Fietser
Gedachten !!!
Dwalend over de bazar van Isfahan zag ik zit beeld. Je kunt ervan alles bij bedenken als je deze dames in hun traditionele kleding deze uitdagende kleding ziet bekijken. Het werd uitvoering besproken zag ik. Vind eigenlijk ook dat dit beeld niet echt Iran weergeeft. hooguit 10% van de vrouwen draagt nog de traditionele kleding en wat je niet verwacht in de stad zie je het meer als op het platteland. Kan het weten want heb ruim 1000 km daar gefietst.
Rabarber !
Vooral in Iraans Koerdistan zagen we mensen die langs de weg rabarber te koop aanboden. Het gaat niet om de rabarber stengels, maar om de bloemstengels. Je pelt deze af tot aan de bloem en eet deze op als een snack al dan niet met wat zout. Het is wel een beetje zuur. Ik kreeg dit minimaal 1 x per uur gratis aangeboden, als een gastvrij gebaar. In het begin neem je het aan, maar het wordt wel een beetje veel van het goede. Als we in een theehuis thee dronken kregen we het steevast van mensen van de straat die het binnen kwamen brengen.
Traditionele kleding
Kashan is een mooie oude stad met veel beziens waardigheden. In een van de oude koopmanshuizen kon je als ouder je kinderen laten aankleden in traditionele kleding. De jongen had er niet zo veel zin in. De ouders helemaal trots toen ik vroeg of ik ook foto's van hun mocht maken.
Contrast
We wi;den bij aankomst in Sanadaj het paleis bezichtigen. helaas was het gesloten. Wel zagen we deze 2 meisjes zitten bij de vijver voor het paleis waar ze de goudvissen aan het bekijken waren. Het viel mij op dat er zo'n groot contrast is tussen de jongeren en de ouderen op de achtergrond.
Dagelijks werk.
Dit is wat ons dagelijks overkwam en ik denk wel tot 200 x per dag. Op de foto. Hier stond ik op de foto met 2 fiets vriendinnen met veel Iranërs op de foto. Mannen en vrouwen. Eerst als groep en dan nog een voor een. Wanneer je niet opstapte kan het wel een uur duren. Afkicken dus bij thuis komst.
Mohammed Helal Shrine
Onderweg naar Kashan passeerden we een wat we dachten een prachtige moskee. Tijdens het bezoeken van de moskee waar we zo in konden kwamen we er achter dat het een bedevaartsoord was voor Mohmmed Helal en dat daar ook de schrijn van hem stond. Het was ook een moskee. De grote gebed's ruimte was overweldigend door de vele geslepen spiegels. Schitterend
De oude stad
In veel steden in Iran zie bouwvallen, in dit geval Naïen waar we sliepen. Hoorde van de locals dat het verwaarlozing is en geen restanten van een aardbeving zoals ik eerst dacht. Toen de mensen het wat beter ging vertrokken ze uit de oude lemen huizen die constant onderhouden moeten worden, Dus veel tijd en geld kosten. Ze woonden liever in bakstenen huizen. Nu begint een soort van culturele gedachten te komen en wil men het graag weer restaureren. Echter de woningen zijn zo groot, er leefden vroeger complete families in de huizen en zijn dus grote huizen. Als enkeling is het haast niet te doen, maar men moet het weer met de hele familie doen. Er is nog een lange weg te gaan.
Trots
We sliepen in Naqadeh en zoals elke avond gingen we wandelen in de stad(je) waar we sliepen. Vaak kwamen we op de bazaar terecht. Hier waren we op een lokale marktje waar van alles op de grond te koop werd aangeboden. Niet zij waren de grote attractie maar wij. Continue op de foto met hun mobiel. Het grote voordeel is dat je rustig hun kunt fotograferen. Graag zelfs. Naqadeh ligt in Iraans Koerdistan en de Koerden zijn een trots volk. Zoals op de foto te zien is.
2 meisjes
landschappelijk viel Iran mij wat tegen. Bijna elke dag hing er een soort van deken over het landschap. Zelden helder weer. De bergen zoals hier op de achtergrond zagen we meestal vaag. Deze 2 meisjes hebben volgens mij nog niet eerder een westerling gezien en laat staan op een fiets. Iedereen in Iran wilde gelukkig graag op de foto, geen probleem
Oude man
WE begonnen onze reis in Iran in Trabiz in Iraans Koedistan. Eerst nog door de bijna verlaten bazar gezworven, was vrijdag en zag daar deze oude man. Had zomaar mijn opa of zelfs mijn vader kunnen zijn. Een mooi welkom. Vroeger zagen er veel oudere mannen op de Veluwe er ook zo uit.
