Abytravel
Groepssex
In de Noord Hollandse Duinen - in dit geval de AWD, Amsterdamse Waterleiding Duinen- komt de in Nederland beschermde Wijngaardslak (Helix pomatia) ondanks zijn officieel zeldzame status behoorlijk overvloedig voort. Als je deze foto ziet en bedenkt dat ze hermafrodiet zijn en dus elkaar kunnen bevruchten hoeft dat ook niet echt te verbazen Ook vandaag in de Kennemerduinen struikelden we regelmatig bijna over onvoorzichtige exemplaren. In Frankrijk wordt de Wijngaardslak als delicatesse beschouwd.
Liefdeswiel
Waterjuffers, zoals dit Lantaarntje ( Ischnura elegans), zijn vaak lastig te fotograferen; niet alleen vanwege hun geringe omvang, maar vooral ook , omdat ze zelden stil blijven zitten. Dit liefdespaartje nam echter alle tijd voor hun spel en zo had ik ook tijd om de juiste positie en instellingen te bepalen. Het Lantaarntje is te herkennen aan het achterste gekleurde segment op het verder donkere lijf. Gevonden aan de waterkant in de AWD
Lekker hapje
Deze vos in de AWD- Amsterdamse Waterleiding Duinen- had blijkbaar een lekker hapje gespot. Hij loert er al likkebaardend naar .... Een mooie kans voor een foto
AWD op een...doordewe
Natuurlijk, het hoofddoel van ons bezoek aan de Amsterdamse Waterleiding Duinen -AWD- waren de vosjes. Die hebben we gelukkig ook gezien. Maar doordat het een stuk rustiger was dan in het weekend lieten ook de Damherten zich volop zien. Hier een mooie hinde, die even later weer in het bos verdween. Tip: doe de AWD als het even kan op een doordeweekse dag (bvk niet in de schoolvakanties)
Pijn
Vandaag weer eens naar de AWD (Amsterdamse Waterleiding Duinen) met Anita en Jantine. Na een hele hoop klein grut- kikkertjes, libellen, slakken- konijntjes en reeën, uiteindelijk ook nog een paar vossen gespot; het eigenlijke doel van de tocht. Dit vosje lijkt op het eerste oog de ogen te sluiten van genot, maar toen ze verder liep zagen we dat ze mankte met een pootje. Pijn dus waarschijnlijk.
Doel-loos
In het "spookdorpje" Doel kom je soms bijzondere taferelen tegen. Deze WC bijvoorbeeld heeft beslist betere tijden gekend, maar staat nu doelloos naar de overwoekerde vlakte te staren waar ooit een huis gestaan heeft. De kattenbak mist ook duidelijk zijn eigenlijke doel en dient nu als mega voerbak voor de nog rondzwervende katten.
Doel - Even bijtanken
Afgelopen weekend op stap met een fotogroepje in Doel, nabij Antwerpen. Doel: urbexfotografie en natuurlijk nieuwe contacten en ervaringen uitwisselen. Lekker even bijtanken dus. Of dat bij deze verlaten benzinepomp ook gaat lukken is maar zeer de vraag...
Doel - terug in de...
Het dorp Doel in het havengebied van Antwerpen is al jarenlang onderwerp van politiek gekissebis. In de jaren '70 zou het dorp ontruimd worden voor de uitbreidingsplannen van de haven. De meeste bewoners waren het daar natuurlijk niet mee eens, maar velen vertrokken uiteindelijk toch na uitgekocht te zijn. Een handjevol bleef achter - op dit moment telt het dorp nog ongeveer 10-15 bewoners- en moest met lede ogen toezien hoe hun geliefde dorp in verval raakte. Zeker nu de uitbreidingsplannen al jaren in de koelkast geparkeerd staan. Graffiti die de verlaten huizen siert, wordt steeds vaker overspoten met leuzen; de leegstaande huizen vallen regelmatig ten prooi aan vandalisme. Toch is het nog steeds een geliefde plek voor liefhebbers van Urbexfotografie, die er hun hart kunnen ophalen. Zeker als er -zoals afgelopen zondag- een club liefhebbers van oude auto's neerstrijkt. Op de foto éen van die ouwetjes in - de restanten van- de oude garage van het dorp.
Met de Lobo Marinho..
