Deze blog is deel 15 van de beschrijving van mijn rondreis door Australië, die ik met mijn lief maakte van maart tot juli 2019. Onze reis begint medio maart 2019 in Melbourne, en eindigt half juli in... Lees meer
MirandaNoomen
Bankje
Het is geweldig om met de camper door Scandinavië te reizen. Het landschap is geweldig, hele mooie bijzondere luchten en niet te vergeten in de zomermaanden de Midzomernachtzon. Zo bizar dat het de hele nacht licht blijft. En wat ook heerlijk is, je mag bijna overal gewoon overnachten met de camper. Op de foto zie je een bankje, laat in de avond nog verlicht door de zon. We waren daar onderweg door Lapland.
Water en groen
Op 30 km van Bahir Dar vind je de mooie watervallen van Tis Issat. Er valt, in de juiste tijd, enorm veel water naar beneden. De waterval is gelegen in een mooie groene omgeving. Als je de waterval van dichtbij en van verschillende kanten wilt bewonderen is er een wandeling van zo ongeveer 2 uren. Als je geluk hebt, laat er zich door de waternevel soms nog een mooie regenboog zien.
Kleurenpracht
Dat Valley of Fire één van onze favoriete parken in West-Amerika is heb ik hier al eens eerder vermeld. De vuurrode rotsen verklaren het woordje Fire. Maar er is vanaf het visitor centrum een prachtige weg, die voert naar de White Domes, waar je mooie wandelingen kunt maken. Vurig rode rotsen aan het begin van de weg gaan over in rotsen met de prachtigste pasteltinten wat verder op deze route. Rijd je eerst door een soort kloof, halverwege opent het landschap zich en heb je prachtige vergezichten met de White Domes al in zicht. Het late zonlicht is dan het mooist. Zó genieten, dit!
Leeg
Zo zien de duinen van Erg Chebbi eruit in de tijd van Corona. Geen voetstappen meer, geen toeristen, geen karavanen en zeker geen dromedarissen. Bijna een unieke foto (al heb ik er veel gemaakt) Als je goed kijkt zie je nog wel restanten afval liggen van de laatste lichting toeristen. Ik heb wel het grove vuil weggehaald, maar later werd het me te heet. Voor mij geeft de foto mijn gevoel van die maanden weer. Alleen, maar niet eenzaam. Verlaten maar niet alleen en wat blijft is de schoonheid van het zand.
Straat kapper
Met een gids lopen we door de kleine straatjes in het oude deel van Amritsar. Een en al bedrijvigheid in de vele kleine winkeltjes, maar ook op straat is er veel te zien, zoals deze kapper. Het lijkt me geen prettige houding, maar ze zullen het wel gewend zijn.
Het adembenemende...l
Kerlingarfjöll was adembenemend. Letterlijk. Het geothermische gebied kwam goed tot leven op deze regenachtige dag vol zonneschijn. Overal waar we rondkeken zagen we stoom uit de fumarolen opstijgen. Warme waterstromen, bizarre kleuren, glinsterende klei-achtige heuvels en pruttelende modder. Het voelde als een voorrecht om dit te kunnen delen met mijn gezin. 2 uur over gravel-wegen met onze 4x4 en dit uitzicht was de beloning. Ik maakte mezelf meteen een belofte: hier kom ik terug. Toen ik een vader en zijn zoontje in de verte de trappen op zag lopen wist ik niet hoe snel ik mijn camera uit de tas moest halen. Met deze foto als resultaat.
Bankje
Bij Hermanus en de omgeving kun je in de maanden van september tot en met november de walvissen voor de kust zien. Ze krijgen daar hun jongen en de eerste maanden van hun leven zwemmen ze daar bij de baaien. Een machtig mooie ervaring om een Zuidkaper voorbij te zien zwemmen met jong. De zuidkaper wordt minstens 14 meter lang en ongeveer 60 ton zwaar. Vrouwtjes worden over het algemeen groter dan mannetjes. Mannetjes worden maximaal 15 meter, vrouwtjes 16,4 meter. We hadden hier een prachtige plek gevonden om over het water te kijken. De dreigende lucht maakt het plaatje compleet. Hermanus is redelijk toeristisch, wil je genieten zonder teveel anderen ga dan een halfuurtje verder naar het zuidoosten. Daar ligt de Kelders, daar zijn de walvissen minstens zo goed te zien.
