Fietser

We hadden de keus of via een asfalt weg over een pas van >4000 m of een pas met een zandweg en over > 4300 m, maar landschappelijk veel mooier. Aan de foto is te zien wat ik gedaan heb. Onderweg zagen we flamingo's, alpaca's, lama's en vicuna's.

Bijna niet echt...lan

Om de bocht zagen we een bijna niet echt landschap. Buitenaards, voor zover je daarvan kunt spreken, zeiden we tegen elkaar. We waren 's morgens vertrokken uit Karakul, die al op ruim 3900 m hoogte licht en moesten eerst licht klimmend omhoog om het laatste stuk naar de pas op 4400 m hoogte te eindigen met 14 %. Zwaar, maar de beloning was groot. Wanneer je op de kaart klikt en vervolgens links boven op satelliet en daarna rechtsonder op de - om de kaart groter te maken zie mooi hoe wij over de pas gingen tussen de eeuwige sneeuw/ gletsjers door. Was de mooiste dag van de hele tocht en de laatste 1 1/2 week 1 auto per dag gezien en geen toerist.

Gastvrij

Wat mij vooral van mijn fiets tocht over de Pamir Highway bijgebleven is, is de gastvrijheid van de mensen. Zo ook hier. Ik was gestopt omdat de man van een van de dames zijn zijs aan het "haren", scherp maken, was. Onmiddellijk werden we uitgenodigd om thee te drinken en een stuk brood te eten. Haren is dat je de zijs op een aambeeld of i.o. d. legt en met een hamer op de snijzijde slaat zodat de snijkant dunner, scherper, wordt. Als laatste ga je er nog met een wet steen langs. Kan mij dit nog herinneren dat mijn vader dit deed en de buren ook.

Mooie dame

Dit beeld van een Pakistaans vrouw beantwoord totaal niet aan het beeld wat wie hier in het westen hebben van een Pakistaanse vrouw. Hier leeft het idee dat je geen vrouwen op straat ziet of met hoofddoek of sluier. Een sluier heb ik in het geheel niet gezien en in de noordelijke hooglanden meesten tijd zonder hoofddoek. Zij was wel zeer spontaan. Ze kwam op op af en sprak goed engels en begon een gesprekje. Uiteraard moest ik op de foto met de fiets en zij wilde ook op de foto.

Gilgit river

De Gilgit river is een zijrivier van de Indus en deze komt in/ bij de plaats Gilgit uit op de Indus die weer uit India komt. Wij volgen de Gilgit river een tijd langs de Karakoram highway. We hadden vaak prachtige uitzichten op de revier. Soms door smalle kloven en dan weer breder uitwaaierend in het landschap en waar dorpjes waren en landbouw.

Ontmoeting

DE ontmoeting onderweg met de locals zijn de cadeautjes van een reis zeg ik altijd. Zo ook met deze herders die met hun schapen en geiten onderweg waren naar een schapen markt. Op de foto kun je ook de toestand van de weg zien waar we groten deels van de tocht over gereden hebben. Dit is de enige weg die naar Karimabad gaat welke de oude hoofdstad is van het Hunza koninkrijk welke in de jaren 50 van de vorige eeuw ophield te bestaan. Met de fiets is de weg beter te berijden dan met de auto. We kunnen de stenen en gaten nog enigzins ontwijken.

Kunst of kitsch ?

Naast de overweldigende mooie natuur en mensen was de grote verassing voor mij de vrachtauto's. Voor mij was het kunst. Ware plaatjes waren het soms. In Nederland zouden ze DE attractie zijn. Vooral de oude Bedfords, zoals deze, waren plaatjes. Denk dat de oudste uit de jaren 50 van de vorige eeuw stammen en worden helemaal gepimpt. Het rijdt nog steeds al kreunt, steunt, rammelt en rookt het. Een feest voor het oog.

Pamir Highway

Dit is hoe ik mij de Pamir Highway had voor gesteld. Woest, ruig en leeg. Van af dit gedeelte was een auto per dag al bijzonder.

