Sierd
"The finest clock in.
Ik zag op Columbus een Dickens feest voorbijkomen, en laat ik nu net in Rochester, de stad van Dickens, zijn geweest. Een stad met veel bezienswaardigheden, waaronder deze best wel opvallende klok in de hoofdstraat. Ook Dickens kende deze klok goed. Deze klok dateert uit 1771, en hangt aan de gevel van de voormalige Koornbeurs. Dit gebouw begon zijn leven als slagers markt, maar na een verbouwing rond 1700 werd het de Koornbeurs. Sir Cloudesley Shovell, een voormalig admiraal, schonk bij die gelegenheid een grote uithangklok aan de burgers van de stad. De huidige klok is daar de opvolger van. En hij loop tegenwoordig ook weer. Dickens was echter niet een bewonderaar van de klok, het bovenstaande citaat is namelijk ietwat uit zijn verband gerukt. Om hem even volledig te citeren “There was a public clock – which I had supposed to be the finest clock in the world: whereas it now turned out to be as inexpressive, moon-faced, and weak a clock as ever I saw” (Dickens, The Uncommercial Traveller).
Aankomst.
Voor veel mensen zullen de krijtrotsen van Dover het eerste zijn wat ze van Groot Brittannië zien. En daarna rijden ze van de boot af en verder.... Nu is de haven van Dover niet direct inspirerend, maar Dover heeft meer. Vooral hoog boven je hoofd, op de krijtrotsen. Niet in de laatste plaats het kasteel van Dover, het grootste kasteel van Engeland. En bij dat kasteel staat ook eens het oudste gebouw van Engeland, de pharos, de Romeinse vuurtoren, rechts op de foto. Bijna uniek, er zijn maar drie Romeinse vuurtorens bewaard gebleven. En dit is de oudste, daterend uit de 1ste eeuw n.Chr. Een tweede vuurtoren stond aan de andere kant van Dover, maar hier is, op enkele brokken van het fundament na, niets van overgebleven. Dvbris, Dover, was in de Romeinse tijd een belangrijke haven en een standplaats van de Romeinse kanaalvloot, de Classis Britannica Evenzo bijzonder is het hergebruik van deze vuurtoren als klokketoren van de Angelsakische kerk, St Mary in Castro. Op zichzelf een bijzonder bouwwerk, gebouwd en herbouwd in de periode 600 - 1000 n.Chr. Wel is bij een herbouw de vuurtoren aangepast, de oorspronkelijke Romeinse bouw was een stuk hoger. De kerk is gedeeltelijk gebouwd met stenen van de vuurtoren. In en om de kerk is op diverse plekken hergebruikt Romeinse materiaal zichtbaar. Deze kerk was onderdeel van de vroeg middeleeuwse burgh, een versterkte nederzetting, die hier na de Romeinse tijd ontstond. De aarden wallen die om de kerk en vuurtoren heen lopen zijn waarschijnlijk onderdeel geweest van deze vesting. In 1066 veroverd door Willem de Veroveraar, waarna een nieuw kasteel werd gebouwd op de plek van het voormalige Romeinse fort. Dit kasteel is uiteindelijk uitgegroeid tot het enorme complex wat hier nu ligt. De kerk met vuurtoren werd onderdeel van dit militaire bolwerk, en heeft lange tijd gedient als garnizoenskerk. Nog weer verbouwt in de late Middeleeuwen, ontwijd aan het eind van de 17e eeuw en gebruikt als opslagplaats. In het begin van de 18e eeuw was het een ruïne, aan het einde van de 19e eeuw is men begonnen met restauratie van de kerk en de vuurtoren. Nu weer in gebruik als garnizoenskerk. Bezoeken, niet zomaar doorreizen!
