ChristaThieme
Net buiten het...geba
Zo apart dat je op nog geen 10 minuten rijden van Banff National Park een prachtig Canadees meer helemaal voor je alleen kan hebben. Het is een kunstmatig meer dat langs de Dave Thompson Highway ligt tussen Nordegg en Saskatchewan River Crossing aan de voet van de Rocky Mountains. Ook al is het meer kunstmatig, toch heeft het de ongelofelijke blauwe kleur die je ook bij de andere meren in de Canadian Rockies ziet, door de afzet van mineralen in het ijskoude water dat vanaf de gletsjers het meer instroomt. Wij logeerden met onze gehuurde camper op David Thompson Resort en Campground, gelegen tussen de David Thompson Highway aan de rand van het meer. We hadden deze locatie gekozen omdat je dan in alle vroegte via een pad naar het meer kan lopen om de zon boven het meer op kan zien gaan.
Perfecte stedentrip i
Het is niet raar dat Praag zo geliefd is binnen de stedentrips. Door vele wordt het gezien als één van de mooiste Europese steden. De vele bezienswaardigheden op loopafstand, het lekkere eten, het relatief goedkope karakter van de stad en natuurlijk ook de gezelligheid ervan dragen daar ongetwijfeld allemaal aan bij. Een perfecte bestemming voor een korte stedentrip in zowel zomer als winter! En mocht je genoeg krijgen van de stad, dan is het ook een prima uitvalsbasis voor enkele dagexcursies. Denk daarbij aan het bezoeken van prachtige kastelen zoals Karlsteijn en wandelingen in het heuvelachtige landschap. Of bezoek Theresienstadt, een doorgangskamp waar vele slachtoffers van de Holocaust tijd doorbrachten voordat ze naar een vernietigingskamp werden gebracht. Meestal lees je tips met wat er allemaal te doen is in een stad. Dit keer enkele tips met wat je beter kan vermijden. De restaurants en souvenirwinkeltjes rond het oude plein zijn compleet gericht op de toeristen. Het eten is in verhouding duur, niet lekker en helemaal niet lokaal. Daarbij zit je als haringen in een ton en allesbehalve gezellig. Eet liever in één van de kronkelende zijstraatjes. Het is er een stuk rustiger, authentieker en vaak goedkoper. De beroemde Karelsbrug kan je beter niet bezoeken midden op de dag. Tussen 9 en 5 uur is het in de drukke periodes schuifelen over de brug door de grote mensenmassa. Pak één van de andere bruggen met mooi uitzicht op de Karelsbrug of ga heel vroeg. En voor de dames, vermijd hakken! De meeste weggetjes en steegjes hebben kasseien, kinderkopjes of een andere hobbelige steensoort als bestrating. Niet gemakkelijk om over te lopen als je een stukje groter wilt lijken! Als laatste nog een stukje informatie over de foto. Vanaf de Praagse burcht heb je aan de linkerzijde een mooi uitzicht over de gele gebouwen met hun bekende rode daken. De burcht houdt de wacht over de middeleeuwse stad en is vanaf ver waarneembaar. De foto is met een telelens genomen om andere storende elementen uit zicht te houden. N.B. Ik heb nog even getwijfeld of ik als titel "de gele kliko" zou gebruiken maar ja, dat is dan weer niet een duidelijke beschrijvende kop... ;)
Mistige ochtend
Het kan niet vaak genoeg gezegd worden; vroeg opstaan loont. Het maakt niet uit of je op een zonnig eiland in Azië bent of zoals hier op een bijna-steenworp afstand in Tsjechië, vlakbij Praag. Je krijgt prachtige zonsopgangen voor je kiezen met soms nog een fotografisch kadootje erbij. Zoals op deze foto, waar de mist voor nét dat beetje extra zorgt. Je hebt ook een grotere kans op ontmoetingen met wilde dieren die meestal al lang verdwenen zijn als de gewone toerist zijn bed uit komt. Zelfs hier in Nederland. Denk maar aan konijnen, hazen en reeën... Ook in een stad als Praag loont het om vroeg op te staan. De grote drukte komt meestal pas na het ontbijt, zo tegen tienen, op gang. En voor die tijd kan je heerlijk genieten van al het moois dat een stad kan bieden, zonder dat de sfeer bedorven wordt door een gigantische mensenmassa. En het allermooiste? Dat is dat je dag na zo'n ochtend al bijna niet meer stuk kan. Want zeg nou zelf, beter kan je dag niet beginnen, toch?
