Ruudblok
Boven Europese hoogte
De Langtang Trek in Nepal Is een lange mooie trek. Eerst met de bus 80km van Kathmandu naar Dhunche daar doe je pak weg 10 uur over. Van uit Dhunche zijn er geen wegen meer alleen nog voetpaden.. In Dhunche (op 2020 meter hoogte) begint de Langtang-trek, die eindigt met de beklimming van de 5033 meter hoge Sergo Ri, letterlijk en figuurlijk een hoogtepunt van de reis. Je klimt ongeveer 1000 meter per dag maar dan ben je ook echt boven Europese hoogte. Je kunt dit na lezen op mijn blog
Lente in Holland
Bij het zien van deze lente explosie moest ik de camera wel trekken. Ik heb wel een polarisatie filter gemonteerd om de blauwe lucht goed samen te laten werken met het geel voor mij was het ultieme lente gevoel.
Voorportaal van Tibet
In het voorportaal van Tibet nabij het Songling klooster zag ik dit meisje. Het klooster is met en complete renovatie slag bezig. Het ziet er naar uit dat minderheden en klooster big business aan het worden zijn voor China. Grote groepen Han Chinezen komen het bekijken. In de culturele revolutie is veel gesloopt. Nu komen ze kijken wat er van over is.
Shangri-La
Niet ver van Shangri-La aan de voet van de Himalaya Kwam ik deze dame tegen. In het beroemde boek van James Hilton, 'Lost Horizon', is Shangri-La een overweldigend mooi klooster aan de voet van het Himalayagebergte, 'het aardse paradijs'. De natuur in de Himalaya is adembenemend. De bevolkingsgroepen in Yunnan en Tibet zijn zeer kleurrijk en hebben allen hun eigen cultuur. De boeddhistische religie speelt een grote rol in Tibet
Lukte niet in 1 x
Het blijft leuk om de uitgebloede paardenbloem uit te blazen. Soms is hij nog niet zo ver dat al het zaad in 1 x los komt of blaas je gewoon niet hard genoeg. De donkere achtergrond is ontstaan door een donkere poel die er achter ligt.
Enigst kind in China
Enigst kind in China In Kunming en omgeving wonen een groot aantal niet-Chinese minderheden die allen een eigen cultuur hebben. Eén van die dorpen, een Sani dorp. ligt op onze route. Boven de deuren van de huizen zijn langwerpige borden aangebracht met daarop Chinese karakters en sterren. Het zijn de z.g. ‘love stars’. Zo is vanaf de straat te zien aan welke eisen de familie voldoet. Sterren verdien je als je b.v. maar één kind hebt, als je lid bent van de party, als je werk hebt, als je van je land houdt enz. De huizen zijn van rode steen, hier en daar ruw aangepleisterd en de daken hangen iets over. Veel deuren staan gewoon open en een kijkje in een keuken van een huis behoort tot de mogelijkheden. De afwas is nog niet gedaan en het lijkt alsof er voorbereidingen worden getroffen voor een maaltijd. Dit kindje scharrelde hier rond is is waarschijnlijk enigst kind. Dat moeten er veel zijn in China
Een zware pijp roken
In Kunming en omgeving wonen een groot aantal niet-Chinese minderheden die allen een eigen cultuur hebben. Eén van die dorpen, een Sani dorp. ligt op onze route. De smalle straat ademt rust uit op dit tijdstip van de dag. Enige inwoners, voornamelijk ouderen en kinderen, zitten op de stoep tegen de muur aan, te kijken naar de mensen die door hun dorp wandelen. Binnen zit een man met zijn kleindochter een pijp te roken als ik mijn camera op hem richt krijg ik deze glimlach. In het gebied verbouwd men tabak.
Ik heb je gezien
Deze foto is gemaakt in het Inkwenkwezipark. Die dag zagen we heel veel wrattenzwijnen. Of het overschot net zo groot is als op de veluwe weet ik niet
Waar kijk je naar mam
Deze foto is gemaakt in het Inkwenkwezipark. Net daarvoor had het jong gedronken bij de moeder en leverde veel achs en Oohs op. Ik bevond mij jammer genoeg niet in de positie om die foto te maken. Maar zelf ben ik best tevreden met deze. Het avond licht helpt bij de kleuren.