Groot-Brittannië • North Yorkshire
Groot-Brittannië • North Yorkshire
Picture postcard...pe
Het vissershaventje van Staithes, aan de kust van Noord Yorkshire. Alhoewel je dat vissershaven met een korreltje zout moet nemen, het is nu voornamelijk een toeristenhaventje. Er werken misschien nog drie kleine beroepsvissers vanuit deze haven. Dat is wel anders geweest, in het begin van de vorige eeuw was het nog een van de belangrijkste vissersplaatsen aan de noordoostkust. Het is ook de plek waar de beroemde ontdekkings reiziger James Cook zijn liefde voor de zee ontdekte. Hij was toen leerling-groenteman in Staithes..! Tegenwoordig word bijna de helft van de huizen in Staithes verhuurt als vakantiewoning. Toch vond ik de sfeer in het dorpje erg prettig. Redelijk druk van tijd tot tijd, maar nog steeds gemoedelijk. De haven en het strand trekken de meeste bezoekers, maar, eigenlijk nog wel zo leuk, is het ronddwalen in de vele kleine en steile steegjes die de huizen tegen de rots aan met elkaar verbinden. Ook een uitstekende uitvalsbasis voor wandelingen langs de kust.
Perfectie in acht...z
PS: Klik op de foto. Op een of andere manier roteert Columbus de kleine weergave, als de foto opent is hij wel goed georiënteerd. De vierlingstoren van de kathedraal van Ely, gezien vanaf de vloer, 52 meter hoog. Dit is een meesterwerk van middeleeuwse bouwkunst, een unicum in de toch al wonderbaarlijke wereld van de middeleeuwse kathedralen. Gebouwd in 1322-1334 moest deze vierlingstoren, in de vorm van een oktogonale lantaarn, dienen ter vervanging van de ingestorte Normandische centrale toren. Op de foto kun je ook meteen zien waarom een dergelijke constructie een lantaarn heet. De lantaarn is gebouwd van eikenhout. De hoeken van de lantaarn bestaan uit 8 reusachtige eiken balken, 21 m lang en 10 ton zwaar. Alleen al het omhoog takelen en plaatsen van deze constructie is al een sterk staaltje van middeleeuws vernuft, maar het totale effect is helemaal overweldigend. Wat heet,de hele kathedraal van Ely is een spectaculair voorbeeld van middeleeuwse architectuur. Er is zoveel te vertellen en te zien dat ik eigenlijk hierover maar een blog moet schrijven.
Groot-Brittannië • North Yorkshire
Groot-Brittannië • North Yorkshire
In Memoriam
In Memoriam Maar dan net iets anders. Toen ik langs dit kerkhof liep herinnerde ik mij bij het zien van dit grafmonument dat er op Columbus een Reis Reporter is die iets met kerkhoven en grafmonumenten heeft. En deze is toch bijzonder fraai. Gelegen op het kerkhof van St Oswald's church in Lythe, aan de kust van Noord Yorkshire. Niet bijzonder oud, midden 19e eeuw, maar zeker wel met uitstraling. En een kiekje meer dan waard. Voor Sigrid Batenburg, Baatjes. PS. De kerk heeft een bijzonder indrukwekkende verzameling van Angel-Saksische grafstenen, daar was ik eigenlijk naar toe op weg.
A prayer in stone
De kathedraal en Metropolitaanse kerk van Sint Petrus in York, oftewel York Minster. York is mijn favoriete stad, en aangezien het nu blijkbaar de start is van een nieuw Columbus jaar, leek het mij goed om deze stad direct op de kaart te zetten. Een geweldige stad om in rond te lopen, en het hoogtepunt van de stad is ongetwijfeld de kathedraal. Waar je ook loopt in de oude binnenstad, de kathedraal is altijd vlakbij en niet te negeren. Dat kan ook bijna niet anders, het is na de Dom van Keulen, de grootste Kathedraal in Noord Europa. Overal kom je langs doorkijkjes naar de kathedraal waardoor het meteen weer duidelijk is hoezeer het gebouw het beeld van de stad bepaald. Zoals hier op de foto, een doorkijkje door de Minster Gates
But not a page...
