Ambassadeur WKerkhof
In de achtervolging!
Dichtbij Khongoryn Els (zandduinen), waar we logeren bij een familie is nog een laatste Nadaam festival. We maken een klein vreugde dansje als we dit horen en twijfelen geen seconde om hiervoor ons reisschema om te gooien! Hier zie je het paardenrennen, wie het eerste met zijn paard over de finish komt krijgt een geweldige prijs (in dit geval een rugzak) maar het gaat vooral om de eer! Wil je weten wat er in Mongolië te doen is in de tijd dat jij er bent, kijk dan even op deze site: http://www.mongolia-trips.com/whats-going-on-in-mongolia-for-2016/ (dit was voor 2016, maar even goed op de site kijken en je zult de zelfde info voor volgend jaar vinden!) Hier staan echt alle festivals en andere bijzondere dagen op vermeld!
Zingende zandduinen
Een must-see in de Gobiwoestijn zijn de zingende zandduinen ofwel de Khongoryn Els. De zandduinen liggen op het drieprovinciën punt van Omnogov, Bayankhogor en Övörkhangay. Ze hebben een lengte van ongeveer 100 kilometer en zijn zo'n 12 kilometer breed. De bijnaam 'zingende zandduinen' komt doordat wanneer het waait het zant een heel mooi geluid maakt! We sliepen in de buurt van de zandduinen bij een familie en zo hadden we de heel dag een geweldig zicht op deze mooie plek!
Groene oase
Aan de zuidwest kant van Isabella ligt Punta Moreno, en gebied dat bestaat uit een relatief nieuwe lavastroom. Dit is goed te zien doordat er nog maar weinig leven door de scherpe lavabrokken heen komt. De lava is super scherp en het is dus echt aan te raden om stevige schoenen met dichte neuzen te dragen wanneer je een wandeling gaat maken. Op sommige plekken zijn lavagrotten ingestort en hierdoor zijn kleine meertjes ontstaan. Van onder het lava stroomt het zoute water naar deze plekken. Hier zie je dan ook plotseling groene begroeiing en met een beetje geluk flamingo's! Een verrassende oase in een verder desolaat landschap!
Uitzicht vanuit ons..
Op de grens tussen Khovd (spreek uit Hout) en Bayan-Ölgii ligt de Tsambagarav Uul, een bergketen op 4200meter die het hele jaar bedekt is met een mooie laag sneeuw op de toppen. Een mooi ruig gebied waar we de nacht in ons koepeltentje doorbrengen met zicht op de bergen, enkele Kazakken families en een mooi meertje. Het is helder, en een fijne warme dag geweest, maar zodra de zon ondergaat wordt het al snel koud, heel koud! (De volgende ochtend stond het ijs op ons tentje) Maar het uitzicht vanuit ons tentje is weer fantastisch!
Stront harken...
Het huishouden voor een Mongoolse vrouw gaat net wat verder dan alleen voor een schone tent en een warme maaltijd zorgen. Een van haar taken is het melken van het vee, maar ook de omgeving rond de ger wordt netjes schoon en zo goed mogelijk poep-vrij gehouden. De grotere vlaaien worden opgestapeld voor de winter en gebruikt om de kachel warm te stoken, de kleinere drolletje worden netjes op een stapel geharkt zodat de omgeving rond de ger ook netjes blijft. Opmerkelijk vond ik dat hier niet alleen de vrouwen hard aan het werk te zien, maar de mannen droegen ook hun steentje bij! Misschien nog een kleine overblijfsel van het communisme waar iedereen gelijk was?
Kerk van de orde van.
In de oude stad van Quito staat een hele mooie Jezuïtenkerk, Iglésia la Compañía de Jesús (Kerk van de orde van Jezus). De van buiten niet spectaculair uitziende kerk is geheel gemaakt van vulkanisch gesteente. De binnenkant is een groot contrast met de buitenkant. Het interieur is vrij barok en overdadig versierd met goud en bladgoud! Je moet er even voor in de rij staan, en een paar dollar voor betalen, maar de binnenkant is zeer de moeite waard! Ik geloof dat je er niet mag fotograferen, maar daar werd ik vriendelijk op gewezen toen ik net deze foto gemaakt had...