Fly to the rainbow
Gisteren ging de stadssafari van Columbus en Swarovski Optik in Amsterdam niet door vanwege te slecht weer. Straffe wind, regenbuien en zelfs onweer kwam voorbij. Logisch, met dat weer schuilen de dieren ook in hun nest en hol. Ik was toch in Amsterdam dus maar een deel van de tijd gevuld met het zogeheten 'vliegtuig spotten' op Schiphol. Voor mij de allereerste keer (en niet voor herhaling vatbaar want ik heb helemaal niets met vliegtuigen). Het wisselvallige weer leverde wel een mooi plaatje op en meteen krijg ik zin om weer op reis te gaan!
Souvenirs op de foto
Even iets heel anders dan een landschap, een stadsbeeld of wildlife.... namelijk souvenirs. Zoals elke toerist hou ik er van om souvenirs mee te nemen van onze reizen. Het liefst iets kleins zodat het gemakkelijk in de koffer past. En daarnaast ook nog iets wat thuis nog gebruikt kan worden. Maar soms kom je op je reis iets tegen wat wel mooi is, maar niet handig mee te nemen is. Bijvoorbeeld omdat het te kwetsbaar is of omdat het niet geïmporteerd mag worden. Gelukkig kan je er altijd nog een foto van maken. En het hoeft zeker niet altijd geld te kosten. De mooiste herinneringen heb ik aan dingen die we gevonden hebben, zoals dit veertje dat we vonden tijdens een van onze eerste wandelingen na de verhuizing naar Noord-Brabant. Het symboliseert voor mij het ontdekken van onze nieuwe omgeving (wat eigenlijk ook reizen is, maar dan dicht bij huis), de herinnering aan een prachtige ochtend en goed gezelschap. Omdat het maar een heel klein donsveertje was, wist ik dat het de tand des tijds niet goed zou overleven. Daarom heb ik er thuis een foto van gemaakt, op de glasplaat van ons inductiefornuis. Om de zwaartekracht van het veertje te manipuleren heb ik een druppel water gebruikt. Zo bleef het veertje mooi gebogen staan.
Ontdek het landschap.
Het lijkt er op dat de herfst is begonnen met het grauwe weer van vandaag. Maar ook grauw weer heeft zijn voordelen. Mist en regen kunnen voor de mooiste landschappen zorgen. In Nederland of zoals hier in Canada, gewoon ergens langs de weg in de Rocky Mountains, kan je de lekkerste landschappen tegenkomen.
Ben jij mijn mammie?
Acherm… het jonge kuiken loopt ons piepend achterna als we tijdens onze wandeling met ranger Jos door de Texelse duinen lopen. Jos adviseert ons om het kuiken van de Grauwgans niet aan te raken want dan denkt hij dat je zijn moeder bent. Hij zal dan hardnekkig achter je aan blijven lopen en dat gaat echt snel rennend, zoals we even later ook zien als hij piepend achter twee andere wandelaars aangaat die ons voorbij lopen. Als hij de geur van de mens heeft zal moeder Gans hem ook niet meer accepteren als haar kuiken. Ook als het kuiken zijn ouders niet terugvindt, kan het nog steeds voor zichzelf zorgen. Hij is alleen voor bescherming afhankelijk van zijn ouders. Zolang hij zich maar blijft verstoppen in het gras en niet het open water op gaat kan het nog steeds goed komen. Met die gedachte lopen we, toch ietwat positief en tegelijkertijd bezorgd, maar weer door. Maar onze dochter heeft er wat meer moeite mee om zo’n klein schattig diertje achter te laten. We proberen nog andere oplossingen te bedenken, zoals bijvoorbeeld het beestje naar een opvangcentrum brengen. Onze gids vertelt ons echter, dat ze daar het beestje ook gewoon vrij zullen laten. Het is namelijk een grauwe gans die hier veel voorkomt en daardoor niet beschermd wordt. Zijn grootste kans op overleving zal toch gewoon hier in de duinen zijn. Tja, het leven is soms hard. Een uurtje later komen we op de terugweg weer langs dezelfde plek, maar we zien hem niet. Zou het kuiken weer terug bij zijn ouders zijn of heeft hij het niet overleeft?
