Hbplaatjes
Dorst - leeuwen
Het was midden op de dag in de Serengeti en een grote groep leeuwen (18 geteld) zocht verkoeling bij een waterpoel in het zuiden van het park. Een aantal leeuwen lag in de modder te suffen. We hadden mazzel dat er één opstand en ging drinken. Later ging deez leeuwzelfs het water in om af te koelen.
Secretarisvogel in...
Tijdens een game drive zagen we vanuit de verte al een vreemde vogel vliegen. Dichterbij gekomen bleek het een secretarisvogel te zijn. Of beter gezegd het waren twee secretarisvogels. Een vliegende secretarisvogel zie je niet vaak. Eigenlijk vliegen ze allleen bij gevaar dat ze lopend niet kunnen ontlopen of als ze een nest bouwen of hebben. Ze nestelen namelijk in een (niet al te hoge) boom op of aan de rand van het grasland/ de savanne. De twee secretarisvogels die wij zagen waren druk in de weer om een nest te bouwen. Een tijdje geleden heb ik een foto geplaatst van een secretarisvogel die met takjes in de snavel naar het nest vloog. Deze komt net van het nest af en gaat in een soort glijvlucht naar de grond. Gewoonlijk zie je deze vogel dus als hij heen en weer loopt over de savanne. Ze zijn dan op zoek naar slangen, hagedissen, sprinkhanen, knaagdieren enz. Een secretarisvogel is ongeveer 1.40 meter hoog en heeft een spnwijdte van ruim 2 meter. Een paartje verdedigt hun territorium erg agressief en in hun grote nest brengen ze meestal twee jongen groot.
Room with a view
Deze foto is genomen van het balkon van onze kamer in de Serena Lodge. We hadden een prachtig uitzicht over de Serengeti. De laatste dag zagen we duizenden gnoe's langtrekken en 's avonds konden we genieten van deze zonsondergang.
Wat is dat???
In de Serengeti kom je zogenaamde "kopjes"tegen. Dit zijn eilanden van granieten blokken in de verder kale grasvlakte. Deze kopjes zijn plaatsen waarin je, vooral in de tijd van de trek van de gnoes, veel leeuwen kan zien. Deze twee nog jonge leeuwen stonden op een rotsblok over de grasvlakte uit te kijken. Opeens werd hun aandacht afgeleid door iets vlak voor hen. Vandaar dat ze allebei zo op de foto staan. Wat het is geweest weet ik nog steeds niet.
Zanghavik
Deze zanghavik valt vooral op door zijn streekpjespak en zijn oranjerode snavel en poten. Deze soort komt zowel in oost als in zuidelijk afrika voor. Je vindt ze vooral in semi-woestijngebieden en op graslanden/ savannes. Deze vogel wordt ongeveer 55 cm en loopt soms net als een (kleine) secretarisvogel rond om voedsel te zoeken. Het voedsel bestaat voornamelijk uit hagedissen, soms slangen, vogels (bijv. duiven), knaagdieren en kevers.
Likkebaardend luipaar
Dit luipaard had een hele tijd in een boom gelegen. Afwisselend had het luipaard liggen dommelen en de omgeving rondgekeken. Na een hele tijd kwam er actie. Uit de boom (uiteraard aan de andere kant van de stam) en de bosjes in. Vanuit de bosjes lag het luipaard wat verscholen naar ons te kiijken. Terwijl hij (of zij) recht in de lens kijkt komt opeens het tongetje te voorschijn. Geen idee waarom.
Sahel of Abessijnse..
Deze sahel scharrelaar (ook wel abessijse scharrelaar genoemd) zat laag in een boompje, zodat ik hem op ooghoogte kon fotograferen. De omstandigheden waren niet ideaal: uit de hand fotograferen bij weinig licht. Gelukkig bleef hij heel lang heel stil zitten en kon ik erg dichtbij komen. Deze vogel komt voor in de strook van Senegal naar Ethiopië, dus net ten zuiden van de Sahara. Je kan hem tegenkomen op graslanden, bij boerderijen, in tuinen, in dorpjes, als er maar boompjes of palen zijn die ze gebruiken om te jagen. Ze eten eigenlijk alleen (grotere) insecten.
