanuit Palermo of Trapani is het ruim een uur rijden.

Tussen Trapani en Palermo ligt het schilderachtige stadje Castellammare del Golfo. De historische kleine vissershaven ligt aan de voet van steile berghellingen. Het stadje is redelijk toeristisch maar gelukkig is het niet volgebouwd met hotels. De voornaamste bezienswaardigheid van Castellammare del Golfo is de zee en de kleine vissershaven waar altijd wel wat te zien is. Vooral aan het eind van de middag is het een drukte van belang. De lokale jeugd scheuren met hun scooters rond en verse vis wordt opgehaald door de koks. Hier zijn ook een paar leuke terrasjes te vinden. Je kunt ook het kasteel bezoeken dat hier in oudste gedeelte van de stad ligt. Vanuit de haven worden excursies en dagtrips georganiseerd maar het is ook mogelijk om zelf een bootje te huren. En voor degene die net even wat anders wil kan proberen om met een vissersboot mee te varen. Het lokale VVV kantoor kan je hierbij helpen. Castellammare del Golfo is een perfect uitgangspunt om de omgeving te verkennen. Het Riserva Naturale dello Zingarois het eerste beschermde natuurreservaat van Sicilië. Het biedt over een lengte van zo’n zeven kilometer betoverende baaitjes, indrukwekkende rotsen, bijzondere bloemen- en plantensoorten, zeldzame vogels en fijne strandjes. Wil je wat meer geschiedenis dan ben je binnen een half uur bij de tempel van Segesta.

De Necropolis van Pantalica is de grootste dodenstad van Europa uit de bronstijd. De duizenden rotsgraven op deze locatie stammen uit de 12e tot de 8e eeuw voor Chr. en zijn verdeeld over vier dodensteden. De oudste liggen in het noorden en noordwesten van de vallei waar de rivier Anapo een canyon heeft gevormd. Je kunt Pantalica vanuit het zuiden (het dorpje Ferla) of vanuit het noorden (het stadje Sortino) bezoeken. Wij hebben de necropolis vanuit het zuiden bezocht…. In het plaatsje Ferla staan bruine bordjes met de tekst Pantalica. Goed opletten want ze zijn niet altijd even goed zichtbaar. Deze weg blijf je volgen en je komt dan vanzelf bij het visitor center. Dit is niet veel meer dan een houten huisje waar je wat info kunt krijgen, drinken kunt kopen en (niet geheel onbelangrijk) ook naar het toilet kunt. Het staat op de route goed aangegeven met borden waar de belangrijkste plekken zijn. Maar het mooist is om helemaal door te rijden naar het eind. Je komt dan uit op een onverharde parkeerplaats. Vanaf hier ga je te voet verder en daal je af de kloof de in. Onderweg kom je langs vele graven, grotten en de restanten van een grotkerkje. Op de bodem van de kloof stroomt een ijskoud riviertje. Wanneer je die oversteekt loop je aan de andere kant weer omhoog. Met een beetje geluk tref je een gids van het park die zijn uiterste best doet om je van extra info te voorzien.

Daal de trappen af en je komt uit in een bijzondere historische plek. In de Catacomben van de Capucijnen (Catacombe dei Cappuccini) in Palermo zijn ruim 8000 mummies tegen de muur gezet of gelegd. De gangen zijn verdeeld in categorieën: mannen, vrouwen, maagden, kinderen, priesters, monniken en professionelen. De kisten en de kleding vertellen veel over de rijkdom en tijdsperiode van deze mummies. Door de loop der jaren zijn veel verschillende technieken gebruikt om de lichamen te conserveren en daardoor ziet de ene er beter uit dan de andere. Vele mummies zijn afgeschermd door een hek omdat er heel wat vingers en andere kleine botten verdwenen als souvenirs. De laatste monnik werd 1871 bijgezet en in 1880 werd de ruimte officieel gesloten. Toch bleven er toen al toeristen op bezoek komen. De laatste mensen die er werden begraven dateren uit de jaren 1920. Een van hen was Rosalia Lombardo, een twee jaar oud meisje wier lichaam nog opzienbarend intact is. Je vindt de Catacombe dei Cappuccini aan het Piazza Cappuccini 1. Ze zijn dagelijks geopend van 9.00 tot 13.00 uur en van 15.00 tot 18.00 uur. Van eind oktober tot eind maart zijn de catacomben gesloten op zondagmiddag. Een entreekaartje kost € 3,00