Magisch plekje
Svatý Jan Pod Skalou is een gehucht van een paar huizen en vooral bekend om zijn klooster (en kerk) dat onder een grote rots is gebouwd. Het dorpje dat letterlijk 'Sint Jan onder de klif' heet ligt zo'n 20 minuten van Praag. Eigenlijk probeerde ik het bekende klooster in mooi avondlicht op de foto te zetten, maar vlakbij de plek waar de auto geparkeerd stond zaten deze twee betoverende figuren verstopt tussen de struiken. Met de naderende onweersbui en terwijl de eerste regendruppels naar beneden kwamen heb ik deze foto kunnen maken, terwijl dochterlief een paraplu boven de camera hield (de schat!). Wat een magisch moment! Helaas kan ik er niet achter komen wie de kunstenaar is, maar als iemand het weet dan hoor ik het graag!
Genieten van de friss
Tijdens de wintersport ga ik regelmatig, voordat het skidorp wakker wordt, in alle vroegte op pad om te genieten van de rust, de stilte en de bergen om mij heen. Dit zijn mijn momentjes waar ik intens van kan genieten en die ik graag met jullie via mijn foto's deel. En als er dan in de nacht ook nog een laagje sneeuw is gevallen en de zon op een mooie manier begint te schijnen... ja, dan ben ik weer in mijn eigen sprookjeswereld. Als ik terugkom van mijn ochtendwandeling begint het dorp ook te ontwaken. De sneeuwschuiver dendert door de straten en de dorpsbewoners maken zich op voor een nieuwe dag om de toeristen zo goed mogelijk van dienst te zijn. In ons appartement zie ik slaperige gezichten aan de ontbijttafel zitten. En dan denk ik; die worden dadelijk wel wakker als ze met de latten onder hun voeten over de sneeuw naar beneden glijden en de frisse wind in hun smoeltjes waait...
Koning Karel's kastee
Zo’n 20 km westelijk van Praag ligt een 14e-eeuws gotisch kasteel in het dorpje Karlštejn. Het Kasteel Karlstein werd gebouwd in opdracht van Karel IV, koning van het Heilige van Bohemen en keizer van het Heilige Roomse Rijk. Het was bedoeld als bewaarplaats voor de kroonjuwelen, heilige relikwieën en de rijksschatkist. Het meest in het oog springende deel van het kasteel is de 60 meter hoge grote toren, die wel binnen de kasteelmuren staat, maar verder niet met de andere gebouwen van het kasteel is verbonden. Deze toren staat op het hoogste punt van de heuvel en bevat de kapel van het heilige kruis. Iets lager staat de Marian (mindere) toren, die de schatkist bevatte. Ook deze toren staat apart van de andere gebouwen. Op de tweede verdieping liggen de kapellen van de heilige maagd en Sint Catharina. Het keizerlijke paleis ligt aan de zuidoostelijke zijde van het kasteel tegen de buitenmuur. Van daaruit loopt een uitstulping van de muur naar het zuidwesten, waar zich in de zuidelijkste toren de waterput bevindt. (info; wikipedia) Je kan het kasteel enkel bezoeken door je aan te melden voor een rondleiding (eventueel met uitbreidingen). Het is zeker een mooi kasteel en de gids weet er veel over te vertellen. De rondleiding is natuurlijk midden op de dag. Niet het beste moment om mooie foto’s te maken. Daarom gebruikte ik de dag niet alleen om het kasteel te bezoeken, maar ook om een mooi plekje te vinden met uitzicht op het kasteel, bijvoorbeeld vanaf het bijbehorende dorpje. De weg onder het kasteel langs is overdag verboden voor auto's , maar in de vroege ochtend (tot 7.00 uur) mag je er wel overheen rijden. Een uitgelezen moment dus om daar in alle vroegte met de auto inclusief alle fotoapparatuur naartoe te gaan om te kijken of ik het kasteel in een mooie zonsopgang kan vangen. Helaas is de plek die ik heb gevonden niet oostwaarts gericht, maar naar het noorden. Desondanks zie je op een stukje van de wolken en de oostzijde van het kasteel de zon weerkaatsen.