Chimborazo beklimmen
Samen met de Cotapaxi wordt deze vulkaan de besneeuwde bergreus van de Andes genoemd omdat er altijd sneeuw op de toppen ligt. De Chimborazo heeft een hoogte van bijna 6300 meter. Voor de sportievelingen en degene die wel van een uitdaging houden kun je een klim maken tot 5000 meter (startpunt is 4800 meter). Het is geen makkelijk wadeling, en dat ligt er niet aan dat het pad slecht is of heel stijl, maar de hoogte kan je echt de das om doen. De lucht is een stuk ijler en je kunt hier makkelijk last krijgen van hoogte ziekte.... De eerste klachten van hoogteziekte zijn: kortademigheid, hoofdpijn en misselijkheid. Bij deze klachten is het verstandig om te stoppen met je klim en af te dalen. Ga je toch door dan kun je gaan wankelen, kun je moeite krijgen met praten, verward raken of zelfs flauw vallen... Om hoogteziekte te voorkomen kun je verschillende maatregelen nemen: - Veel water drinken, tegen ons werd verteld om 1 liter per 1000 meter te drinken - Ga niet in een keer de hoogte in, maar probeer de dagen ervoor al op een bepaalde hoogte te verblijven zodat je lichaam er langzaam aan kan wennen - Drink voor en na de klim thee van cocabladeren. De stoffen in coca zorgen ervoor dat de ziekteverschijnselen verminderen en je je al snel weer wat beter voelt - Ons werd ook aangeraden zuurtjes te eten, waarom? geen idee... - Doe het vooral rustig aan!!!
Rondje Stupa's
De muur rond Erdene Zuu Khiid, telt 108 (heilig getal in het Boeddhisme) witte stupa's die precies op gelijke afstand van elkaar staan in een perfect vierkant van 400 meter bij 400 meter. De mooie muur is wonder boven wonder gespaard gebleven voor de verwoestingen van de communisten in het jaar 1939, en ook een paar tempels binnen de muur zijn intact gebleven. De communisten gebruikten ze als museum, om een voorbeeld te stellen hoe slecht het Boeddhisme was... Wij hebben het geluk om er op een dag te zijn dat het volle maan was. Dit trok veel gelovigen die hier kwamen om te mediteren. Jong en oud lopen hier rond de muren met soetra's (een soort gebedsboeken) op hun rug, klokgewijs enkele rondjes rond de muur.
Hondenslee tocht bij.
In Tromsø worden we opgehaald voor een dag hondensleden! Dit is wat we vooraf thuis al hebben geboekt, en dat is maar goed ook, alles blijkt vol te zitten aangezien het hier in februari hoogseizoen is! Active Tromsø organiseert op kleine schaal hondenslee tochten vanuit een plaatsje op ongeveer een uur rijden van Tromsø. Ieder koppel krijgt een eigen slee en na goede instructies gaan we achter elkaar op pad met 6 sleden door een besneeuwd landschap! De gids baant met zijn roedel een weg door de verse sneeuw en de rest probeert te volgen.. Meer dan drie uur duurt deze geweldige ervaring! Active Tromsø zorgt voor een warm skipak, extra dikke snowboats, wanten en een muts. Zorg echter zelf voor 2 paar sokken van wol en een goede thermo onderlaag! Zolang je bestuurder van de slee bent, zul je het niet koud krijgen, want dit kost flink wat inspanning, maar wanneer je in de slee plaatsneemt, wordt het al snel heel erg koud...
Winterse wandeling...