Namibië • Zuid Namibie

Aussenkehr

De plaats Aussenkehr heet zo omdat deze in de buitenbocht van de Oranje rivier ligt die de grens met Zuid Afrika vormt. Op dit moment wonen er +/- 8000 inwoners en in het pluk seizoen en verwerking daarvan wonen er +/- 30.000 inwoners en allemaal in dit soort huisjes. Wel zag ik hier en daar een zonnepaneel en satelliet schotel. Het enige stenen gebouw die ik kon ontdekken in Aussenkehr was de SPAR en voorzien van airco.

Zuid-Afrika • Noordwest Zuid-Afrika

Schapen en geiten...k

We zijn onderweg richting Vioolsdrift, wat een prachtige namen hebben ze toch in Zuid Afrika, en ik zie in het landschap een kudde schapen en geiten grazen in het arme landschap. Schapen zijn te herkennen aan dat de staart naar beneden hangt en bij een geit omhoog staat. We sliepen overigens in Kotzeshoop, ook al zo'n mooie naam.

Zuid-Afrika • Noordwest Zuid-Afrika

Rode weg

Een van de vele eindeloze wegen in Afrika en waar ik zo van hou. Alleen heb ik mij hier vies mee vergist. Onderaan de heuvel zie diverse borden staan en daar had ik linksaf gemoeten. Niet gezien en door gereden. Nog een foto gemaakt en een lekkere afdaling gemaakt en daarna 15 km voor de ( harde) wind door gefietst. Op een gegeven ogenblik ga je denken had de camping toch allang moeten zien. We hadden een beschrijving waar de camping zou moeten zijn en na hoeveel km. 20 km is zelfs in Afrika teveel. Weer terug tegen de harde wind en omhoog en dan zie het bord staan en dan denk je: hoe stom. In ieder geval mooi kunnen genieten van het landschap.

Ff wachten

Hier moesten we een tijdje wachten totdat de Vrachtwagens omhoog waren. Links van de foto stond een grote rups kraan die de vrachtwagens verder omhoog trokken de steile helling op waar ze allemaal vast liepen in het mulle zand op de steile helling. Was wel een zaak om het zorgvuldig te doen. Als het mis ging dan was het een verre val naar beneden. Op het eerste gedeelte van de reis kwamen we regelmatig dit soort Chinese vrachtwagens tegen die onderweg waren naar Dushanbe. Wat me opviel dat ze vol opgingen en leeg (veruit de meeste) terug naar China. Conclusie, geen export.

Brood bakken

We slapen in Karakul op 3900 m in een guest house en de vrouw des huizes gaat gelijk brood bakken voor ons. In het kommetje dat voor de oven staat zit chai, thee, waar zij de broden mee insmeerde zodat het niet aan de wand bleef plakken. (niet teveel bij nadenken). Ik zag bij 3 op reis met Floortje Dessing dat zij in het zelfde guest house sliep als waar wij sliepen. Zelfs in de zelfde kamer als zij. Het mooie vond ik dat de dame die hier het brood bakt ook bij Floortje in de film voorkomt en met exact de zelfde jurk aan alleen wij waren 2 jaar later. Via de onderstaande link kun je de uitzending zien voor de liefhebber. Zij reisde andersom als wij dat deden. http://www.npo.nl/3-op-reis/02-08-2015/BNN_101374527

Brood bakken

We slapen in Karakul op 3900 m in een guest house en de vrouw des huizes gaat gelijk brood bakken voor ons. In het kommetje dat voor de oven staat zit chai, thee, waar zij de broden mee insmeerde zodat het niet aan de wand bleef plakken. (niet teveel bij nadenken). Ik zag bij 3 op reis met Floortje Dessing dat zij in het zelfde guest house sliep als waar wij sliepen. Zelfs in de zelfde kamer als zij. Het mooie vond ik dat de dame die hier het brood bakt ook bij Floortje in de film voorkomt en met exact de zelfde jurk aan alleen wij waren 2 jaar later. Via de onderstaande link kun je de uitzending zien voor de liefhebber. Zij reisde andersom als wij dat deden. http://www.npo.nl/3-op-reis/02-08-2015/BNN_101374527

Mooi uitzicht

Over het laatste stuk van de top van de pas naar het kleine huisje rechts onderin heb ik ruim 1 1/2 uur gedaan. Eerst een een bovenop de pas gezeten en genoten van het fabelachtige mooie uitzicht en tijdens het afdalen weer vaak stoppen. Genieten en foto's maken. Sommige dingen zijn niet vast te leggen je moet het ervaren hebben.

