Hbplaatjes
Wat een blik -...luip
Deze foto is genomen in Sabi Sands GR. Dit privé park staat in open verbinding met het Krugerpark. Je mag hier niet zelf rijden. De gamedrives zijn in een open safarivoertuig met een gids en een tracker. Je zit samen met andere gasten van de lodge in de auto. Dit vrouwtjes luipaard stak voor onze auto het pad over en verdween in de dichte bush. In Sabi Sands mogen de auto's van het pad af, maar de bush was zo dicht dat we haar niet konden volgen. Onze gids had het gevoel waar ze heen ging en reed een stuk verder. Na een tijdje wachten kwam ze recht op ons aflopen. Goed te zien is dat ze een verwonding aan haar rechter oog heeft. Volgens de gids was het al beter dan de laatste keer dat hij haar gezien had. De verwachting was dat het helemaal goed zou komen. Ondanks haar gewonde oog heb je wel het gevoel dat je met een gevaarlijk dier (niet voor niets is het luipaard lid één van de big-5) te maken hebt als het zo recht op je af komt en recht in je lens kijkt.
Dikke kop - de baas
Deze foto is genomen in Tiger Canyons. Dit project van John Varty (JV) is in de Grote Karoo. Een gebied dat arm is en bestaat uit (schapen)boerderijn. Hier probeert John Varty zijn droom waar te maken. Zijn hoofddoel is een genenpoel naast die in India van wilde tijgers, die zelf kunnen jagen. Hij startte het project vanuit de overtuiging dat de tijger in India het heel zwaar zou krijgen en in veel parken zou uitsterven. Gelukkig is dat nog geen waarheid, hoewel in sommige "Project Tiger parken" geen tijger meer te bekennen is. Dit deel van het project is geslaagd. Na 5 jaar kan je stellen dat de tijgers voor zichzelf kunnen zorgen. De tijgers jagen, de mannetjes doden elkaar, ze doden de jongen van elkaar, vallen mensen (JV zelf) aan en er zijn nu 3 genenlijnen. De meest bijzondere genenlijn van de drie is die van de witte tijger. Maar ook als die in de genenlijn zit is de kans op een witte tijger nog maar 25%. Naast de genenpoelen wil JV ook een grote diversiteit aan dieren, een lodge, onderzoek, meer toeristen, enz. Dit is nog in ontwikkeling en de huidige 50.000 ha worden nog steeds uitgebreid. De eerste accommodatie mogelijkheid is een feit en de soortenrijkdom worden langzaam groter. Elke uitbreiding en meer toeristen zorgen voor (het tweede doel): meer werkgelegenheid voor deze arme regio en dit moet uiteindelijk ook leiden tot doel nummer drie; een ziekenhuis. Zo ver is het nog niet. Het project heeft altijd geld nodig en uiteraard wordt er sceptisch gekeken naar tijgers in Afrika. Dit is een dominant mannetje. Hij is echt de baas in zijn territorium. Zoals aan zijn kop te zien is hij dat niet zonder slag of stoot geworden. Hij heeft de andere mannetjes in zijn gebied gedood. Hij is flink uit de kluiten gewassen en gaat dik over de 200 kilo heen. Hier ligt hij wat te soezen onder een struik, terwijl het ochtendlicht voorzichtig door de takken heen dringt.
Recht aan kijken -...
We kwamen met onze huurauto (uit Johannesburg) naar het Krugerpark. Onze eerste bestemming was het Lower Sabie restcamp. We besloten al bij Malelane de gate te nemen en door het park naar lower Sabie te gaan. Direct na de gate namen we de S114. Via deze weg, daarna de S21 bij Ranosterkoppies en ten slotte de H4-1 rij je zo'n negentig kilomer door het park, waarvan 75 onverhard. Na ongeveer 10 kilometer op de S114 kwamen we bij een dam. Hier zaten verschillende watervogels, waaronder enkele bonte ijsvogels. Bont is bij deze vogel niet gekleurd (zoals bij bonte was), maar zwart/ wit (zoals bij bonte koe). Deze zat op een steen van de dam en keek ons van redelijk dichtbij recht aan.
