MirandaNoomen
Veloma - tot ziens!
Veloma! Ik neem afscheid met een foto die gemaakt is op een plek waar de bewoners mijn hart gestolen hebben: Madagascar. Mijn activiteiten op deze site zijn ooit heel lang geleden gestart toen ik ter inspiratie voor een reis naar dit mooie eiland zocht op foto's van deze bestemming. Google leidde me naar foto's van Paul de Roos op deze site. Pas 2,5 jaar geleden kwam ik weer echt terug op de site, vanwege behoefte aan inspiratie voor reizen, in een tijd dat we niet op reis konden. Hier heb ik een plek vol prachtige foto's, geweldige tips en leuke mensen leren kennen. Ik zal de community erg missen. Bedankt voor het delen van schitterende foto's, alle inspiratie en fijne feedback! Alle goeds voor de toekomst! Geniet van de wereld en blijf je verwonderen!
Touch of gold
Het is eind oktober en heerlijk weer voor de tijd van het jaar. Meren die normaliter al bedekt zijn met een laag ijs, liggen nu nog te schitteren in het zonnetje. Zo ook hier bij Lago di Braies. Het meer dat bekend staat om zijn mooie blauw-groene water is in de herfst nog mooier. Het 'gouden' uurtje is letterlijk en figuurlijk ingegaan en ik geniet van dit prachtige kleurenpallet.
Croda del Becco
Croda del Becco laat zich niet altijd goed zien. Niet zelden ligt de top van de berg gehuld in nevelen achter het bekende Lago di Braies. Maar op deze heldere zonnige herfstdag, eind oktober, laat de berg zich in volle glorie in dubbelversie zien. De bootjes liggen er vroeg in de ochtend nog verlaten bij.... alsof ze er zijn neergelegd om te figureren in een schilderijtje, zo onwerkelijk mooi dat deze plek in alle vroegte is.
On the run
In NamibRand Nature Reserve is het wild nog vrij schuw, omdat dit gebied slecht enkele bezoekers per dag kent. Hier stonden we bij zonsondergang op een hoge duin met prachtig uitzicht op de vallei om ons heen. Zodra ons hoofd boven de duin uitkwam, hadden de 8 giraffen ons direct gezien en gingen er als een speer vandoor. Net als in de andere parken is het wild overigens beduidend minder schuw als je zelf in de auto zit. Toch is er bijna niets mooiers dan te voet door een gebied lopen en dan giraffen (of ander wild) tegen te komen. En in een gebied als dit, levert het per definitie een mooi plaatje op....of het nu ver weg of dichtbij loopt
Circle of life
Bij Okonjima (AfriCat Foundation) worden o.a. luipaarden en cheetah's opgevangen die anders kansloos zouden zijn. Zo komt het regelmatig voor dat dieren worden gedood door veehouders die begrijpelijk niet blij zijn als hun schapen of koeien ten prooi vallen. De welpen van de (jacht)luipaarden zijn dan kansloos en worden bij Okonjima grootgebracht en vervolgens weer uitgezet in het reservaat dat 200 vierkante kilometer groot is. De dieren krijgen een zender, zodat men kan monitoren hoe het met de dieren gaat. Wij hebben een 'gamewalk' gemaakt met een gids, waarbij we 4 cheetah's tegenkwamen. Ze liepen voor ons op het pad, toen ze plots ervandoor gingen. We zijn er achteraan gerend (?!? ja echt waar - de gids zei dat het kon) toen we geloei in de verte hoorden. Het bleek dat de 4 nog vrij jonge cheetah's een oryx te pakken hadden. Een prooi die eigenlijk te groot en sterk was voor de drie pubers. We hebben met afgrijzen staan kijken hoe het maar niet lukte om de oryx snel aan zijn einde te helpen. Het dier vocht voor zijn leven. Zo gaf hij één van de cheeta's een optater met zijn puntige hoorns, waardoor de cheetah hoog opsprong. Op een gegeven moment werd het te gevaarlijk. De gids was bang dat de oryx toch nog op zou staan en ons tegemoet zou komen rennen. Een andere gids is ons tegemoet gekomen met een jeep en pas na hele lange tijd blijf de oryx dood liggen. De cheeta's waren zo uitgeput dat ze bijna te moe waren om te kunnen eten. It's the circle of life, maar een prettig gezicht was het niet. Een foto met een dubbel gevoel dus.