Iets te noorden van Agrigento ligt het Macalube-reservaat. Het staat vooral bekend om zijn kleiachtige gebied met moddervulkanen. Dit bijzondere vulkanisch fenomeen komt door de aanwezigheid van methaan. Na het uitbarsten wordt de modder hard en krijgt het een aparte textuur en vorm. De vulkaantjes zijn niet meer dan een meter hoog en uitbarstingen zijn niet altijd aanwezig. Officieel mag het niet meer bezoeken na een uitbarsting in 2014 waarbij 2 kinderen zijn omgekomen. In het plaatsje Aragona staan nog wel bordjes hoe je er moet komen. Je komt dan vanzelf uit bij een plek waar je de auto kunt parkeren. Er staat een bord dat je het terrein niet binnen de hekken mag betreden. Er is verder geen toezicht, tenminste niet op zondagmorgen. Bij de ingang is een gedenkplek voor de kinderen. Vanaf het zandpad, die je wel mag inlopen, zie je niet zoveel. Alleen nog wat verroeste infobordjes en hier en daar een houten bankje. Als je de regels overtreed (wat ik niet natuurlijk niet aanraad en geheel op eigen risico is) en het terrein op loopt zie je in het midden de moddervulkaantjes. Niet heel spectaculair maar wel heel bijzonder.

Al sinds de 12e eeuw wordt er zout gewonnen op de wetlands ten zuiden van de stad Trapani. Dat het zout van zeer goede kwaliteit is blijkt wel uit het feit dat Scandinaviërs komen hier zout halen voor de inleg van hun vis. Le Saline di Trapani e Paceco beslaat een gebied van bijna 1000 ha en is nu een reservaat dat sinds 1995 beheerd wordt door het WWF Italië. Het leukst is om de omgeving te verkennen per fiets. Overal langs de route liggen grote bergen zout en er staan oude huizen en molens. Er leven zo’n 17 soorten vogels waaronder de flamingo en de ooievaar. Wil je meer weten over de zoutwinning bezoek dan zeker Museo del Sale. Hier wordt alles uitgelegd en er staan ook nog vele oude werktuigen. Dit huis is al zo’n 300 jaar oud en werd vroeger bewoond door de zoutwerkers. Bij het museum staat ook een van de oude zoutmolens. Wil je weg van de toeristen fiets dan helemaal door tot aan de haven van Trapani. Volg de bordjes ‘Cargo Loading’, vervolgens rechts aanhouden en de brug over. Het lijkt dat je er niet mag komen als toerist maar het gewoon een openbare weg. Fiets helemaal naar het eind en je hebt een prachtig zicht op de stad Trapani aan de rechterkant en aan de linker kant de zoutvlakte.

De Alcantara rivier stroomt meestal rustig door het landschap maar in het voorjaar kan het er ruig aan toe gaan. Het water is ijskoud en onvoorspelbaar, vooral op de smalle stukken. De bekenste en populairste plek is de kloof die zo’n zeventig meter diep is. Je kunt komen via de botanische tuin of een stukje verderop de gewone (en een stuk goedkopere) ingang nemen. Hier kun je ook diverse aktiviteiten boeken zoals bodyraften of een trekking. Je kunt ook zop eigen houtje een stuk de kloof in wandelen maar niet zonder natte voeten te krijgen. Wil je een rustigere plek stop dan bij de brug richting het stadje Castiglione di Sicilia. Hier is het niet zo spectaculair maar wel zeker zo mooi. Wandel een stuk stroomopwaarts en dan zie je goed hoe het water het gesteente heeft gevormd. Hier geen paden maar met een beetje creativiteit kun je best ver komen.