Ossenpikker
Deze foto is genomen in Sabi Sands. Het park heeft een open verbinding met het Krugerpark en dieren kunnen vrij in en uit lopen. In dit privé park gaan de gidsen bij de Big-5 en andere bijzondere sightings van het pad af. Deze oude buffelstier konden we op die manier dicht benaderen. Dat gaf de kans om deze foto te maken van een roodsnavelossenpikker. Hij doet wat zijn naam al doet vermoeden. Naast het verwijderen van teken en dergelijke zijn ze ook uit op het bloed van de buffel.
Koning op de weg
Deze foto is genomen op de gravelweg S-100 in de buurt van restcamp Satara. In deze buurt hebben verschillende leeuwenfamilies hun territorium. De S-100 loopt langs een riviertje waar altijd wel wat water in blijft staan. Het landschap is vrij open. De kans om de leeuwen te zien is dus redelijk groot. Gezien de vele prooidieren in dit gebied is het ook geschikt om cheetah en luipaard te zien, al zijn die een stuk lastiger te spotten dan de leeuwen. Deze koning kwam over de weg recht op ons af lopen. Op dat moment regende het licht. Een kleine bui en veel te weinig voor het dorre land.
Verleiden
Deze foto is genomen in de (bijna) droge rivierbedding van de Mkuze rivier. Deze rivier loopt enkele kilometers ten noorden van het plaatsje Mkuze. Hij loopt dwars door het Zimanga Game Reserve en daar is deze foto genomen. Het park heeft wilde honden en het alfapaartje vond het tijd om een begin te maken aan een nieuwe generatie. Het was laat in de middag. De zon stond al laag en was verdwenen uit de rivierbedding. Wel werd de begroeiing langs de rivier nog in een mooi licht gezet. Op de een of andere manier was dit aanmoediging genoeg voor het mannetje (rechts) om de verleiding van het vrouwtje te starten. Dit is aan het begin van een verleidingsceremonie die ongeveer een kwartier in beslag nam. Uiteindelijk bleek het mannetje voldoende zijn best gedaan te hebben en kreeg hij zijn beloning voor goed gedrag.
Gele pootjes - kleine
Deze foto is genomen vanuit een 'hide" in het Zimanga GR. Je kunt daar (met name) vogels van dichtbij en vanuit een mooi standpunt fotograferen. Het park is nog in ontwikkeling. Er komen nog steeds dieren en hides bij. Inmiddels is de big-5 present en zijn er verschillende hutten. Er is geen mogelijkheid voor eten, drinken en/of slapen. Dit komt wellicht later. Je mag er niet zelf rijden, maar wordt naar je hut of tijdens de gamedrives gereden door zeer ervaren gidsen. De vogel is een kleine zilverreiger. Deze soort is met ongeveer 65 cm groter dan de koereiger, maar kleiner dan de gewone zilverreiger. Kenmerkend zijn de zwart/grijze snavel en de gele poten. Hij komt in grote delen van Afrika voor bij meren, moerassen en aan de kust. De foto is laat in de middag genomen. De zon gaf inmiddels mooi warm licht. De bruine lijn op de foto is de oever van het meer en daarboven zie je de kleuren van een helling/ berg.
Lelijk en grappig
Deze knobbelzwijnen zagen we in het Zululand Rhino Reserve. In dit privé gamepark komt de big 5 voor. Helaas is de kans op een luipaard niet zo groot en die hebben we dan ook niet gezien. In het park zijn verschillende lodges. Je mag er niet zelf rijden, maar gaat op gamedrive met een chauffeur en andere gasten van de lodge. We hadden tussen de ochtend en de middaggamedrive door de kans om bij een waterhole in een kijkhut te zitten. Er kwamen verschillende antilopen en zebra's drinken en ook volop knobbelzwijnen. Deze grappige, maar toch heel lelijke dieren zijn niet voor niets (samen met de hyena, maraboe, gier en gnoe) lid van de ugly five.