Uitzichtpunt
Dit uitzichtpunt is gelegen aan de Aursjøvegen. [ uitzicht Aurstupet ] Ik kan de locatie hier niet op de kaart vinden omdat deze onverharde tol weg er niet opstaat. Je start achter Åndalsnes. Het uitzichtpunt ligt ongeveer 400 meter van de weg af en staat summier aangegeven. Wij deden 2 dagen over deze weg.
Witter dan wit...
In navolging van Henk kon ik het niet nalaten om een foto te plaatsen die ik, in 2010 , heb gemaakt tijdens een fotoworkshop roofvogels. De kerkuil was daarbij één van mijn favorieten. Wat een schitterend beest is dat! Deze bewust nog wat high key gemaakt om het wit te versterken. Het meest kenmerkend is de hartvormige gezichtssluier van de kerkuil. Deze varieert van helder wit tot bruinachtig wit. Dat hangt samen met de in Europa voorkomende ondersoorten. De in Zuid- en delen van West-Europa voorkomende ondersoort heeft een zuiver witte tot licht gevlekte onderzijde. In Nederland komt overwegend de ondersoort voor met een geelbruine en gespikkelde onderzijde.De kerkuil is een bewoner van (half)open landschappen, bij ons veelal het boerenland. Hij vestigt zich graag in gebouwen zoals schuren of kerktorens. Daar zoekt hij rustige, donkere schuilhoekjes als roestplaats voor overdag en als nestplaats. Kerkuilen leiden een teruggetrokken leven en worden als het donker is actief om in het open veld te jagen op vooral veldmuizen.(bron:vogelbescherming.nl)
Zo gaat het al eeuwen
Een roadtrip door het voormalige Sovjetland Moldavië is een verrassing! Er is veel te zien en vooral te proeven. De wijnen uit Cricova zijn wereldberoemd. Tel daar de vriendelijke bevolking en de rust en ruimte bij op en je hebt een topreis. We logeren in Butuceni, op 60 km van Chisinau, een dorpje dat diep verscholen in een door de rivier Raut uitgesleten vallei ligt. Het dorp staat bekend als agriresort. We slapen in kleine huisjes op een verhoging die vroeger als kachel dienst deed. Het leven is heel gemoedelijk, de tijd lijkt hier stil te staan. Vanuit het dorp lopen we in een kwartier naar Orheuil Vechi (Oud Orhei), waar we een grottenklooster bezoeken. Een toren geeft toegang tot het klooster dat in de kalkstenen wand hoog boven de rivier is uitgehouwen. Langs een donkere trap dalen we af naar de grot en komen in een kerkje terecht waar deze eenzelvige monnik gewoon zijn gang gaat. In het verleden sliepen er wel 20 monniken in grotnissen achter het kerkje. Je kunt naar buiten, dan kom je op een natuurlijk terras op een klif, waar je een prachtig uitzicht hebt op de omliggende streek en de rivier. Gelovigen stoppen hier muntjes in de wand. Let op: een hoofddoek en decente kleding zijn verplicht.
The Wave
The Wave is een spectaculair golfvormig zandsteen. Oude zandduinen zijn door de eeuwen heen omgezet in hard gesteente en wind en regen hebben het landschap op een spectaculaire wijze geërodeerd tot een rood-oranje golvend landschap, waarbij iedere laag van de rots weer een andere kleur rood-oranje heeft. Naast de kleuren zijn het vooral de lijnen in het zandsteen die de aandacht trekken. The Wave is eigenlijk een klein stukje van het gebied dat North Coyote Buttes wordt genoemd dat op zijn beurt weer onderdeel is van het nog grotere Vermillion Cliffs N.M.. Dit N.M. is een ruig en erg ontoegankelijk gebied op de grens van Utah en Arizona en wordt slechts zelden bezocht door toeristen.. Omdat het gebied erg fragiel is en grote aantallen toeristen er voor zouden zorgen dat van the Wave binnen een paar jaar niets meer over is heeft het Amerikaanse Bureau of Land Management (BLM), dat het gebied beheerd, bepaald dat er dagelijks maar een beperkt aantal mensen het gebied mogen bezoeken. Om iedereen gelijke kansen te geven is een loterij ontwikkeld om permits te verkrijgen. Inschrijven voor deze loterij doe je op de site van de BLM.
De ridderwaterval
De ridderwaterval perst zich tussen de rotsen door. Er gaat een legende dat ridder Sigvat met zijn gekidnapte bruid met behulp van zijn paard over deze kloof sprong om aan zijn achtervolgers te ontkomen. Leuke wandeling ernaar toe.