Zomaar een plaatje langs de E10. De zon gaat heel langzaam onder en geeft de lucht de meest fantastische kleuren. Waar je met de auto door een tunnel moet (op dit punt) is er een mooi wandelpad die je mee neemt om de berg heen! Ik ging lopen, een mooie wandeling langs de besneeuwde bergtoppen! Mijn man haalde me met de auto aan de andere kant weer op!
Jonge geitenhoeder
Als laat in de middag de geiten terug komen is het tijd om ze te melken. De hele familie helpt mee om dit klusje te klaren. De mannen zoeken de vrouwtjes uit de kudden en binden ze vast, de dames staan met hun emmertjes klaar om de verse melk tevoorschijn te toveren en de kleinste van het stel zorgt dat alles ordelijk verloopt!
Nomaden bestaan
Een van de dingen die ik het meest bijzondere vond aan het reizen door Mongolië, was het slapen bij de mensen thuis. Hier zijn we te gast bij een Kazakken familie in het Westen van Mongolië. De mensen zijn niet alleen super gastvrij en vriendelijk, ze vinden het ook echt leuk je als gast te hebben. Bij deze familie mogen we een dagje meedraaien en overal foto's van maken. De geiten, paarden, jakken en koeien worden gemolken, de arend wordt vol trots geshowd, opa en oma zitten relax voor de ger en bemoeien zich af en toe met de gang van zaken en tot slot mogen we ook nog eens mee-eten! Ook de nacht slapen we tussen de familie op de grond, echt een hele bijzondere ervaring! Ga zeker slapen bij locals als je reist door Mongolië!
Kokerbomen bij...zons
Een van de meest bijzondere zonsondergangen in Namibië vond ik die tussen die kokerbomen in de buurt van de Fish River Canyon. Deze bijzonder gevormde bomen staken prachtig af tegen de lucht en de ondergaande zon. Zie je overdag een mooie plek met enkele kokerbomen bij elkaar? Onthou die plek en zorg dat je er een half uurtje voor zonsondergang bent en genieten maar... Kokerbomen zijn eigenlijk geen echte bomen, maar een soort Aloë. Ze hebben hun naam te danken aan de bosjesmannen die de holle takken gebruikte om er pijlkokers van te maken. Kokerbomen komen voor in hele droge gebieden, je kunt ze vinden in het Noord-Oosten van Zuid-Afrika en het Zuiden van Namibië
Goed verborgen Eagles
Wie op een unieke plek wil slapen moet naar Guestfarm Klein Aus Vista. Hier zijn verschillende mogelijkheden, de Desert horse Inn heeft kamers in een oude boerderij en verschillende twee-onder-een-kap huisjes. Hierbij is ook een restaurant. Maar wie echt de rust en stilte van de woestijn op wil zoeken kiest voor de Eagles Nest Lodge. Na een rit van ongeveer 7 kilometer over een onverharde weg (20 minuutjes rijden) staan hier 8 natuurstenen chaletjes die compleet opgaan in hun omgeving. De huisjes zijn tegen de rotsen gebouwd en dienen meteen als muur. (verwacht wel kieren en gaten, de aansluiting is niet altijd perfect) De locatie is natuurlijk al pure luxe op zich, maar naast een heerlijk bed hebben deze chalets een kleine keuken, open haard en een bbq voor de deur! Het ontbijt staat in de koelkast en een flesje wijn ontbreekt ook niet! In de omgeving is genoeg te doen, maar de grootste attractie zijn de wilde paarden van Aus. Graag even vergroten
Het Melkmeisje
Melkthee is in Mongolië naast Vodka de meest gedronken drank. Waar je ook komt, je wordt gastvrij ontvangen met deze warme drank. Het is een combinatie van getrokken theeblaadjes met een ongeveer gelijke hoeveelheid melk, waar wat zout aan wordt toegevoegd. Om het extra lekker te maken worden er soms wat vette boterklonten toegevoegd... De melkthee vond ik erg lekker, maar die boterklonten is niet echt een aanrader. Hier waren we te gast bij een Kazakken familie in het Westen van Mongolië, waar de dochter van 5 ons een warm schaaltje melk inschonk.