Kwando River (2)
De Kwando River in de Caprivistrook is een perfecte safari-bestemming. Naast het grote wild, is het gebied heel vogelrijk. En vaak hoef je niet eens op pad om het wild en de vogels te spotten.... met een beetje geluk landen ze gewoon op een takje voor je neus op de campsite, zoals deze ibis. En zodra de zon onder is, wordt het erg onrustig met de knorrende nijlpaarden die aan land komen. De achtergrond in de foto is geen lucht, maar rivier, waarin de zonsondergang weerspiegelt. Zie ook mijn vorige foto.
Kwando River
Veel reizigers slaan de Caprivistrook van Namibië over, terwijl deze streek schitterend en juist heel waterrijk is. Het is de streek waar de Kavango, de Chobe en de Zambezi rivier stromen en waar veel delta's ontstaan, welke heel wildrijk zijn. Vogelaars kunnen hier hun hart ophalen, maar ook het grote wild komt op deze waterrijke gebieden af. Een leuke plek, zeer betaalbare plek om te overnachten is Namushasha River Lodge, direct gelegen aan de Kwando rivier. Ze hebben hier huisjes, ingerichte tenten, maar je kunt hier ook kamperen met je eigen tent of in een 4x4 met daktent. Alle plekjes hebben een even mooi uitzicht of je nu luxe slaapt of kiest voor het avontuur. Wel oppassen voor de nijlpaarden, die komen 's nachts het land op en grazen dan naast je tent.
De grillige pieken va
De grillige pieken van Cadini di Misurina zijn prachtig. Ze doen een beetje denken aan een filmlocatie van 'Lord of the Rings', zeker wanneer er wolken doorheen jagen. Op deze mooie herfstdag, eind oktober, hadden we echter heel rustig weer. Dat maakt de locatie wat minder 'spooky', maar ik kan je verzekeren dat de diepte vanaf dit uitkijkpunt duizelingwekkend is.
Rifugio Locatelli
De berghut Locatelli ligt prachtig aan de voet van de Monte Paterno en met uitzicht op de bekende drie rotstorens: Tre Cime di Lavaredo. Wie in de berghut wil slapen kan vanaf eind juni tot medio september terecht. Wij waren hier eind oktober, dus we hadden na de zonsondergang nog een flink tochtje in het donker voor de boeg. Overigens was dit prachtig, want wanneer krijg je nu de kans om tussen dit soort bergtoppen te lopen met miljoenen schitterende sterren in de lucht?
49 hippo's
In de Caprivistrook van Namibië stroomt de Kavango-rivier zuidwaarts. De Kavango-rivier is de voorloper van de bekende wildrijke Okavango Delta in Botswana. Maar ook voordat de rivier al volledig is uitgewaaierd in een delta is het gebied al prachtig. Olifanten en andere dieren komen drinken aan de oever, talloze vogels trekken aan je voorbij tijdens een tochtje in een mokoro (uitgeholde boomstam) en 's nachts wordt je lekker wakker gehouden door de knorrende nijlpaarden. De watergangen die je ook ziet zijn grotendeels ook gemaakt door de nijlpaarden die 's nachts aan land gaan om te grazen.
Trekking in de regio.
Sa Pa ligt in Noord Vietnam en staat bekend om de prachtige bergachtige omgeving met vele rijstterassen. De perfecte omgeving om met een gids een meerdaagse trekking te maken door dit mooie gebied, welke je langs allerlei dorpjes met minderheden voert. Onderweg eet en slaap je in zogenaamde homestays, waardoor je een mooi inkijkje krijgt in het leven van alledag daar.
Beautiful Bryce
Bryce Canyon biedt fantastisch mooie landschappen. Het is onderdeel van Grand Staircase en iedereen kent wel de plaatjes van de gekleurde hoodoos die zijn gevormd door de werking van vorst en water. Deze foto is gemaakt vanaf de rand van de canyon bij zonsopkomst met in mijn ene hand een warme mok thee van de campingbrander en met de andere hand kon ik mijn camera nog op statief bedienen.....wat kan het daar ontzettend koud zijn in oktober, maar tegelijkertijd ook waanzinnig mooi. Persoonlijk vind ik de hoodoos nog indrukwekkender vanaf de bodem van de canyon. Zo zijn de Peek a Boo trail en de Fairyland loop prachtige routes om te lopen. Je komt dan ook langs de Wall of Windows, waar je mooi kan zien wat het voorstadium is van een hoodoo. De muur is zwak bij de gaten en zal uiteindelijk deels in elkaar storten, waarna er hoodoos over zullen blijven. En zoals de naam van de trail als zegt: je waant je echt in een onwerkelijke sprookjesachtige sfeer met achter elke bocht weer bijzondere doorkijkjes.