Elke ochtend in alle vroegte kon ik vanaf het terras bij mijn hotelkamer in Caniço de veerboot naar het eiland Porto Santo langs zien varen. Dit kleine - slechts 42 km² grote- eiland ligt ten noorden van Madeira en is de moeite van het bezoeken beslist waard. Porto Santo wordt wel het Gouden Eiland genoemd vanwege de lichtbruine kleur van het het golvende landschap. Het hoogste punt, de Pico de Facho is 507 meter. Door het milde klimaat dat er heerst zijn er vele exotische vogels te spotten en er is een prachtig zandstrand van wel 6 km lang. De tocht met de Lobo Marinho die in de haven van Funchal vertrekt duurt ruim 2 uur. Onderweg is er een grote kans om dolfijnen te zien (helaas niet toen ik er was ;( ) Aan de horizon het silhouet van de onbewoonde Islas Desertas, een beschermd natuurgebied, dat alleen met speciale toestemming toegankelijk is. Zo'n permissie wordt iha alleen gegeven voor wetenschappelijke doeleinden.
Ze maken er een potje
..... daar in de binnenstad van Delft. Tijdens een stedentrip(je) ga ik altijd op zoek naar bijzondere uithangborden, naast deuren en ramen nog zo'n "tic" van me. Dat levert vaak fraaie foto's op. Meestal gaat het me puur om het uithangbord zelf, maar deze gaf samen met de naam op de etalage wel een hele ludieke combinatie. In de etalageruit ook nog een stukje van de tegenoverliggende Oude Kerk zichtbaar
Plattegrond op het...
Afgelopen zondag met een groepje een foto-stadswandeling gemaakt in Delft. Een hele leuke stad, waar veel te zien en te fotograferen valt. Dat begint al meteen na aankomst - met de trein: sinds eind februari jl is het nieuwe ondergrondse station in gebruik genomen. Als je vanuit de treintunnel de (rol)trap opklimt, kom je in de prachtig lichte (bovengrondse) stationshal. Bijzonder is dat op het plafond daarvan op een hele aparte manier, nl opeenvolgende lamellen, een historische plattegrond van Delft, natuurlijk in Delfts Blauw, is aangebracht. Deze zie je alleen onder bepaalde hoeken goed, loop je weg dan verdwijnt je beeld. Het mooiste overzicht heb je van onderaan de roltrap
Duitsland • Sleeswijk-Holstein
Duitsland • Sleeswijk-Holstein
Uitzicht op Helgoland
Als je Helgoland bezoekt kun je gemakkelijk overhoppen naar buureiland Düne. Nog geen half uurtje met het voetgangersveer en je staat in een totaal ander landschap. Is "moedereiland" Helgoland vooral rotsig en derhalve bevolkt door klifbroedende vogels als de Jan van Gent en de Zee-alk, het onbewoonde Düne is juist een vlakke zandplaat en daardoor een paradijsje voor zeehonden en -robben. Vanaf het zuidstrand hebben ze een prima zicht op Helgoland.
Alleen op de wereld .
Eigenlijk was het nog een week te vroeg, het was me al verteld. De gletsjer zou niet open zijn; de Explorers zouden nog niet rijden en of het informatiecentrum geopend zou zijn was nog maar de vraag. Maar ja, mijn reis ging nou eenmaal verder en volgende week zou ik alweer thuis zijn. En ach, van beneden af zou het toch ook best mooi zijn? Dat laatste bleek een understatement. Waar ik de rit begon met redelijk helder weer, begonnen tegen de middag de sneeuwwolken zich samen te pakken en de wind flink aan te zetten. Ja het informatiecentrum was wel open, althans als je kans zag de met een dikke laag sneeuw bedekte trap op te komen. Maar aan de rand van de gletsjer was er geen levende ziel te bekennen..... hoewel? Niet éen?
Rotstekening?
De First Nations, zoals de oorspronkelijke bewoners van Canada daar worden genoemd hebben door het hele land hun sporen achtergelaten, vaak in de vorm van rotskunst. Dit kunnen petroglyphen zijn, in de rots gekraste tekeningen. Er zijn nog meer dan driehonderd plaatsen in Canada waar zulke rotsgravures te vinden zijn. De belangrijkste vind je in het oosten nabij Ontario. Daarnaast zijn er ook rotstekeningen die voornamelijk met rode oker, water en dierlijk vet gemaakt werden. Voor de Indianen zijn dit heilige plaatsen, waar sjamanen religieuze samenkomsten hielden. Deze laatste soort vind je ook op verschillende plaatsen in de Rockies. Op een winderige, natte dag zag ik deze twee jonge Wapiti-stiertjes tussen het wuivende hoge gras met elkaar bakeleien. Een prachtige scene, maar haast niet te fotograferen, gezien de omstandigheden. Tot ik dit resultaat zag: het lijkt zo wel zo'n met oker gemaakte rotstekening.