De Kirgizische hoed
Deze man draagt de originele hoed. De Al-Kalpak. De vilten hoed staat op de lijst van immaterieel erfgoed van de Unesco en in Kirgizië is hij zo populair dat een nationale wet de hoed op gelijke hoogte zet als het volkslied. De witte vlakken stellen de met altijd met sneeuw bedekte bergen voor. Kijk ook eens goed naar de schapen. Die hebben hier vreemd gevormde bollige konten/staart.
Wat een geluk
Wat een geluk. Tijdens een avondwandeling treffen we aan de kust drie spelende vossen aan. Bovenop een bergtop gaan zitten en genoten van de kapriolen die ze uithaalden.
SLOVEnië: Skocjan...C
SLOVEnië. Want een land met LOVE in de naam zegt al genoeg. Deze liefde vertaald zich helemaal in de pure liefde voor natuur. Ontdek de magie van Slovenië. Ik omschrijf deze bestemming het best in 3 woorden: groen, actief en gezond. In Slovenie bezocht ik één van de meest indrukwekkende grotten ooit. Je vindt er zelfs twee mooie grotten. Namelijk de Postojna en Škocjan. Mijn aanrader zijn de Škocjan Caves. Deze zijn net iets minder bekend maar ongelooflijk mooi. Je waant je er echt in Lord Of the Rings. Er loopt een snelstromende rivier doorheen met watervallen, die het effect nog eens versterken. Jammer genoeg mag je er geen foto’s maken, maar wanneer je de grot verlaat heb je ook nog een mooi uitzicht op het dorpje boven de grot.
Nieuw-Zeeland • Mount Aspiring NP
Nieuw-Zeeland • Mount Aspiring NP
Routeburn track
De Routeburn Track is 1 van de 10 “Great Walks” van Nieuw Zeeland. Deze wandeltochten staan erom bekend dat ze je langs de meest spectaculaire uitzichten van heel Nieuw-Zeeland brengen. De Routeburn Track is een meerdaagse tocht door Mount Aspering nationaal park naar de Milford Sound. Tijdens deze tocht slaap je onderweg in berghutten. De totale tocht duurt ongeveer 4 dagen en in deze tijd loop je dwars door het schitterende Mount Aspering N.P. heen. Toen wij er waren was het grootste gedeelte van e route afgesloten vanwege overstromingen. Wij hebben daarom het eerste stuk van de route als dagtocht gelopen. Vanuit het plaatsje Glenorchy zijn we in een uur of 3 naar de Routeburn Falls gelopen. Het eerste deel van de route is vrij vlak door het bos daarna klim je geruime tijd tot je bij de watervallen bent. Dit is de plek waar de meeste wandelaars hun eerste overnachting hebben. Hier heb je ook een schitterend uitzicht op de vallei beneden je waar je vandaan bent komen lopen. Op deze foto zie je dit uitzicht. Wij zijn hier nog ongeveer een uur verder gelopen een prachtige vallei in om uiteindelijk dezelfde route terug te nemen tot bij onze camper. Voor ons dus helaas geen meerdaagse tocht maar deze dagwandeling geeft je toch een mooi beeld van deze omgeving.
Reading Between the..
Het doorkijkkerkje of Reading between the lines is een mooi kunstwerkje van de architect/kunstenaar Gijs van Vaerenbergh en Pieterjan Arnouts. Dit kerkje gelegen in Borgloon is enkel te voet of per fiets bereikbaar. Je loopt langs boomgaarden die in de lente heel mooi zijn. Een schitterend plekje voor zonsondergang. Door alle coronamaatregelen was het hier enorm rustig maar zo was het op de meeste plaatsen.
Bluebells
Elke lente opnieuw trekken de prachtige paarse boshyacinten in het Hallerbos duizenden bezoekers. Helaas brengt dit heel wat drukte met zich mee. Gelukkig zijn er ook tal van andere leuke plekken waar je van de paarse boshyacinten kan genieten, ver van de grote massa. Alternatief 1: het Kluisbos (Kluisbergen) Alternatief 2: het Muziekbos (Ronse) Alternatief 3: de Kemmelberg (Kemmel) Alternatief 4: het Raspaillebos (Geraardsbergen) Alternatief 5: het Brakelbos (Brakel) (bron:reisroutes.nl)