Mai-Dun, oftewel Maiden castle in Dorset. Het heuvelfort domineert de omgeving, op de foto vult van links tot recht de horizon (het is geen panoramafoto). Het grootste heuvelfort van Groot Brittannië en een van de best bewaarde. Oorspronkelijk gebouwd als een van de vele forten in deze omgeving in de vroege ijzertijd bereikte het rond 400 v. Chr. zijn huidige omvang. Het was in die waarschijnlijk de belangrijkste plaats in heel zuidwest-Engeland. In de late ijzertijd ging het snel in status achteruit en de Romeinen wisten het in 43 n. Chr. moeiteloos te veroveren. In de 2e eeuw n. Chr. was het verlaten, de bewoners waren naar een nieuwe nederzetting verhuisd, het huidige Dorchester. De plek heeft nog wel een zekere betekenis gehad, want in de 4e eeuw werd hier nog een tempel gebouwd. Maar na de Romeinse tijd bleef het leeg en verlaten. Van de vroegere bewoners en hun macht en rijkdom is niets in de geschiedenis overgeleverd, wat we nu weten is vanwege opgravingen in en om het fort. Zoals Thomas hardy al lamenteerde in zijn verhaal "A Tryst at an Ancient Earthwork" uit 1885: "But not a page, not a stone, has preserved their fame".
Britannia rules the..
Tenminste, toen nog wel... HMS Warrior. De foto is in reactie op een vraag (en met een thema dat ik niet verwacht had). Het schip is gebouwd in 1859-1860, en is het eerste "moderne" oorlogsschip. De waarde van pantser en exploderende granaten hadden de fransen en Engelsen ondervonden in de Krimoorlog. De Fransen waren de eerste die de lessen uit deze oorlog in de praktijk brachten in de bouw van het oorlogsschip de Gloire .De houten linieschepen, van soms wel 120 kanonnen, de trots van vele marines, konden weinig inbrengen tegen dit nieuwe schip. Maar de Britten waren op dat moment het sterkste en het meest geïndustrialiseerde land ter wereld, met de beste ingenieurs en scheepswerven. En alhoewel ze niet als eerste met het idee op de proppen kwamen, was hun antwoord, de Warrior, in alle opzichten superieur aan het Franse schip. Vanaf de kiel af ontworpen als oorlogsschip, geheel van ijzer en pantserplaat, met 40 van de modernste kanonnen aan boord en genoeg stoommachines om het schip een snelheid van 15 knopen te geven, zo'n 28 km per uur. De Gloire was in feite niet veel meer dan een traditioneel houten schip met daarop pantserplaat bevestigd, en een stoommachine die ook nog ergens in gefrummeld werd. In tegenstelling tot de Gloire had de Warrior nog een volledige set masten en zeilen. Niet omdat, zoals nogal eens beweerd word, de stoommachines onbetrouwbaar waren. Maar stoom was nog wel nieuw, en lang niet alle havens hadden de benodigde kolen op voorraad. en de Britse marine, met de zorg voor een wereld omvattende rijk, moest er wel op kunnen rekenen dat hun schepen hoe dan ook op de plek van bestemming konden komen. Ook de Gloire had trouwens hulpzeilen, en later ook een volledige tuigage. Na de bouw ging het snel met de ontwikkeling van het oorlogsschip, en rond 1870 was de warrior alweer behoorlijk verouderd. Ze werd in 1875 in de reserve geplaatst en in 1883 werd het schip uit de vaart genomen. Gedurende haar hele marinecarrière heeft ze nooit in actie hoeven komen. Daarna heeft het schip nog een aantal andere functies gehad, totdat het in 1927 werd omgebouwd tot drijvend olie bevoorradings platform. En dat bleef ze tot 1979. Ondertussen was het besef gegroeid dat de Warrior een belangrijk historische mijlpaal vertegenwoordigde. In 1979 werd dan ook besloten het schip te restaureren. Vanaf 1987 is het schip weer in volle glorie te bewonderen in Portsmouth, liggend bij het Portsmouth Historic Dockyard, het scheepswerf museum. Ze ligt vlakbij de HMS Victory, de laatste en beroemdste overlevende van de houten linieschepen die door de Warrior in een klap volledig achterhaald werden gemaakt. Daarmee werd een tijdperk afgesloten van bijna 400 jaar waarin het houten zeilschip met rijen kanonnen oppermachtig was. Het begin van dit tijdperk is trouwens ook te zien in het museum. Dat is het wrak van de Mary Rose uit 1512, een van de eerste echte zeilende oorlogschepen, met het kanon als voornaamste wapen. Kortom, het museum is een bezoek meer dan waard! En voor de echte enthousiast, de fascinerende ontwikkeling van het gepantserde oorlogschip word uitstekend beschreven in dit boek: Warrior to Dreadnought, Warship development 1860-1905, D.K. Brown, Londen 1997. Hmm, in mijn enthousiasme is het toch redelijk lange tekst geworden. Misschien moet ik er een blog van maken?
