Mathilda
Azie in Nederland
Een fazant, eigenlijk lijkt ie zo gewoon. Tenminste ik kom ze nog vaak tegen in de polder en soms zelfs langs de snelweg. Hij heeft prachtige kleuren, haast een exotische vogel. Jawel dat is ook zo. Want eigenlijk komt de fazant van oorsprong niet in Nederland voor, las ik op vogelvisie.nl, maar is een paar eeuwen geleden voor de jacht vanuit Azië geïmporteerd! Verwilderde exemplaren konden goed stand houden in het gevarieerde platteland van Nederland. Tegenwoordig is er sprake van een lichte afname in het aantal fazanten, mede doordat de vogel nog steeds bejaagd wordt, maar ook door het verdwijnen van de geschikte leefomgeving. Bij de fazant is het mannetje veel bonter gekleurd en ook groter dan het vrouwtje. Het mannetje heeft een roodbruin verenkleed en de kop van het mannetje is groen met een rode lel rond het oog en heeft soms een witte halsband. Zoals je hier kunt zien. Het vrouwtje is onopvallend bruin met donkere vlekken. Het belangrijkste gezamenlijke kenmerk is de opvallend lange staart. De fazant is een bodemvogel die bij gevaar eerst lopend probeert te vluchten, pas als dit niet effectief blijkt zal de vogel in een korte vlucht proberen te ontkomen.
Kerktoren
Een foto van wat langer geleden. Zicht vanuit de polder op mijn geboortedorp Hei-en Boeicop met de kerktoren in een mooi avondzonnetje. [Hei- en Boeicop is een klein dorp in de gemeente Zederik, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. Het dorp heeft rond de 1000 inwoners. Hei- en Boeicop is genoemd naar de twee polders (Heicop en Boeicop) waartussen het dorp ligt. Tot 1289 hoorde Hei- en Boeicop bij Vianen; daarna werd het zelfstandig. Op 1 januari 1986 werd Hei- en Boeicop met Ameide, Leerbroek, Lexmond, Meerkerk, Nieuwland en Tienhoven samengevoegd tot de gemeente Zederik. Hei- en Boeicop is een agrarisch dorp met enkele transportbedrijven. Het heeft een aantal monumentale boerderijen met lange oprijlanen en een volledig gerestaureerde wipwatermolen, de Hoekmolen, met een molenaarshuisje; voorts de hervormde kerk, gesticht ca. 1300, met koor met vroeg-renaissancistische elementen. Bron: Wikipedia]
Winterse kou
Bij ons is de sneeuw weer weg, maar brrr, de kou is weer in het land! Afijn dat levert weer mooie plaatjes op. Nog net voordat we op vakantie hopen te gaan, wil ik de reisreporters bedanken voor de leuke reacties, waarderingen, tips op foto- en reisgebied en voor de "mailtjes" en belangstelling na mijn ski-ongeval van het afgelopen jaar. Ik wens jullie allen hele fijne, gezellige kerstdagen en een gezond, gelukkig, reislustig en fotogeniek 2011 toe!! En veel plezier tijdens de reisreporterdag op 8 januari!
Buizerd in de late...
Deze buizerd zat zondagmiddag van de late avondzon te genieten. Tegenwoordig zitten er best veel in de polder bij ons, maar ze zijn best schuw. Dus de auto maar neergezet en heel langzaam er naar toe gelopen. Toch had ie me in de gaten want hij keek mij strak aan. Miet lang daarna beurde hij zijn kontje op om wat achter te laten :-) en vloog toen weg. Tja je kunt maar beter je balast kwijt zijn als je weer een ommetje gaat vliegen!
Groene specht pikt ee
Zat net mijn nieuwe aanwinst uit te pakken, 7D en 100-400mm en kon gelijk aan de slag, want deze groene specht (mannetje) kwam een graantje meepikken van wat de grasmat in zich heeft aan wormen en andere lekkernijen. Zijn vriend de grote bonte specht kwam ook even kijken, maar die zocht het hogerop in de wilgen langs de sloot. [De groene specht is olijfgroen van boven en licht grijsgroen van onder, hij is zwart in zijn gezicht en het mannetje heeft een rode wangvlek, is rood boven op de kop en in de nek, geel op de borst, in de oorstreek, de kin en de keel witachtig. De vleugelveren zijn bruinzwart, gelig of bruinwit gevlekt, de stuurveren zijn groengrijs en zwart geband; de ogen zijn blauwwit en de poten en snavel zijn loodgrijs. Hij beweegt zich gemakkelijker op de grond voort dan de meeste spechten en timmert minder op bomen. Deze specht roffelt maar weinig, maar heeft een luide lach. De vogel is 31 cm groot. De tong is 10 cm lang. De tong gaat onderhuids over de schedel en komt zo in de bek en kan zeer ver worden uitgestoken, teneinde insecten te vangen. Bron: Wikipedia.]