Cheetah man
Deze cheetah man lag samen met zijn broer in het (vrij hoge) gras uit te rusten. Op een gegeven moment kwamen ze in beweging. Deze broer klom op deze omgevallen boom en begon zijn territorium af te bakenen. Dit doen ze door urine te sproeien. De natte vlek is nog te zien op de boom links van de cheetah. De cheetah is het snelste dier en haalt een topsnelheid van 110 km per uur. Ze halen deze snelheid binnen enkele seconden. Ze houden dit echter maar kort vol. Het zijn echte sprinters. Het zijn ook niet echt krachtige beesten. In de voedselketen leggen ze het af tegen leeuwen, hyena's en luipaarden. Aangezien die dieren vooral 's nachts actief zijn jaagt de cheetah hoofdzakelijk overdag. 40% van de pogingen is succesvol. Cheetah vrouwtjes leven solitair eventueel met jongen, maar mannetjes sluiten coalities met "broers" van soms wel 4 mannetjes. Hoewel ze in grote delen van Afrika voorkomen zie je ze niet vaak. Ze zijn vrij zeldzaam. In Tanzania (mei 2010) hebben we ze 3x gezien (2x goed) in 10 safaridagen.
Blij met een pen
Onderweg naar Lake Manyara/ de Serengeti passeer je het dorp/ stadje Mto Wa Mbu. Hier zijn we even de auto uitgegaan, omdat er enkele bomen met veel vogels (neushoornvogels en nimmerzatten) stonden. Tijdens deze korte stop kwamen er een paar kinderen op ons af. Eigenlijk zou het vreemd geweest zijn als dit niet het geval was. Dit jongetje vroeg eigenlijk nergens om. Dat was wel opvallend. Hij zei dat hij op school zat (maar ja, dat zeggen ze allemaal) en wij hebben hem een pen gegeven. Het was leuk om te zien hoe verschrikkelijk blij hij daar mee was.
Pa giraf + jong
Deze foto is genomen in Lake Manyara NP. Dit park is 300 km2 groot, maar bestaat voor 2/3 uit een sodameer. De resterende 100 km2 bestaat voornamelijk uit bos, afgewisseld met graslanden. Hierdoor is er een grote diversiteit aan dieren. Vooral voor vogelaars is het een prachtig park. Opvallend aan deze foto is dat pa giraf vlak bij het rustende jong staat. Meestal waakt er namelijk een vrouwtje over het jong/ meerdere jongen. Er zijn 3 (hoofd)soorten giraffen in Afrika. Op de foto zijn masai giraffen. De andere soorten zijn de netgiraf en de rothschild giraf. Deze komen voornamelijk in (noord) Kenia en Ethiopië voor. Het verschil zit vooral in de tekening/ de kleur/ de patronen van de huid. De masaigiraf is de meest voorkomende soort en komt in alle bekende safarilanden onder de Sahara voor. Een mannetjes giraf kan ruim vijf en een halve meter worden. Ze leven vooral op de savanne met doornachtige bomen en struiken. Vooral de acacia is favoriet.