Tongetje - cheetah
Naast tijgers is er bij Tiger Canyons ook een gedeelte met cheetah's. Eén van de vrouwtjes lag in de schaduw met haar vijf al grote jongen toen we haar vonden. het leek er op dat ze niet actief zouden worden. Gelukkig zagen we ze laat in de middag nog op jacht gaan. Door over te belichten (2 stops) kon ik onder andere dit kopportret van één van de jongen maken. Op de achtergrond kleurt het dorre gras goud op in de zon. Leuk detail vond ik het tongetje van deze jongeling, al zijn het de ogen die het meest opvallen.
Klein wild
We waren met onze huurauto in het Krugerpark. Op weg naar de uitgang besloten we nog even naar de Lake Panic Bird Hide te gaan. Deze ligt tussen restcamp Skukuza en de Kruger Gate. Meestal zitten er veel (zoals de naam al zegt) vogels. Ook nijlpaarden en (kleine) antilopen die komen drinken zijn er dikwijls te zien. Dicht bij de hut streek deze libelle op een tak neer. Hij bleef net lang genoeg zitten om deze foto te kunnen maken.
Zwangere himbadame
e waren van Etosha naar Upowo gereden. Een flinke omweg, want we moesten richting Sesfontein. We wilden poberen de himba's in de buurt van Upuwo te bezoeken. Bij een benzinestation in Upowa pikten we een gids op. We deden eerst boodschappen, bedoeld als gift voor de himba's, met hem. We gingen naar een dorp dat hij goed kende. Als je samen de enige toerist bent op dat moment heeft dat zijn voor- en nadelen. Het is rustiger, maar kunt niet opgaan in de groep. Zeker niet als ze souvenirs willen verkopen. Het dorp was nog wel traditioneel, maar de bewoners (alleen dames, de mannen waren ver weg met het vee) waren wel aan toeristen gewend. Deze dame zat rustig in de schaduw en liet alles aan zich voorbij gaan. Wellicht, omdat ze zwanger was hield ze zich wat afzijdig.
De temperatuur loopt.
Nog een week of 6 a 7 en dan begint één van de mooiste natuurverschijnselen van Nederland weer. De bronst van de edelherten is prachtig om te zien en te horen. Vanaf de wildbaan in Nationaal Park De Hoge Veluwe is dit goed te zien. Hier is een bok druk bezig om indruk te maken op de vrouwtjes. De temperatuur van de mannetjes loopt flink op en ze hebben alleen tijd voor imponeren, knokken en hopen dat die inspanningen lonen. In deze tijd eten de bokken nauwelijks en vermageren ze sterk. De foto is al wat later in de bronst genomen. De heide is al op een aantal plaatsen uitgebloeid. Deze man toont zijn prachtige gewei in het laatste zonlicht dat op de open plek valt.
Dorstig na hete dag
Deez foto is genomen in Tiger Canyons. Dit bijzondere tijger project van John Varty (JV) is in de buurt van het plaatsje Philippolis. Uiteraard is het raar om tijgers in Zuid-Afrika te zien. Het project is ontstaan vanuit de overtuiging van JV dat de tijger in India weinig kans heeft. Een extra genenpoel zou mogelijk de redding kunnen zijn. Nebendoel is werkgelegenheid in één van de armste regio's van het land. Inmiddels zijn de tijgers (na 15 jaar) geheel verwilderd. Dit is een groot mannetje (ruim 200 kg spieren en agressie) dat tegen de avond wat gaat drinken. Hij is dominant in zijn gebied en heeft al soortgenoten gedood. Zo echt is het dus wel.
Bij bij...karmijnrode
Deze karmijnrode bijeneter zagen we langs de S28 in de buurt van het Lower Sabie restcamp. De S28 loopt van dat kamp naar Crocodile Bridge. Het eerste stuk loopt langs de Sabie rivier. Hier zagen we veel vogel, waaronder deze. Ze vliegen vaak een paar keer terug naar de zelfde tak. Hier kwam hij terug met prooi.
