Geo
Lacandon pareltje
Strategisch op de parking van Palenque Ruinas zat dit foto modelletje in een pickup, er stonden enige toeristen aan te schuiven voor een foto, broer regelde vriendelijk charmant maar met nadruk de financiën ( one dollar please) foto mocht aanraken niet, mama verkocht achteraan de truck flesjes drinken. op een rustig moment nam ik een foto, probeerde een praatje met haar, zonder antwoord, misschien spreekt ze geen Spaans, dan maar de ET. vinger tegen vinger zij lacht met haar mooie donker ogen, ik strek de armen naar haar uit, vergeten niet aanraken, ze komt door het venster op mijn arm, broer en mama kijken elkaar geschrokken aan maar doen niets. even later moet ze weer aan het werk volgende foto, ik krijg nog een knuffel dan gaat ze weer door het venster, hasta la proxima señor, ze spreekt ja toch Spaans. ik los mijn schuld af, een dollar een spotprijs voor deze ervaring, veel geluk kleine parel.
Garifunas
In Livingston een stadje langs de Rio Dulche leven de Garifunas, afstammelingen van de vroegere zwarte slaven. het is een bijzonder volkje, er zijn zowel zuiver Afrikaanse types als ook halfbloeden. De verbinding tussen een Afrikaan/se en een Maya resulteerde in deze oogverblindend mooie dame, hier waren de Maya genen duidelijk de sterkere. Na wat complimentjes en een beetje aandringen mocht ik haar toch fotograferen, toestemming geven ze zelden en ik was dus de gelukkigste mens in de omgeving. Stiekem ligt niet in mijn aard uit respect voor de mens, ik weet uit ervaring hoe lastig het is als je voortdurend een lens tussen je tanden krijgt.
Cenote
Het meer der zeven kleuren is een bijzondere attractie van Bacalar. De kleuren ontstaan door de verschillende waterdieptes. Hier zie je de ingang naar een Cenote, het blekere gedeelte is ongeveer een meter diep, het donkere gedeelte is de ingang naar een Cenote de rand valt 90 M steil in de diepte waar de toegang is naar een grottenstelsel de diameter is 45M. Er zijn meerdere Cenotes in het meer deze hier is echter de diepste.
Chamulita's
Voor ons hotel in Mèrida spot ik een groepje van 12 jonge Maya vrouwen, aan de klederdracht herken ik dat het om buren uit San Juan Chamula gaat. Bijna 1000 Km van hun dorp hopen zij op een beter leven. Hoe vertwijfelt moet een mens zijn om alles achter te laten huis, familie en vrienden, voor een onzekere toekomst, wie het dorp verlaat mag er nooit meer terug keren. Hoe diep hun verbondenheid met hun dorp is tonen zij door zo ver van huis nog steeds hun traditionele kledij te dragen. Dikwijls vallen zij in handen van een soort van pooiers aan wie zij een deel van hun verkoopinkomsten moeten afgeven in ruil voor zogenaamde bescherming ook dit groepje werd begeleid door drie jonge mannen, toen ik deze jonge vrouw uitnodigde op een fruitcocktail en een sap kwam een van de mannen tussen, een wel te verstane berisping in zijn dialect Tzotzil van mijn kant verwees hem snel terug naar zijn kompanen, ik beloofde hem terug te komen als hij haar geld afnam. de kinderen die ze bij zich hebben worden soms gedrogeerd om ze uren lang in de moordende hitte rustig te houden. Als toerist kom je dat niet te weten, eerst door met hun te leven en hun vertrouwen te verdienen, ontdek je deze vreselijke toestanden. Ik hoop hiermee dat mensen meer begrip voor hun soms irritant bedelgedrag opbrengen. Deze meisjes verdienen respect.
Lichtjes overladen
In de buurt van Panajachel was het tijd, ons karretje had dorst en wij ook. Terwijl wij op een terrasje onze drankjes en versnaperingen genoten kwam deze (licht) overladen pickup nog wat (brandstof) bijladen. Zelfs de pompbediende die zeker al wat heeft gezien, krabt zich bedenkelijk het hoofd. Krakend en bij iedere oneffenheid met de uitlaat op de grond verdwijnt deze lastezel uit ons gezichtsveld.
Exclusief souvenier
Deze poppetjes worden vervaardigd van maisbladeren. Zij worden slechts in een dorpje gemaakt op de ganse Maya route. Zij zijn meestal de enige bron van inkomen voor alleenstaande jonge Maya moeders. De poppetjes worden verkocht aan een dollar per stuk, het gemiddeld maandinkomen van deze meisjes ligt bij 100 dollar, hiervan moeten dikwijls drie tot vier mensen van overleven. Een van de verhalen achter deze poppetjes beschrijf ik in mijn blog (Tears for Maya)
Magie
Flor de Jugabe = bloem Jugabe, vormt samen met Pajé Putanny = sjamaan Putanny (vorige foto) , Kenewma & Nawashahu de religieuze groep die regelmatig optreden bij vieringen, laatste twee namen kon ik de betekenis nog niet achterhalen omdat ze na de dienst snel verdwenen. het staat zeker nog op mijn verlanglijstje ze opnieuw te ontmoeten. Bij mijn laatste Brasil bezoek hoorde ik dat ook de dochters van Pajé Putanny worden klaargestoomd voor optredens. Het is pure magie ze te horen en zien.