Tropisch mooi
Het kan soms tropisch mooi zijn in Nederland en zeker gedurende de herfst. Veelal loop je met je snufferd omhoog te kijken of je ligt op de grond voor de paddestoelen, maar hier op het Landgoed Beukenburg heb je ook prachtige varens staan. En als je dan net dat mooie zonnetje hebt, dan lijkt het net of je in de tropen loopt.
Lichtval
Landgoed Beukenburg, vlakbij Soest is een mooi wandelgebiedje. Zeker nu in de herfst met al die prachtige kleuren en het mooie licht. Je kunt er nu heerlijk genieten van prachtige beuken, varens, paddestoelen in allerlei soorten en maten en soms hoor en daarna zie je een specht, echt even genieten in ons prachtige Nederland.
Architectuur aan de..
Hier op de Grote Markt in het hartje van Brussel word je omgeven door prachtige oude gebouwen. Hier vind je o.a. Gildenhuizen, het Stadhuis en het Broodhuis. Het is er altijd een gezellgie drukte met veel toeristen die ook via dit plein door de straatjes lopen naar Manneke Pis. Op het plein vind je o.a. veel eetcafes en heb je gezellige terrasjes en zijn er mensen die hun koopwar aanbieden. Zo ook een meneer die tekeningen van de gebouwen in Brussel verkoopt. Dus de architectuur kan aan de muur! Mag met visa of mastercard betaald worden.....Op de achtergrond wat oude gebouwen en rechts het 'Het huis van de hertogen van Brabant’ dat in de steigers stond ter restauratie. Dit huis ontleent zijn naam aan de reeks bustes van de vroegere hertogen van Brabant die op de eerste verdieping aan de voorgevel zijn geplaast. Restauratie, ja ook dat hoort bij architectuur; het onderhouden van het werelderfgoed, want sinds 1998 staat de Grote Markt op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO..
Allegaartje
Hier zie je een ratjetoe van architectuur in de stad Brussel. We staan boven op het Congresplein en kijken over de stad. Het is een mengelmoes van oude huizen met rode dakpannen, moderne flats, zakelijke gebouwen, woonhuizen, kerken etc.. In het midden zie je de Nationale Basiliek van het Heilig Hart, ook bekend als de Basiliek van Koekelberg. Deze werd gebouwd tussen 1905 en 1970. De uiteindelijke versie werd ontworpen door de Gentse architect Albert Van Huffel. De basiliek, gebouwd in art-decostijl, is een Belgisch monument en wordt gebruikt voor grote vieringen. Als je dan zo nog eens kijkt dan denk je, daar past niet meer bij, op of tussen, maar als je goed kijkt, staat er midden/links voor de flat een grote kraan waar nog mee gebouwd wordt.
Oud en nieuw
Je komt ogen tekort in het centrum van Brussel. Ja je kunt er heerlijk mensen kijken, maar vooral ook allerlei prachtige gebouwen bewonderen. Dit is de bovenkant van een prachtige voorgevel met zuilen en ornamenten, maar mij ging het nu om het contrast van de consumptiereclame en de architectuur. Oud en nieuw, neo en steen. Vond het wel wat hebben. Ze hebben beide eigenlijk ook iets sierlijks, want het gebouw heeft ornamenten en de reclame heeft zonder dat ie brandt ook mooie neonfiguren en heeft sierlijke letters. En ja Coca-Cola vind je overal. Na het zien van dit bord hebben we ons eerst eens, op die toen warme dag in mei van 28C, tegoed gedaan aan een echte grote koude Coca-cola.
Serenade
Deze foto is gemaakt in één van de straatjes van Brussel en vond ik wel leuk passen bij het maandthema Architectuur. De rijtjeshuizen staan strak aan elkaar, hoog en laag, in allerlei materiaalkleuren met hier en daar ornamenten en voorzien van verschillende balkonnetjes, die door de hoogte trapsgewijs 'aflopen'. Of de dames op "Romeo" staan te wachten weet ik niet, maar het was wel een mooi gezicht. Ze hebben in ieder geval de bloemetjes al buiten gezet en een leuk uitzicht.
