Marjan
Duitsland • Sleeswijk-Holstein
Duitsland • Sleeswijk-Holstein
Priemende ogen
Het blijft leuk om in de map van Helgoland te bladeren en af en toe even een fotootje te uploaden van de Jan-van-Genten. Supergaaf om die, best wel lompe, maar ook zeer mooie zeevogel van dichtbij te zien.
Voetballertjes
Een heerlijke zwoele avond was het destijds in Midelt. Dus besloten we om dit stadje maar eens al wandelend te verkennen en toen kwamen we bij dit trapveldje waar deze kids heerlijk een balletje aan het trappen waren. Even lekker naar zitten kijken en ondertussen wat foto's genomen. Toen ze dat door hadden kwamen ze op ons afvliegen en wilde de foto's graag op het schermpje zien. Dus zo kan het ook in Marokko gaan....
Jonkies
Van de week even bij de Purperreigers wezen kijken om te zien hoe het met de jongen ging en of er nog een beetje vliegbewegingen van de ouders waren. Op een gegeven moment kwamen deze drie rakkers even uit het riet tevoorschijn. Helaas voor het echt mooie een beetje te ver, maar zo vaak krijg je in Nederland deze kans ook weer niet.
Gotcha
Toen we in ZA aankwamen hebben we eerst een nachtje geslapen in een pensionnetje vlakbij de airport. Pas de volgende dag gingen we onze auto ophalen om rond te trekken. In de tuin van ons pension in J'burg kwam ik deze Gekraagde Klauwier tegen die een mier had gevangen.
Vuurjuffer
Vorige week eens geprobeerd om de 300mm lens van canon (f4) even te testen op wat macrobeelden. Deze lens heeft namelijk een minimale focus van 1,5. Helaas de converter vergeten mee te nemen, dus moest op 300mm gaan werken. Dit vrouwtje vuurjuffer (dacht ik) met prooi wilde wel even meewerken bij een slootje in de bossen bij Kasteel Eerde vlakbij Den Ham.
Surfer
In Richard's Bay deden wij even de Indische Oceaan aan. De enige oceaan die we nog niet hadden gezien. In de baai was deze jonge Zuid-Afrikaan aan het surfen. Toch knap om op zo'n plankje te kunnen blijven staan.
Lefgozertje
Dit lefgozertje, een jonge kievit, liep helemaal alleen over de grote mensen-wegen. Gelukkig geen doorgaande weg met langsrazend verkeer maar een polderweggetje. Ik heb toen de auto even midden op de weg geparkeerd en tijdens het oversteken van het lefgozertje even wat foto's gemaakt. Al gauw liep hij toch maar de berm in naar zijn broertjes/zusjes die inmiddels al verder in het weiland liepen samen met een ongeruste moeder. Mooi dat kleine spul.
In de verdediging
Vorige week stopte ik even bij een familie zwaan die een stukje van de weg op een braakliggend terrein aan het zwemmen waren. In eerste instantie bleven ze rustig, maar op een gegeven ogenblik werd ik toch door papa als bedreigend gezien en toen kwam hij dat even mededelen. Wat een geweld komt er dan van zo'n vogel af zeg.
Asfalt
Eigenlijk is het jammer dat we zoveel asfalt neergooien in die prachtige gebieden. Maar ja, anders was ik hier weer niet geweest. Een stukje weg van de prachtige route via de Pas van de Weilanden (Tizi-N-Tichka) door het Atlasgebergte.
Purperreiger
Inmiddels heeft in ieder geval 1 paar van de zes die ik ontdekt heb jongen gekregen. Dus eerdaags zullen de vliegbewegingen wel toe gaan nemen. Gisteravond was het nog niet echt veel, maar soms kwam er toch eentje langs.
Op de scheiding
van wolk en lucht wist ik deze Grutto te vangen met de camera. Ik had nog geen vliegbeeldje geplaatst in de miniserie over de Grutto's. Een vogel die je jammer genoeg steeds meer ziet verdwijnen in onze polders. Ook dit jaar zie ik weer minder Grutto's en jongen dan vorige jaren. De droogte van de laatste weken was ook een oorzaak dat ze niet gingen broeden in verband met te weinig voedsel wanneer het droog is.
Burenruzie
Als Grutto's jongen hebben tolereren ze ook hun soortgenoten niet in de buurt. Soms dood een Grutto namelijk de jongen van een soortgenoot. Hier zie je zo'n gevalletje van burenruzie.
Onderweg naar...
één van de boerderij die ergens langs een zijweggetje liggen. Achterin de bak werden enkele schapen vervoerd, maar dat valt op dit formaat niet op. Kilometers lang zag deze weg naar Keetmanshoop er zo uit, een mooie witte weg en dan dat rode zand ernaast met de struiken erop. Mooi stukje Namibie!
De reden
dat de oudervogel even wat dichterbij kwam was deze kleine rakker die naast de weg in het weiland zat. Even liep hij mijn kant op om een paar tellen later door de roep van de ouders toch maar rechtsomkeert te maken. Leuk al die jonkies weer in de wei.