De eenzame boom 3
Dan moet ik natuurlijk ook met een Welshe boom op de proppen komen. Bij deze. Gefotografeerd tijdens een wandeling in Wales op het Llŷn schiereiland. Niet zozeer om de eenzaamheid als wel de grillige vorm, van verre zichtbaar op dit verder vrij kale gedeelte van de wandelroute.
Groot-Brittannië • North Yorkshire
Groot-Brittannië • North Yorkshire
Vakantievoorbereiding
SITE DOET NU WEL HEEL MERKWAARDIG! Aangezien Google Maps niet meer correct werkt op het forum, en ik het wel erg prettig vind om aan te kunnen geven waar mijn foto's gemaakt zijn, was ik van plan even geen reis foto's meer te plaatsen. Maar ik ben ondertussen druk bezig met het voorbereiden van mijn volgende vakantie. Een belangrijk onderdeel daarvan is voor mij het inlezen in de geschiedenis & cultuur en landschap van de regio. Boeken, kaarten,tijdschriften, reissite, geschiedenis sites, enz. En als het even kan leg ik mijn eigen bibliotheek aan. En daarbij vroeg ik mij af hoe andere mensen zich voorbereiden en waar ik sta met mijn wijze van vakantieplannen. Leek mij een leuke discussie nu de vakanties weer losbarsten. Laat maar horen!
Voor Wisseschout
"Zeker lego steentjes gekocht om een kasteel te bouwen. Geef maar toe." Een kasteel bouwen van lego steentjes? Wat een raar idee! Een kerk daarentegen... Zag geen kans om een foto bij een bericht op je Homepage te plaatsen. mochten de webmaster dit niet aan de regels vinden voldoen, dan mag de foto zondermeer gewist worden. De kerk is trouwens wel gemaakt op een vakantie. :-)
Toy Stop
Op onze reizen worden niet alleen prehistorische hopen en middeleeuwse stapels stenen bezocht. Ik reis met mijn gezin, en die willen wel eens wat anders... Zoals tijdens onze vakantie in Midden Wales. Op de foto het favoriete stukje architectuur van mijn kinderen. De speelgoedwinkel in Llanidloes, Powys. En ik moet zeggen, het is een fantastische winkel. Het bestaat uit diverse kamertjes, en is tot het plafond volgestapeld met speelgoed. Ook voor mij een feest, een ontdekkingstocht. En voor mensen die denken dat ik van mijn geloof afgevallen ben, als je je omdraait kijk je tegen de markthal van Llanidloes aan, een fraai stukje vakwerk bouwkunst uit 1612. Maar deze foto geeft de sfeer van het moment beter weer.
Groot-Brittannië • Pembrokeshire
Groot-Brittannië • Pembrokeshire
The most pleasant...p
"The most pleasant place by far" Aldus Gerald of Wales over Manorbier, in zijn boek "The Journey Through Wales"" uit 1188. En hij kan het weten, want hij is hier geboren in 1145. Op de foto St James Church, genomen vanuit het kasteel van Manorbier in Pembrokshire, Wales. De kerk was gloednieuw toen Gerald geboren werd en zal een grote indruk op hem hebben gemaakt toen hij daar als 7 jarig jongetje moest schuilen tijdens een grote storm. Het kasteel van Manorbier was zijn thuis. Maar als vierde zoon was het onwaarschijnlijk dat hij de titel zou erven. Gerald koos er dan ook voor om binnen de katholieke kerk carrière te maken. Hij zal in zijn jeugd de kerk van St James goed hebben leren kennen. Gerald zou uitgroeien tot een van de bekendste middeleeuwse persoonlijkheden van Wales. En dat komt voornamelijk door zijn geschriften "The Journey Through Wales" en" The description of Wales", de meest volledige beschrijvingen van het land en volk van Wales die zijn overgeleverd. Permbrokeshire is een mooie streek om te zijn, met zijn geweldige kustlijn en stranden. Maar het bijzonderste van reizen naar dergelijke plekken vind ik toch wel de geschiedenis die hier op je af komt stormen en waarin je kunt onderdompelen.