Atomium
Een bezoek aan het Atomium mag tijdens je verblijf in Brussel niet ontbreken. Deze indrukwekkende constructie wordt ook wel eens de Eiffeltoren van Brussel genoemd. Het werd ontworpen naar aanleiding van de wereldtentoonstelling van 1958. Ruim 35 miljoen mensen bezochten de tentoonstelling, waaraan 46 landen deelnamen. Met zijn constructie wou architect André Waterkeyn een visueel ontwerp van een ijzerkristal met zijn 9 atomen uitbeelden.Het betreft een stalen constructie die bestaat uit negen bollen met elk een diameter van 18 meter, die allemaal precies 29 meter van elkaar afstaan, en samen de kubisch ruimtelijk gecentreerde kristalstructuur van ijzer uitbeelden, 165 miljard maal vergroot. Het gebouw is, sinds de restauratie, bekleed met roestvrij staal (oorspronkelijk aluminium). De aluminium constructie woog destijds in lege staat 2500 ton. De bollen zijn te bezoeken met de lift. Van de ene naar de andere bol verplaats je je met de roltrap. De bovenste bol herbergt een restaurant.
Harinkie happen
Toepasselijker kan bijna niet een "harinkie happen" in Ouwehand! Deze (wilde) blauwe reiger wachtte het juiste moment af in de dierentuin. Hij is vast elke dag gast aan tafel na de voedertijd van de Humboldt pinguins, die normaliter leven aan de kust van Chili en Peru. Deze zijn in de rui en hebben niet zo veel trek, dus vis genoeg in het water voor meneer Reiger. Hij liet het zich ook erg goed smaken en toen ie zijn buik vol had, vloog ie verkwikt en aangedikt het park weer uit zonder te betalen...
Duitsland • Sleeswijk-Holstein
Duitsland • Sleeswijk-Holstein
Baken
In december was het hier op het strand niet zo zonnig als nu, maar het was wel heerlijk weer voor een strandwandeling in Cuxhaven. Hier zie de grote schepen die van en naar Hamburg varen via de Elbe. Cuxhaven ligt aan de Noordzee, bij de monding van de Elbe. Van hier vertrekt een veerdienst naar Helgoland. Op het strand staat de Kugelbake. [Dit is een houten kaap bestemd als baken voor de scheepvaart in Cuxhaven. Het is het symbool van Cuxhaven en sinds 1913 is haar afbeelding in het wapen van de stad opgenomen. Een voorganger van het huidige bouwwerk diende ook als vuurtoren, maar vandaag de dag wordt zij enkel nog in de nacht verlicht als toeristische attractie. Het baken staat naast een druk bevaren scheepvaartroute bij het stadsdeel Döse en was een belangrijk oriëntatiepunt voor de scheepvaart. Geografisch gezien eindigt hier de Elbe en begint hier de Noordzee, en vanuit maritiem oogpunt is dit punt de scheiding tussen de buiten- en binnen Elbe. Het Elbe-estuarium is ter hoogte van het Kugelbake ongeveer 18 km breed. Tegelijkertijd markeert de Kugelbake het noordelijkste punt van Nedersaksen (op het vasteland). Het baken is 30 meter hoog.][Bron: Wikipedia.]
Oranje
Deze Emdener gans, die we in 2008 tijdens onze fietstocht tegenkwamen op een parkeerterrein in Hulst, keek even op om te zien wie er voor hem stond. Het echtpaar gans lag namelijk met veel jongen in de schaduw van een oranje VW, want het was toen tijdens de Pinksterdagen erg warm. Het leverde een mooi oranje plaat op, die goed bij de oogkas en de snavel past. Alhoewel deze gans niet als "wildlife" wordt gezien, omdat het een tamme gans is, die afkomstig is uit de omgeving van Emden, een Duitse stad in Ostfriesland, vond ik het wel een mooie originele "oranjeplaat" om te plaatsen nu we zo in de ban zijn van "Oranje". Veel mensen houden ze ook rondom de boerderij als huisdier, maar in stadsparken is het ook een veel geziene gast.
Onder moeders vleugel
De andere 4 jongen lagen heerlijk onder moeders buik in het nest. Moeders vond dat dit ondernemende jong toch ook wel wat warmte kon gebruiken en gaf hem/haar een hint, zo van onder mijn vleugel heb ik nog een plaatsje voor jou. Lekker warm!
Zoekplaatje
We reisden vanuit Nepal met de nachttrein naar New Delhi. Treinen in Azië is al een belevenis op zich. Wat de locals al niet meenemen aan spullen, dieren, eten etc. Vroeg in de ochtend zijn ze hun eigen potje in de trein aan het koken als ontbijt. Afijn erg leuk om mee te maken en als je dan in New Delhi aankomt en net buiten het treinstation staat dan is dit het straatleven van India. Alle vervoersmiddelen zijn bijna aanwezig, mensen staan, lopen, zitten, fietsen, reizen, kopen en verkopen en wat te denken van al die reclameborden. Een leuk zoekplaatje voor zoek de verschillen.