Middeleeuwse allure i
Op een rots in de kloof Gorges de l’Aveyron ligt het dorp Bruniquel. Dit versterkte middeleeuwse dorp is goed bewaard gebleven. De pittoreske smalle straatjes omzoomd met huizen uit de 13e tot 15e eeuw en de twee imposante kastelen getuigen van het rijke verleden van deze halteplaats op weg naar Santiago de Compostela. De rots waarop Bruniquel is gebouwd was tijdens de Romeinse bezetting een van de verdedigingsposten (castrum) die vanaf Najac stroomafwaarts langs de rivier Aveyron werden gebouwd. Volgens de overlevering liet Brunhilde, dochter van een Visigoten koning en getrouwd met Sigebert 1e koning van Metz, een indrukwekkende versterkte vesting bouwen aan de rand van een 90 meter hoge klif die de rivier Aveyron domineert. Het bijhorende dorp noemde ze Brunichildum. Met de haren vastgebonden aan de staart van een ongetemd paard stierf koningin Brunhilde in 613 de marteldood. Vandaag de dag is Bruniquel geclassificeerd als een van "les plus beaux villages de France". Het is in het hoogseizoen een typisch toeristisch kunstenaarsdorpje, maar in het naseizoen kan je genieten van de verstilde straatjes, waarbij de wat oudere bewoners elkaar op straat of op een bankje ontmoeten om de laatste roddels door te nemen. De klim naar het kasteel door de nauwe bebloemde straatjes met de prachtige oude huizen, loont echt de moeite. De romantische sfeer inspireerde tal van kunstenaars zoals de impressionist Marcel Lenoir. Rechts van het kasteel heb je een mooi uitzicht over de vallei en de kliffen van de Aveyron. Op de terugweg kan je via een ezelspaadje bij Place du Rocas weer naar beneden lopen naar een unieke ondergrondse wasplaats en een drenkplaats voor paarden in de vorm van een hoefijzer.
Goddelijk licht
Eentje uit de oude doos, 2013 alweer, gemaakt met onze toenmalige pocket camera. We maakten een fantastische roadtrip op het Griekse schiereiland Peloponnesos. Tolo is een drukke badplaats, ongeveer 10 km van de oude Griekse hoofdstad Nafplion vandaan. We logeren hier in de laatste paar dagen in een klein appartementencomplex, zodat we de laatste dag in een paar uur rijden bij het vliegveld in Athene kunnen zijn (ongeveer 175 km). Aan de noordkant van het vakantie-oord ligt het Psili Ammos beach, ook wel Tolo beach genoemd vanwaar je dit eilandje Koronisi kan zien liggen. Op het eilandje staat een kapel dat gewijd is aan de heilige apostelen. Het toeval wilde dat, in de namiddag dat wij er waren, de zon even door het wolkendek heen brak. Meteen de camera gepakt om het vast te leggen, want na een tiental seconden waren de zonnestralen alweer verdwenen. Altijd de de camera grijpklaar houden dus!
Hiken over oude...eze
Gran Canaria wordt vaak geassocieerd met massa toerisme en goedkope zonvakanties. Een eiland waar de zon nooit ophoudt met schijnen. Maar wie een stapje buiten het hotel zet en de ongebaande paden betreedt, zal ontdekken dat het eiland ook overweldigend mooi is. Het binnenland van het vulkanische eiland is ruig. Binnen enkele minuten wandelen heb je het idee dat je alleen op de wereld bent in een bergachtige wereld met prachtig uitgesleten dalen en kloven, ver weg van de toeristenmassa's enkele kilometers verderop. Vele wandelpaden zijn ontstaan uit de oude handelswegen waar men vroeger met volbeladen ezels naar het eerstvolgende dorp liep. Deze oude wandelroutes worden nog steeds door de Canario's in het weekend gebruikt, maar dan als paardenpad. Met de auto kan je ook mooie routes rijden, maar let wel op, sommige wegen zijn echt enkel geschikt voor 4WD (bijvoorbeeld de GC604) en mountainbikes.
