De zwarte schapen van Unesco: 5 plekken die (bijna) geen werelderfgoed meer mogen zijn
Oliewinning en foeilelijke restauraties zijn tegen het zere been van Unesco. Wie niet goed voor zijn erfgoed zorgt, wordt zonder pardon van de lijst gestreept. Deze plekken hebben hun werelderfgoedstatus in de afgelopen jaren moeten inleveren.
1. De Elbe-vallei bij Dresden, Duitsland
Een foeilelijke vierbaansbrug maakte een eind aan de werelderfgoedstatus van de Elbe-vallei. Foto: Getty Images
Met een grote lus stroomt de Elbe bij Dresden in Duitsland door een landschap van sappig groene uiterwaarden. Op de oever staan luisterrijke paleizen uit de achttiende en negentiende eeuw, een geliefd onderwerp van dromerige kunstschilders. De bouw van een foeilelijke vierbaansbrug maakte een eind aan de idylle: zo rücksichtslos als de brug door het landschap snijdt, zo vastberaden zette Unesco een streep door de werelderfgoedstatus van de Elbe-vallei.
2. Arabian Oryx Sanctuary, Oman
Door olie zijn er van de 450 oryxen nog maar vier broedparen over. Foto: Getty Images
Geen kwaad woord over Oman: een sultanaat uit Duizend-en-een-nacht, waar toeristen welkom zijn, je zonder hoofddoek mag rondlopen en culturele waarden gekoesterd worden. Heel anders dan de oliestaatjes rondom, waar maar één ding telt: geld. Tot de publiekslieveling zelf óók aardolie ontdekte en het Arabian Oryx Sanctuary voor de oliewinning moest wijken. Van de 450 antilopen waren niet veel later nog maar vier broedparen over.
3. Bagratikathedraal, Georgië
Tijdens de restauratie kreeg het Bagratikathedraal in Georgië een nieuw turquoisekleurig dak. Foto: Getty Images
De controversiële restauratie van de Bagratikathedraal in Koetaisi, Georgië – met als klapstuk een fonkelnieuw turquoisekleurig dak – deed het Unesco-comité van kleur verschieten.
4. Maritieme handelsstad Liverpool, Verenigd Koninkrijk
Rigoureuze nieuwbouw in Liverpool, waaronder een ferryterminal, veranderde het aanzicht van de stad. Foto: Getty Images
Liverpool was in de achttiende en negentiende eeuw een van de grootste handelscentra ter wereld. Het Victoriaanse havengebied en het historische centrum van deze Maritime Mercantile City moesten volgens Unesco bewaard blijven vanwege hun uitzonderlijke universele waarde. Daar dachten de Engelsen zelf heel anders over. Rigoureuze nieuwbouw, waaronder een ferryterminal die een prijs in de wacht sleepte als lelijkste nieuwe gebouw in Groot-Brittannië, veranderden niet alleen het aanzicht van de stad, maar ook hoe Unesco over Liverpool denkt.
5. Waddenzee, Nederland
Met het boren naar natuurlijke hulpbronnen doorboor je ook de werelderfgoedstatus van de Waddenzee. Foto: Getty Images
Onze eigen Waddenzee is het grootste getijdengebied ter wereld en het enige natuurerfgoed in ons land. Maar volgens Unesco blijft er weinig van dit unieke natuurgebied over als Nederland doorzet met geplande gas- en zoutwinning. Door mijnbouw kan de bodem onder het Wad verzakken. Tel daarbij op de zeespiegelstijging en je hebt een reële kans dat de Waddenzee zijn meest dynamische kenmerk verliest: het droogvallen bij eb. De conclusie laat niets aan duidelijkheid te wensen: met het boren naar gas, olie of andere natuurlijke hulpbronnen doorboor je ook de werelderfgoedstatus. Aan onze overheid om te beslissen hoe serieus ze deze waarschuwing neemt.
Meer lezen over Unesco Werelderfgoed? Bekijk onze themapagina Werelderfgoederen en Wereldwonderen.
Volg Columbus Travel op Facebook en/of Instagram en meld je aan voor onze wekelijkse nieuwsbrief.