Relics of kings
Castell Dinas Bran, Llangollen, Wales. Gebouwd door de Welsh rond 1250 binnen de wallen van een ijzertijd heuvelfort. Belegerd en vernietigd in 1277 door de Engelsen, en nooit weer hersteld. Niet het grootste kasteel in wales, niet erg belangrijk, noch goed bewaard, is dit desalniettemin een van mijn favoriete kastelen in Wales. En dat is voor het grootste gedeelte te danken aan zijn dominante positie in het landschap. Zoals je op de foto kunt zien, genomen vanuit een straat in Llangollen, overheerst het kasteel op zijn heuveltop het stadje compleet. De titel van de foto is het begin van een zin uit een gedicht van William Wordsworth: " Relics of kings, wreck of forgotten wars, To the winds abandoned and the prying stars." Hij schreef dit in 1824, tijdens een bezoek aan de ruïnes. Erg druk zal het daarboven niet geweest zijn, want ik kan uit persoonlijke ervaring vertellen dat het een hele klim is. Maar de moeite zeker waard!
Men of Harlech
Ik ben gek op Middeleeuwse architectuur in zijn algemeenheid, en zeker van kastelen kan ik geen genoeg krijgen. En wales heeft er genoeg. Het mooist vind ik een tocht naar de kleinere onbekende kastelen. Die ruïnes heb je meestal voor jezelf. Maar er moet gezeg worden dat de grote toeristentrekkers ook wel wat hebben. Zoals in dit geval het kasteel van Harlech, met enig recht het machtigste kasteel van Wales. Gebouwd in 1283 door Edward I om met een aantal andere kastelen de Welsh in het noorden onder de duim te houden. Het heeft in zijn tijd heel wat belegeringen doorstaan. De laatste belegering is de beroemdste, en de langste in heel Groot Brittannië. Vanaf 1461 tot 1468 was het kasteel van de buitenwereld afgesneden, alhoewel er pas in juli 1468 een serieuze poging werd ondernomen om het kasteel daadwerkelijk in te nemen. De volgende maand viel het kasteel. Hierna is het nooit weer als fortificatie gebruikt. Deze belegering heeft ook een lied opgeleverd, Men of Harlech, ter ere van de verdedigers. Dit lied word zelf nu nog gebruikt in legeronderdelen van Welshe afkomst en bij voetbalwedstrijden...
Uit zijn voegen...geb
Tretower castle, Powys, wales. Op de achtergrond vaag zichbaar de Black Mountains. In zijn huidige vorm een kasteel met een massive donjon die de ommuring bijna uit zijn voegen lijkt te laten barsten. Maar oorspronkelijk zag het kasteel er heel anders uit. In het laatst van de 11e eeuw als motte kasteel aangelegd is het in de 12e eeuw voorzien van een ringwalburcht. Het midden was het binnenplein en alle gebouwen waren tegen de ringmuur aangebouwd. Een compact en sterk geheel. Maar in de 13e eeuw besloot de eigenaar dat er een donjon moest worden gebouwd, in die tijd de grote militaire rage. En dat kon, net... De donjon neemt bijna het gehele binnenplein in beslag, op sommige plaatsen is er tussen de ringwal en de donjon nog geen drie meter ruimte over. En om het geheel nog wat indrukwekkender te maken werd de ringmuur ook verhoogd. De lijn op ongeveer tweederde van de muur is de oorspronkelijke hoogte.
Op weg naar 20.000...