De Koning
Deze volwassen mannetjes leeuw lag samen met zijn broer boven op een heuvel in de Setrengeti. Rondom de heuvel was alleen grasland, dus konden ze kilometers ver zien of er prooi liep. Niet dat ze die op dat moment nodig hadden, want de heren waren geheel volgevreten. In de buurt waren enkele vrouwtjes, die deze mannetjes horen. De vrouwtjes vangen het meeste eten en de mannetjes bieden de vrouwtjes en hun jongen bescherming. Deze bescherming is vooral tegen andere mannetjes. Als een mannetje namelijk een familie vrouwtjes overneemt/-opeist dan zal hij als eerste alle welpen doden. De vrouwtjes raken hierdoor sneller weer krols, zodat het nieuwe mannetje voor zijn nageslacht kan gaan zorgen. Verder zijn de mannetjes eigenlijk alleen nuttig bij het doden van grote prooien (bijv. buffels) en bij gevechten met hyena's. Het nadeel van mannetjes bij een troep is dat ze als eerste willen eten van de (door de vrouwtjes) gevangen prooi. Een coalitie van twee mannetjes houdt over het algemeen ongeveer twee jaar stand. In deze periode kunnen de vrouwtjes hun jomgen zo ver grootbrengen dat ze bij een overname niet meer gedood worden. Coalities van drie of vier mannetjes houden het langer vol.
Grant's gazelle man
Deze foto is vroeg in de morgen genomen toen we net de Ngorongoro krater binnengereden waren. Op de foto staat een mannetjes Grant's gazelle. Dit is een grote gazelle soort en samen met de kleinere Thomson's gazelle de meest voorkomende op de savannes van Kenia en Tanzania. De mannetjes kunnen wel 80 kilo wegen en de hoorns kunnen 80 cm lang worden. Ze komen alleen in Oost Afrika voor en eten eigenlijk alleen gras.
Geen wind - dus...pun
Je zou het niet zeggen, maar zeilen op een boot op de Nijl is hard werken. In Luxor hadden we een tochtje met een "feluka" geboekt. De bedoeling was dat we de zonsondergang tegemoet zouden zeilen. Er was echter één probleem. Er was geen zuchtje wind. Dus dit traditionele zeilschip werd eerst achter een motorbootje gehangen en naar de overkant van de Nijl getrokken. Daarna gingen de mannen al punterend verder of beter gezegd één moest hard werken en de ander kon heel goed kijken (de baas).
Borobudur
De Borobodur is gebouwd tussen de jaren 750 en 850. Het is een van de grootste boeddhistische tempels ter wereld. In die tijd overheersten de indische religies nog op Java en werden enkele grootse bouwwerken gemaakt. Het boeddhisme verdween later helemaal uit Java. De Borobudur werd in 1006 geheel onder de as van de Merapi vulkaan bedolven. In 1804 werd ze herontdekt, maar pas begin begin 1900 werd het weer echt in ere hersteld door de Nederlanders. Het bouwwerk bestaat uit 9 verdiepingen en is110 meter in het vierkant. Het is een massief bouwwerk dat uit 2 miljoen blokken vulkanisch gesteente (andesiet) bestaat. De onderste verdiepingen hebben veel (2.500) muurreliëfs over het leven van boeddha en over wijsheid en verlichting. Op de bovenste verdiepingen staan vooral stupa's. In elke stupa zit een boeddha. Centraal staat de hoofdstupa van 11 meter doorsnede. Hierin bevinden zich onzichtbaar twee kleine vertrekken. Deze vertrekken bevatten het niets/ de totale leegte/ het nirvana. De stupa op de foto is als enige open en geeft een goed beeld van de boeddha's in de stupa's. De Unesco heeft de Borobudur tot cultureel werelderfgoed verklaard en voor de Indonesiërs is het een symbool van religieuze tolerantie.