Beetje ondeugend
Vanuit de hoofdstad Saigon werden we met een auto naar Ben Tre in de Mekong Delta gebracht. Hier startte onze 3 daagse tocht over de Mekong naar de grens met Cambodja bij de plaats Chau Doc. Dit deden we op een verbouwde oude rijstboot van Mangocruises. Deze boot is eigenlijk één grote hotelkamer en een deel voor de bemanning. Alle maaltijden werden verzorgd en de aanwezige gids ging mee op uitstapjes. We werden goed verwend op ons privé terras met lekkere maaltijden. Het is prachtig om vanaf de boot het leven op en langs de Mekong te zien. Enige nadeel van onze tocht was de stroming. Het was in oktober en dus net na de regentijd. De stroming was sterk en het varen nam (te) veel tijd in beslag. Hierdoor waren we af en toe (te) laat aan wal voor een fietstochtje of bezoek aan een markt. Het programma moest fors aangepast en sommige uitjes werden geschrapt. Gelukkig lukte het af en toe wel en dan was het heel mooi om bij de rivier rond te lopen. De mensen waren uitermate vriendelijk en fotograferen was hoogstens een probleem vanwege de bescheidenheid. Deze oude dame wilde ook wel. Ze was heel vrolijk, lachte veel, maar probeerde ook haar tanden te verbergen. Hierdoor ontstond dit een beetje ondeugende portret.
Grote baby neushoorn
Deze foto is genomen in Zimanga GR. De grond in dit privé park is sterk ijzerhoudend. Hierdoor worden witte neushoorns, die normaal grijs zijn, roestbruin. Dit al grote jong wordt gezoogd door zijn moeder. Hiervoor moest hij door de kniën. De jongen van een witte neushoorn worden soms langer dan een jaar gezoogd. Witte neushoorns zijn over het algemeen vrij rustig. Ze zien slecht, maar horen goed. Zolang alles rustig verloopt is er niets aan de hand. Door hun slechte zicht is het niet aan te raden ze te alten schrikken. Als een neushoorn zich bedreigd voelt valt hij aan. Aangezien ze tussen de 2 en 3 ton kunnen wegen en bijna net zo snel zijn als een paard wil je ze niet boos maken. Dat alles was hier niet aan de orde. De neushoorns in Zimanga zijn gewend aan auto's en zeer op hun gemak. Anders was deze grote baby ook niet gaan drinken. Ik vind vooral de (dik)huid van deze dieren mooi als je het van dichtbij ziet.
Droog - magere olifan
Ons eerste restcamp in het Krugerpark was Lower Sabie. Dit is een populair restcamp en is meestal als eerste volgeboekt. Het restcamp ligt mooi ten opzichte van de savannes, aan de Sabie rivier en je kunt er veel kanten op. Een mooie extra is de Sunset DAm op 2 minuten van de gate van het restcamp. Zeker bij zonsondergang een prachtige plek. In de omgeving heb je goede kans op leeuwen, luipaarden en cheetah's. We waren met ons huurauto 's morgens eerst een stukje richting Crocodile Bridge gegaan. De eerste kilometers over de verharde H4-2 om rechtsaf te slaan naar de S28. Aan deze weg liggen na ongeveer 8 en 10 kilometer respectievelijk de Nthandanyathi hide en de Nhlanganzwani Dam. Normaal is er bij beide plaatsen water en altijd wat te zien aan vogels en zoogdieren. Helaas was er bij beide plekken geen water te bekennen. Het enige wat recht op ons af kwam lopen bij de dam was deze magere olifanten bul. Hier is hij nog een stukje weg, maar hij is uiteindelijk op enkele meters voor onze auto langs gegaan. Het blijft altijd spannend als je stil blijft staan met je autootje en zo'n groot beest komt steeds dichterbij. Hoewel er wel wat groen te zien was aan de mopane bomen, was het verder een droge bedoening, Dieren stierven van honger en dorst. Het was regentijd en de wolken kwamen wel regelmatig aan de hemel. Helaas voor de dieren regende het echter bijna niet. Na de ontmoeting met de olifant hebben we onze weg vervolgd via de S137 en deS82. Als je dan weer bij de H4-2 komt en terug rijdt naar Lower Sabie heb je een mooi rondje gemaakt van ongeveer 40 kilometer. Op het vervolg van de route zagen we niet veel zoogdieren, maar de cheetah op 20 meter van de H4-2 was prachtig. Op het laatste stukje langs de Sabierivier zagen we nog heel veel vogels (bijeneters, scharelaars, wevers, enz.). Ondanks de droogte had onze vroege rit toch enkele uurtjes geduurd en was het tijd voor een ontbijtje in Lower Sabie. Het was heerlijk op het terras van het restaurant.