Wakker worden

Wakker worden van de boerin met rammelden emmers, ze gaat Yaks melken en met een pak(je) sneeuw op de tent. De kou viel wel mee, een slaapzak van -10 graden comfort en de sneeuw is een isolator. Wat erger was de dag ervoor toen we arriveerden in een sneeuw en hagel storm. Gelukkig konden we binnen opwarmen bij een klein kacheltje die roodgloeiend gestookt werd met Yak gedroogde poep. We sliepen hier op 4400 m een eindje voor de Ak-Baital pas op 4655 m die we deze dag over moesten.

Marokko • Atlas gebergte

Buiten de gebaande...

Een paar jaar geleden heb een fiets tocht georganiseerd voor de plaatselijke fietsclub. Was best wel spanend, want het was een tocht buiten de gebaande paden. Alleen de eerste dag al moesten we denk ik 20 x een rivier door steken. Ook was het slapen erg basic. 6 van de 8 nachten op de vloer slapen in een berber "hotel". Niemand had dit reizen nog gedaan. Was spannend voor mij als organisator. De mensen die mee geweest zijn hebben het er nog over,. Was de tocht van hun leven. Wanneer gaan we weer !

Peru • Andesgebergte

Prachtig uitzicht

We stonden bovenop een pas te genieten van het schitterende uitzicht. Wat we nog niet wisten dat we weer omhoog moesten over de weg waar we in de verte opkeken. Las in mijn dagboek: een zware, maar mooie dag. Slechte wegen en bijna 3000 m geklommen. Het uitzicht punt was op 3600 m en afdalen naar bijna 3000 m en daarna omhoog naar bijna 4000 m. De hele dag schitterende vergezichten en mooi weer. Tocht was ook zwaar door de afstand, 100 km, in combinatie met klimmen en slecht wegdek. Heb het gevoel dat de mensen, zeker de kinderen nog niet eerder een westerling gezien hebben. Laat staan op de fiets. Noot: De tocht ging van Andahuaylas naar Huancarama waar we een bush camp hadden. afstand was 98,1 km, 6 uur en 3 kwartier gefietst, 5231 calorïen, max hartslag 174, gem hartslag 125, max. snelheid 66 km/h, gem snelheid 13,4 km/h.

Bekijks

Reizen door Noord Pakistan en zeker op fiets staat gelijk aan veel bekijks. Je bent een ware attractie en zeker de vrouwen in de groep de zich overigens de gehele reis veilig hebben gevoeld. Wanneer je de foto opent zie je het imposante landschap, maar ook de bus die bij mij stopte en waar iedereen die een mobieltje had mij filmde of fotografeerde. Was een ware attractie dus.

Een woning

In het begin toen ik dit soort gebouwen zag dacht ik dat het schuren waren, totdat ik uitgenodigd werd om een kop thee (en brood) te komen drinken. Het zijn dus woningen, weinig licht, dikke muren voor de winterse kou en met een kachel in het midden. Op het dak zie je boontjes en andere groentes die liggen te drogen. Ook zie je de echte zon gedroogde tomaten. Op deze reis heb ik dagelijks vele keren handen vol gedroogde abrikozen gekregen van de mensen en sinds die tijd ben ik "verslaaft" aan gedroogde abrikozen. Heerlijk.

Namibië • Zuid Namibie

Slechte wegen

Wanneer je over "grondpad" reist en zeker op de fiets is het vaak zoeken naar een vlak stukje weg. Met de auto kun je met een flinke gang over de wasborden heen rijden, maar op de fiets lukt dat niet. Wat voor een fietser niet echt fijn is zijn de enkele auto's die je voorbij komen scheuren met een grote stofwolk. De meeste keren zijn het ook nog eens toeristen. Hier waren wij op weg naar de warm water bronnen van Ai- Ais waar we heerlijk gezwommen hebben.

Grens rivier

We fietsen hier langs de grens rivier, Panjr, tussen Tadzjikistan (rechts) en Afghanistan (links). Het is een steeds wisselend landschap. Dan is Afghanistan groener en dan Tadzjikistan. Volgens mij is leven wat zich aan beide zijden afspeelt niet veel verschillend al heeft Afghanistan een bijzondere klank. Al dan niet terecht!!!

Peru • Andesgebergte

Vrouw met huisdieren