In Paramaribo vind je veel koloniale huizen, gebouwd in de achtiende en negentiede eeuw, hier 1 aan de Kwatta weg. De huizen zijn prachtig om te zien maar zijn erg duur in onderhoud omdat hout sneller slijt dan stenen huizen. De vele kolonialen huizen hebben er voor gezord dat de binnenstad van Paramaribo sinds 2003 op de lijst van Unesco werelderfgoedlijst staat.
De Javanen en Hindoestanen (samen de helft van de bevolking) arriveerden pas eind negentiende eeuw in Suriname. Het koloniale centrum van Paramaribo zegt hun dus weinig. En de creolen (ruim 30 procent) willen liever niet worden herinnerd aan de huizen waar hun voorouders als slaven werden misbruikt. ,,De meeste Surinamers vinden dat het om het erfgoed van de Hollanders gaat. Maar het zijn wel ónze voorouders die er hebben gewerkt.''........