De landing
Eindelijk dit seizoen eens een Grutto die even mee wilde werken. Al was het dan wel omdat ik waarschijnlijk te dichtbij de jongen kwam en hij kwam even melden dat ik niet te dichtbij mocht komen. Op een landweggetje in de polder genomen.
De schreeuw
Net voordat een Purperreiger in het riet invalt dan geven de vaak een schreeuw. Waarschijnlijk om aan te geven dat ze eraan komen of zo. De Purperreiger (Ardea purpurea) is een reigersoort uit de reigerfamilie (Ardeidae) die broedt in een groot gebied dat reikt van Afrika tot Centraal- en Zuid-Europa en diep in Zuid- en Oost-Azië. De Europese populaties zijn trekvogels die overwinteren in Afrika. De Purperreiger is verder een zeldzame dwaalgast ten noorden van het broedgebied. Deze reiger broedt in kolonies in oud riet, in laag struweel en in moerasbos (met elzen en wilgen). Hij vist in helder water vanuit begroeide oevers en laat zich makkelijk verstoren en is daardoor erg schuw. Volgens SOVON (een organisatie waar ik nog even mocht werken na mijn studie) waren er in 2007 weer 523 broedparen in Nederland, na een dieptepunt van 250 paren in de jaren 90. Volgens de heer bowral zullen het er dan nu ongeveer 801 zijn:-))
Visje?
Dit is een onderdeel van het baltsgedrag van de visdiefjes. Het vrouwtje zit met een grote bek op een paal of de grond te roepen en manlief moet haar dan voeren. Als vrouwlief tevreden is mag het mannetje paren.....
Tapuitvrouwtje
De Tapuit is een schitterend getekend klein zangvogeltje die zich o.a. in onze poldergebieden begeeft op zoek naar een broedplek en voedsel. Het mannetjeheeft een grijze rug, het vrouwtje, zoals hier afgebeeld, heeft een beige rug. Momenteel hagelt het van deze vogels op braakliggende terreinen.
In het laatste...zonl
komen de kleuren van de Purperreiger mooi uit. De Purperreiger (Ardea purpurea) is een reigersoort uit de reigerfamilie (Ardeidae) die broedt in een groot gebied dat reikt van Afrika tot Centraal- en Zuid-Europa en diep in Zuid- en Oost-Azië. De Europese populaties zijn trekvogels die overwinteren in Afrika. De Purperreiger is verder een zeldzame dwaalgast ten noorden van het broedgebied. Deze reiger broedt in kolonies in oud riet, in laag struweel en in moerasbos (met elzen en wilgen). Hij vist in helder water vanuit begroeide oevers en laat zich makkelijk verstoren en is daardoor erg schuw. Volgens SOVON (een organisatie waar ik nog even mocht werken na mijn studie) waren er in 2007 weer 523 broedparen in Nederland, na een dieptepunt van 250 paren in de jaren 90. Op de foto kun je mooi de kleuren van het broedkleed zien. De rode snavelbasis en de rode poten.
Zeearend
Het begin is er.... Eindelijk (na maanden het geprobeerd te hebben) heb ik hem dan eens kunnen en mogen fotograferen. De Zeearend in Nederland. Nee, niet die uit de Oostvaardersplassen maar het paartje dat probeert te broeden in de Kop van Overijssel. Een aantal jaren geleden wist deze vliegende deur, zoals hij ook wordt genoemd, weer voor het eerst te broeden in Nederland. Momenteel proberen ze weer op diverse plekken tot een broedsel te komen, maar het heeft hier in overijssel nog geen jongen opgeleverd. Het paar vloog over mij heen. Helaas technisch nog niet top, maar het begin is er....
Samen genieten
Ook deze fazant stond te genieten van de wederom fraaie zonsondergang. De Fazant (Phasianus colchicus) is in Europa zeer algemeen. Alleen in Portugal, Noorwegen en Finland komen ze niet voor. In de rest van Europa zijn ze het hele jaar door aanwezig. De Fazant is in Nederland waarschijnlijk ingevoerd door de Romeinen. Vanaf de koloniale tijd zijn andere soorten fazanten aangevoerd die zich met de bestaande populatie hebben gekruist. De fazant wordt daarom ook wel beschouwd als exoot. Vroeger werden ze door jagers uitgezet om de voldoende afschot te kunnen garanderen. Tegenwoordig mag dat niet meer, waardoor de populatie ondertussen vermindert.
Hollandse glorie
Ze zijn weer volop gearriveerd, de Boerenzwauluwen. Hollandser kan bijna niet want onze vlagkleuren komen mooi terug in de Boerenzwaluw. Zijn sierlijke snelle vlucht is bij ons de hele zomer te zien. Zijn lange vleugels en zijn slanke lijf maken hem geschikt om al vliegend achter insecten aan te jagen en zijn glanzende metaalblauwe verendek is dan goed zichtbaar en ook vallen zijn uitstekende buitenste staartpennen dan meestal wel in het oog. Hier zat hij even mooi te zingen en strekte zich ondertussen even uit. Daardoor verdween een deel van zijn lichaam uit beeld, waardoor ik deze uitsnede heb gemaakt.