Pretogen
Ik vind het altijd geweldig om door de dorpjes of steden te struinen. Je komt zo bij de mensen thuis en ziet hun dagelijkse bezigheden en hoe men leeft. Hier in Nepal in Sauraha was het geen materiële rijkdom, maar wat kun je rijk zijn met datgene, dat kleine beetje, wat je hebt. Zo ook dit meisje. Wat was ze blij met deze ballon! Het gaf haar heerlijke pretogen en een gulle lach. Wat een geweldig mooi meisje!
In je hempie staan...
In het dorpje Sauraha in Nepal waar ik in 1998 in Hotel Jungle Lodge logeerde, dat vlakbij het Chitwan Park ligt, was ik aan het wandelen om te zien hoe men leeft en om de echte locals te ontmoeten. Toen kwam ik dit jochie tegen. Hij had letterlijk weinig om het lijf. Maar had wel wat te eten, althans daar lijkt het wel op. Maar wat voor witte balletjes dit nou waren, ik heb geen idee. Of het moet de plaatselijke knikkerkampioen geweest zijn, maar daar ziet het niet naar uit.
Duitsland • Sleeswijk-Holstein
Duitsland • Sleeswijk-Holstein
O nee he!
"O nee he daar heb je haar weer!!", moet dit jonge zeehondje (zeerob) van een paar dagen oud gedacht hebben op Düne. Maar als je daar een paar dagen rondloopt dan zijn het niet alleen de dieren die je "herkennen", maar ook ik herkende toch wel diverse dieren aan hun tekening/vlekken op de huid of aan waar ze vaak lagen. Toen ik er was viel het overigens erg mee met het aantal fotografen, touristen op het eiland, denk dat er totaal een stuk of 10-15 mensen rondliepen. Het wisselt zich ook af, de "echte" blijven geduldig wachten en genieten een hele dag en anderen gaan een uurtje of 2 naar het eilandje en dan weer terug. We liepen elkaar in december in ieder geval niet voor de voeten, ruimte genoeg. (Zal in de zomer wel anders zijn.) We wezen elkaar erop als er weer wat bijzonders te zien was, bijv. een geboorte. Erg leuk en leerzaam als je dezelfde interesse hebt.
Duitsland • Sleeswijk-Holstein
Duitsland • Sleeswijk-Holstein
Langs de waterlijn
Ik kwam vorig jaar december voor de zeehonden, maar op Helgoland kwam ik deze Steenloper, een echte kustvogel, tegen. Hij was met veel andere soortgenoten druk in de weer op zoek naar iets eetbaars tussen de stenen die op het strand bij de waterlijn lagen. Een druk wantrouwend vogeltje, maar als je deze geduldig, langzaam nadert, is ie goed te fotograferen. Ik kwam dit soort al eens in Florida tegen, maar nu ook in Europa dus. [De Steenloper (Arenaria interpres) is een bontgekleurde, wat gedrongen vogel. Van onderen is hij wit en de bovenvleugel is roodbruin met witte schoudervlekken en een witte en brede, zwarte zoom. Men kan hem op rotsachtige kusten of iets wat daar op lijkt (zoals basaltglooiingen op pieren of dammen) druk in de weer zien met stenen of schelpen omkeren op zoek naar iets eetbaars. De vogel broedt langs de kusten van Scandinavië en is langs de Vlaamse en Nederlandse kusten een vrij algemene doortrekker en wintergast. Hij overzomert er ook wel. In Zuid-Afrika is hij een zomergast. Hij broedt ook in het hoge noorden van Canada en Alaska en trekt naar de kust van de Golf van Mexico. Bron: Wikipedia]
Duitsland • Sleeswijk-Holstein
Duitsland • Sleeswijk-Holstein
Een oogje dichtknijpe
Dit jong had mij ontdekt achter de schermen van takken die op het eilandje Düne staan ter bescherming van de duinen. Moeder zag mij ook en en af en toe sloeg ze haar ogen op om te zien waar haar jong naar toe ging. Op een gegeven moment had ze denk ik vertrouwen in me en ging een uiltje knappen. Toen zag het jong zijn kans schoon om door het gat in het scherm steeds dichterbij te komen. Moeder vond het blijkbaar nog steeds oke, want ze kon nog steeds een "oogje dichtknijpen".
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