De kloof doorsteken..
In Zion NP kun je een hike maken door de zogenaamde ‘Narrows’, een smalle kloof die is uitgesleten door de Virgin River. Het overgrote deel van deze hike loopt door het water. Er zijn zelfs stukken waarbij je tot je middel door de rivier loopt. De hele doorsteek is ca. 28 km. Het is een waanzinnig mooie route om te lopen. De kleuren van de rotsen zijn echt prachtig en elke bocht geeft weer een andere kijk op de Canyon. Check wel altijd de avond ervoor het weer. Je wil niet verrast worden door floodings vanwege extreme regenval. Het gaat dan niet alleen om de voorspellingen in Zion zelf, maar ook om recente regenval ten noorden van Zion NP, waardoor het water in de Virgin River veel hoger zou kunnen komen te staan. In het plaatsje Springdale, net voor de zuidelijke ingang van het NP, staan ook borden met kleurcodes voor het weer – specifiek gericht op het lopen van deze route.
De eerste zonnestrale
Deadvlei is met haar eeuwenoude verdroogde acacia bomen één van de meest gefotografeerde plekken in Namibië. Toch biedt het continue veranderende licht en de bijzondere vormen van de bomen, waardoor je eindeloos kunt variëren in compositie, de mogelijkheid om unieke foto's te maken. Wij hadden zelfs 1 dag regen en daarmee donkere luchten in de Deadvlei. Deze foto is op een mooie, koude zonnige winterochtend genomen. We waren als eerste in de Deadvlei (als je binnen de 1e gate logeert op de camping, mag je namelijk een uur voor zonsondergang het park in en ook een uur na zonsondergang het park weer uit). Op deze vroege ochtend zagen we zelfs een oryx op de steile duinhelling. Wat een prachtige plek!
Val Fiscalina
Vanaf de Fiscalina Vallei start een route van ruim 19 km door het Tre Cime National Park. Een geweldig mooie route die je buiten de gebaande paden via Croda dei Toni en om het massief van Cima Una leidt naar de bekende drie rotstorens van Tre Cime di Lavaredo. Onderweg kom je diverse hutten tegen (in de volgende volgorde: Talschlueßhuette, Rif. Zsigmondy, Rif. Pian di Cengia en Rif. Locatelli). Vanaf Locatelli loop je via de Sassovecchio vallei terug naar het startpunt. De route overbrugt 1200 hoogtemeters (die je uiteraard uiteindelijk ook weer af moet dalen) en duurt ca. 8 uur (netto looptijd, zonder pauzes). De hutten zijn tot medio september geopend, dus hou er rekening mee, dat je buiten het seizoen je eigen proviand mee neemt. In het najaar is het hier ook ontzettend rustig. Wij zijn eind oktober slechts 2 andere wandelaars tegengekomen, die in tegengestelde richting liepen. Start in het naseizoen ook vooral direct bij zonsopkomst, om voldoende tijd te hebben om op de mooie plekken die je onderweg tegenkomt even te kunnen pauzeren. Op deze manier ben je voor zonsondergang weer terug bij het startpunt.
Lord of the Rings
Cadini di Misurina is een prachtige ruige bergketen in de Dolomieten. De scherpe pieken die in een kom liggen doen denken aan scenes uit de film 'Lord of the Rings'. Er zijn ook diverse niet ongevaarlijke wandelpaden en viewpoints. Zo zie je hier iemand op de nog net door de zon belichte grashelling staan. Sommige trajecten geven zelfs de meer ervaren bergwandelaars 'shaky legs' zo smal als de paden soms zijn langs de diepe afgronden. De trajecten zijn hier ook niet gezekerd met kabels. Tredzekerheid en geen hoogtevrees zijn dus belangrijk als je deze wandeling wil maken.
Ontdek de regio van..
De Dolomieten kenmerken zich niet alleen door een schitterend landschap en schilderachtige dorpen, maar het is ook de plek waar een bloedige oorlog heeft plaatsgevonden tussen Oostenrijk en Italië tijdens de Eerste Wereldoorlog. Op veel plekken in deze bergen zijn de restanten hiervan nog zichtbaar in de vorm van verdedigingsmuurtjes, restanten van barakken en verborgen bunkers. Soldaten hebben ook deze grotten gebruikt als schuilplek en vanaf deze plek was er uiteraard ook goed overzicht op de omgeving.