Cambodja • Angkor en Siem Reap
Cambodja • Angkor en Siem Reap
Zij mocht niet binnen
Zoals veel van de reizigers weten kan het in Angkor nog wel eens flink regenen. De toerist vlucht onder zijn net gekochte paraplu of een restaurant of thee huis in. Deze verkoopster (zie foto) ook en ging vrolijk verder met haar handel tussen de opeengepakte toeristen. De eigenaar vond dat niet goed en wilde haar er uitzetten. Op dat moment maakte ik de foto en zie het verongelijkte gezicht.
Sadhu's in Kathmandu
Ik herinner mij een van mij eerste grote trips naar Kathmandu Nepal. De eerste dag daar met de camera in de hand deed mij beven. Niets dat ik zag paste in het beeld dat ik had van een stad die ik kende. Eigenlijk wilde ik overal een foto van maken. Nu dat ik dit schrijf velen jaren later en tien duidende foto’s verder wordt ik weer overvallen door dit gevoel van toen. Die trip gebruikte ik een analoge camera. Wij liepen de tegengestelde route van de vluchtelingen uit Tibet. Stopcontacten verwachte we niet.
Barong dans
Het Balische volk gelooft sterk in natuurgeesten en magische krachten, die d.m.v. ceremonies bevredigd moeten worden. Zoniet, dan zullen zij kwaad aanrichten. Dit zijn de demonen. Goed en kwaad lopen zij aan zij: er kan niet aan het ene getrokken worden, zonder het andere te verstoren. De Barong is een figuur, die wordt gebruikt om het kwaad te verdrijven.
Moe
Deze Barong danser zit er moe en versleten bij Het Balische volk gelooft sterk in natuurgeesten en magische krachten, die d.m.v. ceremonies bevredigd moeten worden. Zoniet, dan zullen zij kwaad aanrichten. Dit zijn de demonen. Goed en kwaad lopen zij aan zij: er kan niet aan het ene getrokken worden, zonder het andere te verstoren. De Barong is een figuur, die wordt gebruikt om het kwaad te verdrijven.
Aardige mensen
Ook deze foto is langs de “Lycian Way” gemaakt. De route, 530 kilometer lang, loopt grofweg tussen Fethiye en Antalya en volgt de schitterende, maar grillige Lycische kust in Turkije. Onderweg kwamen we deze imker tegen die ons uit de suiker dip hielp door een stuk uit het raat te snijden. Wat een lieve mensen daar.
Vreemd die ogen
In het najaar van 2005 zijn we begonnen met de “De Lycian Way” de eerste langeafstandswandelroute van Turkije. Drijvende kracht achter dit opmerkelijke project was Kate Clow die het idee instuurde voor een prijsvraag van de Turkse Garanti Bank. Ze won de wedstrijd, kreeg geld om de route uit te zetten, te markeren en van wegwijzers te voorzien. Wij hebben redelijk wat tijd besteed deze te vinden maar het was geweldig. Verder stelde wij vast dat de beschaving aldaar slechts 3km uit de kust ophoud. Toen wij onderdak zochten in een huis moest deze oude (blauwogige vrouw) het veld ruimen. Geen vreemde mannen en vouwen in 1 huis. De route, 530 kilometer lang, loopt grofweg tussen Fethiye en Antalya en volgt de schitterende, maar grillige Lycische kust
Het klonk geweldig
In het vroege voorjaar liep ik van het centrum richting hotel om een jas op te halen. Toen hoorde ik een sax, eenmaal dichterbij gekomen zag ik dat het een oude vrouw was die hem bespeelde. Plotseling had ik mijn jas niet meer nodig ik kreeg het er warm van. Natuurlijk kon ik het niet laten om een foto van haar te maken.
Die morgen
Dit is een zonsopgang aan de kust bij Sanur op Bali. Ik had de jongen die voor de tuin en het stand zorgde gevraagd mij te wekken als er een mooie zonsopgang was. De camera lag iedere dag schiet kaar voor ik naar bed ging want ik wist dat ik snel moest zijn aan de evenaar. De zon plompt als het waren het water uit. Die morgen was het raak en rennen geblazen.