Bayanzag
Bayanzag, of Flamingclifs is een bizar gebied midden in de Gobi-woestijn. Hoge rode zandrotsen steken hier hoog boven de aarde uit in grillige vormen. Dit is een van de grootste toeristische trekpleisters in de Gobiwoestijn. Reken echter niet op toeristische voorzieningen. Er is geen pad te bekennen naar boven en je moet hier zelf een weg naar boven banen via een kloof en je houvast bij kleine boompjes of struiken zoeken. Ook op het plateau zelf zijn geen voorzieningen en een beetje gezond verstand is hier geboden aangezien er geen enkele vorm van afzetting is! Echt een prachtlocatie die je zeker niet over mag slaan, een toeristische topper zonder alle belemmeringen die je vaak ziet op dit soort plekken, en heerlijk rustig in vergelijking met de meeste toeristische toppers! Deze foto is met de drone gemaakt...
Paardenrace bij Nadaa
De tweede maandag in augustus is er midden in de Gobi woestijn, dichtbij Khongoryn Els (zandduinen) nog een laatste Nadaam festival. Dat is vrij laat in het seizoen en wij hadden het geluk precies die dag daar in de buurt te zijn. Het paardenrennen gaat in verschillende categorieën, de leeftijd van het paard speelt hierin de belangrijkste rol. Vanaf de finish lopen de paarden met hun jonge jockeys eerst 8-10 kilometer stapvoets naar het beginpunt vanwaar de race van start kan gaan! Als de paarden dichterbij de finishlijn komen wordt er wat omgeroepen en iedereen haast zich om te zien welke jockey en paard er als eerste de finishlijn halen. Jockeys zijn hier vaak hele jonge kinderen, die net zo snel paard kunnen rijden als lopen. Zonder gevaar is zo'n race niet altijd, er wordt veelal zonder helm geracet en ook vaak zonder zadel. Deze twee jongetjes strijden om de eerste plek in hun categorie
Giraffe in Kruger
Als je op safari bent in het Krugerpark is de kans groot dat je giraffe ziet en dat je veel en vaak giraffe ziet. Maar ze vervelen nooit, deze mooie sierlijke dieren!
Uitzicht over Lyngen.
Niet heel ver van Tromsø ligt de Lyngen Alps en prachtige en vooral rustige plek met ideale noorderlicht kansen! We hebben hier een overnachting in de B&B van Green Gold of Norway geboekt. Ongeveer 2 uur reizen van de stad (1 uur bus, half uur boot en half uur auto) zitten in een prachtig gebied met zover je kan kijken een besneeuwd landschap. Met de sneeuwscooter gaan we onder begeleiding naar een hoger liggende plek om lekker een beetje rond te scheuren, maar ook voor het mooie uitzicht!
Fjord tour rond...Tro
Ook rond Tromsø barst het van de mooie fjorden. Dit kun je goe op eigen houtje verkennen, maar heb je niet veel tijd en geen zin om voor 1 dag een auto te huren kun je ook mee op een dagtour langs de mooiste plekjes die dit gedeelte van Noorwegen rijk is. Met Arctic Explorers reden we in een klein busje met 5 personen naar verschillende fjorden rond Tromsø. Ze laten je echt mooie plekken zien, en je krijgt er alle tijd om foto's te maken of even een rondje te lopen. Voor wie wil maakt de gids/chauffeur zelf ook foto's, die je geheel gratis na de tour toegestuurd krijgt. Wel zo handig dat je er dan eens samen op de foto staat... Deze foto is gemaakt bij het kleine eilandje Håkøya wat alleen te bereiken is via een lange, smalle brug. Het water is hier super helder en je hebt hier een mooi zicht op de tegenover liggende bergen!