Spinnetje in het...pa
Na een drukke werkweek en op de rand van het weekend wil ik nog even deze foto van een spinnetje op de paradijsvogelbloem laten zien. Gewoon omdat het kan. De foto is gemaakt in een supermooie oud-Victoriaanse kas op het landgoed van Tibberton Court. Het statige huis met stallen is een 'Grade II listed building' en de nog orginele landschapstuin is erg mooi om eventjes doorheen te struinen. De kas wordt door de bewoners van het landgoed gebruikt om tropische bloemen en planten te laten overwinteren maar ook voor het stekken van de plantjes die dan weer in de zomer zorgen voor prachtige 'hanging baskets' bij de voordeuren.
Zondagochtend in Vraz
Een heerlijke 'lazy sunday' in Vraz vlakbij Praag. Relaxed wakker worden is voor iedereen anders. Voor de één is het lekker lang uitslapen, voor de andere een vers gezet kop koffie met een krantje. Voor mij is het vroeg uit de veren en alle tijd hebben om te fotograferen wat op mijn pad komt. Tijdens ons weekje Praag heb ik deze zondag mogen genieten van de reebokken in de graanvelden en deze prachtige zonsopgang. De foto is genomen een paar seconden voordat de zon daadwerkelijk boven de heuvelrug tevoorschijn komt. Terwijl manlief nog ligt te doezelen in zijn warme bedje, word ik op mijn gemak wakker in de frisse lucht. En dan, als ik een uurtje later weer terug ben in het pension, gaan we lekker samen in alle rust ontbijten en plannen wat we de rest van de dag gaan doen. Dat is mijn favoriete 'lazy sunday'!
Geniet van de kleine.
De Canadese taigagaai, oftewel gray jay, is een vogelsoort die je heel veel ziet in Canada. Eigenlijk is het de equivalent van onze mus. Een vogel die de Canadees vaak ziet… en toch ook niet omdat je voor zoiets gewoons geen aandacht hebt. Misschien omdat je bezig bent om de wapperende haren uit je gezicht te houden tijdens een wandeling. Of omdat je zo gezellig op het terrasje met je vriend aan het kletsen bent. En toch heb ik deze vogel op de foto gezet. Ja, waarom eigenlijk? Het maakt niet uit of ik thuis of op reis ben, ik probeer altijd te genieten van de kleine dingen om mij heen. Toch wordt dat vaak vergeten. Terwijl de meeste toeristen zich vergapen aan de geweldige en vaak imposante gebouwen en uitzichten, vergeten ze om zich heen te kijken en missen ze de kleine wonderen in de wereld. Een mooie vlinder die een paar seconden om je heen fladdert. Een klein plantje dat wortelt op de meest onmogelijke plek ergens tussen de geplaveide stenen en desondanks prachtig bloeit. Of de paar seconden van verwondering op het gezichtje van een kind wanneer het iets nieuws ontdekt… Het zijn allemaal prachtige momenten om op de gevoelige plaat vast te leggen. Toen ik dit vogeltje aan het fotograferen was, kreeg ik de opmerking dat er toch zoveel mooiere dingen te fotograferen zijn dan ‘gewone’ vogeltjes. Het prachtige uitzicht bij Maligne Lake, de grotere soorten dieren zoals de steenbok, beer of eland. En ja, het is natuurlijk geweldig om die voor je lens te krijgen. Maar voor mij hoort dit vogeltje er ook bij, het hoort bij mijn beleving van onze reis door de prachtige Rockie Mountains.
Zand in je ogen
Eén van de meest voorkomende vlinders in Europa is het zandoogje. Maar zoals met alle vlinders is deze categorie weer onder te verdelen in meerdere vlindersoorten. Wat dacht je van het bonte, een oranje of een bruin zandoogje? En de verschillen ertussen vind ik maar miniem! Na onderzoek op het internet denk ik dat deze vlinder een mannetje van het bruine zandoogje is. De lavendelplant waar hij even op neergestreken is geeft de foto een Frans tintje.
Ontdek het Boheems...