Bedelbakje
Als zo veel mensen laat ik mij leiden door intuïtieve gevoelens. Deze week kwam “de dood” een paar maal voorbij. Toen dacht ook aan een foto die ik op Bali heb gemaakt. Aan de oever van een vulkaan meer ligt een dorp dat alleen bereikbaar is per boot. De bewoners beweren dat zij de eerste bewoners van Bali zijn alle anderen op het eiland zijn import. Het dorp heeft nog tempels uit de 9de eeuw. Maar waar het om gaat is de mannier hoe ze met doden omgaan. De doden worden niet begraven of gecremeerd maar neer gelegd onder de bomen. De bomen en de wind in Trunyan zorgen er voor dat het lichaam niet gaat stinken en als het waren mummificeren. De bewoners van Trunyan wat volgens zeggen komt van '‘turun hyang'’ hetgeen betekend afstammeling van de hemel. Ik hoop dat ik dan nooit in de hemel kom. De mensen zijn agressief en onaardig. Je loopt in een val aangezien je er alleen met een boot van de bevolking zelf kunt komen. Waarschuwing doe het niet!!! Voor je naar de doden gaat vindt je dit bedelbakje.
Parlementsgebouw...Bo
Nog een keer dit gezichtsbepalende gebouw van Boedapest Het water van de Donau staat extreem hoog en de weg voor het gebouw staat onder water Het Hongaarse parlementsgebouw ligt aan de Pest-zijde aan de linkeroever van de Donau in Boedapest. Het Huis van Afgevaardigden houdt hier regelmatig zitting. Staatshoofden en andere prominenten worden hier door de Hongaarse president en ministers ontvangen.
Zeer hoge Donau stand
Ik zag het gebouw gisteren weer eens op het nieuws en vond het opnieuw prachtig. Verleden jaar bezochten wij Boedapest met een zeer hoge Donau stand zoals je op de foto kunt zien normaal loopt er een weg voor het parlementsgebouw. Jammer dat het gebouw toen in de steigers stond maar ja je kunt niet alles hebben in het leven. Het is al zo veel.
Op weg naar Yeti
En dan zit je plotseling weer midden in je bergsport foto’s Deze is in Nepal genomen tijdens een trekking. Het reisverslag kun je vinden op: http://propicture.blok.speedxs.nl/nepal/reisverslag_rb.htm Kijk voor deze locatie onder hoofdstuk opweg naat Yeti
De weg omhoog
lees ook de tekst bij voorgaande foto. (Via ferrata) Wat is een klettersteig of via ferrata Het uitrusten van bergroutes met klimhulpmiddelen startte in het einde van de 19e eeuw, om zodoende de moeilijke passages van populaire klimmen te vergemakkelijken. Na de 1e Wereldoorlog werden bepaalde militaire routes, die waren uitgerust met deze klimhulpmiddelen, gebruikt door bergbeklimmers. In het begin van de 30-er jaren en tot na de 2e Wereldoorlog werd de Via delle Bochette uitgezet om zodoende de routes in de Brentagroep toegankelijker en minder tijdrovend te maken. Deze zeer populaire via ferrata's werden ontdekt door bergwandelaars, die nu bepaalde routes konden nemen die voorheen slechts begaanbaar waren voor de echte bergbeklimmers. Voortbordurend op het succes van de Via delle Bochette werden meerdere routes aangelegd, en werden verouderde routes uit de 1e Wereldoorlog verbeterd in de Dolomieten. Momenteel zij er vele tientallen via ferrata's in de Dolomieten
Via ferrata
Deze foto is gemaakt op een Via Ferrata ook welKlettersteig genoemd Via ferrata is Italiaans en betekent vrij vertaald in het Nederlands 'ijzeren weg'. Het is een tussenvorm tussen bergwandelen en klimmen. Bij via ferrata, ook wel klettersteig genoemd, is een route uitgezet met staalkabels, die in de rotsen vastgezet zijn. De staalkabels zijn in eerste instantie bedoeld voor de bergsporter om zich aan te zekeren. Naast de staalkabels komen er op moeilijkere en steilere passages andere elementen bij kijken, zoals trappen en stiften, bruggetjes en dergelijke. Door gebruik te maken van deze elementen kun je bij via ferrata bepaalde plekken bereiken die je bij bergwandelen zeker niet zou kunnen bereiken. Via ferrata's zijn er in verschillende moeilijkheid categorieën, van makkelijk (voor kinderen en beginners) tot zeer moeilijk (voor de zeer gevorderden). Dit maakt het dat via ferrata een bezigheid kan zijn voor een zeer breed publiek, van jong tot oud.
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