Von der Decken...neus
Deze neushoornvogel (ook wel tok genoemd) komt voor van centraal Ethiopië tot centraal Tanzania. Op de foto staat een mannetje. Deze is makkelijk te herkennen aan de opvallende snavel. Het vrouwtje heeft een onopvallende zwartige snavel. Deze soort komt voor op de savannen waar hier en daar wat bosjes staan. Ze leven vaak samen met dwergmangoesten. De tokken eten dan de sprinkhanen die opvliegen voor de mangoesten. In ruil daarvoor slaan de tokken alarm bij dreigend gevaar. Daarnaast eten de tokken ook slakken, muizen, hagedissen, fruit, zaden en andere insecten
Jeuk
De Serengeti is ryuim 14.500 km2. Een groot deel van het park bestaat uit graslanden. Op deze graslanden lopen veel gnoes, zebra's, gazellen, enz. Op deze grazers komen weer veel roofdieren af. In dit geheel spelen de olifanten een zeer belangrijke rol. Olifanten trekken namelijk kleine struikjes en boompjes uit de grond om op te eten en houden hierdoor het grasland open. Daarnaast verzorgen zij voor verspreiding van zaden en bemesting door hun uitwerpselen. Olifanten leven in families die bestaan uit vrouwtjes en jonge dieren. Als de jonge mannetjes beginnen te puberen (rond 15 jaar) worden ze weggestuurd. Mannetjes leven vaak alleen of met één of twee andere mannetjes. Vaak zoeken jonge mannetjes en ouder mannetje als gezelschap. Het paren is meestal voorbehouden aan de grootste en sterkste mannetjes. De grote bul op de foto liep alleen rond. Hij had flink jeuk en schuurde tegen de boom om daarna een uitgebreid stofbad te nemen.
Gnoes trek bij kopjes
Dit is een typerende foto van de trek van de gnoes door de Serengeti. Het ene moment lopen ze als gekken achter elkaar aan te rennen, zonder dat daar een reden voor schijnt. Het andere moment komt de hele meute tot rust en ook dan is niet duidelijk waarom. Ondertussen maken de gnoes de vreemdste capriolen en daarom worden ze de "clowns van de Serengeti" genoemd. Wetenschappers hebben nog geen echte verklaring voor het gedrag van de gnoes. Op de foto is goed een kopje te zien. Kopjes zijn eilandjes van granieten rotsblokken, die verspreid liggen op de verder kale grasvlakten. Bij de kopjes zijn vaak leeuwen die zich hier verstoppen om te jagen, uit te rusten of hun jongen te verstoppen. Bij dit kopje zaten ze niet, maar waren ze eerder wel geweest. Er zijn nog wel gieren te zien bij het kopje. Achter het kopje zie je heel veel stipjes. Dit zin allemaal gnoes. Hier zijn de gnoes voor even tot rust gekomen om uit te rusten en te grazen. In deze tijd (mei) sta je het ene moment midden tussen de gnoes en bij het volgende heuveltje zie je er geen één.
Even rusten
Dit zebra veulen laat zijn hoofd rusten op de rug van moederzebra, ondanks dat wij vrij dichtbij zijn. In de krater kan je vrij dichtbij de dieren komen, omdat ze daar auto's/ toeristen gewend zijn. De zebra's in de krater blijven daar het gehele jaar. Dat geldt ook voior de gnoe's en veel andere dieren. Hoewel ze er in principe wel uit zouden kunnen doen ze niet mee aan de trek, omdat er het hele jaar voldoende voedsel aanwezig is. Opvallend bij dit bezoek aan de krater waren de vele gele bloemetjes. Op de foto geeft het wel een apart effect, maar het zorgde er wel voor dat veel kleinere dieren vrij slecht te spotten waren. Deze bloemetjes komen van buiten de krater en vermenigvuldigen zich zo snel dat het een probleem wordt.
Gewoon ..............
Zeker in onze polders is een reiger een vaak geziene vogel. Meestal zijn ze dan echter vrij schuw. Tijdens een bezoekje aan de Amsterdamse Waterleiding Duinen bleef deze reiger rustig zitten. Het door de bomen gefilterde zonlicht gaf een apart effect.
Duitsland • Sleeswijk-Holstein
Duitsland • Sleeswijk-Holstein
Bol
Op het waddeneiland Helgoland kan je heel dicht bij de zeehonden komen. Officieel moet je 30 meter afstand houden. Deze bolle, opvallend witte, zeehond kwam steeds dichterbij, omdat hij met de vloedlijn meeschoof. Hij lag wat te suffen en deed af en toe zijn zijn kop omhoog om lodderig om zich heen te kijken.