Vlakbij Praag, in het dorpje Nenacovice, ligt een kleine glasblazerij waar nog met de hand het Boheems glas geblazen wordt. Als je het dorpje inrijdt zie je het groot op de gevel van een boerderij-achtig pand, de naam ‘Glasstar’ staan. Parkeer je auto bij het restaurant tegenover en stap gewoon het erf op en de werkplaats binnen. De eigenaar is een vriend van onze gastheer en is reeds gepensioneerd. Doordat onze gastheer vaker toeristen 'stuurt' zijn de mannen gewend dat er onbekenden de werkplaats binnen stappen. Drie wat jongere glasblazers hebben het maken van de kristallen vormen van de eigenaar overgenomen. Door het continue stoken van de ovens is het heel warm in de werkplaats en werken de galsblazers in shifts. Ik maak contact met de enige man die een beetje Engels kan. En terwijl de rest van het gezin een mooi souvenir in de winkel aan het uitzoeken is, mag ik op de werkvloer komen en van super dichtbij foto’s maken. Geweldig om de vakmanschap waar de regio om bekend staat van zo dichtbij te mogen aanschouwen! Hier worden de vinnen van een prachtige vis in vorm geknepen terwijl het glaswerk nog roodgloeiend heet is. 'Boheemse kristal' is overal een begrip. De kwalificatie 'kristal' wordt gegeven aan glas met een hoog loodgehalte. Hierdoor krijgt het glas het vermogen te schitteren als diamant. De fabrieken in de regio Karlovy Vary - de Rolls-Royce onder het Boheems glas - vormen hierop een uitzondering. De glaswerken van deze fabrieken bevatten namelijk geen lood. Dit glas schittert door de bijzondere hoge kwaliteit van de grondstoffen, het productieproces, de glasblazers en de kunstenaars. De omgeving van Karlovy Vary leent zich uitstekend voor het onttrekken van grondstoffen voor het vervaardigen van kristal en glas, want in de omringende bossen is voldoende hout en geschikt zand te vinden. Info: natuurlijk-tsjechie.nl
Van goudkleurige wijn
Een detailfoto van de bakstenen architectuur, zomaar ergens in het Franse stadje Gaillac. De regio Albi, waartoe het stadje Gaillac toe behoort, is vooral bekend om zijn goudkleurige wijnen en de kathedraal Sainte-Cecile in de stad Albi zelf. Maar Gaillac is zelf ook de moeite waard om een dagje doorheen te struinen. Deze ongeveer 12.000 inwoners tellende plaats, ligt net als Albi aan de oevers van de rivier de Tarn. In de 7e eeuw stichtten de Benedictijnen op deze plaats een abdij gewijd aan St-Michel. De abdij ligt aan de oever van de rivier en is zeker een bezoekje waard. Het oude centrum heeft een prettige typisch Frans-Middeleeuwse sfeer. Dwalend door de oude straatjes en over de charmante pleinen kan je op zoek gaan naar de symbolische haan die op deuren en gevels van de oude bakstenen huizen regelmatig te zien is. De ietwat vervallen staat van de muren op de foto, de lavendelkleurige kozijnen en de elegante smeedijzeren Franse balkonnetjes staan voor mij symbool voor Gaillac, een rustige en rustieke stad aan de voet van de Franse Pyreneeën.
Gouden stad
Praag wordt ook wel de gouden stad genoemd door de vele oude gebouwen. Zeker in de avond lijkt de stad van goud doordat deze gebouwen mooi verlicht worden.Op verzoek plaats ik nogmaals een avondfoto van de Praagse Burcht, maar dit keer zonder de lichtstrepen die de rondvaartbootjes op het water achterlaten. De foto van de Praagse burcht met de lichtstrepen heb ik eerder geplaatst met de titel 'Flaneren door het oude Praag'. Aan jullie nu de keuze... wat is mooier? Met of zonder de lichtstrepen? Oftewel, Praag in een gezellige drukke sfeer of juist in de 'stilte van de avond'? Ik lees het graag!
Waterval in Johnston.