Vlammend voorbeeld
Doe je de Tulpenroute op de fiets of met de auto, dan kom je beslist ook langs de Pegasushof, een voorbeeldtuin waar op dit moment de tulpen ook volop bloeien. Vooral leuk is dat ze hier gecombineerd worden met andere planten. De windsingel langs de buitenkant valt onmiddellijk op, door de prachtige combinaties die er staan. Ook staan er tulpen die je op het veld niet zo snel zult tegenkomen. Bovenstaande foto is daarvan een -vlammend- voorbeeld. Tijdens de tulpenroute is de tuin dagelijks geopend van 10.00-17.00; daarbuiten alleen in het weekend of op afspraak. Voor de entreeprijs van €2.50 hoef je het niet te laten. Ook in andere seizoenen een aanrader om even als rustpunt neer te strijken tijdens je (fiets)tocht, want ze verkopen er ook verfrissingen en koffie/thee ( http://pegasushof.nl/openingstijden/ )
Op de rede bij Second
Doorheen Stanley Park, ten noordwesten van Downtown Vancouver, is een uitgebreid netwerk van wegen en paden aangelegd. Fiets- en wandelpaden lopen vaak naast elkaar, muv de echte "bush-trails" die alleen te voet begaanbaar zijn. Een aanrader is de Seawall Promenade die langs de hele buitenrand van het park loopt. Bij Second Beach kun je tegen zonsondergang in de verte de zeeschepen op de rede zien liggen.
De polder kleurt paar
Gisteren vroeg klaar. Een spontane ingeving, niet naar huis, maar de polder in, want wat een prachtige luchten. Waarom niet nu de Tulpenroute gereden ipv komend weekend? Dat bleek beslist de moeite waard. Het licht was prachtig, hoewel de wind soms ook wel krachtig en guur. Opvallend was het vele paars onder de tulpen dit jaar, in vele schakeringen; naast natuurlijk het gebruikelijker rood en geel. Deze foto is daarvan een mooi voorbeeld. Er is in het noordelijk deel van Flevoland - de Noordoostpolder- zowel een auto- als een fietsroute uitgezet, waarbij je vaak vlak langs de bloeiende velden komt, die veelal ook toegankelijk zijn voor het maken van foto's. De autoroute voert daarnaast ook langs het nieuwe windmolenpark in aanbouw tussen Creil en Emmeloord. In de polderdorpen -zelfs in Ens en Tollebeek, die dit jaar eigenlijk niet op de route liggen- vind je de traditionele Tulpenmozaïeken, dit jaar met als thema: "circus". Zeker de moeite waard om daarvoor af en toe van de route af te wijken. De route is nog t/m 5 mei bewegwijzerd. Meer informatie vind je op deze site: http://www.stepnop.nl/tulpenfestival/tulpenroute-2015
Bevroren Vermillion..
Vanaf de Trans Canadian Highway (Hwy 1) zie je ze ,komend vanuit de richting van Jasper en Lake Louise, vlak voor Banff al liggen: de Vermillion Lakes; een serie van 3 grote en nog een aantal kleinere meren. 's Zomers hebben deze een prachtige vermiljoen (groen) kleur, waaraan ze hun naam danken, maar ook in bevroren toestand zijn ze prachtig om te zien. Als je de afslag naar Banff Downtown neemt en direct weer rechtsaf slaat kom je op de panoramic route Vermillion Lakes Road uit, die vlak langs de oever van de meren doorloopt tot aan het achterste meer. De totale lengte van deze doodlopende route is 4.3 km. Langs de oevers staan informatiepanelen en er zijn ook picnicktafels en stijgers om het water van nog dichterbij te bekijken. Ook prachtig voor een wandel-of fietstocht. Wandelaars kunnen overigens nog verder via een wandelpad door de moerassen van Bow River Valley. Als je al een Parkpas hebt -sowieso verplicht als je Icefields Parkway af wilt rijden- is deze bezienswaardigheid verder gratis.