Yawanawa zangeres
Tijdens een van mijn Brasil reizen ging ik naar optredens van verschillende Yawanawa Indigeno tribes, in de provincie Acre Hier een van de zangerressen bij een religieuze viering. Wat mij bij is gebleven is de kunstvolle veren kronen en de enorm krachtige stemmen van de drie vrouwen, zij overstemden regelmatig de instrumenten. De man hoorde je alleen bij de solo parts, Hij verdronk hopeloos als de Lady's invielen. (foto van negatief)
Yawanawa festival
De Yawanawa Indigeno's leven in de provincie Acre in Brasil er zijn ook groepen in Peru en Bolvia, zij spreken een dialect uit de taalfamilie Panonas. Jaren geleden was ik bij een paar optredens waarbij zij een indrukwekkend staaltje van hun traditionele liederen in hun dialect lieten horen. De Yawanawa zijn zeer toeristisch ingesteld, zeker de moeite waard om naar een van hun optredens te gaan. Foto van een negatief .
Schaamte
Met schaamte hoorde ik het verhaal van deze vrouw, schaamte de huiskleur van haar belagers te hebben. Het is de moeder van mooie Hakani, om de mannen onder druk te zetten werd zij zwaar mishandelt, de sporen zijn duidelijk te zien. Als ik haar troostend in de arm wou nemen kreeg zij paniek waarna ik enkel nog haar handen vasthield, na een tijdje kwam ze zelf bij mij en dankte de goden dat er toch blanken met een hart bestonden. De Braziliaanse autoriteiten doen hun best om deze mensen te beschermen maar het is de Amazone leegscheppen met een vingerhoed.
Mooie Hakani
Op weg naar de Zòé voeren wij de Rio Negro op, op een moment zag ik kinderen tussen de struiken vluchten, ondanks de waarschuwingen van de gids besloot ik toch op onderzoek te gaan. Na een tiental minuten vond ik een kleine nederzetting met veertien personen. Deze mensen kwamen uit een dorp van de Hakani ca 60 km verder. Hun verhaal was afschuwelijk, op een moment waren er handelaars in het dorp verschenen, reeds snel wilden deze steeds meer bananen en andere handelswaar, als de mensen deze niet snel genoeg konden leveren kregen de mannen stokslagen, de vrouwen werden dronken gemaakt en misbruikt. Toen ze dreigden ook dit 9 jarig meisje mee te nemen is de familie gevlucht. Ondanks alles waren zij eerst wantrouwig maar reeds heel snel gastvrij.
Mangrove
Het uitgestrekte zoutwatermeer van Celestun word afgezoomd door een brede mangroven gordel, wij voeren door een tunnel op zoek naar alligators maar ontdekten deze termietenheuvel tussen de wortels. Indrukwekkend het geluid van miljoenen cicaden je waant je in een houtwerkplaats waar met tientallen cirkelzagen gewerkt word, oorverdovend.
Steles
De Maya site Quirigua, de site ontstond aan het einde van het Maya rijk. De site is veel kleiner als Palenque, Tikal enz... Quirigua is vooral speciaal doordat hier de grootste steles van het Maya rijk te vinden zijn, grote stenen figuren, met het beeld en de verhalen van de heersers. De grote beelden onder de daken zijn originelen, de kleinere vrijstaande zijn betonnen replica, de originelen zijn in het museum van Mexico City te bewonderen. Doordat het om zand en kalksteen handelt werden de originele beelden op beton sokkels geplaatst en onder een afdak om ze te beschermen tegen vocht. Toen ze ontdekt werden waren veel van de grote beelden omgevallen waardoor er behoorlijk wat schade door vocht is ontstaan. ondanks is het de moeite waard deze kleine site te bezichtigen. Spijtig word deze door veel reisgroepen overgeslagen, voordeel je kan er rustig fotograferen zonder personen voor je lens.
Archeologie
Niet altijd was het bij archeologen om kennis te doen, de eerste ontdekkers dikwijls begeleid door militairen waren veelal schattenjagers archeologie kwam op de tweede plaats. Dit gebouw op de site van Chichén Itzà toont de beschadiging van explosieven, gat rechts,het verwachte goud en zilver werd echter niet gevonden. In Palenque werd de jungle weggebrand waardoor het stucwerk ernstig werd beschadigd en belangrijke inscriptie's voor altijd verloren gingen, de brandsporen zijn aan de binnenkant van de gebouwen daar nog duidelijk erkenbaar.