Het meest begane pad van Sicilie is waarschijnlijk Akragas, beter bekend als Valle dei Templi. Alle touroperators doen deze archeologische site aan en ’s morgens staat de parkeerplaats al vol met bussen. Ook de individuele reizigers slaan deze beroemde tempels niet over. Er zijn een aantal tempels te bewonderen die nog geheel of gedeeltelijk overeind staan. Daarnaast vind je op de site vroeg-christelijke catacomben, de oude stadsmuur van Agrigento en een archeologisch museum. Ondanks het heel druk kan zijn kan ik dit toch zeker aanraden. Zeker als je dit aan het eind van de dag bezoekt. Het park is tot 19.00 uur geopend en vanaf een uurtje of vijf in de middag is het park al een stuk rustiger. Je kunt online alvast de tickets kopen maar aan het eind van de middag staat er meestal geen rij en je moet toch door een detectiepoortje. Toen wij het park verlieten, tegen sluitingstijd, waren nog maar een van de weinigen aanwezig. En nog ander voordeeltje is dat het licht mooier is en het is er ook niet meer zo warm. Vergeet ook zeker het uitzicht niet. Aan de ene kant heb je zicht op de stad Agrigento en aan de andere kant de Middellandse Zee.

Alberobello is met zijn schattige trulli's een prachtig stadje. Superleuk om foto's te maken (toen ik hier was, werd toevallig op die dag een fotoshoot genomen van een modellenblad). Het was ook heel interessant om te leren over de geschiedenis van de huisjes, maar ook hoe het is om te leven in een trulli. Er waren veel huisjes die hun deur open hadden staan. Hier mocht je dan een kijkje binnen nemen, en aan het einde een vrijwillige bijdrage (de meesten gaven 1 of 2 euro) achterlaten als dank. Gebrek aan herinneringen zal er zeker niet zijn! Niet alleen omdat het beeld van de leuke huisjes in je hoofd blijft hangen, maar omdat er in het centrum bijna alleen maar toeristenwinkeltjes zitten! Als je echt een speciale souvenir wil hebben, zul je toch even moeten zoeken, want de winkeltjes hebben allemaal hetzelfde. Uiteindelijk ben ik naar huis gegaan met 3 armbanden (van een juwelier) & een paar handdoeken (uit een toeristenwinkeltje). Tip: bezoek het museum, en kijk eens bij een paar huisjes binnen.

Sicilië is al prachtig maar niet compleet zonder bezoek aan de Eolische eilanden ten noorden van het hoofdeiland. De Eolische eilanden met roemrijke namen als Vulcano en Stromboli zijn paradijsjes waar naast mooie stranden, leuke dorpjes met dito terrasjes je heerlijk korte wandelingen kunt maken of de snorkel kunt pakken. Er is nog een hoop vulkanische activiteit wat de trip extra bijzonder maakt. Vanuit Milazzo vertrekt de boot naar Vulcano (ca. 1u varen) en daar vandaan verder. Je kunt bijna het hele jaar op de bonnefooi naar de eilanden, overnachtingsplaatsen genoeg met uitzondering van augustus. Ik bezocht Vulcano en Stromboli maar er zijn 7 eilanden in totaal. Mijn tips: - Vulcano: beklim de vulkaan voor uitzicht en de gele zwavelkristallen, neem een warm modderbad, huur een scooter en rijdt naar het vissersgehucht Gelso in het zuiden. Huur een boot en zwem in afgelegen baaien. Er is een lekker zwart strand en gezellig winkelstraatje. Kleinschalig, laidback. - Stromboli: avondexcursie naar Stromboli vulkaan voor het 'vuurwerk', wandeling rond het eiland (dagtocht) Trek voor elk eiland 2 nachten uit voor een on-Europees avontuur. Kijk voor het indruk dit mooie drone-filmpje: https://vimeo.com/140816137 - dit is een update -

Rome Is een prachtig land met veel geschiedenis. Ik heb er ontzetten genoten en veel gezien. Een echte aanrader voor iedereen. Voor ieder wat wils en ik heb ontzettend veel en mooie foto's gemaakt.