Eén van de kleinere watervallen in Johnston Canyon, maar daardoor niet minder mooi. De hike in Johnston Canyon start bij het gelijknamige resort en voert je langs 7 verschillende watervallen met prachtige uitzichten en spectaculaire rotswanden. De hike is gemakkelijk en eenvoudig te doen en daardoor geschikt voor iedereen, dus ook voor de wat minder actieve senioren of met kinderen. Het eerste deel van de trail gaat naar de Lower Falls. Hier loop je in een klein half uur (1,1km) door een bos op een vrij horizontaal pad naar de eerste waterval. Een deel van het pad gaat over zogenaamde catwalks, stalen geraamtes met betonnen platen vastgemaakt aan de rand van de kloof, waardoor je vrijwel zonder klimmen of dalen met een prachtig uitzicht op de rivier je weg kan vervolgen. Zonder de catwalks zou je niet bij de watervallen kunnen komen. De tijd die je nodig hebt om de Upper Falls te bereiken is ook ongeveer een uur. Je loopt dan 2.6 km om er te komen en klimt 120 meter. Loop je de hele hike van beginpunt, via de Lower Falls naar boven naar de Upper Falls en weer terug, dan ben je zo’n 2 tot 2,5 uur onderweg. Het is het zeker de moeite waard om deze wandeling te doen als je in de Canadese Rocky Mountains bent! Je kan ook nog verder wandelen en de Ink Pots Trail lopen. Deze wandelroute is voor de wat meer ervaren wandelaars en duurt ongeveer een uur extra. Het water heeft een speciaal soort kleur blauw. Dit komt doordat het gletsjerwater sedimenten meevoert die het water kleuren.En zoals altijd, kom vooral vroeg in de ochtend of laat in de middag om de vele toeristen, die vaak in busladingen tegelijk komen, te vermijden!
Flaneren door het oud
Praag heeft mij verrast! Een prachtige stad waar de cultuurliefhebber kan genieten van Middeleeuwen, Gotiek, Renaissance en een vleugje Communisme. Het centrum is een stad van architectonische tierelantijn want elk gebouw is wel op één of andere manier versierd. Niet alleen de stad zelf is mooi, maar ook de Tsjechen zijn een geweldig volk. De straten zijn schoon ondanks de horden toeristen die er dagelijks rondlopen. En niet alleen het centrum wordt proper gehouden, ook in de buitenwijken, de parken en in de natuur vind je vrijwel geen afval. De Tsjechen staan in de metro, net zoals in Engeland, netjes aan één zijde op de roltrap zodat de haastige medemens er gemakkelijk langs kan… Geen idee trouwens waarom je in de metro haast zou hebben, want bijna elke 5 minuten komt er wel een trein aan. Ook bij het in- en uitstappen wordt er ruimte vrij gehouden en mocht het daarvoor te druk zijn, dan stapt de Tsjech gewoon even uit de trein om op het perron te wachten en stapt daarna weer in. De jeugd staat op voor ouderen en je ziet zelfs vreemden een gesprek met elkaar hebben mits het geluid van de trein en de taal dat toestaat. Het lijkt wel een stapje terug in de tijd, maar dan in positieve zin. Ook een stap terug in de tijd, maar dan iets onhandiger, is het vele contant betalen. Zeker buiten het centrum zijn er maar weinig mogelijkheden om met een creditcard te betalen. Zorg er dus voor dat je genoeg Tsjechische kronen op zak hebt, want euro’s willen ze liever niet! Hetzelfde geldt voor het beheersen van de Engelse taal. In veel Europese steden kan je jezelf tegenwoordig gemakkelijk verstaanbaar maken in het Engels, maar in Praag valt dat best tegen. De meeste oudere Tsjechen kennen nauwelijks Engels en de jeugd kan het slechts iets beter. Ik vermoed dat de generatie vloeiend sprekende Tsjechen op dit moment nog op de middelbare school zit… Maar nog even terug naar wat er dan wél zo geweldig is aan Praag. Wij waren er hartje zomer en hadden heerlijk warm en zonnig weer. En dat zorgt er voor dat je in de zwoele avonden lekker kan flaneren door de oude charmante straten, genieten van een koud biertje op een terrasje of lekker in een van de vele bootjes over de Moldau kan varen (de lichtstrepen op het water worden door de verlichte bootjes veroorzaakt). De Praagse burcht is ‘savonds prachtig verlicht en draagt zeker bij aan de sfeer. De hoeveelheid mensen cq toeristen dragen ook bij aan de sfeer, want ondanks dat het druk is, loop je niet in drommen door de straten. Er zijn genoeg rustige plekken te vinden om de zeer gevarieerd geklede mensenmassa op respectabele afstand te bekijken. De opbouw van het centrum is ook zeer compact, dus alles is min of meer op loopafstand. Torens, kerken en paleizen voor de historische honger, theaters, kunstobjecten en bibliotheken voor de cultuur opsnuivende medemens, winkels en winkelcentra voor de shop-a-holics onder ons. Alles lekker dichtbij. En mocht er iets toch te ver wandelen voor je zijn, dan kan je altijd nog de tram, metro of bus nemen. Praag is een goedkope stad qua eten en drinken maar ook het openbaar vervoer is in verhouding goedkoop. En ja, ik snap dat dit eigenlijk een review is, maar Praag beschrijven in maximaal 1500 karakters gaat mij niet lukken! ;) Foto: 40mm - ISO100 - F/8 - 5 Sec
Reeën spotten in je..