Remmen
Deze foto is genomen op de Farne eilenden. Het is een prima trip voor een paar dagen en met verlenging met bijvoorbeeld Schotland of Noord_Engeland gemakkelijk langer te maken. Wij gingen met auto op de boot van IJmuiden naar Newcastle. Van Newcatle is het nog ongeveer anderhalf uur rijden naar Seahouses. Vanuit dit plaatsje vertrekken de bootjes naar de Farne eilanden. Deze eilanden zijn niet bewoond. Wel komen er veel (zee)vogels voor met als topattractie de papegaaiduikers. In de wateren rondom de eilanden zie je ook (grijze) zeehonden. Deze papegaaiduiker kwam aanvliegen (ze gaan echt heel hard) en moest flink in de remmen. Ze landen namelijk nogal onhandig en de ruimte tussen zijn soortgenoten was beperkt.
Wat een bek - wilde..
Deze foto is genomen in Zimanga GR. Dit nieuwe park heeft inmiddels de Big 5, maar ook wilde honden en cheetah's. In het park kunnen game drives gemaakt worden, maar je kan ook een zogenaamde "hide session" boeken. De kijkhutten zijn speciaal gemaakt op fotografie. Je mag niet zelf rondrijden in het park, maar maakt gebruik van open safarivoertuigen. Tijdens de game drives gaat men regelmatig van de paden af om dicht bij de dieren te komen. Het park is nog niet af. Naast de genoemde activiteiten is er nog niets. Geen accommodatie, geen restaurant, geen toiletgebouw, enz. Dit zal op een later tijdstip nog wel komen. Wilde honden zijn de beste jagers van de savanne. Het aantal geslaagde jachtpogingen is enorm hoog (80 a 90%). Er zijn geen gevallen bekend waarbij wilde honden mensen hebben gedood. Als je echter zijn tandjes ziet wil je daar niet mee in aanraking komen. Bij deze foto waren we uit de auto. De wilde honden lagen in een doge rivierbedding. Wij lagen een stukje verder op. Als je te dichtbij komt gaan de wilde honden vanzelf van je af. Hoewel je weet dat het eigenlijk veilig is blijft het een bijzonder gevoel als je onbeschermd bij dit toproofdier in de buurt bent, zeker als hij zijn wapenarsenaal zo laat zien.
4 op een rij -...witk
Deze foto is genomen in Zimanga GR. In de droge bedding van de Mkuze rivier stond een houten kast dichtbij de oeverwand. In de oeverwand zaten holen met jonge witkapbijeneters. Ik heb een tijdje in deze "kast met gat" gezeten. De jonkies heb ik niet gezien, maar wel de ouders die af en aan vlogen. Hier zitten er 4 op en rij en 3 hebben een prooi te pakken. De vogeltjes (en bijen) komen pas echt tot hun recht als je het wat groter bekijkt.
Schattig
Deze foto is genomen in Sabi Sands GR. Dit privé park bezoek je om vooral veel grote katten te zien en er dichtbij te komen. Aangezien er tussen het park en het Krugerpark geen hekken staan komt al het andere wild hier ook voor. Deze kleine boomeekhoorn zagen we ’s morgens heel vroeg. Hij zat heerlijk te genieten van het eerste zonlicht. Het lijfje van een volwassen exemplaar is hoogstens 15 cm lang, maar met een staart van over de 20 cm komen ze toch op een lengte van ongeveer 35 cm. Deze soort , de zuidelijke boomeekhoorn, komt voor van het Zuiden van Tanzania tot en met Zuid Afrika.
Uitzicht vanaf abba..