Kudde grazende...Wapi
In de omgeving van Jasper kun je verschillende kuddes Wapiti's aantreffen. Eerder al plaatste ik een familie op strooptocht op het spoor-emplacement. Deze gevarieerde kudde stond net ten oosten van Jasper nabij de bocht in Athabasca River. De gele romp van de stieren, waaraan het dier zijn inheemse naam dankt is duidelijk te zien op deze foto. Ook de spiegel- de kontjes zeg maar- is duidelijk lichter van kleur. Oftewel om nog even terug te komen op het thema van gisteren: ze hebben allemaal een Blonde Poes. De functie hiervan is om roofdieren te misleiden en verwarren. Als de kudde beslopen wordt en dientengevolge op de vlucht slaat ontstaat het effect van wegstuiterende ping-pongballetjes op het netvlies van de predator. Deze heeft daardoor geen idee meer welk individu hij moet volgen. Dit werkt natuurlijk alleen maar als de dieren als groep bijeen blijven. Een van de kudde afgezonderd exemplaar zal juist een gemakkelijker prooi worden.
Irritant keffertje?
Een vreemde gewaarwording om in "the middle of nowhere" met mijlenver geen mens te bekennen opeens geconfronteerd te worden met het geluid van een irritant keffertje, zo ongeveer als dat van een voor eventjes alleen gelaten exemplaar 3-hoog achter, hartje Amsterdam. Het raadsel was al snel opgelost toen deze Raaf zich voor kwam stellen; bij nader inzien leek hij mij zijn naam te willen vertellen: "Joop, Jóóp!" Een Zwarte Joop dus, die niets met Amsterdam en de aldaar beruchte Zwarte Joop van doen heeft overigens. Of er nog Blonde Poezen (lynxen!) in de buurt waren kon hij me niet vertellen; persoonlijk had hij niet zoveel met ze op in tegenstelling tot zijn Amsterdamse naamgenoot. Hij was meer geïnteresseerd in de inhoud van mijn lunchbox...
Bighorn Sheep
Jasper ligt midden in Jasper National Park. Ook 's winters , als de beren in winterslaap zijn, is hier nog meer dan genoeg wild te spotten. Sommige dieren zijn zonder moeite te vinden, zoals de Wapiti's die soms tot voor je hoteldeur komen; voor andere moet je wat meer moeite doen en beter opletten. Het Bighorn of Rocky Mountain Sheep is zo'n soort. Deze volwassen ram betrapte ik toen hij van grote hoogte via de rotsen afdaalde naar een kudde schapen en jonge dieren (lammeren van het jaar ervoor) op een lager gelegen grasland. Als je eenmaal een parkkaart hebt -verplicht voor alle nationale parken in Canada- dan is het verder rondrijden, hiken en je ogen goed de kost geven. Kost niets extra's en levert veel op.
Afrika in de buurt -2
Niet alleen in België, ook in Nederland zijn landschappen te vinden die aan Afrika doen denken. Het was mijn Ghanese vriend die mij hier -alweer jaren geleden-voor het eerst op attendeerde toen we over "de dijk" van Lelystad naar Amsterdam reden. Hij kreeg echt heimwee naar huis, maar tegelijk ook maakte de aanblik van het uitgestrekte wetlandsgebied van de Oostvaardersplassen hem ook blij om dat 't zo aan thuis (Oostelijk Ghana) deed denken. En ja, zeg nou zelf: met een beetje fantasie zie je daar toch zo een olifant of giraffe opduiken.
De Paashaas betrapt i
In Victoria Park nabij de Calgary Stampede (terrein waar in juli de grote rodeoshow wordt gehouden) betrapte ik dit (sneeuw)haasje. IJverig rondscharrelend - om alvast een goed plekje voor de paaseieren te zoeken?- had het me eerst niet in de gaten zodat ik mooi dichterbij kon sluipen voor een foto. De Canadese Sneeuwhaas (Lepus americanus) is wat compacter van bouw dan de Europese haas en de oorschelpen zijn ook iets minder uitgesproken lang. Vanwege de grote wollige voeten die als sneeuwschoenen functioneren wordt hij ook wel Snowshoe Hare genoemd Dit diertje is duidelijk in de rui naar de zomervacht. Iha vindt de vachtwisseling plaats tussen half februari en mei en begint dan meestal aan de kop.
Overdenking bij Goede
Iets wat schijnbaar dood was, komt weer tot leven. Het oude afgestorven blad met ijspareltjes en ijzige randen is nog het bewijs van het oude leven dat afgestorven leek. Maar... dat dode is maar schijn. De knoppen doen alweer hun best om uit te botten; nog even en de boom zal haar groene tooi weer volop tentoon spreiden als teken van nieuw leven dat altijd voortgaat. Nog een paar dagen dan is het Pasen. Vandaag vieren we Goede Vrijdag; eigenlijk niks om te vieren, de barbaarse dood van Jezus; omgebracht om zijn woorden en zijn levenshouding. Maar... "Hij is niet dood, hij leeft!" zal het over enkele dagen klinken.
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
