Visueel
Friescheveen
Dat je voor mooie natuur niet altijd ver hoeft te reizen, wordt duidelijk als je een wandeling maakt in het natuurgebied Friescheveen. Het was een ontzettend koude, zonnige dag in december en we waren dik ingepakt. De zon kleurde aan het einde van de dag alles oranje-rood en dat zorgde voor een aantal prachtige beelden.
Nederlands landschap
Tijdens een wandeling door de natuur in de buurt van Apeldoorn zag ik dit prachtige beeld voorbij komen. Een typisch Nederlands landschap met mooie schaduwen hier en daar.
Ruines Copan
Net over de grens met Guatemala, kun je de ruïnes van Mayatempels in Copan bezoeken. Een uitgestrekt en goed onderhouden terrein, waar je een goed beeld krijgt van het tempelcomplex. Met een gids erbij krijg je de belangrijke details mee. Op de foto zie je een detail van een stela (een stenen, staande tablet met de belangrijkste historische gebeurtenissen voor dat tempelcomplex).
De markt en de...cami
Dit is voor mij de plaats waar ik een aantal maanden dagelijks kwam, de markt en de verzamelplaats van de camionetas in Antigua. Een kleurrijke omgeving op het moment dat mensen naar hun werk gaan en de kraampjes open zijn. De diverse spullen en de kleding van de mensen zorgen voor de meeste kleur op straat. Op dit deel van de markt is veel te zien: mensen kunnen er bellen met een ouderwetse telefoon, ontbijten, uit- en inladen van camionetas, boodschappen doen etc. De muziek schalt er luid uit alle camionetas, van een soort smartlappen tot reggeaton en de bestemmingen worden luidkeels geroepen. "Guate, Guate, Guate" (voor Guatemala City). Zo nu en dan belemmert een zwarte roetwolk het zicht. Neus, gezicht en handen werden iedere dag weer bedekt met een mengsel van zand en roet. Iets wat je niet meer in de gaten had na een tijdje. De markt en een ritje in een camioneta mag je gewoon niet missen tijdens een vakantie in Guatemala.
Guatemala • Centraal en Oosten Guatemala
Guatemala • Centraal en Oosten Guatemala
Meisje op een finca
Tijdens een spelletjesmiddag op een finca in de buurt van Alotenango, heb ik dit meisje gevraagd of ik een foto van haar mocht maken. Een prachtig gezichtje, vuil van het stof dat iedereen met een laagje bedekt en traditioneel gekleed (huipil - bovenstukje met geborduurde motieven). Iedere streek in Guatemala is herkenbaar aan haar eigen kleuren, motieven en hoofddrachten.
Mooie compositie
Zwervend door de straten van Antigua kom je veel mooie plaatjes tegen. Soms ben je in staat om er een foto van te maken, maar nog vaker kun je het alleen maar in je opnemen. Als het op vuilnis aankomt kom je weinig mooie beelden tegen. De compositie van deze prullenbakken vormden een uitzondering.
Panajachel
Tijdens een weekendje vrij (vrijwilligerswerk Guatemala) ben ik met vriendinnen van daar naar Panajachel geweest. Niet voorkeur nummer 1, want het is er veel te toeristisch voor mij, maar in die korte tijd hadden we geen andere opties om wat van het land te zien. We hebben ons uit laten leggen hoe de traditionele haardracht met doeken in elkaar zit en verder genoten van het prachtige uitzicht over 'Lago Atitlan' met de 3 vulkanen rondom. Het meisje in beeld draagt de sjaals die ze verkoopt op haar hoofd en ze heeft mand onder haar arm geklemd. Ik ben dol op ondergaande zonnen en tegenlicht en moest hier gewoon een foto van maken.
Een nagelbijter?
Een van de dingen die ik zag toen ik de makaken aan het observeren was, is deze makaak. Het leek net alsof zij aan het nagelbijten was. De ander had een spiegel van een scooter bemachtigd en bekeek zichtzelf erin en tikte er tegen aan. Echt komisch om te zien.
Jonge makaak
Makaken zijn geen lieverdjes - je moet altijd goed op je spullen passen- maar wel makkelijk te fotograferen doordat ze zo nieuwsgierig zijn. Als je een tijdje rustig blijft zitten en de groep observeert, zie je de leukste dingen. Zo ook deze keer. De jonge makaak was aan het spelen.
Brug van bamboe
Een brug helemaal gemaakt van bamboe. Als je er overheen loopt vraag je je echt even af of het allemaal wel goed gaat. Als een brommer je tegemoet komt, besef je pas dat het een oersterke constructie is. Met de 'tol' die je betaalt, wordt de brug hersteld.