Slaapkamer met...'uit
Iedereen kent de verkoop-slogens op booking.com en de reisbrochures wel: appartement met 'uitzicht'. 'Uitzicht' op bergen, de zee of iets anders moois, dat in de praktijk vaak een deceptie blijkt te zijn. Net zelden wordt het uitzicht geblokkeerd door hoge gebouwen, bouwkranen, elektriciteitsmasten of andere landschapsvervuilers. Hier in Sesto is er echter geen woord aan gelogen: We huurden voor een paar dagen een superleuk houten huisje met uitzicht: dit uitzicht! De foto is 's morgens vroeg vanaf ons balkon gemaakt.
Canada in Europa
Recent zijn we ruim een week wezen wandelen in de Dolomieten. Met de prachtige herfstkleuren en dankzij de weinige toeristen in het najaar deed de bestemming ons denken aan een eerdere reis door de Rocky Mountains van Canada. Vooral ook langs dit prachtige blauwe meer was de vergelijking met Moraine Lake met de kano's al snel gemaakt. Dit meer in de Dolomieten is overigens Lago di Braies en ze verhuren geen kano's, maar wel houten roeibootjes. Vanwege het prachtige weer was de botenverhuur zelfs nog open in de laatste week van oktober.
Theater
Ik vergelijk de bergen vaak met een theatershow. Soms is alles zichtbaar en soms valt het gordijn en zit je opgesloten tussen de wolken en is zelfs het pad nauwelijks meer zichtbaar. En de lichtknoppen van dit theater zijn het belangrijkste element in de voorstelling: deze worden vanuit de hemel bediend. En soms komt werkelijkheid en beeldspraak wel heel dicht bij elkaar, als de spot wordt aangezet en precies het kerkje in deze ruige omgeving verlicht.
Rifugio Auronzo
Bij een wandeling rond de Tre Cime di Lavaredo kom je langs diverse prachtig gelegen berghutten, waaronder Rifugio Auronzo. In dit gebied is Rifugio Auronzo de enige hut die met de auto bereikbaar is. Er loopt een dure (€ 30,-), maar prachtige tolweg vanuit het plaatsje Misurina in het dal omhoog naar de hut. Hier starten heel veel mensen de wandeling rondom het bekende massief met de drie rotstorens. De wandeling duurt ca. 3 à 4 uur. Voor degene die voldoende energie hebben voor een langere route adviseer ik niet de dure tolweg te nemen, maar de auto te parkeren bij Lago Antorno en van daaruit naar boven te lopen. Hiermee wordt de totale wandeling ca. 7 tot 8 uur, maar je zult geen spijt krijgen als je de machtig mooie uitzichten ziet.
Morning has broken
We hebben vorige week doorgebracht in de Dolomieten. Na een prachtige ervaring vorig jaar oktober, konden we de verleiding niet weerstaan om ook deze herfst een bezoek aan dit prachtige gebied te brengen. Opnieuw hebben we geslapen in rifugio Palmieri, de enige berghut die nog geopend is in deze periode. 22 oktober was de laatste mogelijkheid om daar te slapen. De week erna was de berghut afgehuurd door een filmcrew. Je hoeft je niet af te vragen waarom.... het is een geweldige locatie om fantastische beelden te schieten. Zoals deze prachtige zondagochtend 23 oktober. Na de strak blauwe lucht van vorig jaar hoopte ik op een zonsopkomst inclusief decoratieve wolken.....mijn wens is deze keer meer dan vervuld!
Croda da Lago
De wandeling rondom het massief Croda da Lago is een pittige. Er zitten hele steile beklimmingen en afdalingen in op puinhellingen met grote rotsblokken. Het is hard werken met een hele zware rugzak op, maar de uitzichten zijn het meer dan waard. En af en toe moet je ook jezelf de tijd gunnen om een blik achter je te werpen, zoals hier waar het tegenlicht ervoor zorgt dat de lariksen als gele lampionnetjes op de puinhelling worden verlicht.
Bevroren Lago Sorapis
Als we medio oktober naar Lago Sorapis lopen zijn delen van het pad al opgevroren door het continue sijpelende water over de paden. Een groot deel van de route loopt aan de schaduwzijde van de berg en zo laat in het jaar is de zon te zwak om het ijs op de paden te ontdooien. Ook het meer zelf is al bevroren. Het meer wordt gevoed door een gletsjer, waardoor het een bijzondere, bijna aquakleur blauw heeft. Door het ijslaagje lijkt het wel melkglas. Samen met de gele lariksen geeft het wel een heel bijzonder kleurenplaatje.