De kerk van St Gwynhoedl, Llangwnnadl, Het Llŷn schiereiland, Wales. Deze kerk, gewijd aan een vroeg middeleeuwse keltische heilige, ligt op de pelgrim's route naar Bardsey eiland, aan de zuidkust van het schiereiland. Bardsey was ook bekend als het eiland van de 20.000 heiligen. In de Middeleeuwen stonden vijf pelgrims tochten naar Bardsey gelijk aan een pilgrimstocht naar Rome, een veel langere reis en een stuk gevaarlijker. Geen wonder dat veel mensen in deze omgeving kozen voor een tocht naar Bardsey. Aan deze route stonden diverse kerken waar de pelgrims konden rusten. St Gwynhoedl's kerk was daar een van. De oorspronkelijke stichting van deze kerk dateert uit de 6e eeuw, maar de huidige bouw is 14e tot vroeg 16e eeuws. Eerst een lange, smalle kerk, is het begin 16e eeuw nog uitgebreid met twee beuken, aan de zuid en noordkant. Daarmee is de huidige vorm ontstaan, een drie schepige hallen kerk. Het ligt dicht bij de kust, maar verscholen tussen de bomen in een dal aan een beekje. Je ziet het dan ook pas als je er vlak bij bent. Van buiten en van binnen is het zeer de moeite waard, en elke keer als ik in de buurt ben ga ik er even op bezoek. De omgeving leent zich trouwens ook bijzonder goed voor wandelingen.
Beetje saai?
Helemaal niet saai! Dit is een foto van Loch Kinord, met op de achtergrond de Cairngorms. Het bijzondere in deze foto is echter het eilandje in het loch. dit is namelijk geen natuurlijk eiland, maar een zgn crannoch. Crannogs zijn kunstmatige aangelegde woonplaatsen in meren, meestal in de vorm van een houten platvorm met daarop hutten. De meeste crannochs vind je in Ierland, maar ook Schotland heeft er veel, en in Wales is er een bekend. Het grootste deel van de Schotse Crannogs stammen uit de ijzertijd, zoals ook deze. Archeologisch gezien zijn crannochs bijzonder boeiend, omdat ze door hun natte omstandigheden organisch materiaal uitstekend bewaren, en dat komt in andere omstandigheden zelden voor. Na het verlaten van een crannoch neemt de natuur het over en lijkt het al snel alleen maar een overgroeid eilandje. Iets verder naar het zuiden, bij Loch Tay, kun je een reconstructie van een crannoch bezoeken.
Archeologische in en.
Eggardon hillfort in West Dorset. Een "Multi vallate" fort, wat betekend dat dit heuvelfort bestaand uit meerdere concentrische verdedigings wallen. Op de foto sta je op de hoofd wal, en kijk je over de tweede wal. Het fort is 9,3 hectare groot en dateert uit 500 v.c. Het heeft gefunctioneerd tot in de 1st eeuw n.c. Het behoorde mogelijk tot de stam van de Durotriges. Om een beter beeld te krijgen moet je je bedenken dat in de loop der eeuwen de wallen geërodeerd zijn. Bovendien stond indertijd bovenop de wal nog een manshoge palisade. Vanaf de voet van de heuvel moet het een imponerend geheel zijn geweest. Na de verovering van Engeland door de Angelsaksen is het in gebruik geweest als vergaderplek van de lokale landeigenaren. Een leuk feit is dat deze vergadering min of meer de middeleeuwen heeft overleefd. Tot in de late 19e eeuw werd hier de jaarpicknick van de plaatselijke boeren gehouden. Ook als je niet niet geschiedenisgek bent een mooie plek om te bezoeken. Het ligt 252 m boven zeeniveau, en de uitzichten over Dorset zijn geweldig.
Wolharige neushoorn?
The great tor, Tor bay, the Gower, Wales. Deze rotsformatie scheid Three cliffs bay van Tor bay, maar bij laag water kun je er omheen lopen. Een imponerende massa steen, zeker als je er direct onderstaat. Een bijzonderheid zie je rechts hoog op de rots, waar de openingen van een grot zichtbaar zijn. Dit is Leather's hole, waar tijdens onderzoek de restanten van wolharige neushoorns, mammoeten, wolven en hyena's zijn gevonden. Eerst werd dit aangezien voor prehistorische bewoning, maar nu word gedacht dat het waarschijnlijk een roofdierhol is geweest in een tijd dat het landschap er nog heel anders uitzag. Niet zo oud als de dinosauriër sporen op Skye, beschreven door Everlasting, maar toch een leuk feit bij deze fraaie rots.