Wc?
Na een kamelentocht van anderhalf uur waren we in het National Park 'Ras Abbu Gallum' om de onderwaterwereld te ontdekken. We waren die dag al begonnen met een snorkeltrip naar The Blue Hole. Niet dat we niet wilden duiken, maar het aantal dagen dwong ons keuzes te maken en als je dezelfde dag vliegt, is duiken al helemaal geen optie. Het dorp bestond uit een aantal huisjes gemaakt van matten en golfplaten. Vlakbij de plek waar je kon duiken/ snorkelen waren hutjes gebouwd om jezelf te beschutten tegen het zand en de zon. Het bordje wc wees naar een plek verderop waar een vervallen gebouwtje stond. De wc was verschrikkelijk! Een pot met de resten van menigeen erin en geen doorspoelmogelijkheid. Ik ben wel wat gewend en als ik moest, had ik er ook zeker wel gebruik van gemaakt.
Kameel
Op de terugtocht vanaf de Mozesberg zagen we voor het eerst waar we 's nachts gelopen hadden. Het voelde als een nieuwe tocht, omdat we geen referentiepunten hadden. Onderweg kwamen we veel mannen tegen die ons over probeerden te halen om op een kameel terug te gaan. Leuk, maar toen niet. Het zijn trouwens prachtige dieren om te zien.
Dekens tegen de kou
Aan de andere kant van de berg kleurde de zon alles in een oranje gloed. Het was er koud, zoals ook te zien is aan deze man die dekens verhuurde aan de wandelaars. Net zoals wij, waren de meeste toeristen niet gepakt op een temperatuur rond het vriespunt en een deken was dan ook noodzakelijk. Wat had ik een spijt dat ik de handschoenen niet gekocht had! Ze waren gevoelloos en de huid was gebarsten door de kou. Vooraf hadden we niet gepland om de berg te beklimmen, omdat we maar zo kort weg waren (8 dgn), anders hadden we zeker warmere kleding meegenomen.
Zonsopkomst Mozesberg
Vanuit Dahab hadden we besloten de Mozesberg te beklimmen om 's ochtends vroeg de zon op te zien komen en later een bezoek te brengen aan het St. Catharinaklooster. De tocht begon om 23.00 uur 's avonds met een autorit door the middle of nowhere. Ergens op een parkeerplaats bereidden we ons voor op de lange en vooral koude tocht. Blij met de thermokleding die we mee hadden (december) vanuit Nl gingen we op pad. Handschoenen kopen vonden we overbodig, maar ik heb wel een typische blokjessjaal gekocht om mijn nek en oren te bedekken. Een tocht van 7 km naar de top van de berg in het pikkedonker. De enige lichtjes die je zag waren de hoofdlampjes van de mensen die rondom ons liepen. Even uitrusten was funest, want het werd kouder en kouder (rond nulpunt). Ondanks de kou en de vermoeidheid was het een onvergetelijke tocht. De zon kwam op en zorgde voor een adembenemend uitzicht (juist in tegengestelde richting).
Wadi El Bida
Een tocht gemaakt op een kameel richting Wadi El Bida. Eerst een kopje thee gedronken bij een bedoeïenen familie, die vervolgens de kamelen opzadelden voor het tochtje net buiten Dahab. Opa en zijn twee kleinzonen (op de foto Khalid) leidden de tocht. Op een kameel zitten was voor mij een nieuwe, maar erg leuke ervaring.
Tabaksbladeren drogen
In deze tabaksschuur hingen over de hele breedte van de schuur de tabaksbladeren aan stokken te drogen. Tot in de nok zag je de trosjes hangen.
Sigaren en suikerriet
Het landschap was bijzonder door het contrast van de rode aarde, de groene planten en bomen en de imposante rotsen op achtergrond. Hier en daar zag je een boerderij of tabaksschuur staan.
Suikerriet persen
Tijdens een tocht te paard door het prachtige landschap rondom Vinales heb ik gezien hoe suikerriet perst. Ook heb ik een glaasje mogen proeven waaraan een flinke scheut rum toegevoegd was. Zoet! Niet mijn drankje, maar leuk om geprobeerd te hebben. De man met de rokende puro (sigaar), de gids, was een geval apart. Mompelend met zijn sigaar in zijn mond kon ik met moeite het Spaans onderscheiden. De tocht ging langzaam, waardoor ik vanaf het paard prima foto's kon maken van het landschap.