Napels, parel van Italië! Napels is best een onderbelichte stad in Italië. De meeste mensen gaan naar Rome, Milaan, Pisa of Florence. Maar Napels is prachtig. Natuurlijk, een bezoek aan Pompei is een must, maar ik zou graag een paar andere bijzondere plekken met jullie willen delen. 1) Sla het toeristische eiland Capri over en maak een dagtripje naar het wonderschone eilandje Procida. Authentieker krijg je het niet. Je kan heerlijk lunchen in het haventje 'Marina della Corricella' dat vol staat met mooie gekleurde huisjes. Neem een busje naar de andere kant van het eiland en rij door het typische Italiaanse leven. Op Procida is de prachtige film 'Il Postino' opgenomen. Niet voor niets! 2) Waag je in het ondergrondse gangenstelsel 'Napoli Sotterranea'. Met een gids en kaars loop je door nauwe en donkere gangen uit de Griekse en Romeinse tijd. Best spannend! De ingang bevindt zich op Piazza Gaetano 68 in Centro Storico (het oude centrum). 3) Bezoek het Castel dell' Ovo, een vijftiende eeuws kasteel op een klein eilandje in de stad. Eenmaal boven heb je een fantastisch uitzicht over de stad en de beroemde Vesuvius. Daarnaast is Napels een heerlijke stad om in rond te dolen. Het kent leuke kleine straatjes, pleintjes, markten en vele restaurantjes. Als je van Italiaans eten houdt, zit je hier goed. Veel gerechten kennen hun oorsprong in Napels, zoals pizza, lasagna en spaghetti. En als toetje is het moeilijk kiezen tussen al die heerlijke soorten ijs!

Milaan heeft de naam een modestad te zijn. De stad heeft echter veel meer te bieden en is zeker de moeite waard om een stedentrip naar toe te ondernemen. De stad op zichzelf is misschien niet de mooiste van Italië - zeker niet - maar er zijn verrassende bezienswaardigheden. Alsof je in Milaan verschillende mooie dingen uit andere Europese steden bij elkaar hebt. Zo is er het prachtige Centraal Station van de Italiaanse spoorwegen. Een station met fraaie mozaïekvloeren en mooie architectuur. Het doet denken aan het mooie station van Antwerpen. Klim naar het dak van de Dom (Duomo) en geniet van het uitzicht over de stad. Maak mooie foto´s van alle details die je op dat dak van het gebouw binnen handbereik hebt. Zoek in de hete zomer verkoeling in de groene long van Milaan, het centrale Parco Sempione met de prachtige Arco de Pace (Vredesboog) die veel weg heeft van een combinatie van de Arc de Triomph en de Brandenburger Tor. 's Avonds is het genieten in de gezellige wijk Navigli met de vele restaurantjes en terrasjes aan het water; het "Quartier Latin" van Milaan. En als je dan toch ook nog je garderobe wilt uitbreiden is de Galleria Vittorio Emanuele en omgeving de wijk waar je moet zijn voor de laatste mode of gewoon om je ogen uit te kijken naar het shoppende publiek. Ben je tenslotte toe aan wat rust en stilte, denk dan eens aan een bezoek aan het Cimitero Monumentale, een grote begraafplaats waar veel beroemde Italianen begraven liggen.