Vic. Falls met...rege
Wij hedden de Victoria Falls bezocht vanuit Zimbabwe. We hadden gehoord dat dit de mooiste kant is. Aangezien we ze niet vanuit Zambia hebben gezien kunnen we niet vergelijken. De plaatselijke naam (Kololo stam) van deze watervallen is "mosi-oa-tunya". Vrij vertaald betekent dit "de rook die dondert". Op de foto is gied te zien hoeveel nevel (rook) het water veroorzaakt en het water maakt inderdaad een oorverdovend lawaai als je er dicht bij komt. De watervallen zijn ongeveer 1700 meter breed en vallen 108 meter naar beneden. Uiteraard verschilt de hoeveelheid water die naar beneden valt per seizoen. Het meeste valt in de periode april-juni. Dan valt er 10 miljoen liter per seconde. Dit is 2x zoveel als de Niagara watervallen. De beste tijd voor een bezoek is echter september-november, omdat dan de nevel het minst is en de watervallen heel goed te zien zijn.
Zebramangoest
Deze foto is genomen in het Tarangire NP. Dit is een minder bekend park in het noorden van Tanzania van toch 2.600 km2. Vooral in de periode juli-oktober is dit park een aanrader. Dan trekken veel dieren (vooral olifanten) naar dit park. Helaas waren wij er in mei en dan is de hoeveelheid wild beperkt. Wel zagen we een hele grote familie zebramangoesten. Deze diertjes riepen (piepten) constant naar elkaar en gaan steeds op de achterpoten staan om de omgeving te onderzoeken. Deze soort leeft vaak op nde savanne in familieverband (tot 50 stuks). Ze zijn ongeveer 40 cm groot en wegen maximaal 2 kg. Hun voedsel bestaat uit muizen, slangen, padden, hagedissen, vogels en eieren.
Dorst - cheetah
Deze cheetah moeder lag met vier jongen te rusten toen we ze zagen. De "jonge cheetah" die ik 28 mei geplaatst heb is één van de jongen. Op een gegeven moment was het geluid van een hyena te horen en ontstond er lichte paniek bij de cheetah's. Na wat heen en weer gedretel en gekijk besloot moeder dat het tijd werd om verder te gaan. We hadden geluk, want ze gingen een heel stuk op het pad lopen. Zoals te zien is lagen er wat plasjes en besloot moeder cheetah als toegift ook nog te gaan drinken voordat ze verdwenen op de vlakte van de Serengeti. Cheetah's zijn dagdieren en daarom redelijk makkelijk te spotten als ze er zijn. Helaas zijn ze erg zeldzaam aan het worden. Zowel in de Serengeti (Tanzania) als in de Masai Mara (Kenia) zien we ze eigenlijk altijd wel, maar zeker niet elke dag.
Echt Bali - Pura Ulun
Opvallend op Bali is dat je overal tempels ziet. Heel veel families hebben ook hun eigen tempel vlak bij hun huis. Daarnaast heb je hele tempelcomplexen. Voor mij zijn naast de rijstterassen, vooral deze typische tempels (pura's) typerend voor Bali. Vooral opvallend zijn de gebouwen met de verschillende dakjes (tumpang meru). De Pura Ulun Danu op de foto ligt op de westoever van het Bratanmeer. Dit meer ligt op de weg van Zuid-BAli naar Lovina Beach in het noorden. Het is een prachtig complex waar aan de watergodin Dewi Danu , aan Shiva en aan Vishnu wordt geofferd. Wij hadden het geluk dat er een ceremonie aan de gang was toen we de tempel bezochten. Vandaar dat er diverse in het wit geklede mensen bij de tempel lopen.
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