Op de camping
Dit kleine basecamp aan de voet van de Potanin glacier midden in het Altai gebergte is niet makkelijk te bereiken, maar eenmaal daar zijn er verschillende mogelijkheden: Wandeling naar de gletsjer, beklimmen van het hoogste punt de Hüjtenpiek, of een iets makkelijkere beklimming naar de 4000 meter hoge Malchin’s Peak. De meeste mensen die hier komen, komen om het hoogste punt te beklimmen namelijk de Hüjtenpiek, wat letterlijk koud punt betekend! De berg heeft een hoogte van 4374 meter boven de zeespiegel en de bergtop Hüjtenpiek is daarmee het hoogste punt van Mongolië. Dit is alleen weggelegd voor bekwame en getrainde bergbeklimmers, en onder begeleiding van een berggids. Vanuit basecamp loop je richting de Malchin’s Peak, daar steek je de Potanin-gletsjer over naar highcamp voor overnachting (een vlak stuk waar 2 tenten kunnen staan). Vanuit highcamp gaat de trekking verder naar de top en weer terug naar highcamp. De echte bikkels beklimmen op de terugweg naar basecamp nog de Malchin’s Peak die mooi zicht heeft op de Hüjtenpiek. Voor deze trekking moet je minimaal 6 dagen uittrekken, aangezien er niet altijd geklommen kan worden ivm slecht weer... Voor meer info: http://www.summitpost.org/mount-kh-iten/933720 Je begrijpt wel dat wij dit natuurlijk niet gedaan hebben....
Het ontstaan van Whit
Het grote Terkhiin Tsagaan Nuur or Great White Lake ligt in centraal Mongolië en is lang geleden ontstaan.... Een kleine familie met alleen een zoon woonde hier in hun ger. In de buurt van de ger lag een waterput waar vader en zoon elke dag water gingen halen. Iedere dag sloot vader de waterput weer af met een deksel en drukte zijn zoon op het hart dat hij dit nooit mocht vergeten. De zoon werd steeds ouder en verantwoordelijker en vader liet hem steeds vaker alleen het water putten, maar elke keer zei hij tegen zijn zoon dat hij niet mocht vergeten de deksel terug op de put te doen. Dat ging vele malen goed, moeilijk was de opdracht immers niet. Tot op een dag de zoon thuis kwam, en het water in de vallei begon te stijgen... en stijgen.... 'Je bent toch niet vergeten het deksel terug op de put te leggen?' vraagt vader. Samen snellen ze naar de waterput en proberen tevergeefs te put te dichten, maar het water is te krachtig en blijft maar uit de put komen. Gelukkig was Mandal, een groot worstelaar, in de buurt. Hij nam de top van de berg van Uranmandaland en plaatste die op de put! Hiermee stopte het water en bleef er een prachtig groot meer achter, met een klein eilandje! Midden in dat meer is nog steeds het topje van de berg te zien (als een klein eilandje) dat precies lijkt te passen op de enige platte berg die om het meer heen ligt!
Muldir!
Muldir is een heel speciaal meisje wat we in Mongolië hebben leren kennen. Ze is doofstom geboren, maar daardoor kunnen we juist met haar makkelijker communiceren dan met wie maar ook! Door haar vrolijke en sociale karakter heb ik haar echt in mijn hart gesloten wat een geweldige meid is dit. Bij thuiskomst stuit ik toevallig op de site van haar dokter, die geld inzamelde om Muldir aan een gehoorapparaat, brilletje en een gepaste opleiding te helpen. Zo kom ik erachter dat Muldir nog geen maand voordat wij er waren pas voor het eerst geluiden kon horen en nu pas kan gaan beginnen aan het ontwikkelen van een taal... Voor het hele verhaal over Muldir, onze ontmoeting en de geweldige arts lees alsjeblieft mijn blog: http://www.columbusmagazine.nl/azie_en_midden-oosten/mongolie/west_mongolie/reisreporter/blogs/8483.html
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