Milaan heeft de naam een modestad te zijn. De stad heeft echter veel meer te bieden en is zeker de moeite waard om een stedentrip naar toe te ondernemen. De stad op zichzelf is misschien niet de mooiste van Italië - zeker niet - maar er zijn verrassende bezienswaardigheden. Alsof je in Milaan verschillende mooie dingen uit andere Europese steden bij elkaar hebt. Zo is er het prachtige Centraal Station van de Italiaanse spoorwegen. Een station met fraaie mozaïekvloeren en mooie architectuur. Het doet denken aan het mooie station van Antwerpen. Klim naar het dak van de Dom (Duomo) en geniet van het uitzicht over de stad. Maak mooie foto´s van alle details die je op dat dak van het gebouw binnen handbereik hebt. Zoek in de hete zomer verkoeling in de groene long van Milaan, het centrale Parco Sempione met de prachtige Arco de Pace (Vredesboog) die veel weg heeft van een combinatie van de Arc de Triomph en de Brandenburger Tor. 's Avonds is het genieten in de gezellige wijk Navigli met de vele restaurantjes en terrasjes aan het water; het "Quartier Latin" van Milaan. En als je dan toch ook nog je garderobe wilt uitbreiden is de Galleria Vittorio Emanuele en omgeving de wijk waar je moet zijn voor de laatste mode of gewoon om je ogen uit te kijken naar het shoppende publiek. Ben je tenslotte toe aan wat rust en stilte, denk dan eens aan een bezoek aan het Cimitero Monumentale, een grote begraafplaats waar veel beroemde Italianen begraven liggen.

Ga je naar Sicilië, dan is een tocht over de vulkaan de Etna een aanbeveling, zeg maar een must. De vulkaan is constant actief en spuwt op zijn minst rook en waterdamp uit dat bij helder weer goed te zien is. De meeste mensen kiezen voor een bezoek aan de zuidflank, vanwaar je naar de hoofdkrater kunt. Dat gaat met een kabelbaan en vervolgens een bus. Het is er dan opok erg druk, en duur. Een mooi alternatief is de Etna beklimmen vanaf de noordflank. Daar is het zeker zo mooi en veel minder toeristisch, en (dus) goedkoper. Neem vanuit Linguaglossa aan de weg S120 aan de noordkant de weg (weggetje) naar de Etna Nord (het staat op een bruin bordje in het dorp Linguaglossa aangegeven). Een op zichzelf al prachtige route. Neem na een kilometer of 20 de afslag Piano Provenzana, een dalstation dat in 2002 onder een lavastroom werd bedolven. De Etna is in de winter een skigebied. Bij dit skistation kun je met een gids een tocht van 2,5 uur maken (de liften werken in de zomer niet) langs een serie kleinere kraters en uiteindelijk een grote krater. Gedurende de hele tocht heb je bij helder weer goed zicht op de top van de Etna, met zijn rookwolk. Vraag in Piano Provenzana naar gids Vincenzo (22), student geologie en opgegroeid aan de rand van de Etna. Hij is met de vulkaan vergroeid en weet er van alles op aansprekende wijze over te vertellen. Een tocht van 2,5 uur kost 25 euro p.p.

Als je in Europa nog traditionele zoutwinning wilt zien, kun je op Sicilië terecht. Aan de westkust, bij de stad Trapani,vind je nog zoutvlaktes waar op traditionele wijze zout wordt gewonnen uit zeewater. Met behulp van fotogenieke molens wordt zeewater in bassins gepompt, waar het zeewater verdampt en uiteindelijk het zout over blijft. De molentjes worden helaas meer en meer vervangen door pompen, het handwerk door machines. Desondanks is het fascinerend om te zien hoe zout uit water wordt gewonnen. De verschillende zoutgehaltes in de bassins leveren verschillende kleuren water op, van diepblauw tot rose. In de zomer kun je er grote groepen flamingo's en andere watervogels aantreffen. Bij het bezoekerscentrum is een heerlijk terras en restaurantje waar je voortreffelijk kunt eten. Een aanrader voor een bezoek aan de westkust.

Geweldige romantische stad waar je een paar dagen heerlijk kan rondstruinen. Er zijn veel musea en oude kerken. Ook voor de winkelliefhebbers kan je hier goed zijn. De stad heeft veel eettentjes waar je heerlijk kunt eten. Kortom een heerlijke stad voor een lang weekend.