Deze foto is genomen vanaf een klein platformpje van de Abbi Yohanna rotskerk. Deze kerk bezochten wij toen we vanaf Aksum, via Sekota naar Lalibela reden. De kerk ligt 9 kilometer van de doorgaande weg en er staat een duidelijk bord waar je de weg af moet. De exacte plaats weet ik niet meer. en kon ik ook niet zo snel vinden. De route wordt niet door veel toeristen gedaan. Onze chauffeur deed er anderhalve dag over. De weg was redelijk en het was een tocht terug in de tijd. Hier wordt nog alles met de hand en met de os gedaan. Het Tigray gebied is vrij arm. Zeker richting de grens met Eritrea kwamen we verschillende voedseltransporten van de UN tegen. De Abbi Yohanni is uitgehakt in een rotswand. Hij ligt vrij hoog en mag alleen door mannen bezocht worden. Samen met de gids en een stuk of 6 locals ben ik omhoog geklommen. De chauffeur en mijn ega (ze mocht echt niet mee) achterlatend bij de 4x4. Het was een hele af en toe erg donkere klauterpartij naar de op zich van binnen niet bijzondere kerk. Toen ze een deur open deden zagen we wel dicht prachtige landschap. Op het weggetje staat de 4x4. Hij is bijna niet te zien vanaf deze hoogte. Toen we er terug kwamen was er wel opluchting. Niet omdat ik de klauterpartij overleefd had, maar omdat al die tijd de landcruiser belegerd was door nieuwsgierige geen Engels sprekende locals.
Veel dorst
Bijna iedereen die een rondreis door Zuid-Afrika maakt bezoekt het Krugerpark om wilde dieren te zien. Vaak wordt dit gevolgd of vooraf gegaan door een bezoek aan Swaziland. Ten zuiden van Swaziland bevinden zich echter ook mooie wildparken. Het is een mengeling van parken die beheerd worden door "Ezemvelo KZN Wildlife" en privé parken. Als je van noord naar zuid op de kaart kijkt zie je de N2 lopen. Deze snelweg is van uitstekende kwaliteit. Veel van de parken liggen dicht bij deze N2. In de (openbare) parken van KZN Wildlife kun je zelf met je huurauto rondrijden, maar ook game drives met een chauffeur/ gids zijn er te boeken. De bekendste wildrijke parken zijn Mkuze en Hluhlwe/imfolozi. Beide hebben de Big5 en ook goed betaalbare accommodatie. Privé parken in allerlei prijsklassen zijn er ook in de buurt van de N2. Voorbeelden zijn Zululand Rhino Reserve en Phinda, die beide verschillende lodges hebben. Hier ga je met een auto van de lodge samen met andere gasten van de lodge op game drive. De lodges gaan van luxe tot super de luxe. Gezien de lage Rand zijn ze wellicht toch haalbaarder dan voorheen. De foto van de zebra's is genomen in Mkuze GR vanuit de KMasinga kijkhut. De hoofdingang van het park ligt ongeveer 15 km van de N2. Naar de kijkhut is het nog ongeveer 15 km. De laatste 4 kilometer zijn onverhard en stenig. Voorzichtig met eenkleine (huur)auto. Verder op in het park ligt ook nog het Nsumo meer. Ook daar heb je kijkhutten. Bij de KMasinga hut zit je echter dichter op de dieren. De hut loopt tot in de drinkplaats. Zeker 's morgens vroeg is het een komen en gaan van dieren die komen drinken, waaronder ook deze 3 zebra's.
Uitslover -...scharre
Ten oosten van het restcamp Satara ligt de S-100. Langs deze goede gravelweg is altijd wat te zien. We reden zelf met onze huurauto. Dat is overal in het Krugerpark goed te doen met een normale (2x4) auto. Na veel vogels, 2 groepen leeuwen, diverse antilopen, neushoorns, olifanten, enz. kwamen we 2 vorkstaartscharrelaars tegen. Ze zaten op een dode boom. Het mannetje probeerde het vrouwtje t imponeren. Helaas zaten ze te ver uit elkaar om ze samen op de foto te krijgen. Het mannetje sloofde zich geweldig uit, maar de dame kwam niet dichterbij. Na een tijdje gaf hij het op en vloog weg. Wellicht ging hij op zoek naar een andere scharrel.
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