Laatste opflakkeren
De Maya site Quirigua, Deze site ontstond aan het einde van het Maya rijk. Grote steden als Palenque en Tikal waren reeds verlaten. Terwijl in Quirigua de gebouwen veel eenvoudiger en kleiner zijn vind je hier de grootste steeles, enorme stenen van vier a vijf meter hoog waarop de heersers en hun verhaal staan afgebeeld. Een laatste opflakkeren om hun macht te demonstreren. Onder het zeil word een trap gerestaureerd. Het probleem bij de restauratie zijn de kosten volgens de werfleider archeoloog +/- 12000€ m²
Agua Azul
Tussen de Maya steden Palenque en San Cristobal de Las Casas vind je de watervallen van Agua Azul, Door de verschillende ondergronden en afhankelijk van de lichtinval, krijg je de verschillende blauwtonen. Bij sterke regenval veranderen deze spectaculaire watervallen in een bruine soep door de humus die uit het woud in het water terecht komt. Na de buien is dit water verrassend snel weer proper. In de poelen onder de vallen is het heerlijk zwemmen.
Lago Atitlan
Het Lago Atitlan een van de mooiste meren die ik ooit zag een diamant in het landschap. Omgeven van vulkanen, op de hellingen indianendorpjes die de naam van een apostel dragen. Panajachel is het enige dat over land bereikbaar is. van hieruit gaat het met bootjes over het meer naar de dorpjes. De foto is gemaakt vanaf de haven van Panajachel je kijkt op het meer en de vulkanen Tolimàn vooraan en Atitlan direct daarachter. In Panajachel zijn ook de verblijven voor toeristen.
Offeraltaar
Op de site van Chichén Itzà staat dit offeraltaar, dit beeld stond oorspronkelijk op een van de tempels. De uitverkorene werd op de rug over de buik van het beeld gestrekt, De priester sneed de offergave, meestal het hart uit de borst en legde het in een schaal die op de knie of de kop van het beeld stond. Het lichaam werd van de tempel gegooid. Achter het altaar zie je een van de koppen van de tweekoppige slang die van een der tempels is afgebroken. Hier had ik geen geluk van toeristenvrij.
Vanille of kaneel?
Bij de waterval Misol-Ha zagen wij deze mooie plant, de gids van een reisgezelschap vertelde zijn groep dat dit een vanillebloem is, Ik heb daar zeer mijn twijfels over, als ik even met de vinger over de stamper wreef rook dit eerder naar kaneel. Iemand op de hoogte wat dit is?
Kukulcan tempel
In Chichén Itzà staat de tempel van Kukulcan het is wel een van de meest opduikende motieven op covers, kalenders, boeken enz... Het meest opmerkelijke aan deze tempel is dat hij werkt als een reusachtige luidspreker, sta je boven in het gebouw ben je over de ganse site te horen bij normale stemhoogte. het moet op de menigte destijds een enorme indruk hebben gemaakt dat hun koning zo een machtige stem had. Door enige dodelijke valpartijen mogen de meeste tempels niet meer beklommen worden. Sarcasme van de gids, er was op het grasveld niet genoeg plaats om alle neergestorte toeristen te begraven.
Gedenkaltaar
In de buurt van Bacalar moesten wij brandstof opnemen, de pompjongen gaf ons een tip om bij zijn oom op restaurant te gaan. Na wat zoeken kwamen wij in een mooi verzorgt etablissement waar alleen Indigeno zaten al snel werd de sfeer gezellig, we werden uitgenodigd om de zelf gemaakte tequila te proeven, het werd niets meer met verder naar Bacalar, voor een vrienden prijsje bleven we maar overnachten, om niet in de greppel te landen. Dit altaar is ter nagedachtenis aan de zoon van de eigenaar die een maand vroeger was verongelukt.
Piramide v d tovenaar
In Uxmal vind je de piramide van de tovenaar, om deze piramide word een legende vertelt. Een wrede heerser moest door de list van een tovenares tegen haar 15 jarige zoon drie testen doorstaan. De laatste test koste hem het leven en de jongen kwam op de troon. Eind goed al goed, spijtig is het grote Maya rijk toch ondergegaan. Hier een blik op de piramide vanonder een typische Maya boog, Let op dat de deksteen van de boog is verwijdert waardoor de stabiliteit van de zijmuren in gevaar is, gelukkig zijn de andere dekstenen nog op hun plaats.
Gouverneurspaleis
Op de site van Uxmal vind je dit gebouw. De eerste archeologen betekenden het als het paleis van de gouverneur. Zij baseerden zich op structuren die zij van hun thuisland kenden. Het is dus helemaal niet zeker dat dit gebouw een gouverneurspaleis is. Op het grasveld ervoor ligt een grote figuur/offersteen mogelijk verbleven overwonnen koningen in het gebouw tot ze geofferd werden.
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