Heb je wel eens een ree horen blaffen? Ik kan je in ieder geval vertellen dat blaffende reeën niet bijten! ;) Eind juli worden de reeën minder schuw vanwege de bronsttijd. Reebokken gaan dan achter de vrouwtjes aan om zich voort te planten. Door tegen elkaar te ‘blaffen’ bakenen ze hun territorium af en jagen ze de concurrenten weg. Meestal is de dreiging voldoende, maar soms eindigt het in een gevecht. Dit reegeitje is nog te jong om mee te doen aan de bronst. Ze is dit voorjaar in april/mei geboren. Terwijl pa en ma zich door mijn aanwezigheid al een beetje terug getrokken hebben naar de bosrand, is dit geitje nog lekker aan het smikkelen van het graan. Voor de reeën zijn de graanvelden een heerlijk ontbijtbuffet. Het snoepen van het overrijpe graan zal niet lang meer duren want deze twee dagen later blijkt het graan geoogst te zijn. Wil je ook reeën zien in Tsjechië, dan dien je vroeg op te staan. De zon komt eind juli, begin augustus rond half zes op en wanneer de eerste zonnestralen de graanvelden in een gouden licht zetten, komen ook de reeën tevoorschijn. Lopend over de heuvels in de ‘achtertuin’ van ons appartement in het dorpje Vraz, zo’n 20 minuten van Praag, ben ik deze ochtend ongeveer 10 reeën tegen gekomen. Wat een prachtige start van de dag!
Vraz als alternatief.
Als je met de auto naar Praag wilt rijden en je bent geen stadsmens, dan is het plaatsje Vraz u Berouna een prima alternatief. Het dorpje met nog geen 100 inwoners ligt op nog geen 20 minuten rijden van Praag. Een goede plek om te overnachten is Pension Vraz. De eigenaren spreken na 25 jaar een redelijk woordje Nederlands en kunnen je prima adviseren als je op stap wilt gaan richting Praag of de omgeving. Praag is vanuit Vraz goed te bereiken. Je hebt meerdere mogelijkheden. Je kan de bus pakken die 1x per uur tegenover het pension stopt. Je kan ook het treintje een straat verderop pakken. Die brengt je tot midden in het centrum van Praag (Mustek). Daarnaast kan je ook met de auto naar de Ikea aan de rand van de stad rijden, daar de auto gratis parkeren en bij het naastgelegen winkelcentrum Metropool de metro pakken. Dit is het eindstation van de Praagse metrolijn B dus op de terugweg kan je blijven zitten tot je er uit gebonjourd wordt. Mocht je Praag beu zijn (wat ik mij bijna niet kan voorstellen), dan zijn er nog andere dingen te doen in de buurt van Vraz. Je kan een kasteel bezoeken zoals het prachtige Karlštejn of het stadje Beroun. Of mooie wandelingen maken in de natuur bij de nabijgelegen steengroeves. Ook kan je naar Lidice, waar nu een gedenkpark is gebouwd op de plek waar in de tweede wereldoorlog een heel dorp verwoest is. Maar je kan ook wandelen (of rijden) naar het nabijgelegen gehucht ‘Svatý Jan Pod Skalou’ wat letterlijk ‘Sint Jan onder de klif’ betekent. Je kan vanaf het klooster helemaal naar de top van de klif wandelen (40 minuten klimmen) vanwaar je een mooi uitzicht hebt op de omgeving. Deze foto van het dorpje Vraz is genomen in de vroege ochtend in hartje zomer. Ik sta op een heuvel ten noorden van het dorpje. De mist in de vallei wordt door de opkomende zon verdreven en een stralende dag breekt aan. Pension Vraz is het huisje met drie verdiepingen dat meest links op de foto staat. Het bijbehorende restaurant is trouwens ook aan te bevelen. Het serveert eenvoudige maar heerlijk klaargemaakte gerechten.
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