Botanische tulpen
Als planten liefhebber had ik er stiekem opgehoopt, wilde of te wel botanische tulpen te zien in de bergen. De eerste dagen dat we door de bergen van Iraans Koerdistan fietsten zag ik ze regelmatig. Nooit heel veel tegelijk. Een enkele keer met een paar honderd tegelijk. Blauwe druifjes, waar ik niet op gerekend had, soms met duizenden tegelijk.
Mee liften.
Persoonlijk vind ik dat deze foto geen recht doet aan Iran. Je zou haast denken dat iedere vrouw in deze kleding loopt, maar dat is absoluut niet zo. Deze 2 dames waren bezig met een foto reeks te maken van hun zelf met een mobieltje en kon zo mooi fotograferen met hun. Later heb ik de foto's laten zien en de mail adressen uitgewisseld om hub=n de foto's op te sturen. Beide dames spraken behoorlijk engels zoals zoveel Iraniërs.
Woestijn landschap.
Het is een van de laatste dagen van in Bolivia, wat mij betreft het mooiste land van mijn ruim 4 maanden durende fietst tocht van de evenaar in Quito naar Ushuaia in Vuurland. Hou nu eenmaal van dit soort woest woestijnachtige landschappen.
Snacken
In het plaatsje Huarez zag ik dit echtpaar staan snacken net als overal op de wereld. Geen idee wat ze eten of drinken. In mijn beleving had de man ook ergens uit de zuidelijke staten van Amerika kunnen komen of Mexico.
50 tunnels
We fietsen deze dag van Chavismochioa naar Cayon del Pato. onderweg moesten we ruim 50 tunnels en allen onverlicht. Soms kort, maar ook langere. Best wel link. Gelukkig kwamen we deze dag maar 1 auto tegen en laat dat nu net 2 Nederlandse toeristen zijn. Hoe klein is de wereld.
De Salar
We zijn al een uurtje aan het fietsen in een surrealistisch landschap en langzaam aan verdwijnt de vulkaan achter ons en fietsen we in het niets. Even later verschijnt er iets vaag bibberend in de de straling van het zout en dat is het cactus eiland waar we heen gaan als een baken.
Bestorming
Heb geen idee welk klein dorpje dit was.In ieder geval enkele dagen voor de Salar. We stopten hier om te kijken of we een colaatje o.i.d. konden kopen, maar we werden bestormt door de school jeugd en waar ze vandaan kwamen geen idee. Het zou zo maar kunnen uit de klas. Hoorden steeds de verbazing in de stemmen en Gringo. Waarschijnlijk voor het eerst een buitenlander gezien. Ze wilden ook of achterop of nog liever zelf fietsen. Een waar spektakel. Lees net dat de maand thema budget reizen is. Nu dat is niet moeilijk. Neem een fiets, tentje en bagage achterop. Zelf eten maken of anders in een dorpje eten waar de locals ook eten en je bent klaar voor nog geen 2 euro per dag.
Grote niets.
Hoe langer het geleden het is geweest, hoe mooier het wordt lijkt het wel. Vond het toen al dat de Salar het hoogtepunt van mijn fietsreis was en het wordt steeds mooier. We waren 's morgens de Salar op gefietst bij Tahua om naar het cactus eiland te fietsen en vandaar naar Uyuni. 100 km fietsen door het grote niets. Schitterend. Het maand thema is verborgen water en dit lijkt mij wel een goede foto om mee te doen. Het water is verborgen onder een dikke plak zout. Het water bevat overigens de grootste wereld voorraad Lytihum en dat gaat misschien wel kostbaarder worden dan goud. Lytihum is onmisbaar voor de nieuwe batterijen en dat gaat een enorme vlucht nemen i.v.m. de elektrische auto's. Nu maar hopen dat de Boliviaanse president Evo Morales niet zwicht voor de multinatiols en het verantwoordt blijft winnen.
Lake Karakul
Lake karakul ligt op 3900 m in het Pamir gebergte bij het plaatsje Karakul. Je zou haast zeggen het einde van de wereld. In het plaatsje is ook totaal niets te beleven. Een paar guest houses en een 100 woningen schat ik plus wat oude vervallen Russische installaties. Wel schitterende uitzichten.
Gastvrij onthaal
Door deze mensen werden we 's middags uitgenodigd in de Yurt. We kregen chai, thee, brood en overheerlijke Yak yoghurt. Heb nog niet eerder zulke lekkere yoghurt gegeten. Was in ieder geval een volle yoghurt. We kregen er ook nog kaas bij en deze smaakte lichtelijk zout.
Panorama landschap
Door dit soort landschappen hebben we dagenlang gefietst. Woest, ruig en leeg, maar zo mooi. Genieten. Heb het hier geprobeerd vast te leggen met mijn panorama stand van mijn pocket toestel. Niet optimale kwaliteit, maar geeft wel de essentie weer.
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