Grotesque!
Ik ben dol op de details van oude gebouwen, vooral die van middeleeuwse kerken en kathedralen. In de versiering van die gebouwen kom je vaak de meest fantastische beeldhouwkunst tegen. Meestal echter hoog in de muren en krijg ik ze niet echt goed op de foto. Maar deze in Rochester cathedral zijn nu eens goed gelukt. Dit zijn zgn grotesques in het hoofdgevel van de kathedraal, daterend uit de 13e eeuw. De functie is niet gedocumenteerd, maar waarschijnlijk hebben ze te maken met het in de middeleeuwen nog steeds wijdverbreide bijgeloof in slechte geesten, en zijn ze bedoeld om het kwaad af te weren. Sommige kerkvaders waren dan ook helemaal niet gecharmeerd van dergelijke versieringen op het huis van god!
Woeste wateren
Llangollen, de rivier de Dee vanaf de middeleeuwse brug. Het had die week fors geregend. De rivier had duidelijk moeite het allemaal te verwerken. En dat was spectaculair zichtbaar toen wij de brug over staken richting de wachtende stoomtrein. Toch maar even snel een plaatje geschoten, met links de uit de 14e eeuw stammende watermolen, rechts het station uit 1865, Barber's hill op de achtergrond (en ook nog de trein gehaald).
Dreiging van boven.
Als je Kidwelly vanaf het noorden, wandelend langs het riviertje Gwendraeth, nadert, krijg je af en aan het kasteel in beeld. Het laatste stuk van het pad verdwijnt het echter achter de bomen, en als je die voorbij bent torent het kasteel plotseling hoog boven je uit, massief en dreigend. Het kasteel is meer dan de moeite van een bezoek waard. Gesticht in 1106, veroverd, heroverd, afgebrand, herbouwd, uitgebreid,verbouwd, koningen bezochten het, een Welshe prinses is er onthoofd en uiteindelijk is het verlaten. De toren hier in beeld is de kapeltoren, gebouwd in de late dertiende eeuw en wat mij betreft het mooiste deel van het kasteel. Maar dan moet je de toren ook even van binnen bekijken.
Van draken naar...een
HMS Unicorn in Dundee. Een Leda klasse fregat van 46 stukken, gebouwd in 1824. Dit is een typisch voorbeeld van het soort schepen waarmee de Britten de Napoleontische oorlogen mee hebben gewonnen en de basis hebben gelegd voor hun koloniale wereldrijk. Het bijzondere aan dit schip is dat het nooit als oorlogsschip heeft gedient. Het is gebouwd na de oorlogen om de vloot weer op sterkte te brengen, maar het was niet direct nodig. Daarom is het opgelegd in reserve ("in ordinary", zoals dat in mooi Engels heet). Er is een dak is over de romp heen gebouwd om het weerbestendig te maken. Het is nooit weer uit reserve gehaald, en daardoor is het het meest origineel bewaarde (maar minst bekende) schip uit zijn periode. Ben je in Dundee, bekijken!
Community-updates
De mooiste foto's uit 15 jaar Columbus Community!
08-12-2022 Om de allermooiste foto's uit deze decennia in het zonnetje te zetten, organiseerden we een allerlaatste community-fotowedstrijd: De Grootste Hits aller Tijden. Dit zijn onze favorieten!
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
Onze wedstrijden
WIN EEN VAKANTIE IN KROATIË
Kroatië is een enorm afwisselende bestemming, met tal van eilanden, levendige steden, een rijke historie en een verrassend binnenland. Een land dat je als reiziger absoluut zelf wilt verkennen. En dat kan! Test je kennis met onze Kroatië-kennisquiz en maak kans op een accommodatievoucher ter waarde van €500. Doe mee >